2,985 matches
-
să-i ignorăm. Să-i ignorăm ca scriitori, vreau să zic, fiindcă altfel, ca persoane deținătoare de funcții publice, de posturi înalte în administrația culturală, nu-i prea puteam ignora. De ei depindea adeseori, vai, soarta noastră de mânuitori ai condeiului aflați la început de drum, șansa de-a ne vedea din când în când publicați, de-a lucra în vreo redacție de revistă sau la vreo editură. Ca scriitori însă, cum spuneam, nu aceștia ne interesau, ci alții, și anume
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
a angajat corector la Gazeta literară, revista pe care o conducea ca redactor-șef, scutindu-mă astfel de experiența unei cariere didactice pentru care nu aveam chemare. Mai înainte îmi ceruse să redactez câteva note de lectură, ca să-mi încerce condeiul, și se vede că a fost mulțumit de ele, din moment ce le-a publicat în Gazetă. După un timp, aflând că ratasem, la absolvirea facultății, ocuparea postului din învățământ, în împrejurări pe care le-am evocat altă dată, mi-a spus
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
spre a nu mai vorbi de o carte, dacă îți apăreau, erau bine remunerate de statul democrat-popular, dispus să răsplătească scrisul care-i convenea ideologic. Cine scria în spiritul zilei se umplea de parale și erau destui tineri mânuitori de condei care se încadraseră, la început de carieră, în spiritul zilei, ușor amețiți de succesele publicării rapide și de faptul că se treziseră, în urma ei, cu buzunarele pline. Drept care o țineau într-o săr bătoare prin cârciumile Bucureștiului acelor ani, prin
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
spre a mă afunda în citirea lor pe îndelete. Nu mi-a fost în intenție, când am început să scriu pentru Ramuri aceste rânduri despre rostul revistelor, să dezgrop o amintire din copilărie, dar văd că ea îmi vine sub condei vreau, nu vreau. De ce? Pentru că în îndepărtata copilărie mi-a fost ino culată patima, pasiunea „vicioasă“ pentru cititul revistelor, de care nu mai am nici o șansă să mă dezbăr. Cum s-a întâmplat? Îmi amintesc foarte bine. Aveam opt sau
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
Din nou m-a cuprins simțământul copleșitor al fatalității ce ne amenință... Azi, starea aceasta s-a preschimbat într-un soi de impasibilitate și de indiferență... În schimb, după-amiază inspirația mă cuprinse și am scris dintr-o singură trăsătură de condei prima parte a celui de al treilea tablou din Infanta, care mă chinuise atât acum câteva zile. Mi se pare că tabloul a ieșit destul de bun. 18 octombrie 1952 Ieri, toată după-amiaza am lucrat la Montherlant, Service inutile - lectură cu
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
un timp oarecare. (În ceea ce mă privește, marile lacune ale Jurnalului meu nu corespund epocilor sărace în fapte, ci dimpotrivă - ele se suprapun de obicei peste acele perioade în care nu mai am timpul necesar pentru a pune mâna pe condei.) și de data aceasta a fost la fel. Adevărata mea familie odată plecată în vilegiatură, am organizat acasă la mine reședința celeilalte familii, a celei mai nume roase și poate chiar a celei mai adevărate. A fost ceea ce eu am
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
în care nu intra nimeni neinvitat. Când simțeam nevoia să lucrez, mă rupeam de lumea întreagă, chiar și de familia mea, și mă retrăgeam în cămăruță. Nu aveam nevoie de computer, nici de mașină de scris, ci numai de un condei. A.R. Și dumneavoastră scrieți de mână? Vă mulțumesc că îmi oferiți o confirmare. Mă absolviți de un lucru de care mă rușinez. A.O. Am să-ți ofer și rațiunile. Contactul direct cu condeiul și cu hârtia e un
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
scris, ci numai de un condei. A.R. Și dumneavoastră scrieți de mână? Vă mulțumesc că îmi oferiți o confirmare. Mă absolviți de un lucru de care mă rușinez. A.O. Am să-ți ofer și rațiunile. Contactul direct cu condeiul și cu hârtia e un act senzual. Și apoi, eu obișnuiesc să schițez pe marginea paginii mici caricaturi, desene ale personajelor mele. Simt nevoia să creez un haos pe pagină. Lucruri pe care nu le pot face pe computer. Dar
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
devreme despre viața mea în kibbutz. Și acum, deși nu mai sunt tânăr, deși nu mai pot munci la câmp, îmi place să fac ceva cu mâinile mele, ceva util. Mâinile mele nu au fost create doar pentru a ține condeiul. Dacă pot face undeva ceva util, încerc o reală plăcere din motive pur egoiste. Ca și în sex. Eu găsesc că în sex, ca și în multe alte lucruri, adevărata plăcere constă în a da, și nu în a primi
