1,670 matches
-
notorietățile autohtone“, scria Paul Cernat în suplimentul „Bucureștiul cultural“ al revistei „22“. Ă Premiul pentru „Poezie“ i-a fost decernat lui O. Nimigean pentru volumul nicolina blues. Pentru autor, acesta este un premiu care îi „confirmă două lucruri: că nicolina blues reușește totuși, dincolo de o anumită prestidigitație stilistică, să transmită o pură, simplă, delicată, nesofisticată, autentică (și ciucsanmarțiană) emoție și, al doilea, ținind de îndelung deplânsa etică scriitoricească bahluviană, dâmbovițeană, mioritică, în general, că se poate face, profesionist, o jurizare pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
ne dăm duhul, fiindcă ei parcă vor - cum bine zice poetul - „să ne găurească inimile“. Da. „Și să scoată sufletul din noi.“ rockin’ by myself Dumitru UNGUREANU Stevie Ray Vaughan B.B. King l-a prezentat ca fiind „sânge proaspăt pentru blues“, când l-a avut oaspete în concertul prietenesc din 1984. La 30 de ani, SRV nu mai era chiar proaspăt în domeniu. Părăsise școala înainte de majorat, făcuse și refăcuse trupe, avea deja un disc, chiar de aur... Cu doi ani
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
lui Naoko, a spus Reiko. Până în ultima clipă copila aceea nu a depășit faza sentimentalismului în muzică. A cântat apoi câteva cântece de Bacharach: Close to You, Raindrops Keep Falling on My Head, Walk On By urmate de Wedding Bell Blues. — Douăzeci de melodii, am anunțat-o eu. — Parcă sunt un tonomat uman, constată Reiko, amuzată. Dacă m-ar vedea foștii mei profesori de la conservator, ar fi șocați, cred. Reiko a continuat să cânte, să bea și să fumeze. M-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
compozitorului rus Piotr Ilici Ceaikovski (1840-1893ă The Blind Whore - lucrare a lui Francesco Boretti (1922 - 1995ă - pictor italian, reprezentant al expresionismului abstract. Untitled - lucrare a lui Mark Rothko (1903 - 1970ă - pictor american de origine letonă, reprezentant al expresionismului abstract. April Blues Bring May Yellows - lucrare a lui Peter Kitchell (1950ă - pictor american, reprezentant al expresionismului abstract Shimmering Substance - lucrare a lui Jackson Pollock (1912 - 1956ă - pictor american, reprezentant al expresionismului abstract În limba engleză, În original - A Tomb for Boris Davidovich
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Dream - Force Majeure & Tangram; Kraftwerk - Die Mensch Maschine; Plasmatics - Coup d’Etat; Yes - Close to the Edge; Megadeth - So Far, So Good, So What! & Countdown to Extinction & Youthanasia; Metallica -... and Justice for All & Master of Puppets; Canned Heat - Living the Blues; Johnny Winter - Still Alive & Well; Eric Clapton - Slowhand; The Band - Stage Fright; Amon Dull II - Yeti; Can - Saw Delight; Tiamat - Wildhoney; Peter Frampton - Comes Alive!; Weather Report - Black Market & Heavy Weather; Rush - Different Stages; Manfred Mann’s Earth Band - Nightingales
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
Camel, U2 (când vreau să mă dau cult & elitist); Motley Crue, Kiss, Van Halen, Iron Maiden, Judas Priest (la un fel de bar cu fete); Blackmore’s Night (să vă spun de ce?); iar când mi-e jale ascult Janis... Și blues, blues, blues... Că nimic nu-i mai frumos pe lumea asta decât bluesul, băutura & nevasta! (Uite, dom’le, m-am prostit sau îndrăgostit - fac rime!) VERBA WOLANd Mașinuțele și băieții Ruxandra CESEREANU Spuneam în episodul trecut că băiețeii se joacă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
U2 (când vreau să mă dau cult & elitist); Motley Crue, Kiss, Van Halen, Iron Maiden, Judas Priest (la un fel de bar cu fete); Blackmore’s Night (să vă spun de ce?); iar când mi-e jale ascult Janis... Și blues, blues, blues... Că nimic nu-i mai frumos pe lumea asta decât bluesul, băutura & nevasta! (Uite, dom’le, m-am prostit sau îndrăgostit - fac rime!) VERBA WOLANd Mașinuțele și băieții Ruxandra CESEREANU Spuneam în episodul trecut că băiețeii se joacă îndeobște
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
când vreau să mă dau cult & elitist); Motley Crue, Kiss, Van Halen, Iron Maiden, Judas Priest (la un fel de bar cu fete); Blackmore’s Night (să vă spun de ce?); iar când mi-e jale ascult Janis... Și blues, blues, blues... Că nimic nu-i mai frumos pe lumea asta decât bluesul, băutura & nevasta! (Uite, dom’le, m-am prostit sau îndrăgostit - fac rime!) VERBA WOLANd Mașinuțele și băieții Ruxandra CESEREANU Spuneam în episodul trecut că băiețeii se joacă îndeobște cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
