17,735 matches
-
Prevederile art. 130 alin. (1) și art. 134 se aplică în mod corespunzător. (2) Autoritatea vamală poate accepta o declarație sumara întocmită în scris și conținând informațiile din anexă nr. 7 numai în următoarele cazuri: ... a) nu funcționează sistemul de procesare al declarațiilor informatice al autorității vamale; ... b) nu functioneaza aplicația declarantului. ... (3) Utilizarea unei declarații sumare scrise conform alin. (2) lit. b) se aprobă de autoritatea vamală. ... (4) Autoritatea vamală poate accepta că listele de încărcare să fie utilizate ca
EUR-Lex () [Corola-website/Law/189895_a_191224]
-
vedea rubrică 7. Rata de randament: Se indică rata de randament estimată sau metodă prin care rata trebuie determinată. ┌──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────┐ │9. Informații privind operațiunile planificate Se descrie natură activităților planificate (de ex., detalii referitoare la operațiunile efectuate în cadrul unui contract de procesare sau tipul manipulărilor uzuale) ce urmează a fi efectuate cu mărfurile în cadrul regimului vamal solicitat. Se indică locul său locurile în care se desfășoară aceste operațiuni. Notă: În cazul , se indică destinația finală avută în vedere și locul său locurile
EUR-Lex () [Corola-website/Law/189895_a_191224]
-
de elaborare a unor modele mai cuprinzătoare ale dezvoltării cognitive la vârsta adultă. Unul dintre acestea este modelul încapsulării (encapsulation model), elaborat de Rybash, Hoyer și Roodin (apud Merriam, Caffarella, 1991). Potrivit acestui model, cunoașterea presupune trei aspecte esențiale: a) procesarea informației (modul în care abilitățile mentale și resursele psihologice ale individului sunt utilizate în acest sens); b) acțiunea de a cunoaște (felul în care informațiile sunt reprezentate, accesate și folosite); c) gândirea (felul cum își dezvoltă oamenii o înțelegere a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
pe măsura înaintării sale în vârstă? Răspunsul este că nu gândirea, în ansamblul său, înregistrează un declin, ci numai anumite aspecte ale acesteia. Modelul încapsulării arată că înaintarea în vârstă a adulților determină, în anumite limite, diminuarea capacităților acestora de procesare și cunoaștere a informațiilor, individul devenind „un expert intuitiv într-un domeniu determinat” (apud Merriam, Caffarella, 1991, p. 194). Această „încapsulare” într-un domeniu specific (domeniu de expertiză) este rezultatul adoptării de către persoană a unui stil propriu de gândire. Vârsta
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
a relației dintre vârsta oamenilor și dezvoltarea lor intelectuală: a) modelul abordării dual-procesuale a inteligenței; b) modelul optimizării selective și al compensării. Potrivit primului model, funcționarea inteligenței presupune două procese: - mecanica inteligenței (operațiile și structurile cognitive de bază implicate în procesarea informației); - pragmatica inteligenței (adaptarea „rațională” la diferite situații și contexte, bazându-ne pe cunoștințe și procedee mentale specifice). În prima treime a vieții individului se dezvoltă aspectele ce țin de mecanica inteligenței, în vreme ce la maturitate și în perioada vârstei a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
alta, fără vreo încercare de structurare sau ordonare. Este important ca, atunci când sunt notate pe flipchart, să fie scrise cu cuvintele cursantului, nu ale profesorului, să încercăm să nu influențăm sau să manipulăm. Tot profesorul este cel care moderează apoi procesarea ideilor și finalizarea „produselor”. Sunt multe modalități de a aplica această metodă, în funcție de scopul în care o realizăm, de timpul avut la dispoziție, de numărul de participanți, de produsele finale etc. De exemplu, poate fi organizată culegerea datelor în plen
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
artificiale) este intim asociată înseși limbii și limbajului uman, fiind favorizată chiar de structuralismul lingvistic și favorizând, la rândul ei, învățarea și utilizarea comunicării interumane. Abaterea, în ambele sensuri, de la o „redundanță optimă”, denumită și „eundanță”, generează mari probleme în procesarea mesajelor și în sesizarea informației strict necesare, căci: - la o redundanță mult exagerată, informația de bază se diluează periculos; - la o redundanță cvasiabsentă, informația rămâne neprotejată. În ambele cazuri se precarizează la recepție, până la autoanihilare chiar. Suntem obișnuiți să conectăm
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
care, dincolo de simpla „auzire” (proces pur fiziologic), modifică undele alfa pe cortex, accelerează bătăile inimii și ritmul respirației, sporește presiunea sangvină și temperatura corpului, generând o stare generală de alertare a psihicului uman, începând cu „ascuțirea auzului” și continuând cu procesarea specifică a informației primite de la decodare, interpretare, semnificare până la selecție, retenție și acceptare (Hybels și Weaver, 1986). Ascultarea este așadar un demers deosebit de complex, polimodal și polivalent (activitate psihică, neurolingvistică, semantică etc.), implicând plenar creierul, trimițându-i pe căi aferente
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
