1,907 matches
-
Autoritatea atotstiutoare si atotputernica. Surprizele mamei noastre, Natura! Mai există încă, închipuie-ți, încă în stare de surprize. Funcționarii sunt șocați, săracii, crede-mă. Șocați, parasiti, paralizați.“ Era într-o stare specială, se vedea: strănutatul. La fiecare câteva minute își înfunda adânc capul în reverul de blană al paltonului său vechi,boieresc, mâncat de molii. Scotea, de la rever, o marebatistă albă, un fel de șervet, pe care apoi îl reîmpăturea cu grijă și îl punea la loc, deși era evident că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
cazanii, Care‐o plâng și care‐ o cântă Pe la vatra lor țăranii. Nu veți plânge‐atunci amarnic Că vi‐ i limba prea săracă. și‐ ți vedea cât e de darnic Graiul țării noastre dragă. Răsări‐ va o comoară În adâncuri înfundată Un șirag de piatră rară Pe moșie revărsată. Înviați‐vă dar graiul Ruginit de multă vreme, ștergeți slinul, mucegaiul Al uitării‐ n care geme. Strângeți piatra lucitoare Ce din soare se aprinde și‐ ți avea în revărsare Un potop nou
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
și devotament, tocmai pentru că alt tată nu avusese decât partidul?! Tocmai lui să-i facă o pârțopină, oricât de profesoară o fi ea, cu tot cu Facultatea ei și cu definitivatul, și cu gradul ei și alte belele cu care și-a înfundat viața, tocmai ea să-i facă bucuria de a rămâne borțoasă din sămânța lui?! A avut la activ femeile femeilor. Activiste care mai de care, până și de la centru. O adjunctă de ministru la agricultură chiar. Surâse mai îmbunat, revăzând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
au ținut. Vom cere și expertizarea scaunului pe care a stat la anchete, a lingurii cu care a mâncat, a privății unde și-a făcut nevoile. Totul să avem sub control radioactiv, părinte, și să vezi ce frumos ți-i înfundăm! Numai să vezi cum or să curgă daunele. Îl trase în weceul judecătoriei. După ce inspectă atent cele două cabine, una pentru bărbați, alta pentru doamne, îl duse în dreptul caloriferului de la geam. Deschise larg fereasta, aplecându-se mult peste pervaz. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
pervaz. În curtea interioară dintr-o dubă vișinie îl scoteau pe un inst gras, roșu la față, cu părul bogat răvășit. Pârțângău pufni disprețuitor. „Prostul de Balaban! Crede c-o să-l scape nenorocitul ăla de Mițunghină... Mai tare o să-l înfunde. E doar sluga lui Goncea, plătit mai gras chiar decât Burtăncureanu. Și cum o să câștige Balaban împotriva generalului, când e vorba de ditamai afacerea cu toată alumina de la Ghimpătura. Eu, cel puțin, amânam treaba până murea Goncea. Că prea mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
ca un fel de hârjoană de purici, tot sărind dintr-o parte în alta a interiorului, undeva pe lângă inimă. Se scărpină greoi, cu mâinile aproape amorțite. - Am vorbit și cu nevasta lui Brandaburlea, bătrânul, continuă Vergilică. Garantează că i-a înfundat ai lui Panaghie. De la nunta aia din primăvară, care nu s-a mai ținut, că nu l-a mai vrut Cantaflora pe nepotul lui Brandaburlea, băiatul ăluia cu căcătoarele ecologice. Rămân la gratii doar cei doi de la desfacere și p-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
el atât de natural încât îl simt că pe o prelungire fireascè din mine însumi, Așa lucreazè Matei cu calculatorul, de parcè ar face dragoste, în felul èsta s-a exprimat o colegè de-a mea de la Institut, stârnind hohote înfundate de ras, dacè ar fi și în pat la fel de bun! Oricât s-ar strèdui Eugen sè se dovedeascè mai tare decât Matei nu va reuși, el nu stie taină mea, el nu stie cè nici un sistem nu-mi rezistè! În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
aer un miros persistent de haine îmbâcsite, de urinè și de tutun ceea ce face ca în stomacul meu sè se înalte un val uriaș de greațè care se sparge de pereții interiori ai cutiei craniene, lovindu-se de cerul gurii, înfundându-mi nèrile și astupându-mi urechile, înecându-mè lèuntric, mè felicit pentru gestul de a fi deschis geamul, aerul rece și proaspèt de afarè fècând totuși atmosferă din interior ceva mai respirabilè, ascultându-i aproape paralizat cuvintele de nebunè, Tu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
