1,991 matches
-
pregătirile și duminică, în zori, Matei i-a luat întâi pe Gelu și pe Leontina, apoi pe Cecilia și au pornit la drum. Cum au ajuns, au întins o față de masă, au aranjat bucatele și ce și-au adus de băut și au mâncat cu o foame de lup. Logodnicii, adică Gelu și Leontina, erau foarte apropiați. Își dădeau unul la celălalt câte o cireașă în gură, sau mușcau din aceeași prăjitură, după care se sărutau. Matei urmărea toate mișcările Ceciliei
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
îi dăm această sarcină? — Se bucură că ne întâlnim toți. — Nu crezi c-ar fi mai bine să pregătim masa la noi acasă că suntem și mai multe femei. — Nu, că știu cum sunt ei. Se întind la vorbă, la băut, la povești, așa că noi după ce am mâncat, plecăm și-i lăsăm să stea cât vor ei. Vreau să fiu numai cu tine acum în ultima seară. — Unde vom merge? — Oriunde, numai să fim doar noi. S au întrunit familiile la
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
s-au hotărât ca pe fată s-o cheme Florina iar pe băiat Sorin. În ziua următoare, Matei a fost asaltat cu felicitări și cu invitația „ești bun de cinste” și având atâția prieteni 269 și cunoscuți dându-le de băut nu putea să nu norocească, așa încât de bucurie și-a pierdut controlul și s-a îmbătat. În starea aceasta l-au întâlnit logodnicii în bar, fiindcă îl căutau ca să-l felicite și ei. —Leontina, trebuie să-l scoatem de-aici
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
baie. Nici nu s-a obosit să dea telefon la serviciu să le spună că era bolnavă. Inima continua să-i bată, orice ar fi încercat. Ceea nu înseamnă că a încercat totul. Nu merita efortul să se apuce de băut sau să măsoare mașina ca să vadă cât de lung trebuia să fie furtunul pentru a ajunge de la țeava de eșapament la geamul de pe partea șoferului. Nu merita în nici un caz să meargă la doctorul de circumscripție și să-l mintă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
acasă ". Radu nu înțelegea ce vrea să zică dar îi "traducea" Angela. Ajunși în apartament se așezară toți în bucătărie. Nicolae mai cerea de băut râzând și trăgând cu ochiul spre Radu. -Ce zici Radu, să mai pun ceva de băut? întrebă Angela -Cum vrei, zise Radu cu capul în pământ. -Sigur că vrea, mormăi Nicolae. Angela aduse o sticlă cu vin. După ce fratele ei mai bău două pahare, închinând cu Radu, adormi. Cei doi îl duseră în sufragerie, așezându-l
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
o dedublare care îi macină nervii până la căpiere. Își iubește familia fără discernământ și fără rest. Cu toate acestea, îi e groază să meargă acasă, acolo o așteaptă un om morocănos, nemulțumit, revendicativ, pus pe harță și de cele mai multe ori băut. O tratează cu ură și dispreț, ca și cum ea ar fi vinovată că el nu-și mai găsește locul în lume. Încearcă să-i răspundă lui Alex. Dar ce să scrie? Felicitarea lui a spart coconul de mătase în care s-
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
îl făcuseră de nenumărate ori, plesnindu-și sonor în beregată, acolo sus, unde erau cocoțați, în turelă, pe tancurile eliberatoare. Înțeleseră toți și mai cu seamă paharnicul cu ștergar de in și cu busuioc la garafă, care-i turnă de băut, pe dată, o cană gospodărească de horincă, trasă de două ori. Singur Nicanor Galan n-avea astâmpăr deplin în inima lui, nerăbdările mânându-i gândul la pepenii care, de două zile de când nu fusese pe la Loturi, trebuie să li se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
Străilaș, un ceas șvițerian, ce merge cu un fel de pastilă în el, a început, câte unul dintre noi să scadă în putere și în posibilitățile sale, că nu mai reușea mai nimeni să coboare pe schelă, după apa de băut Însă eu, ca sondor-șef, le mai duceam apă, sus, pe sondă, dar fiind găleata spartă, când ajungeam cu aprovizionarea la geamblac, numai bine rămânea în ea doar atâta apă, cu care doar să-și ude gura Însă, de la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
