1,687 matches
-
fuseseră descoperite numeroase și grave tare, printre care distorsionarea "principiilor de partid, a democrației de partid și a legalității revoluționare", respectiv "violarea principiului conducerii colective a partidului" și "acumularea unei imense și nelimitate puteri", utilizată, odată cu trecerea anilor, tot mai discreționar și abuziv (Hrușciov în Jacobs: 1979, 162). Inițiativa prim- secretarului PCUS era însă limitată și partinică deopotrivă. Limitată, deoarece "privea doar crimele comise împotriva partidului (nu și a societății, n.m.) și numai după 1936 (mai degrabă 1934, an în care
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
revoltelor de la Poznań asupra escaladării tensiunilor din Budapesta. "Evenimentele din Ungaria au izbucnit sub influența evenimentelor din Polonia, dintr-un sentiment de adâncă simpatie față de atitudinea partidului polonez și față de tendința de independență poloneză". Acestea au fost intensificate de intervenția discreționară a unităților militare sovietice, în nici un caz de așa-zisa "contrarevoluție" orchestrată de către imperialiști; prin atitudinea lor, dar de data aceasta "Sub pretextul internaționalismului proletar", sovieticii au restabilit de fapt o conjunctură istorică din secolul XIX, centrată pe ambițiile "țarismului
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
-ul destalinizării românești va fi astfel ilustrat de afirmația "Noi nu avem pe nimeni de reabilitat", care se dorea a fi o dovadă a imenselor calități politice și umane ale lui Gheorghiu-Dej, care ocrotise, pasămite, partidul de ravagiile unor epurări discreționare și injuste. Prin intrigi și calomnii, fracționiștii căutau să întrețină o atmosferă de bănuieli și suspiciuni față de cadrele de bază, devotate, ale partidului, duceau o politică de lovire, înjosire și timorare a cadrelor cinstite și devotate care se opuneau politicii
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
din nou cedată sovieticilor la sfârșitul războiului. În cadrul disputei sino-sovietice, Mao, apreciind suportul indirect oferit de către conducerea de la București cu ocazia vizitei din martie 1964, a recunoscut caracterul românesc al provinciei, considerând încorporarea ei în Uniunea Sovietică drept un gest discreționar. La întoarcere, delegația română a făcut o scurtă escală la Moscova, informându-l pe Hrușciov de conținutul discuțiilor avute cu liderii chinezi. Când primul-ministru Ion Gheorghe Maurer i-a relatat conducătorului PCUS acest amănunt, Hrușciov a avut o senzație neplăcută
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
funcționează în baza unor "norme impersonale" similare (Jowitt: 1993, 1-4). În cazul fascismului însă, și în special a nazismului, charisma devine personală. Pornind de la celebrul Führerprinzip, partidul de tip fascist nu este altceva decât o anexă aflată la bunul plac discreționar al liderului său, în timp ce partidele leniniste, așa cum am observat, au prioritate în raport cu cel care le conduce. Sigur, se poate contraargumenta, charisma personală nu este deloc absentă din regimurile leniniste, fapt dovedit cu prisosință de deșănțatele culte ale personalității pe care
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
că, prin acest instrument de presiune, Moscova a impus PCdR-ului obiective antinaționale care l-au incapacitat total din punct de vedere politic, Ceaușescu va milita permanent pentru recuperarea (sau chiar formarea) unei tradiții naționale a PCR, independentă de imixtiunile discreționare ale Uniunii Sovietice (Fischer: 1989; vezi Politica internaționalistă...: 1972 și Apărarea patriei...: 1977). Într-adevăr, "Atâta timp cât partidul s-a identificat pe sine cu referentul extern sovietic, nu a avut altă alternativă decât să urmărească o "acumulare primitivă a legitimității". Acum
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
al personalității. Leninismul romantic va cunoaște de acum înainte o progresivă fascizare (ne amintim că, în cadrul regimurilor fasciste, relația dintre lider și partid este inversă celei din regimurile leniniste: numai liderul contează, partidul nemaifiind decât o formă flexibilă a dispozițiilor discreționare ale acestuia), operate pe coordonate esențialmente romantice. Ce îl deranja cel mai mult pe Ceaușescu? Răspuns: [...] anumite rămâneri în urmă [...] în ce privește formarea cadrelor noastre pentru diferite sectoare de activitate, în felul în care aceste cadre înțeleg să-și îndeplinească în
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
propriu-zisă, cât și în educația adulților, dar, în mod specific, semnificativ diferit. În timp ce în școală, în fața clasei de elevi, profesorul (oricum, mai redundant decât alte categorii profesionale) are, de departe, privilegiul unic al resurselor, al forței comunicante, dar și ocazii discreționare de a fi redundant și chiar este ca atare, în intenții firești până la un punct, de accesibilizare a conținuturilor deînvățare, de înțelegere cu suficiență de către elevi a informațiilor transmise, în educația adulților lucrurile stau altfel. În fața educabililor adulți, formatorul (instructorul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
