1,687 matches
-
știu dacă Înțeleg bine. Vrei să spui că animalul poate fi cu atât mai crud cu cât e mai inteligent? Că un cimpanzeu e mai crud ca un șarpe? - Nu știu nimic nici despre cimpanzei, nici despre șerpi. Nici măcar despre delfini. I-am văzut, și asta m-a făcut să gândesc, nimic mai mult. Or fi având motivele lor, presupun: ludice, de antrenament. Poate că n-au conștiința cruzimii și răspund doar la codurile naturii lor. Poate că omul face la
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
se apropie și să-l sărute pe obraz, un sărut sonor și puternic, și să-i spună că existau vânaturi care Îl marcau pe vânător pe viață. Da. Existau meteorologi care se uitau la cer și nu vedeau decât izobare. - Delfini, cimpanzei și șerpi, a șoptit Markovic. Așa vezi dumneata? Chiar În acea zi, ea scrisese un poem, a continuat să-și amintească Faulques. Nu era teribilă la așa ceva, cum nu era nici la fotografie; era prea atentă să dea de
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
și nici n-aveau să ajungă niciunde, ori cam așa ceva. Își amintea doar primele două rânduri: Copii așezați În fața unui muzeu (neobișnuit de) intact... A alungat amintirea și s-a Întors la Markovic. Acesta repetase Întrebarea. Chiar așa vezi? insistase. Delfini, etcetera. Faulques a făcut un gest ambiguuu. - E aici, sub piele, a spus până la urmă. În genele noastre. Numai normele artificiale, cultura, patina civilizațiilor succesive Îl mențin pe om separat de el Însuși. Convenții sociale, legi. Teamă de pedeapsă. Celălalt
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
unul care rezumă totul Înaintea deznodământului. Pictorul de război a privit jarul neclintit al țigării. În jurul lor, licuricii se duceau și veneau, sprinteni și aurii. Larvele lor, și-a amintit, se hrăneau din viscerele melcilor vii. O cruzime obiectivă: licurici, delfini. Oameni. În milioane de veacuri, prea puține se schimbaseră. - Concluzia stă acolo, a arătat pictorul de război spre silueta Întunecată a turnului, conștient că celălalt nu-i putea vedea gestul. Pictată pe perete. - Și ce simți pentru ce mi-ai
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
des-pre comunicare ale echipei lui Bateson la domeniul psihoterapiei și pe formarea de terapeuți fa-miliali. Proiectul dirijat de Bateson a continuat pî-nă în 1962, dată la care acesta a părăsit Palo Alto pentru Virginia Islands, unde a studiat comunicarea la delfini. După plecarea lui Bateson, Paul Watzlawick, filosof și psihanalist, a fost cel care a contribuit la difuzarea constructivismului în regiu-nea Palo Alto. Perspectiva terapeutului exterior familiei e înlocuită de cea a terapeutului care este o parte integrantă a sistemului în
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
și o altă imagine a mării În Florile Bosforului, Conrad și alte poeme, dedusă dintr-o intuiție mai precisă a materialității, fluidității ei. Imaginea nu este desprinsă cu totul de modelele literare, Însă senzația freamătului acvatic, jocul acela superb al delfinilor care „treheră” valurile, pulberea argintoasă a peștilor, toate acestea vin dintr-o imaginație mai vie și mai personală. Marea este, dealtfel, obiectul cel mai puțin convențional din poezia lui Bolintineanu. Să urmărim cîteva din atributele lui. Întîia Însușire este transparența
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
Ce schimbă-ale lor forme bizare, strălucite! Ce ne amintă Încă p-al vieții autor, Făcînd ca să se uite durerea ce dărîmă!” și efectul ei este desfătarea care șterge contururile aspre ale lumii. Desfătător, cu efecte purificatoare este și tabloul cu delfinii care Însoțesc, Într-un joc nebunesc, pe Îndrăgostiții fugari: „Iar delfinii sprinteni trec ușori prin valuri urmărind caiacul și al lor amor”. Imagine superbă ce ne face să uităm stîngăciile versului, răsturnările acelea de topică atît de ridiculizate de comentatori
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
al vieții autor, Făcînd ca să se uite durerea ce dărîmă!” și efectul ei este desfătarea care șterge contururile aspre ale lumii. Desfătător, cu efecte purificatoare este și tabloul cu delfinii care Însoțesc, Într-un joc nebunesc, pe Îndrăgostiții fugari: „Iar delfinii sprinteni trec ușori prin valuri urmărind caiacul și al lor amor”. Imagine superbă ce ne face să uităm stîngăciile versului, răsturnările acelea de topică atît de ridiculizate de comentatori. Marea este un element euforizant. Înspumată sau lină, ea Îmbată simțurile
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
azurul mării luna naște plină, Ochiul vede dulce discul aurit Și prin albe valuri pare și dispare Ca surîs ferice p-un chip suferind; Ochiul se Îmbată: vă uitați pe mare, Valul alb de spumă trece clocotind... Ce, treherat de delfini cu aripe lucioase, Revarsă ici și colo torente de fosfor”... ................................................................... Într-un poem marea este cristalină, În altul geme cu turbare și se despică În fața corăbiei fragile. Însă, indiferent de stare, calitatea ei fundamentală (lucirea) rămîne neschimbată. Privind-o, ochiul