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
Shri Mataji este Cea care ne-a dat tuturor Realizarea Sinelui! Shri Mataji este Cea care a conceput Sahaja Yoga și a răspândit-o în întreaga lume! Ești mulțumit acum? Este destul pentru tine? - Măi, ce-ai întors-o din condei! - Întorsneîntors, nu crezi că ți-am dat un răspuns corect?Ba da! Ce să mai zic? Dar... de unde a apărut Doamna Aceasta? Aș vrea să știu - te rog, acceptă-mi curiozitatea pământeană - cum de o ființă aparent obișnuită, manifestă niște
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
în mare măsură datorită lui Tiberiu Utan -, ca și după aceea, redactorul-șef al Gazetei literare, din perioada 1962-1967, a luat hotărâri și mai importante. L-a promovat pe Eugen Simion, un critic a cărui stea începuse să urce vertiginos, condeiul critic cel mai prețuit, se pare, de Tiberiu Utan, „de aur”, după cum s-a exprimat el odată. În decembrie 1963, deci cu jumătate de an înainte de venirea mea surprinzătoare (în primul rând pentru mine) la Gazetă, Utan și-a asumat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
dăruiesc partenerei mele obținerea orgasmului. Am sfârșit prin a mă lăsa să cad istovit pe perne. Nu vorbeam nimic. Mă temeam ca nu cumva cuvintele să trădeze acea stare de jenă sexuală a mea. Brusc am luat un papirus și condei și-am început să scriu; m-am prefăcut că sunt stăpânit de o inspirație copleșitoare. În realitate, rescriam lucruri banale pe care mi le reaminteam, dar asta mă ajuta să nu cad de tot în ridicol. Corinna știa foarte bine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
au căzut sub pragul de sărĂcie. Ani de zile pragul de sărĂcie fusese target la Banca Mondială din București - știu, că am lucrat în programele astea -, adică ceea ce câștigaserăm în 12 ani a fost dat înapoi dintr-o trăsĂtură de condei. A servit la ceva ? Am evitat doi ani un deficit bugetar. Nu știu, poate ne-ar fi atacat speculanții bancari ca în Grecia, dar nu cred... Cred că puteam găsi alte căi, dovadă că nimeni altcineva în Europa n-a
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
zelul celor care, răscolind arhive și colecții de jurnale din epocă, încearcă a impune o altă imagine a gazetarului. Totuși, "e puțin probabil că pe această linie exegetică, viitorul ne va oferi documente noi (precum șocul epistolar din 2000), mobilizând condeie și influențând judecata urmașilor, destrămând, adică, supoziții, risipind colecția imaginilor prefabricate și a reflexelor "leneșe", recalibrând opinii etc. Totuși, în biografia ultimilor ani eminescienii, ne încredința testamentar Petru Creția, vom găsi mereu "ceva adânc de aflat"". În acest sens, referirile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
parțial foaie, dar ceva mai bătrân decât pagină, neologism latino-romanic. El se rânduiește printre acele, destul de numeroase, grecisme, mai vechi sau mai noi, care denumesc obiecte din lumea culturii în general, a cărților și a scrierii în special: catastif, cărturar, condei, filă, hârtie, plic, tipar, bibliotecă etc., etc." Discuția pleacă de la sintagma "galbenele file", din Scrisoarea II, ce "evocă manuscrisele "învechite" ale Poetului". Pentru ca "epitetul cromatic galben", regăsit în Pajul Cupidon să-l afle asociat cu "ros de molii" ("În volumul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
prima zi, era junimist mare, așa că l-ai întrebat cum să faci să ajungi acolo. El ți-a spus să scrii ceva din cele ce îi tot povesteai... Și cum te știu ambițios, dar nu vanitos, ai pus mâna pe condei și cât ai bate din palme iaca și „Soacra cu trei nurori” gata. Chiar în luna septembrie a leatului 1875, într-o sâmbătă seara, după cum ne spune Iacob Negruzzi - pentru că la el se ținea acea ședință a Junimii - împreună cu Eminescu
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
pe „Moș Nichifor Coțcariul”, care a fost tipărit și în brășură. Umblând eu prin însemnările mele, am dat și peste câteva cuvinte din scrisoarea pe care i-ai trimis-o lui Titu Maiorescu. Da’ frumos ai mai adus-o din condei „Dumneavoastră cred că veți fi râs și de mine și de dânsa, /povestire/ și cu drept cuvânt: pentru că este o copilărie, scrisă de un om mai mult bătrân decât tânăr; da bine, da rău Dumnezeu știe. Eu atâta știu numai