ea să nasc-un puiu de prinț. În zadar ca s-o mai cate, tu trimiți în lume crainic, Nimeni n-a afla locașul, unde ea s-ascunde tainic. VII Sură-i sara cea de toamnă; de pe lacuri apa sură Înfunda mișcarea-i creață între stuf la iezătură; iar pădurea lin suspină și prin frunzele uscate Rânduri, rânduri trece-un freamăt, ce le scutură pe toate. De când codrul, dragul codru, troienindu-și frunza toată, Își deschide-a lui adâncuri, fața lunei
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
poartă-n negrele-i corăbii. {EminescuOpI 131} {EminescuOpI 132} Iar colo bătrânul dascăl cu-a lui haină roasă-n coate, Într-un calcul fără capăt tot socoate și socoate Și de frig la piept și-ncheie tremurând halatul vechiu, Își înfundă gîtu-n guler și bumbacul în urechi; Uscățiv așa cum este, gârbovit și de nimic, Universul fără margini e în degetul lui mic, Căci sub frunte-i viitorul și trecutul se închiagă, Noaptea-adînc-a veciniciei el în șiruri o desleagă; Precum Atlas în
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
aș spune lipsa lor - vor trebui să provoace la rândul lor efectul dorit. Poartă blugi pictați, tocuri foarte înalte, iar umerii dați cu cremă bronzantă sunt mai goi decât de obicei. Sinceră să fiu, n-am nici un chef să mă înfund într-un bar cu restul grupului extraordinar de echilibrat. Așa că mă grăbesc să rectific: — Da... păi... oricum, e cam târziu și nu cred să mai avem vreo șansă să găsim ceva deschis... —Mai bine hai s-o lăsăm baltă, pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
spuse Mihai Dinu plimbându-se agitat și aruncând catalogul pe catedră. Se exprima așa cum fusese, era și va fi în toate trecuturile, prezenturile și viitorurile repetabile, nervos. Un nemernic! A știut întotdeauna să se fofileze. Dar acum i s-a înfundat, deși l-am avertizat de mii de ori s-o lase mai moale, doar o viață avem și noi o împrăștiem. Ce-a făcut? întrebă Mioara. Ceea ce mă așteptam! răspunse Mihai răspicat. S-a confundat cu un personaj încât s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
care exultau otrava energiilor către suprafață. Și pe care noi o bem, o mâncăm, o respirăm, o defecăm și iar ne-o însușim. Deci noi ne mâncăm propriul nostru interior, un act de scatofagie fără precedent spuse Președintele cu mâinile înfundate dezolant în buzunarele halatului de casă, singurul rămas nears cu țigara de foi din cele 3.548.000 de halate din garderobă. Domnilor, să luăm exemplul biblic! zise Mioara Alimentară. Să le-ncurcam limbile, ca în Babilon. Fiecare să chițăie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
vocea amenințătoare a Anei din spatele sălii. Rămânem sau plecăm? Corvium? Ce facem? Eram în picioare, căci a trebuit să iau poziție în fața șefilor de clasă. M-am prăbușit pe scaunul învelit în blana roșcată, de vulpe. Degetele mi s-au înfundat în păr, mângâind pielea capului și a cefei, trecând peste obraz, oprindu-se în așa fel încât podul palmei îmi sprijinea bărbia, iar buzele puteau săruta acea piele bătătorită de stiloul vechi, pe care cerneala a pătat-o de atâtea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
ecouri, unele din ce în ce mai mici, altele, din ce în ce mai puternice. Au urmat evenimente. Războaie, marșuri, lupte, alegeri și revolte. Fiecare eveniment cu propriile lui caractere și sunete, fiecare cu propria lui muzică, care se suprapunea peste celelalte, încercând să le acopere, să le înfunde, să le facă uitate. A devenit imediat de nesuportat! Și când credeam că nu mai pot, s-a făcut liniște și am început încet să-mi revin din încordarea care îmi cuprinsese corpul. Iar întunericul în care eram învăluit mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
decât clar și evident. E greu de crezut că Marta Petreu nu are acces la înțelesul unor fraze atât de simple. De unde se poate deduce că e vorba de rea credință și de încercarea, plină de mânie, de a-l „înfunda“ pe acuzat prin orice mijloace. Dar, așa cum spuneam, logica ei are și momente mistice. Ea afirmă că ordinea problemelor la Nae Ionescu „n-o urmează riguros“ pe cea din manualul lui Underhill nu pentru că cel dintâi ar fi avut o
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
risc și a Încheiat cu Întrebări capitale: Ce fac, În ce mă bag și cum voi ieși ... dac-am să mai ies vreodată! Victor Olaru a trecut la treabă, se grăbea și nu dorea să facă zgomot. A tăiat „pe Înfundate” doi pui de fag sau carpen, i-a curățat de crengi, a improvizat o targă cu hulube lungi, din crengi a pus traverse și punându-și toate forțele și toată priceperea sa de om care Încă se mai credea În
