19,653 matches
-
nepăsător când avea țigări, totuși nimic nu-i plăcea mai mult ca banul dobmdit lesne și prin șiretlic. Pensiunea doicei fusese pentru Lică o surpriză neplăcută, dar o rezolvase repede prin ceva mai mult zel în tranzacțiile pe care le obișnuia. Nu făcea niciodată încercări prea mari. Nu puien suferi riscurile, nici abuzurile deslușite, dar nimic nu l-ar fi împiedicat, când avea nevoie de parale, să si le procure. Afacerile lui erau mai adesea farse vesele, jucate furnizorilor în beneficiul
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
amicei Nory. Melodia își avea indexul ei pe buzele uscate și ilustre ale lui Rim, era o cheie instrumentală, un diapazon al stărilor lui sufletești. în ce privește originile acelui Oyral în obsesia doctorului Rim, ele erau mai depărtate. Pe timpuri, Rim obișnuia să facă muzică de cameră o dată pe săptămână la familia Schmidt. Era un quartet valoros, unde domnul Schmidt, farmacist, ținea contrabasul, profesorul Rim vioara sau flautul, domnul Tuchte de la Kunstverein din Viena - acum patronul unei lăptarii model - profesa violoncelul, și
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
coapsă o vergea de metal și începu s-o legene cu un aer nepăsător. Deși cam neliniștit de acest gest, Corl continuă să înainteze. Era prea târziu ca să mai dea înapoi. Elliott Grosvenor rămăsese locului, în urma celorlalți, lângă pasarelă. Se obișnuise să se țină deoparte. Fiind singurul nexialist aflat la bordul navei Space Beagle 1 era ignorat de specialiști: aceștia nu pricepeau limpede ce anume e un nexialist și, oricum, nici nu prea se sinchiseau. Grosvenor avea de gând să schimbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
trupul viu, nu de hoitul pisicii. Și am impresia că și cei din secția de fizică ar dori să arunce o privire asupra felinei, cât mai e în viață. De aceea, mă tem că locul vostru e ultimul de pe listă. Obișnuiți-vă cu ideea asta, vă rog. Vă veți primi prada de azi într-un an, dar nu mai devreme! - Eu nu am abordat problema dintr-un unghi științific, zise Kent. - E cazul să o abordezi, acum, când Jarvey e mort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
interiorul corpului. După un timp, omul plecă. Curând după aceea, Corl auzi zgomotele unor oameni care trebăluiau ceva mai departe. Zgomotele astea se stinseră treptat. Corl aștepta răbdător să se facă liniște. Odinioară, înainte de a fi ajuns relativ nemuritori, corlii obișnuiau și ei să doarmă noaptea - își adusese aminte de acest obicei privindu-i pe oamenii care moțăiau în bibliotecă. Un zgomot stăruia totuși: pașii a doi oameni continuau să răsune în liniștea care învăluise nava. Pașii treceau mereu prin fata cuștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
organismul lui. Un ultim mârâit de sfidare îi schimonosi buzele. Tentaculele i se mai zvârcoliră o clipă, apoi Corl se prăbuși brusc, obosit să mai lupte. După atâtea ore de zbucium, moartea îl învălui ca o liniște. Căpitanul Leeth nu obișnuia să riște. În clipa când focul încetă, iar nava putu să se apropie de ceea ce mai rămăsese din navetă, oamenii găsiră, printre bucățelele de metal topit, rămășițele trupului lui Corl. - Biata pisicuță! oftă Morton. Mă întreb ce gânduri i-or
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
encefalostatul. Viteza redusă îl enerva, dar îi îngăduia în schimb să observe schimbările ce se petrecuseră între timp. Nevăzând decât foarte puțini oameni căzuți în nesimțire, își spuse că mai toți ceilalți se treziseră din transa hipnotică. Era un fenomen obișnuit în hipnotism. Acum, oamenii aceia erau supuși altor stimuli, probabil pentru a-i face să acționeze sub impulsul unor porniri îndelung înfrânate. Niște oameni care, în mod normal, nutriseră unii față de alții doar o vagă antipatie, o vedeau transformată brusc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
ciudat era că totul se petrecuse aparent întâmplător. Grosvenor auzi înjurături în videocomunicator și înțelese, nu fără un sentiment de satisfacție, că și ceilalți se luptau cu radiațiile șfichiuitoare, al căror șoc era numai parțial atenuat de costumele lor spațiale. Obișnuindu-și ochii, putu vedea din nou suprafața curbă pe care stătea și, dincolo de ea, hăul negru, fără fund, al spațiului. Văzu și cușca de metal, ca o pată printre umbre. Unul din oamenii de pe cușcă îi spuse lui Morton: - Sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