miner, rău o să o ducem cu toții și mai bine ar fi să o stingem, să nu se consume Ci eu, care socotisem că lămpile ne ajungeau încă o vreme și că tocmai acum, când Manuil Fragă, coborâse după apă de băut, am chitit că nu era cazul să întrerupem lumina lămpii Mai băgasem de seamă că pe întuneric, unora le venea mai greu să nu se împlânte în mohoreală și să nu se cufunde în disperare, iar acum am avut, așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
eu sunt cel care le-a spart Dorobanțiul. Și m-au băgat la pușcărie, mi-au dat doi ani. Au trecut ăștia doi ani, nu m-am învățat minte, iar m-am apucat de rele... M-am apucat și de băut, și de jocuri de noroc... Alba-neagra nu e stil, e șmecherie. Toate jocurile sunt șmecherie. Nu există stil. Favorabil celui care joci cu el. La alba-neagra ar trebui să știi să le jonglezi. Pierzi imediat, pentru că n-ai timp să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
cap, va fi un timp irosit. munca Munceam de la ora 23 până la 5 dimineața. De obicei când terminam munca, ne strângeam 15-20 de inși de la diverse echipe de muncă și mergeam să ne relaxăm, așa ziceam noi. Ne cumpăram de băut, 2-3 cutii de bere și în parcul Titan, la 5 dimineața, jucam fotbal. Numai fotbal nu era ăla, dar era relaxant. Când nu mergeam la fotbal, mergeam la sala de la eroilor unde era program non stop. Ne îmbătam uneori și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
tot, a reușit să aibă o viață normală cât de cât, au ajuns să se descurce, să reziste, să-și facă un cămin, să aibă o familie, de astea; eu n-am reușit să fac lucrul ăsta. De la muncă la băut Nevasta și fi-mea au rămas în casa în care ne mutasem și eu am umblat din casă-n casă. Ba pe la prieteni, ba pe la cunoștințe. Am stat și cu chirie. Nu mai aveam timp să mă gândesc la odihnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
și prietenul meu a zis hai să mai bem, ne-am dus și iar am băut. Am ajuns în sat. Acum fiul lui victimă, mie mi-era prieten fiul lui victimă, a venit la noi și ne-a chemat la băut. Am fost patru inși. Am mâncat, am băut, deja nu mai știam unde sunt. De acolo am ieșit la curte, am stat și acolo s-a certat cu ta-su fiul lui victimă și de aici a ieșit ceartă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
întins pe pat, purtând în cap nenumărate întrebări, la care răspunsurile veneau de parcă mi le-ar fi șoptit cineva: „Care sunt faptele de milostenie trupească?” Vocea interioară îmi șoptea: „Acestea sunt: a da de mâncare celor flămânzi; a da de băut celor însetați; a îmbrăca pe cei goi; a adăposti pe cei străini; a vizita pe cei bolnavi; a îngropa pe cei morți.” O nouă întrebare parcă își aștepta rândul: „Care sunt faptele de milostenie sufletească?” Răspunsul nu s-a lăsat
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
pentru turiștii care treceau pe acolo ca să aibă unde să-și tragă sufletul puțin. Astăzi nu se vedea nimeni prin apropiere. — Gas, ia-o înainte și aruncă o privire, îi spuse Endō lui Gaston. Vezi dacă poți găsi ceva de băut... măcar niște apă. — E periculos să trimiteți străinul. O să trezească bănuieli. Mă duc eu după apă. Kobayashi l-a oprit pe Gaston din drum de teama reacției pe care ar putea-o stârni aspectul lui ciudat. Endō și Gaston s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
asta nici mort! Ei nu știu cum trebuie să te comporți c-un geniu? Ar trebui să fie bucuroși că le fac o asemenea favoare... Dacă te prind în rețeaua lor, nu mai scapi niciodată. Mi-a depășit așteptările. A avut de băut din banii ăia vreo trei săptămâni, tocmise un taxi să-l poarte din cârciumă-n cârciumă, să-l aștepte până-și termină activitățile. Acum mai avea vreo trei admiratori, unul era chiar șoferul. Pe urmă, toate au intrat în normal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
mai băga în față! Știu eu cum trebuie, am făcut lista... - Tanti Tinca, tanti Tinca, n-au terminat de săpat groapa! vine în fugă un puști. - Cum n-au terminat-o, măi, că le-am dat și bani, și de băut... - S-au îmbătat groparii și stau în coada lopeții, nu-i gata! - Și unde-l coborâm pe Costache? - De unde să știu eu, tanti? Eu am venit să-ți spun. Pot să mă-ntorc să sap și eu, dar tot n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