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
cât dânsul.” Nici nu-ți poți imagina în câte cuvinte își exprimă prețuirea pentru dumneata Garabet Ibrăileanu: „Opera lui Creangă este epopeea poporului român. Creangă este Homer al nostru... ” Ascultă-l numai puțin pe Al.Philippide, cum o aduce din condei: Creangă povestește cu o simplitate de pasăre care cântă, de pasăre măiastră însă. Meșteșugul lui, care e neîntrecut, e firesc și limpede și izvorăște dintr-o adâncă nevoie de a povesti și de a și povesti mai întâi lui însuși
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
al Apocalipsului. Anacro nisme, metacronisme și paracronisme, lesne de văzut și greu de crezut, În Bucureștii lui 1950. - Burlăcia de pe urmă a memo rialistu lui, care nu vrea să Îmbă trânească, și șansele imense ale unui se xa genar cu condei nou la scris. Cum și emoțiile ce i le dau mărunțișurile vieții, spre care este Încurajat de Îndem nurile lui Tacit, Saint Simon și Lamartine. O lume care sfârșește sub ochii noștri și alta care se anunță. - Totuși, prea mult
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
desfăta rea noas tră bilunară, mai cu seamă pentru a sa „Revue de la Quinzaine“, atât de bogat informată cu mișcarea ideilor În toate ramurile și În toate țările. Dintre amintirile mai mărunte care mă năvălesc, Îmbulzin du-se aci sub condei, ca ecouri eroi comice ale acestei epoci de formațiune În afara școlii și a familiei, iată, volumașul ăsta de pe masa mea, din față, ediție din 1888 a acelor Fleurs du mal tipărită de Alphonse Lemerre, editorul poeților parnasieni, minune de format
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
un glas cu lungi și plăcute vibrații metalice, la vorbit, ca și la cântat, Îi răspund Încurcat: — Mi-a spus-o și maestrul de muzică din liceu... Cânt... Am și o bună ureche și memorie muzicală. Rămase pe gânduri, muie condeiul, puse o rezoluție pe hâr tia mea, se gândi iarăși și, ca un părinte bun și autoritar: — Cu asta s-a făcut! Iar În ce te privește pe tine, ai să vii la mine la toamnă! Ai Înțeles? În toamnă
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
o lume apusă pentru totdeauna. [...] ...Mai târziu, după trecerea războiului, continuând pe calea apucată a publicisticii și tiparului, printr-o participare mai activă la Întreprinderi de editură și de tipografie, În tovărășia plăcută a câtorva oameni de gândire și de condei, m-am găsit, prin 1919, cel mai aferat și mai aplicat spre realizări de ordin, oricum, mai Îngust decât ale prietenilor mei de pe atunci, cu vocații, ambițiuni sau veleități altfel afirmate și mai cu spor, pentru persoana lor, realizate. Emanoil
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
abonamente cerșite: Danubiul. Clătină din cap la mine și la forfota oamenilor din Încropeala tipogra fiei noastre. — Ce vrei să faci aicea, dragă Beldie? Îi Înșir visurile mele editoriale și culturale, cum și ale prie tenilor mei cu mâncărimi de condei. Se uită cu jale la mine: — Ce nu te lași de fleacuri, Beldie?... N-ai Înțeles până acum, din cât ai trăit, că rumânului nu-i trebuiește editură și cultură fiindcă n-are ce face cu ele? Lui Îi trebuie
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
bătrână ca mine după numărul ei de serie, adevărat ornament tehnic În casă și in strument indispensabil În formarea și șlefuirea „stilului și compoziției“ tale. E știut că, În general, nu-ți poți da seama de imper fecțiunile scrisului cu condeiul decât numai după ce intervine miraculoasa transpunere a mașinii de scris și, mai ales, a culesului În vede rea tiparului. Numai așa ți se revelează natura și gradul de radiație a cuvintelor și frazelor. Balzac construia un Întreg capitol de roman
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
asamblate] abia la corecturile În șpalte, totdeauna supraîncărcate cu foarte ample adaosuri treptate, nerelevate inspirației În manuscrisul inițial, adesea de o singură pagină numai. Iar Tudor Arghezi Îmi spunea că nu-și dă seama de scă pările scrisului lui din condei decât numai la corectura În șpalt și mai bine, mai nuanțat, mai evident după ce slova e gata tipărită. Toată producția lui tipărită are, În exemplarul păstrat cu grijă, corecturile creionului lui ascuțit, scrupulos până la manie și precis. Ce va fi
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]