bine. Ar fi absurd să vă închipuiți că situația prezentă nu va pune în pericol viața unora dintre noi, adăugă el pe un ton grav. Poate că eu însumi voi fi victima sau poate unul dintre voi. Pregătiți-vă sufletește. Obișnuiți-vă cu ideea. Iar dacă vă va fi dat să înfruntați acest monstru primejdios, apărați-vă până la ultima suflare, încercați să-l luați prizonier. Suferința, sau moartea, să nu vă fie zadarnică! Și acum, urmă el întorcându-se cu fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
majoră. Vom trece în schimb la aplicarea imediată a celuilalt plan, dacă nu se vor ridica obiecții importante. Au fost încorporate în acest plan o serie de sugestii făcute de diverși specialiști, modificându-i parțial varianta inițială. Știu că se obișnuiește ca oamenii să-și expună singuri ideile, dar cred că, pentru a câștiga timp, e mai bine să vă prezint eu însumi, pe scurt, planul asupra căruia s-au pus de acord specialiștii. Cei doi fizicieni, Lomas și Hindley, recunosc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
n-ar putea fi expuse pe scurt, deoarece ar trebui să cuprindă un număr mare de raționamente bazate pe datele multor științe. În orice caz, ar fi înțelept să se înceapă de pe acum o campanie de propagandă, menită să-i obișnuiască pe membrii expediției cu ideea că ar trebui să rămână în spațiu încă cinci ani peste termenul fixat inițial." După ce transmise și acest mesaj, Grosvenor telefonă la biroul doctorului Eggert. Evenimentele păreau să se precipite într-o cadență mai rapidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
să mai fie științifică, devenind politică. În consecință, mă văd nevoit să insist ca soluția mea să fie acceptată. Trebuie întreprinsă o campanie eficace de propagandă, cu participarea domnului Kent și a tuturor șefilor de secții, campanie menită să-i obișnuiască pe toți oamenii cu gândul că nava noastră va rămâne în spațiu încă cinci ani tereștri - deși vă trebui să acționăm ca și cum ar fi vorba de cinci ani astrali. Aș dori ca fiecare șef de secție să înțeleagă că însăși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
stranie pentru că e rară și solitară, am Încercat-o față de bătrînul Weisz. Niciodată nu i-am știut prenumele. Memoria alor mei a clacat și ea În acest punct, nu se puteau hotărî pentru vreunul, fiindcă nici nu-l folosiseră. Ne obișnuiserăm să i ne adresăm ori să ne referim la el Întotdeauna cu „nenea, domnul sau bácsi“. Numele de familie monosilabic i l-am transcris așa cum o făcea și el, potrivit unui mixaj de reguli de pronunție: germană pentru grupul de
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
se minuneze În voie, cum Începuse la un moment dat s-o facă, de verdele abundent al centrului nostru de Europă, mai cu seamă că Zoli o preumblase printre colinele copilăriei noastre, și aș fi putut afla de la ochii aceia obișnuiți cu deșertul cum se răsfrînge În ei singurul crîmpei de cer Înaintea căruia mirarea mea se Încumetase cîndva să numere stelele. Între Sfatul Popular și miliție Aveam paisprezece ani cînd am părăsit definitiv Ră teș tii. Aici Îmi petrecusem vacanțele
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
care mă baricadasem de frica cerului, pe urmă o cameră mai spațioasă, la Îndemînă peste zi pentru tot lucrul, iar noaptea bună de dormitor al părinților. Era ocupată de o mobilă de culoare roz. Astăzi, reprezentările mele nu se pot obișnui, chiar dacă le forțez, cu o asemenea culoare a dulapurilor, mesei, spetezelor de scaune, a suportului și a ramei oglinzii de pe peretele din stînga cum intrai. Mă studiam adesea În oglinda aceea: o față albă ca de coală de hîrtie, păr
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
urmărit la joacă și o fi Înțeles că nu mă mișc cu aceeași siguranță, cu aceeași sprinteneală ca Înainte, că zăbovesc cercetînd În jur, că mă Împiedic. Mi-a pus În față un ziar ca să-i citesc din el. Literele obișnuite din corpul articolelor Îmi scăpau. Abia am putut să-i descifrez un titlu, pesemne al rubricii de reportaje, n-am să-l uit În veci: Din toată țara. M-a copleșit, ca de multe ori după aceea, o rușine a
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
operațiuni de coloni zare, mai bine organizate, au izbutit. Șvabii Înșiși spu neau mai tîrziu că prima generație de coloniști a avut parte de Tod (moarte), a doua de Not (mizerie) și abia a treia de Brot (pîine). Contele Károlyi, obișnuit cu confruntările ma jore, nici de data asta nu a dezarmat. „Neamțul e ca salcia - avea să afirme peste mai bine de două veacuri Aleksandr Soljeni țîn -, unde-l pui, prinde rădăcini.“ Inima contelui, la vremea aceea, trebuie că simțea