repete. Mă pomenesc cu o jună cu buricul gol la masa mea, c-un fluture tatuat pe umărul stâng și-un stilet coborând spre sâni, cel mult șaisprezece ani. Întinde ostentativ țigara să i-o aprind. - Îmi cumperi ceva de băut, amice? se apleacă să mă pot uita în decolteul tricoului cu fire argintii și inimioare. - Caută pe altul, pe mine scrie, cu litere de-o șchioapă, „indisponibil”, „stăpânul nu e acasă”, “închis pentru deratizare”. N-ai văzut? - Ce ești așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
un șoc nevăzând nimic. În sfârșit, bine că mă înșelasem. Viața pe peron a reintrat atunci oarecum în normal. Căldura încă era exasperantă, aerul mirosea a ars, totul se usca în jurul gării, dar gândul că aveam cel puțin apă de băut ne relaxase nervii. Câteva nopți mai târziu, ne-am trezit speriați de zgomotul pe care-l făceau tunetele. Parcă rostogolea cineva bolovani pe acoperișul de tablă al gării. Ne-am așezat pe marginea peronului și am așteptat. Tunetele se prăbușeau
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
de respect. Își strânseră mâinile. Sper că n-am mâinile unsuroase, zise domnul J.L.B. Matekoni. Lucram la pompă. Fetița dădu din cap. — V-am adus niște apă, Rra. Mma Potokwane mi-a spus că ați venit aici fără nimic de băut și că v-ar putea fi sete. Băgă mâna în sacoșa care atârna sub scaun și scoase o sticlă. Domnul J.L.B. Matekoni primi apa bucuros. Chiar începuse să i se facă sete și regreta că nu luase apă cu sine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Zburam deasupra Saharei, singur în avionul meu. Deodată mi s-a stricat ceva la motor și a trebuit să aterizez. Eram la sute de kilometri de orice așezare omenească, nevoit să duc la bun sfârșit o reparație anevoioasă. Apă de băut, abia dacă aveam pentru opt zile. Trebuia să mă grăbesc. (Se ridică cortina. Pustiu. În stânga, în prim-plan, vizibil parțial un avion. Alături, câteva stânci pitice. Pe fundal, un ecran pentru umbre chinezești sau pentru proiecții. Omul repară, înconjurat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
în hol și afară din apartament, ca și cum aș fi fost Niebelung însuși. După ce am închis ușa în urma ei, mirosul și atingerea acelui trup delicios și dorința frustrantă pentru el mă stăpâniră o vreme, atât cât să-mi torn ceva de băut și să fac o baie rece. În acel septembrie, se părea că pasiunea de pretutindeni, care mocnea deja precum o siguranță defectă, era aprinsă cu ușurință, iar eu îmi doream ca sângele fierbinte al germanilor sudeți din Cehoslovacia să poată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Fetele Evonei intrară încet în cameră, ca o trupă de cai de circ. Unele purtau numai furou și ciorapi, dar majoritatea erau dezbrăcate. Ocupară poziții în jurul meu și al lui Becker și începură să fumeze sau să-și toarne de băut, aproape ca și când noi nici nu am fi fost acolo. Era mai multă carne de femeie decât văzusem de o lungă perioadă de timp și trebuie să recunosc că ochii mei ar fi ars precum fierul roșu trupurile oricăror femei de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
comparație, salonul, la care am ajuns pe o scară din lemn în spirală, era mobilat cu simplitate și oferea o priveliște spectaculoasă asupra luminilor de aterizare de pe o mică pistă aflată la doi kilometri depărtare. — Serviți-vă cu ceva de băut, zise locotenentul deschizând dulapul. Dacă aveți nevoie și de altceva, domnule, sunați din clopoțel. Apoi lovi din nou din călcâie și dispăru înapoi în jos pe scări. Mi-am turnat un brandy mare și l-am dat pe gât. Eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
încerca să fie alături de mine, îmi lua cu împrumut dispoziția și între timp ciugulea din diverse farfurii, ardei, urdă prăjită, broccoli căliți. — Tu umbli la curve? Nu se așteaptă la o asemenea întrebare, nu de la mine. Zâmbește, își toarnă de băut, plescăie. — Umbli sau nu? Dar tu? — Eu umblu. — Nu cred. Cine știe unde e cu gândul, poate la Elsa. Nu i se pare credibil că având o asemenea soție, eu mă duc în altă parte plătind. Dar schimbarea subiectului nu-i displace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]