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
ea un paradis al voluptăților molatice, al spețelor vegetale suave, al reliefurilor armonioase. Un mic univers, strîns În jurul unui lac enorm, un univers de parfumuri, culori, unde totul invită la lux și voluptate: aer parfumat, ceață azurată, valuri transparente, acrobația delfinilor, pasiuni fatale, desfătări dulci, dulci... Figura dominantă În poezia simțualistă a lui Bolintineanu este, putem zice, seducția. Seducția, repet, prin lingușire, prin acumulare de bunuri strălucitoare, prin cultul suprafețelor. Instrumentul ei predilect este privirea. Privirea dintîi, matinală, inocentă și privirea
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
acum un vînător de melodii divine: „Cercînd a le prinde Din veselul lor zbor.” Marea este În poezia lui Alecsandri și o cale de acces spre un univers exotic. Poezia se deschide, atunci, spre Bosforul În care se leagănă molatic delfinii, spre Veneția cu decorurile fastuoase și senzuale. Poezia Îmbrățișează și legendele iberice, un Pastel chinezesc și un poem În stil parnasian (Mandarinul) evocă eleganța și smalțurile Extremului Orient. Proza (Călătorie În Africa) relatează despre o lume total inedită pentru cititorul
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
care a avut loc la Paris, s-au emis diferite ipoteze și s-a ajuns la următoarele concluzii referitoare la comportamentul neobișnuit observat la unele animale, păsări etc. înaintea cutremurelor: s-a arătat că unii reprezentanți ai faunei marine (rechini, delfini, crocodili etc.) au capacitatea de a percepe modificările câmpului magnetic terestru, manifestări care se produc înaintea declanșării cutremurelor ; de asemenea, s-a apreciat că sunete emise în procesul de fisurare a rocilor aflate deasupra sau sub pragul uman de percepție
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
ecologice, concursuri. Tematici care pot fi parcurse: „Să ocrotim natura”, „Poluarea în diferite anotimpuri”, „De ce?”, „Știați că ?”, „Ce se întîmplă iarna cu plantele?”, „Ce știm despre pădure?” „Natura se trezește la viață”, „Vreau să știu”, „Locuitorii apelor în pericol”, „Un delfin ne povestește”, „Șoaptele pădurii”, „Privește-mă, înțelege-mă, apără-mă”, „Copac tînăr, copac bătrîn”, „Albinele, florile și omul”, „Ce ne învață natura?”, „Cînd se întîmplă?”, „Să facem un insectar, un ierbar”, „Mic dicționar ecologic”, „ Reclame ecologice”, „Apa izvoarelor”, „Cum să
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” by Andrei Simona-Elena () [Corola-publishinghouse/Science/570_a_1195]
-
dânsul urât și nebunesc. // Cât se mai poate încă. Atât cât se mai poate, / să ne ferim de zgomot, de vin și de mașini. / Reinventa-vom birja de târg cu patru roate / și când vom fi pe mare, vom înhăma delfini.” Dintre scrierile în proză, de succes s-au bucurat „întâmplările cu scriitori”, periplu amuzant și istorie literară anecdotică și umoristică a timpului contemporan. Și Dicționar sentimental de poezie (I, 2002) configurează, într-o modalitate originală, o galerie „de familie”, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288107_a_289436]
-
soluții din alte domenii de activitate. De exemplu, în domeniul științelor tehnice, unele soluții au fost luate din biologie (exemplu: rețele de calcul neuronale), din comportamentul ființelor vii (exemplu: formele hidrodinamice ale submarinelor, preluate din studiul deplasării prin apă a delfinilor; din zborul păsărilor pentru analiză formelor aerodinamice ale aeronavelor etc.) * realizarea de prototipuri virtuale folosind tehnologiile performanțe informaționale. Aceste prototipuri virtuale permit analizarea și testarea unui produs fără realizarea lui fizică, prin simulare, reducând masiv costurile privind stabilirea soluțiilor tehnice
Managementul calității by Roșca Petru, Nan Costică, Gribincea Alexandru, Stroe Cosmin () [Corola-publishinghouse/Science/1648_a_3154]
-
atenție doar fondul mental știut, reamintit, păstrat la nivel oral. Un subiect special analizat și interpretat de Adrian Poruciuc în cartea de față este dolf-ul, o creatură mitologică stranie ce apare într-un ciclu de colinde românești. Echivalarea dolf-ului cu delfinul i se pare nejustificată și neconvingătoare lui Adrian Poruciuc. Teza autorului ieșean este aceea că insolitele colinde ale dolfului ,,conțin elemente care au destul de clare corespondențe cu unele aspecte paleobalcanice (inclusiv arhaic-grecești și pregrecești), chiar și cu unele dintre cele
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