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
cu țurgalăi, haidați, măi! striga el, adunînd lume În jurul carului Încărcat de vase. Hai la oluțuri, Îi dădea Înainte Mihai, iaca, mă sui pe ele și nu se sparg! — Scoboară, omule, de pe oluț că tii sparge tu, rîdeau „pișcăranii“, cum obișnuiau ei să-și zică. Numele satului venea de la țipari. Erau pline bălțile Crasnei de vietățile astea lungi, subțiri și cafenii semănînd cu șerpii. Unii le spuneau „cici“, alții „pișcari“ fiindcă ciupeau rău mîna pescarului prin glanda lor electrică. Prăjiți pe
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
predica lui caracterul iluzoriu al viziunii și să adauge că li se Întîmplă multor oameni să aibă astfel de năzăriri colective și să li se arate cai verzi pe pereți. Au vrut să-l aresteze și pe un bătrîn ce obișnuia să treacă pe la rîndurile de soldați și de civili, poftindu-i părintește, dacă tot au bătut atîta cale pînă acolo, să facă bine și să intre În biserică unde Fecioara să-i poată binecuvînta. De cinci ori l-au urcat
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Început să caute vorbitori ai tuturor graiurilor imigranților În vederea propagandei pentru Înrolarea În armata americană și trecerea oceanului În Europa. Au dat și de Mrs. Flory, au dus-o la Întîlniri publice unde ea, de pe o scenă, „o bină“, cum obișnuia să spună, Îi În demna pe români să se Înroleze și să meargă la bătaie pentru America, pentru Regatul României și pentru atîția dolari. Nu-i prea pria ei totuși amestecul Statelor Unite În războaiele Europei, o dată din pricina capetelor Încoronate: pe
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
cu Întrebări despre oameni cunoscuți, cu istoriile ălora, cu amintirea cîte unei porecle a unuia sau altuia. Moșu’ Costin avea reputația unui om aspru. Pare se că instrucția de cazarmă Îl modelase definitiv. Pe cînd se aflau În gospodăria lui, obișnuia să și trezească cei șase copii cu comenzi militare nemțești, tot așa Îi mîna la lucru, Îi chema la masă ori Îi trimitea la biserică. Nu-i certa, ci-i plesnea de-a dreptul cu un scorbanci, la urma urmei
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
poza ei color și cu slove englezești dedesubt despre care vorbea (termenul e pe toate buzele astăzi, dar suna insolit pe atunci) ca despre un „card“. „Drept În colori mi-o făcut cardu’ de cum am fost io născută la America“, obișnuia să spună. CÎnd s-a măritat, la șaptesprezece ani, a trebuit să-l depună la un birou din Sătmar, nu știa al cui, iar de acolo, i-a fost eliberat un buletin românesc ce menționa că titulara s-a născut
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
i se oferă prin viața cotidiană, prin rutina zilnică, prin interacțiunea cu ceilalți prin organizarea mediului și a activităților de Învățare. La această vârstă, copilul trebuie Învățat să-și folosească cele cinci simțuri, să fie interesat de tot ceea ce este obișnuit sau neobișnuit În mediul Înconjurător. Numai crescând În relație cu natura va Învăța să acorde atenție detaliilor, mirosurilor, sunetelor căci acestea reprezintă potențiale descoperiri. Spre sfârșitul acestei perioade, copilul devine mai pregătit să se joace cu alți copii și să
Caleidoscop by Viorica Pantazi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93348]
-
și bassul împletite învăluitor - totul de-o simplitate școlărească, aș spune, în cuvinte lipsite de pretenții. Textul, în cadența unui articol de ziar, vorbește despre un fals războinic împotriva injustiției sociale ajuns în fruntea unei companii ce cumpără totul (lucru obișnuit de la un timp și pe plaiurile noastreă. Tocmai acest amănunt să fi fost ingredientul necesar succesului trupei? Rush găsise tonalitatea proprie și aproape devenise faimoasă cu 2 suite grandioase inspirate de ficțiuni fantastice. The Necromancer, pe Caress of Steel (1975Ă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
arătat asta - autorul unor cărți inegale ca valoare, cea mai bună rămânând prima pe care a publicat-o, Fântâna iadului, 1971. După cum reiese din luările sale de atitudine, scriitorul are despre sine o părere mai bună decât criticii literari, cărora obișnuiește să le prevestească o moarte în chinuri (provocată de o boală cumplită) dacă nu-l laudă destul. Asumându-mi riscul, semnalez banalitățile dintr-un volum de cugetări, Râsul omului, Valman, Râmnicu Sărat, 2008, publicat în succesiunea volumului Râsul Demiurgului din
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]