Halen, Iron Maiden, Judas Priest (la un fel de bar cu fete); Blackmore’s Night (să vă spun de ce?); iar când mi-e jale ascult Janis... Și blues, blues, blues... Că nimic nu-i mai frumos pe lumea asta decât bluesul, băutura & nevasta! (Uite, dom’le, m-am prostit sau îndrăgostit - fac rime!) VERBA WOLANd Mașinuțele și băieții Ruxandra CESEREANU Spuneam în episodul trecut că băiețeii se joacă îndeobște cu mașinuțele în copilărie (iertare, din nou, pentru abuzul de diminutive), chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
anilor ’60 era, desigur, rock’n’roll. Spiritul furios al timpului provenea din șoldurile săltărețe ale lui Elvis. Elvis era un erou pentru marea majoritate a copiilor, dar succesul său se baza mai întâi de toate pe combinarea muzicii rhythm & blues (tipică pentru negri) cu muzica country (tipică pentru albi). Cu alte cuvinte: era un erou pentru că le furase negrilor muzica și o implementase în sound-ul mainstream al albilor. Ceea ce deosebea discurile sale de celelalte versiuni cover ale muzicii negrilor, versiuni
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
al albilor. Ceea ce deosebea discurile sale de celelalte versiuni cover ale muzicii negrilor, versiuni salubrizate și igienizate, era faptul că Elvis acționa autentic și convingător, dat fiind că la el muzica își păstra tensiunea sexuală. Că în acest context rhythm & blues-ul negrilor avea corespondențe cu conotațiile rasiste ale clișeului „negrul=animal sexual“ este o poveste tristă a istoriei muzicii, care ar merita să fie cercetată îndeaproape. În anii ’50 - în epoca existențialismului, a jazzului și a mișcării beat - a început
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
dus cu instrumentul pe colinele din Griffith Park, cântându-le veverițelor, coioților și câinilor vagabonzi care își făceau veacul acolo. Uneori mergea la biblioteca din centru și asculta discuri de patefon cu căștile pe urechi. Melodia lui preferată era Wolverine Blues, cântată de un interpret de demult pe nume Hudson Healy. Cuvintele erau încălecate și abia dacă se auzea ce cânta. Coleman a compus propriile sale cuvinte, chestii murdare despre cum se fut wolverinele, iar uneori cânta și el în timp ce asculta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Pentru cititorii perverși, Editura Trei oferă un florilegiu de Povești erotice românești ale mai multor autori contemporani. Șerban Foarță și-a continuat turul de forță din ultimii ani Poezia 2007 se laudă mai întâi cu cartea lui O. Nimigean, Nicolina blues, aducând clasicizarea (pentru că volumul are manșeta și CD!) unui autor de o mare prospețime, exhibiționist și interiorizat, parodic și confesiv, cu un savoar poetic care frizează erudiția. Șerban Foarță și-a continuat turul de forță (involuntar calambur) din ultimii ani
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
interpretări. 2007 a fost un an teatral în care câțiva regizori și-au trasat liniile de coerență estetică. Trotuarul intra în teatru Gianina Cărbunariu a revenit la Teatrul Foarte Mic cu un spectacol de penetrare urbană acută și acidă - Sado-Maso Blues Bar - care accentuează punctul forțe al creațiilor regizoarei: atitudinea reactiva față de o realitate socială extrem de vulnerabilă. În STOP THE TEMPO - Teatrul LUNI -, Gianina Cărbunariu valoriza un triunghi săturat de obsedanta supraviețuire în fugă de la un job la altul, de la o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
Actes Sud-Papiers, trafichează un corp românesc în contextul visat profitabilei prostituții internaționale, care se transformă în cel mai cumplit coșmar, sfârșit în moarte. Mady e tamponul uman care absoarbe pumni și picioare până când devine o bucată de carne inertă. Sado-Maso Blues Bar (text Maria Manolescu) iese la-în stradă și tractează agitația urbană, pașii rulați prin fața vitrinei de la Teatrul Foarte Mic, ochii lipiți de geam în intimitatea spectacolului. Cărbunariu face un teatru în situ, de interfață și intervenție citadina, un teatru în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
fost scrisă și are loc Planeta domnului Sammler a fost cea În care expresia a Început să devină tabu În America. 1 Subcultură a anilor ’60 inițiată În Marea Britanie, care se caracteriza prin haine de inspirație baroc și muzică rock, blues și soul, ca și de un stil de viață centrat pe cluburi de dans și, parțial, amfetamină; pentru spațiul anglo-saxon termenul evocă tineret, muzică, energie debordantă, haine și accesorii la modă, rebeliune Împotriva ordinii sociale acceptate În acea perioadă. 1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
