2,686 matches
-
un deplin simț al responsabilității intelectuale teme atât de centrale precum ce anume este propriu și specific omului, care este locul minții în universul natural, cât de departe se întind puterile cunoașterii omenești, care sunt fundamentele moralității, dacă vom face abstracție de știința darwiniană. Cu greu s-ar putea afirma însă că în cultura română conștiința acestui fapt ar fi devenit un loc comun. Nu demult, un distins scriitor, în discuție cu un om de știință, își amintea că „a fost
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
această carte au fost apreciate în modurile cele mai diferite. Puțini biologi, incluzându-i și pe cei specializați în cercetări evoluționiste, citesc astăzi Originea speciilor. Substanța perenă a lucrării lui Darwin a fost absorbită în manualele și tratatele de specialitate. Abstracție făcând de unii istorici ai științei, probabil că cei mai mulți dintre cei care mai citesc această carte sunt oameni cu preocupări filozofice și teologice. Ceea ce nu trebuie să ne surprindă. S-a observat că există deosebiri notabile în ceea ce privește tratamentul de care
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
reprezintă simple reproduceri ale unuia și aceluiași arhetip, ci populații în continuă schimbare, formate din indivizi care se deosebesc din multe puncte de vedere unii de alții. De aici nu rezultă totuși că pentru Darwin speciile ar fi fost simple abstracții. Contrastul dintre abordarea populațională și abordarea esențialistă este bine pus în evidență de caracterizarea dată omului ca specie biologică. Filozoful David Hull subliniază că nu toate organismele care aparțin speciei homo sapiens sunt identice din punctul de vedere al acelor
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
distructive“. Ele sunt apreciate de Gould drept intermediare între „prea multul“ unei distrugeri totale și „prea puținul“ unor modificări cosmetice minore. În elaborarea lui Gould, teoria evoluției speciilor este una fundamental nouă, dar ea menține „nucleul darwinian“. Merită amintit că, abstracție făcând de cei numiți de Gould „hiperdarwiniști“ sau „ultradarwiniști“, abordarea lui nu este împărtășită astăzi de mulți cercetători reputați ai evoluției. De exemplu, Ernst Mayr, care a fost numit „Darwin ul secolului XX“, nota în ultima sa carte, What Makes
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
Diamond o constituie, în primul rând, date ale biologiei moleculare. Un recenzent al cărții, Jonathan Marks, aprecia că afirmațiile lui Diamond ar trebui să fie tratate ca deșeurile radioactive: arse cu grijă și uitate vreme de milioane de ani (?!). Făcând abstracție de asemenea poziții extreme, se cuvine menționat că principii de bază ale științei darwiniene continuă să fie puse în discuție și contestate de pe poziții creaționiste de către autori cu totul onorabili din mediul academic occidental. Bunăoară, reputatul filozof american Alvin Plantinga
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
însăși“. Numai pe această temelie, și nu pe cea a creștinismului răsăritean, se poate discuta, de exemplu, dacă există sau nu o prăpastie între om și restul viețuitoarelor. Verdictul autorului este că „ambele teorii [creaționismul și evoluționismul - n.m., M.F.] fac abstracție de prezența lui Dumnezeu în creație și de chipul lui Dumnezeu din om, fiindcă Dumnezeu a fost transformat într-o Ființă nemișcată, care rămâne total exterioară lumii naturale“. Din perspectiva creștinismului ortodox, disputele interminabile dintre creaționiști și evoluționiști sunt lipsite
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