manifestări de religie eurasiatică" (p. 26). Dolful are ca oponent uman pe Gheorghe, ucigătorul creștin de balaur. Este echivalat de profesorul Adrian Poruciuc mai curând cu ideea de plinătate în general, asemenea adjectivului românesc dolofan, și nu cu bolovanul sau delfinul. Deosebit de subtil și profund este interpretat de Adrian Poruciuc elementul simbolic al fundalului marin din unele colinde românești. Foarte interesante sunt paginile despre motivul mitic românesc denumit de autor "Proto-Europa". El face trimitere la imaginea fetei cu bourul ce se
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
mai ales după asasinarea lui Ioan fără Frică de către armagnaci în 1419. Cu sprijinul noului duce de Burgundia, Filip cel Bun, Henric al V-lea impune în 1420 tratatul de la Troyes: Carol al VI-lea îl dezmoștenește pe fiul său, "delfinul", în favoarea lui Henric al V-lea, care devine ginerele său. Cînd mor cei doi regi în 1422, Henric al V-lea, nelăsînd decît un fiu în vîrstă de un an, Franța este la pămînt... Franța, sau mai exact Franțele: cea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
V-lea, nelăsînd decît un fiu în vîrstă de un an, Franța este la pămînt... Franța, sau mai exact Franțele: cea engleză, din Normandia pînă la regiunea pariziană; cea burgundă, din Burgundia pînă la Flandra; cea a armagnacilor și a delfinului, organizată în jurul orașelor Bourges și Poitiers și care este numită ironic regatul de Bourges. Pentru a-i veni de hac, trecînd Loara, englezii asediază Orléans. Atunci se produce miracolul: răsturnarea situației datorită intervenției Ioanei d'Arc, care, galvanizînd energiile, eliberează
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
începînd de prin anii 1680, a marilor valori ale ordinii stabilite, în numele raționalismului cartezian. În afară de aceasta, ultimii ani ai domniei sînt îndoliați de o serie de decese premature în familia regală: în 1711, unicul fiu al regelui, Ludovic, zis "Marele Delfin"; în 1712, fiul cel mare al acestuia, ducele de Burgundia, soția acestuia și fiul lor mai mare; în 1714, ducele de Berry, ultimul fiu al Marelui Delfin. La moartea sa, la 1 septembrie 1715, la vîrsta de 77 de ani
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
premature în familia regală: în 1711, unicul fiu al regelui, Ludovic, zis "Marele Delfin"; în 1712, fiul cel mare al acestuia, ducele de Burgundia, soția acestuia și fiul lor mai mare; în 1714, ducele de Berry, ultimul fiu al Marelui Delfin. La moartea sa, la 1 septembrie 1715, la vîrsta de 77 de ani, după 62 de ani de domnie și 54 de ani de guvernare personală, Regele-Soare, care a suportat aceste încercări cu o mare demnitate, nu lasă ca urmaș
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dintre cele mai străvechi sculpturi hinduse, egiptene și grecești. Căci, începînd din acele timpuri pline de imaginație, dar lipsite de scrupule, cînd - pe pereții de marmoră ai templelor, pe soclurile statuilor, pe scuturi, pe medalioane, pe cupe și pe monezi - delfinul era înfățișat într-o armură solzoasă, ca aceea a lui Saladin și cu un coif pe cap, aidoma celui purtat de Sfîntul Gheorghe, începînd de atunci a precumpănit cam aceeași viziune liberă despre balenă, nu numai în picturile cele mai
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
pe frontispiciul multor tomuri, vechi și noi - o balenă ce se răsucește ca un vrej în jurul unui lujer de ancoră - această creatură pitorească, dar pur fictivă, este imitată, cred, după figurile asemănătoare pictate pe amforele antice. Cu toate că e denumit îndeobște delfin, eu consider că acest pește al legătorilor de cărți este o schiță de balenă, deoarece așa a fost imaginat inițial. Această inovație a fost introdusă de către un bătrîn editor italian din veacul al cincisprezecelea, în timpul Renașterii: în acele zile și
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de cărți este o schiță de balenă, deoarece așa a fost imaginat inițial. Această inovație a fost introdusă de către un bătrîn editor italian din veacul al cincisprezecelea, în timpul Renașterii: în acele zile și chiar pînă într-o epocă relativ tîrzie, delfinii treceau, în mintea multora, drept o specie de leviatani. în vinietele unor cărți din vechime și în alte ornamente ale lor întîlnești cîteodată un soi de balenă foarte ciudată, din al cărei creier țîșnesc, bolborosind, tot felul de jeturi inepuizabile
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
îi îmbia o astfel de pustietate, mai ales că n-aveau nici o treabă de făcut. Căci zona din Oceanul Indian prin care navigam acum, nu este ceea ce vînătorii de balene numesc o „zonă vie“, ea oferind vederii lor mai puțini marsuini, delfini, pești zburători și alți asemenea locuitori sprinteni decît oferă apele mai zbuciumate din largul lui Rio de la Plata sau din largul coastelor peruviene. îmi venise rîndul să stau de veghe în vîrful arborelui-trinchet; cu umerii rezemați de sarturile rîndunicii, mă
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]