experiența lor de viață, atât de multe condiționări. Într-adevăr, adulții sunt mai buni ascultători decât tinerii și mai ales decât copii, fiind complet echipați neurolingvistic și dotați, din punct de vedere pur tehnic, cu abilitățile instrumentale necesare (orientare, concentrare, procesare) care le asigură, de regulă, drumul până la înțelegerea mesajului. Însă dincolo de abilitățile tehnice aferente, foarte importante și ele, fără îndoială, ascultarea este și trebuie să devină și o atitudine, și, mai departe, un răspuns specific, acestea fiind singurele trăsături capabile
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
la postul pe care-l ocupă (cunoștințe declarative), în timp ce, prin testele de măsurare a abilităților, surprindem abilitatea unei persoane de a face sau de a învăța o anumită sarcină. De exemplu, abilitățile cognitive (inteligența) sunt relevante în sarcinile ce implică procesarea informațiilor și învățarea, în timp ce abilitățile psihomotoare evaluează abilitatea de a manipula obiecte sau de a utiliza diverse instrumente (Spector, 1996). 7. Chestionarele de autoevaluare permit obținerea de informații despre percepția individului asupra propriilor nevoi de învățare, dar și despre interesele
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
membrilor acesteia de a coopera, de a se adapta și integra. Datorită unui flux informațional, cantitativ și calitativ din ce în ce mai consistent (viteza de răspândire, calitatea și cantitatea informației), devine prioritară cunoașterea sursei de informare - activitatea în rețea presupune economie de timp (procesarea unei cantități mari de informație într-un timp relativ scurt, având la dispoziție variate surse). Cooperarea din cadrul unei rețele duce la îmbunătățirea calitativă a relaționării dintre partenerii incluși în rețea, a rezultatelor și produselor finale. În linii generale, se pot
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
de elaborare a unor modele mai cuprinzătoare ale dezvoltării cognitive la vârsta adultă. Unul dintre acestea este modelul încapsulării (encapsulation model), elaborat de Rybash, Hoyer și Roodin (apud Merriam, Caffarella, 1991). Potrivit acestui model, cunoașterea presupune trei aspecte esențiale: a) procesarea informației (modul în care abilitățile mentale și resursele psihologice ale individului sunt utilizate în acest sens); b) acțiunea de a cunoaște (felul în care informațiile sunt reprezentate, accesate și folosite); c) gândirea (felul cum își dezvoltă oamenii o înțelegere a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
pe măsura înaintării sale în vârstă? Răspunsul este că nu gândirea, în ansamblul său, înregistrează un declin, ci numai anumite aspecte ale acesteia. Modelul încapsulării arată că înaintarea în vârstă a adulților determină, în anumite limite, diminuarea capacităților acestora de procesare și cunoaștere a informațiilor, individul devenind „un expert intuitiv într-un domeniu determinat” (apud Merriam, Caffarella, 1991, p. 194). Această „încapsulare” într-un domeniu specific (domeniu de expertiză) este rezultatul adoptării de către persoană a unui stil propriu de gândire. Vârsta
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
a relației dintre vârsta oamenilor și dezvoltarea lor intelectuală: a) modelul abordării dual-procesuale a inteligenței; b) modelul optimizării selective și al compensării. Potrivit primului model, funcționarea inteligenței presupune două procese: - mecanica inteligenței (operațiile și structurile cognitive de bază implicate în procesarea informației); - pragmatica inteligenței (adaptarea „rațională” la diferite situații și contexte, bazându-ne pe cunoștințe și procedee mentale specifice). În prima treime a vieții individului se dezvoltă aspectele ce țin de mecanica inteligenței, în vreme ce la maturitate și în perioada vârstei a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
alta, fără vreo încercare de structurare sau ordonare. Este important ca, atunci când sunt notate pe flipchart, să fie scrise cu cuvintele cursantului, nu ale profesorului, să încercăm să nu influențăm sau să manipulăm. Tot profesorul este cel care moderează apoi procesarea ideilor și finalizarea „produselor”. Sunt multe modalități de a aplica această metodă, în funcție de scopul în care o realizăm, de timpul avut la dispoziție, de numărul de participanți, de produsele finale etc. De exemplu, poate fi organizată culegerea datelor în plen
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
artificiale) este intim asociată înseși limbii și limbajului uman, fiind favorizată chiar de structuralismul lingvistic și favorizând, la rândul ei, învățarea și utilizarea comunicării interumane. Abaterea, în ambele sensuri, de la o „redundanță optimă”, denumită și „eundanță”, generează mari probleme în procesarea mesajelor și în sesizarea informației strict necesare, căci: - la o redundanță mult exagerată, informația de bază se diluează periculos; - la o redundanță cvasiabsentă, informația rămâne neprotejată. În ambele cazuri se precarizează la recepție, până la autoanihilare chiar. Suntem obișnuiți să conectăm
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
care, dincolo de simpla „auzire” (proces pur fiziologic), modifică undele alfa pe cortex, accelerează bătăile inimii și ritmul respirației, sporește presiunea sangvină și temperatura corpului, generând o stare generală de alertare a psihicului uman, începând cu „ascuțirea auzului” și continuând cu procesarea specifică a informației primite de la decodare, interpretare, semnificare până la selecție, retenție și acceptare (Hybels și Weaver, 1986). Ascultarea este așadar un demers deosebit de complex, polimodal și polivalent (activitate psihică, neurolingvistică, semantică etc.), implicând plenar creierul, trimițându-i pe căi aferente