Tot așa cum simpla înșirare narativă a măsurilor de austeritate bugetară decisă de guvernanții de astăzi ai României oferă explicația scăderii popularității lor.) Explicația este cuprinsă, așadar, în narațiune și este dată prin desfășurarea narațiunii, de la început până la sfârșit. Dacă facem abstracție de situațiile în care distincția dintre explicații prin cauze și explicații prin motive este relevantă, atunci se poate spune că explicațiile pe care le oferă narațiunile istorice pot fi caracterizate drept explicații cauzale. Explicațiile sunt date de istoric prin simpla
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
sau chiar prin intervenții directe, spontane, nemijlocite ale mâinii artistului, așa cum menționam într-un capitol anterior. MATERIALE ȘI SCULE SPECIFICE TEHNICILOR ȘI MANIERELOR GRAVURII III.1. INTRODUCERE „Stampa posedă în sine un caracter enigmatic ce provine din puterea sa de abstracție. Ea nu se ia la întrecere cu viața. Ea o transpune într-un registru cu două note ale căror acorduri sunt mai importante decât vastele resurse ale gamei cromatice. Forță concentrată, ea acționează în adâncime. Deoarece nu spune totul, ne
Tehnici şi maniere în gravură by Florin Stoiciu () [Corola-publishinghouse/Science/618_a_1363]
-
motive, ca acela al călătoriei pe mare („Pornea o barcă verde spre albastrul unei mări”) sau cel al slujitorilor excentrici ai „albastrelor legi” („triștii, trudiții, nebunii pribegi”), care amintesc de „vagabonzii” lui Ion Minulescu, prin reliefarea cu majuscule a unor abstracții (Nădejdea, Durerea, Speranța, Lumina, Minunea), animarea unor adverbe de timp („azi”, „ieri”), prin recursul la numărul fatidic trei („Plângeau pe mal trei sălcii, cernindu-și moarte foi”), poezia scrisă de F. e congeneră - în expresie individualizată, feminină - cu cea din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286956_a_288285]
-
totuși tentația hagiografică în definirea personalității omului Eminescu, lucru ce nu va rămâne fără repercusiuni asupra originalității demersului său. Deși grila sa pozitivă, științifică în acord cu cea a citatului coleg de breaslă Ion Vianu, e mereu funcțională, adesea făcând abstracție de subiectul cărții, fără însă să-l neglijeze. După cincizeci de pagini de expunere teoretică la zi, ni se comunică: "Legea aspră a capriciilor sale, refuzul compromisurilor, setea de adevăr absolut conferă dimensiunea lui Eminescu, nu autismul, străin lui". Fascinat
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
interesat niciodată. Trăirea vieții și încercarea înțelegerii lucrurilor din jurul meu au fost politica mea. Iată care e politica mea personală: iubesc viața, iubesc realitatea și caut să mă conformez cerințelor vitale. On revient toujours au premier amour ! - Ați continuat, făcând abstracție de politicul tot mai agresiv, să lucrați. Ați fost profesor, ați expus, ați și călătorit. - Am avut ocazia să fac un voiaj în Japonia, am fost și în America. Aici, în apropiere, prin Europa, am cotrobăit prin aproape toate țările
Ion Irimescu “Cine va vrea să mă cunoască să stea de vorbă cu sculpturile mele” by Filip-Lucian Iorga () [Corola-journal/Journalistic/13442_a_14767]
-
oglindă în care fata blondă se reflectă perfect, figura ei gingașă ajunge la el, la Manole, și numai la el, în unghi drept, ca-n schemele cu sateliții de comunicație". Obsesia pentru concentrarea maximă a textului și totodată, gradul de abstracție indus de o structură rigidă m-au determinat să numesc textele lui Val Gheorghiu proze hai-ku. Val Gheorghiu, Pretențiile barcagiului Caron, Iași, Polirom, colecția Ego, 252p., f.preț
Proze haiku by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17211_a_18536]
-
duc mai puțin dramatic, prin efortul propriu de a căra valiza pînă la check in-ul de la Otopeni." Lucian Mîndruță caută soluții „cu speranța că diaspora se va mobiliza, iar emigrația internă (adică cei care încearcă să trăiască aici făcînd abstracție de populația din jur) va veni cu idei". Se va gândi și Cronicarul, dar tema nu e ușor de rezolvat. Așteptăm provincia, că la București e cel mai greu. Pledoarie pentru Stăpânul Inelelor Să ne uităm sau nu la Stăpânul