române (Editura Aula). » La „Poezie“ concurează: Emil Brumaru - cu volumul Cântece de adolescent (Editura Brumar); Andrei Codrescu, Ruxandra Cesereanu - Submarinul iertat (Editura Brumar); Nichita Danilov - Centura de castitate, (Editura Cartea Românească); Șerban Foarță - Cartea Psalmilor (Editura Brumar); O. Nimigean - nicolina blues (Editura Cartea Românească). » La categoria „Debut“ au fost nominalizați: Alex Cistelecan, Viața ca un film porno. Protocoalele Lacan (Editura Aula), Lucia Simona Dinescu, Corpul în imaginarul virtual (Editura Polirom), Angelo Mitchievici, Mateiu I. Caragiale. Fizionomii decadente (Editura Institutului Cultural Român
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
doamnele aleg, m-a invitat la un foxtrot, după care a rămas atașată de mine. Au fost niște vremuri în care se dansa în draci. Noi, cei învinși, eram dependenți ca de un drog de muzica eliberatoare pe durata unui blues al învingătorilor transatlantici: Don’t fence me in... Aveam de celebrat supraviețuirea și de uitat coincidențele acesteia, așa cum mi le regizase războiul. Ceea ce fusese rușinos sau cumplit și ne pândea din urmă rămânea neinvocat. Trecutul și peisajul deluros care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
puteam număra. Proptită pe patru cărămizi, salteaua de două persoane era întinsă într-un cadru metalic. Ziua și noaptea ne acompaniau de alături, atunci când eram un singur trup cu mai multe membre, flautele lui Geldmacher, care cânta în ritm de blues variațiuni ale unor cântece pentru copii. Până la începutul verii a ținut fericirea noastră cu durată limitată. Annerose și cu mine am fi putut să ne bucurăm de căldură și-n anotimpul rece, chiar și pofta de împerechere ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
și tras pe o linie moartă. Prietenul Geldmacher, care cânta până noaptea târziu jazz de origine germană din diverse flaute și fluiere, nu a reușit să mă consoleze, cu oricâtă virtuozitate ar fi transformat el Afară, la fântână într-un blues. Munca pe șantier nu mă ajuta prea mult. Și am reușit să-i dau administratorului Academiei de Artă o colecție de timbre plină de rarități din perioada orașului liber, salvată de mama din harababura izgonirii, în schimbul unui set complet de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
s-au stins de tineri. Amândoi au înnebunit din cauza talentului lor, dar și a lor înșiși; am fost destul de robust să le supraviețuiesc. Prietenia mea cu Geldmacher, numit Fluieraș, și plăcerea constantă pe care mi-o provocau ragtime-ul și blues-ul au avut drept urmare alcătuirea unui trio de jazz. Cel de-al treilea era chitaristul și cântărețul la banjo Günter Scholl, care voia să predea artele frumoase și care mai târziu a și ajuns cu promptitudine profesor de desen, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
reușit să-l conving pe Dieter Wellershof, pe atunci lector la editura Kiepenheuer, să strecoare în program și cartea cu poze și partituri de jazz Oh, Susanna. Acest obiect de artă demult epuizat, în format lat, care pune în scenă blues, spirituals și gospel songs, nu mai e de găsit decât în anticariate și pe internet. Fluieraș a rezistat mai mult decât Frank Witte. Pe la începutul anilor ‘60, când eu mă pierdeam în manuscrisul de la Ani de câine, el a venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
în rotire, pe picioare care voiau asta, numai asta: jucăuș sau grav, să se despartă și să fie din nou una, să se ridice, să fie imponderabile, mai iuți decât gândul, mai tărăgănat decât timpul când trece. După un ultim blues, spre miezul nopții, am dus-o pe Anna la tramvai. Ea locuia ca subchiriașă în Schmargendorf. Iar între dansuri se pare că am spus „Am să mă însor cu tine“, moment în care ea susține că s-ar fi referit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
cameră și se făcea un fel de discotecă. Ăsta era un gen de distracție, cu băutură. Veneau fetele din căminul de fete, care mai aveau prietene de prin oraș, și dans, muzică, băutură până dimineața! Da, îi plăcea să danseze bluesuri, foxuri. Era la modă Modern Talking, C. C. Catch și cam a rămas cu gustul pentru genul ăla de muzică. Soția a cunoscut-o la Izvorul Mureșului. În timpul facultății, în anul trei, a făcut o școală de ghizi BTT. A fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
asta-i dusă cu pluta... - Nu cred, chiar așa? - Da, măi, mă duc la ea într-o seară, iau și niște trandafiri, o sticlă de vin, mă înfățișez. Se fâțâie puțin pe lângă mine, e bună șerpoaica, caut un disc cu bluesuri... Dispare în bucătărie, se-ntoarce: „Până se face pizza, hai să-ți arăt niște poze...”. Scoate un album de familie, impresionant, mare, legat în piele, se-așază la picioarele mele, sprijinindu-se de genunchiul meu, i-alunecă degetele și io
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]