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
experiența lor de viață, atât de multe condiționări. Într-adevăr, adulții sunt mai buni ascultători decât tinerii și mai ales decât copii, fiind complet echipați neurolingvistic și dotați, din punct de vedere pur tehnic, cu abilitățile instrumentale necesare (orientare, concentrare, procesare) care le asigură, de regulă, drumul până la înțelegerea mesajului. Însă dincolo de abilitățile tehnice aferente, foarte importante și ele, fără îndoială, ascultarea este și trebuie să devină și o atitudine, și, mai departe, un răspuns specific, acestea fiind singurele trăsături capabile
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
la postul pe care-l ocupă (cunoștințe declarative), în timp ce, prin testele de măsurare a abilităților, surprindem abilitatea unei persoane de a face sau de a învăța o anumită sarcină. De exemplu, abilitățile cognitive (inteligența) sunt relevante în sarcinile ce implică procesarea informațiilor și învățarea, în timp ce abilitățile psihomotoare evaluează abilitatea de a manipula obiecte sau de a utiliza diverse instrumente (Spector, 1996). 7. Chestionarele de autoevaluare permit obținerea de informații despre percepția individului asupra propriilor nevoi de învățare, dar și despre interesele
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
membrilor acesteia de a coopera, de a se adapta și integra. Datorită unui flux informațional, cantitativ și calitativ din ce în ce mai consistent (viteza de răspândire, calitatea și cantitatea informației), devine prioritară cunoașterea sursei de informare - activitatea în rețea presupune economie de timp (procesarea unei cantități mari de informație într-un timp relativ scurt, având la dispoziție variate surse). Cooperarea din cadrul unei rețele duce la îmbunătățirea calitativă a relaționării dintre partenerii incluși în rețea, a rezultatelor și produselor finale. În linii generale, se pot
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
orbitofrontal. Sistemul limbic joacă un rol important în coordonarea activităților structurilor mai joase și a celor superioare ale creierului, mediază emoțiile, motivația și comportamentele cu scop. Sistemul limbic permite integrarea proceselor mentale primare, cum ar fi recunoașterea sensului unei situații, procesarea experiențelor sociale (cogniția socială) și reglarea emoțiilor. Lobul temporal mediu, plasat spre mijloc, pe partea dinspre zonele temporale, joacă rolul central în realizarea formelor de memorare conștiente și accesibile. Sistemul limbic legând variatele zone ale creierului are responsabilitatea cea mai
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
Deahl, 2000) a simplificat formularea, oprindu-se la termenul psychological debriefing (PD), în 1989. După toate aceste preliminarii, vom formula și o definiție (Deahl, 2000). „Dezbaterea psihologică scurtă”(psychological debriefing) este o strategie de intervenție timpurie, bine structurată care urmărește procesarea emoțională a unui eveniment traumatic, prin ventilarea reacțiilor și rearmonizarea lor și pregătirea pentru eventualitatea unor experiențe similare. în esență, este vorba de un mijloc de prevenție care are mai ales valențe informative și educaționale. Inițierea ei, imediat după episodul
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
de stopare a gândurilor și în exerciții de afirmații despre sine. Cât privește strategiile comportamentale, ele constau în reluarea ocupațiilor rutiniere, existente înainte de episodul traumatic, promovarea activităților reconfortante și a timpului petrecut împreună cu familia etc. Expunerea la amintirile traumatizante sau procesarea traumei, reprezintă în esență confruntarea dureroasă și eroică, dar necesară, cu amintirile terifiante. Pentru a supraviețui, victima, încearcă mai mult sau mai puțin eficient să alunge, să refuleze în inconștientul trezorier experiența șocantă pe care a traversat-o. Desigur, o
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
zbat spitalele românești, de prea mulți ani. Având în vedere trena sumbră care acompaniază încă diagnosticul de cancer sau HIV/ SIDA, prezența psihologului în proximitatea unor pacienți afectați de aceste maladii este indispensabilă, datorită aportului său decisiv și inalienabil în procesarea informației traumatizante de către bolnav și a suportului afectiv pe care îl poate oferi, alături de familie, prieteni, parteneri de suferință etc. Să nu uităm și că psihologul deține în portofoliul său de intervenție, desigur în funcție de orientarea pe care o slujește, o
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
pe alții și a se ierta pe sine devine esențială (Descamps, 1990). Desigur că în funcție de expertiza lui, psihologul clinician va rula un anumit tip de psihoterapie. în plus, așa cum arată B. Lipton (2009), exponent ilustru al epigeneticii, întrucât viteza de procesare a inconștientului este sfidător de accelerată, comparativ cu a conștientului (adică 20 de milioane de stimuli pe secundă, față de doar 40 stimuli pe secundă), se poate deduce cu ușurință eficacitatea tuturor tehnicilor sugestive în tratamentul bolilor, în general, și a
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]