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6522_a_7847]
-
de a nu face din amintirea suferinței de care a avut parte ca deținut politic o formă de instigare la ură. Cărturarul nu vrea să sporească în nici un fel isteria lumii în care trăim. Dar aceasta nu înseamnă că face abstracție de existența răului. În ceea ce scrie se configurează o atitudine de împotrivire fermă față de orice atentat la demnitatea umană, ca și față de iluziile - pacifismul, toleranța etc. - pe care și le cultivă milioane de oameni pentru a nu trece la acțiune
Nicolae Balota, un erou al culturii by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/8518_a_9843]
-
Platon, care gîndea "rămînînd pe terenul vieții". Tot ce i-a succedat ar fi fost nu "o suită de note de subsol" la opera lui așa cum s-a susținut, ci "cu totul altceva", un nefericit viraj, artificiul "gîndirii pure", o abstracție ce s-a substituit "limbajului natural și imitației lui literare". A luat astfel naștere "limbajul filosofiei", cu disciplina adiacentă, greu de înțeles, un soi de escrocherie, deoarece caracterul său abscons a devenit "o afacere în sine". Ultima încercare de reînviere
Pe marginea unui jurnal by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9772_a_11097]
-
iar pentru Thomas, chirurgul pe cale de a-și pierde mâna, arta intervine compesatoriu, fie că este vorba de Caravaggio sau de Michelangelo, pentru a înțelege armonia de orgă celestă și cor de îngeri care este creierul. Pentru că nu poți face abstracție de muzica corală care însoțește acest film despre lucruri grave spuse banal, fără emfază. Lirismul se varsă în imagine în filmul poetic al polonezilor Joanna Kos-Krauze și Krzysztof Krauze, Papusza, lirism care-și are propria tradiție în filmografia poloneză, chiar
Festivalul Internațional de Film de la Istanbul - Filmul și artele by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2622_a_3947]
-
Religia creștină în totalitatea ei, adică nu îngustând-o prin confesionalism. Pentru că, repet ceea ce spuneam în introducere, a fi un om religios înseamnă a stabili un contact direct și personal cu Dumnezeu, pornind de la convingerea că Dumnezeu nu este o abstracție, ci că este o persoană, așa cum omul însuși este o persoană. Este vorba de personalismul puternic al religiei creștine. Spre deosebire de alte religii — mă refer în special la cele asiatice —, în care Dumnezeirea, că nu este Dumnezeu, este un fel de
ÎPS Bartolomeu Anania, Mitropolitul Clujului, Albei, Crișanei și Maramureșului: „Va trebui să ne reîntoarcem neapărat la principiile moralei creștine” by Ilie Rad () [Corola-journal/Journalistic/6016_a_7341]
-
ci că este o persoană, așa cum omul însuși este o persoană. Este vorba de personalismul puternic al religiei creștine. Spre deosebire de alte religii — mă refer în special la cele asiatice —, în care Dumnezeirea, că nu este Dumnezeu, este un fel de abstracție, este o nirvană, un neant, este o anumită soluție de a te aneantiza și deci, până la urmă, de a fi absorbit în marele Nimic. Pe câtă vreme dincoace, deci prin sentimentul religios, în special creștin, stabilești niște relații directe și stabilești o
ÎPS Bartolomeu Anania, Mitropolitul Clujului, Albei, Crișanei și Maramureșului: „Va trebui să ne reîntoarcem neapărat la principiile moralei creștine” by Ilie Rad () [Corola-journal/Journalistic/6016_a_7341]
-
exterioritatea, o anume procesie în sensul unei saturări noumenale, al dobîndirii unui în sine care ar da suficiență ontologică și ar face tenabilă univocitatea atribuirii de sens, căci ceea ce întreține constanța referințelor de sens este centralitatea convergentă a obiectității, în abstracție de fluxul temporal ce divide identicul făcînd imposibile și observația, și sensul, și denumirea." (p. 130) Iată genul de frază care, făcîndu-și knock-out cititorul, îi dă convingerea că acesta e sunetul firesc al filozofiei și că, în consecință, filozofia e