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
stelele de pe cer, Kawabata cel care i-a ascultat atâtea povești ca să mai uite de frig, foame și singurătate, Kawabata, cel care așteaptă ca o stea căzătoare să-l termine pe Ben, a ajuns o umbră. Ochii lui asiatici sunt Înfundați În orbite și-i dau chipului o expresie de sălbăticiune. Zce pe mormanul de cârpe, tușind și oftând, iar atunci când vrea să se ridice, efortul Îi face foarte mult rău. Cojile de ceapă Înmuiate În ceai sunt singurul medicament pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
ales să trăiască până la sfârșitul zilelor. Antoniu deschide ușa și Încremenește În pragul ei: pe patul sărăcăcios În care doarme singur de atâta timp, bătrânul Kawabata, tovarășul lui de mizerie, fugarul Întors la vatră, respiră greu și fixează cu ochii Înfundați În orbite, tavanul. Deschizând ușa, odată cu Antoniu, În Încăpere a intrat și un val de lumină de ora patru după-amiază, la care Kawabata nu reacționează: nu Întoarce capul În direcția ușii, și nu rostește nici un cuvânt. Privește mai departe tavanul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
o parte cu mâinile ei străvezii, viitorul, ca pe o perdea care obstrucționează vederea. Nu există oglinzi, deci nu ai cum să-ți vezi chipul. Și apoi, la ce bun? Ce folos să vezi obraji veștejiți de sărăcie și ochi Înfundați În orbite? Din când În când, societatea, alege cu parșivenie exemplare umane, pe care le examinează cu mijloacele tehnicii de ocrotire, după care le lasă să fugă În lumea largă, arătându-și indignarea sinceră. Alteori societatea le poruncește acestor triste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Alături de o pianina clasică are și o pianină electronică.Cânta și la chitară. Intre timp soția s-a resemnat. Dar și-a luat revanșa.S-a înnoit... „Ca și Veronica Micle Damele ce le cântați Știu ca să desfunde sticle, Dar înfundă pe bărbați”. (G.Lesnea) “E un secret,ascuns în noi Momentul plin de inspirație. Dar sînt mistere de creație Ce-s aplicabile în doi” (Mihu Dragomir) Impozit pe frumusețe Geo strângea în mână tulpinile firave ale buchetului de garoafe roșii
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
pădure, unde sunt și mulți porci mistreți, îmi spune ea, Luiza mă lasă, explicându-mi cum să-mi continui drumul, ea trebuind să se întoarcă la casa și prolemele ei. La scurt timp după ce ne-am despărțit, drumul meu se înfundă, fiind blocat cu sârmă. Ce-i de făcut? Imi zic că cel mai bine este să fac calea întoarsă și să urmez șoseaua statală. O strig pe Luiza, dar nu mă aude. Intorcându-mă, mă rătăcesc printre vii. In depărtare, aud
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
și să caut o altă cale de ieșire. Incerc prin altă parte, zărind în față două persoane ce se plimbau, probabil, dar care apoi au dispărut, fără să- mi pot da seama încotro s-au îndreptat. O altă cărare se înfundă între vii și copaci și încerc să ies printr-o altă direcție, când, deodată apar în fața mea trei câini, unul mare, negru, lățos, un altul maro ce seamănă cu un buldog, și o potaie mică, albă. Aoleu, sunt cei de
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
se străduiește să uite. Lumina galbenă, roșie, care se Întețește deasupra Rinului plumburiu, până atinge dealurile roșii, până atinge cerul roșu-prăfos, În timp ce ea aleargă pe bicicletă, aleargă, cine a spus că pe Bergstrassse, acolo, a căzut bomba? Gâtul Îi e Înfundat cu praful cenușiu, gustul de ars, de funingine, pe limbă, icnește, bicicleta s-a poticnit de un corp moale și a aruncat-o Între mormanele de moloz care fumegă, imense, pe cerul roșu, se ridică În patru labe, e desigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
Încăpățânare mascată sub o aparentă supunere. Bunicul spunea că era cazul clasic de reacție infantilă, prelungită și la maturitate, de a te opune părinților, pe care Îi confunzi cu autoritatea... Traian Își pune la loc, pe nas, ochelarii și-și Înfundă În buzunar batista. Fără să se uite la el, Christa este convinsă că fața lui strălucește, ca mai totdeauna, de mulțumirea obtuză a datoriei Împlinite. Și, prin tonul cu care continuă, ea vrea să Îl facă să Înțeleagă că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]