Admirație ultragiată by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9818_a_11143]
-
focalizare, de reliefare, dar și de „indicare a probei”, de identificare a sursei unei informații. Elementele pe care le poate prefața iată sunt foarte diferite, domeniul său extinzându-se de la vizualizarea obiectelor concrete până la evocarea mentală a imaginilor și a abstracțiilor. Cel mai adesea, iată este plasat la începutul enunțului; cuvântul apare însă și în incidență, înaintea elementului reliefat, „arătat”. Interjecția e adesea asociată emfazei argumentative: „Iată ce ne face FMI”; „Și iată cum populația plătește 2500 dolari tona de păcură
Iată... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/4805_a_6130]
-
cu precădere - continuă să rămînă, pentru multă lume, o forță primordială, un agent fecundator al materiei amorfe, un zeu htonic și un mag al tactilității, însă unul care nu a reușit să se ridice complet pînă la înălțimea și la abstracția vorbirii articulate. Această percepție, pe lîngă faptul că este extrem de confortabilă prin schematismul ei leneș, are, de multe ori, și pretențiile unui criteriu axiologic. Dacă un scriitor se abate cumva de la norma apriorică a infirmității cotidiene și se dovedește un
Bata Marianov, între materie și cuvînt by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9458_a_10783]
-
Iulia Alexa Volumul de versuri Intervalul răbdării, de Ion Vieru, apărut la Editură Dacia în 2002, nu e un volum zgomotos, nici postmodern, nici modern. în schimb, e unul bun. Abstracția poemelor, calme, mature, nu stă în conceptualitate, ci mai curând într-o ciudată detașare de subiect, eterare a imaginilor cu un copleșitor ecou metafizic, insă trădând golul, anxietatea, totodată calmă derulare emoțională: "o carte cu imagini răsturnate/ voi aduce pe
Intervalele poemelor by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/14766_a_16091]
-
moderne. A trecut rapid și cu folos prin toată literatura universală, din care a tradus de timpuriu (ca traducător de poezie, în special germană și franceză, rămîne neîntrecut) și pe care apoi a comentat-o ca specialist. Putea face el abstracție de acest bagaj copleșitor? Își putea el diviza personalitatea într-atît încît poetul să-l ignore pe erudit? Iată un proiect imposibil! Multprea- informatul Al. Philippide, simțind pornirea de a scrie el însuși versuri, a trebuit să inventeze o soluție pentru
Alexandru Philippide, astăzi by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/3225_a_4550]
-
viveur incorigibil e dublat de un cititor generos, îndrăgostit de inefabilul lingvistic: „Sunt atît de frumoase cărțile pe care aș fi vrut să le scriu eu și le-au scris alții încît le-aș tot citi și reciti, la nesfîrșit”. Abstracție făcînd de subiectivismul inerent, unele observații ar merita atenția criticilor de meserie; bunăoară, apropierea - în premieră, probabil - pe care o face între Oameni cu joben, primul roman al lui Zaharia Stancu, și proza lui Scott Fitzgerald. Altminteri, inepuizabila prospețime de
Finis coronat opus by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3688_a_5013]
-
clasice, nemișcate este oglindită în planul urbanistic al lui Nic Benga, personajul din Structuri cinetice. Originalitatea demersului scriitoricesc este sugerată în mod exemplar în povestirea metatextuală Figurine de ceară. Disponibilitatea mimetică a mediului, automodelatoare și disponibilitatea ludică a creatorului fac abstracție de etapele intermediare, oferind tabloul unei lumi fără evoluție, o simulare a vieții. Tema creației care dislocă lumea creatorului este reluată în Semnul licornului. Conștientizarea stării de umanoid sau a celei de mutant sunt descoperiri care induc regretul, fuga de
Literatura SF by Gabriela Toma () [Corola-journal/Journalistic/10451_a_11776]