propriu-zisă, cât și în educația adulților, dar, în mod specific, semnificativ diferit. În timp ce în școală, în fața clasei de elevi, profesorul (oricum, mai redundant decât alte categorii profesionale) are, de departe, privilegiul unic al resurselor, al forței comunicante, dar și ocazii discreționare de a fi redundant și chiar este ca atare, în intenții firești până la un punct, de accesibilizare a conținuturilor deînvățare, de înțelegere cu suficiență de către elevi a informațiilor transmise, în educația adulților lucrurile stau altfel. În fața educabililor adulți, formatorul (instructorul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
În desfășurarea lor, ci conducerea politică (singura, de altfel, responsabilizată public În ceea ce privește modul În care au fost cheltuiți banii publici). Obiectivul subsidiar urmărit de această filosofie a formării bugetului este corespunzătoare interesului de a proteja bugetul public de eventualele utilizări discreționare la nivelul administrativ al ministerelor. Noua abordare, de la care se revendică atât măsura introducerii planurilor strategice, cât și a bugetării pe programe, pornește de la presupoziții diferite În ceea ce privește modul În care sunt cheltuiți banii publici, precum și rolul managerilor 1 din cadrul organizațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
2008; alt termen nu s-a prevăzut, pentru că nu s-a avut în vedere faptul că nu se va face ratificarea până la acea dată. Structura generală a raționamentului era aceea că statele Uniunii Europene nu mai aveau un drept absolut discreționar, cât privește ratificarea și că ele urmau să ratifice, pur și simplu, Tratatul; era o modificare, în acest caz, a conținutului dreptului de a ratifica lucru care se înscrie perfect în cadrul procesului cunoscut de adaptare a instituțiilor juridice generale pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
dreptului de a ratifica lucru care se înscrie perfect în cadrul procesului cunoscut de adaptare a instituțiilor juridice generale pentru cazul sistemului comunitar. Obligația de a ratifica apărea implicită, ori, cel puțin, libertatea de a ratifica nu mai avea un caracter discreționar. Dar în cazul Tratatului de aderare ar mai trebui menționată în plus și situația cu totul specială, care reprezenta o altă dimensiune, decât ceea ce se întâmplă în mod obișnuit: era vorba de faptul că cele mai multe dintre obligațiile care reveneau părților
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
și de altă natură, ori chiar de anumite conjuncturi prin care existența sa este recunoscută și identitatea colectivităților este dată tocmai de această recunoaștere 56. De-a lungul timpului, însă recunoașterea a fost considerată ca un act politic având caracter discreționar sau alteori justificarea nerecunoașterii a fost bazată pe rațiuni de ordin ideologic 57. În această privință, subliniem că, potrivit dreptului internațional actual, doctrinei și practicii internaționale, un stat poate să existe în temeiul suveranității saleînainte de a fi recunoscut, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
de competența instanței de judecată și trebuie să aibă ca rezultat formarea convingerii că scopul și funcțiile pedepsei pot fi realizate și fără executarea efectivă și integrală a acesteia. Strâns legată de caracterul personal al liberării condiționate este și caracterul discreționar al acesteia, în sensul că liberarea nu se acordă automat odată ce condițiile sunt îndeplinite, ci numai în măsura în care toate datele și informațiile existente cu privire la condamnat conduc la conturarea unui prognostic favorabil privind îndreptarea și resocializarea acestuia. În sfârșit, liberarea condiționată este
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
s-a păstrat, totuși, instituția liberării condiționate neacceptându-se propunerile comisiei. În sistemul penal englez și în genere al țărilor din sistemul common law, este, de asemenea, consacrată instituția liberării anticipate a celui condamnat, liberare care poate fi automată sau discreționară, în raport de durata pedepsei aplicate de către instanța de judecată (tariff period). În acest sistem, în cazul unor pedepse de scurtă durată (mai mici de 20 luni), condamnatul este eliberat automat după ce a executat jumătate din pedeapsă fără ca pe perioada
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
jumătate din pedeapsă, dar este supravegheat de un agent de probațiune în prima parte a duratei liberării. În ipoteza în care durata pedepsei este mai mare de 4 ani, liberarea poate fi acordată după executare a 1/2 din pedeapsă (discreționară) și este automată în momentul executării a 2/3 din pedeapsă, iar condamnatul va fi supravegheat de agentul de probațiune trei pătrimi din durata perioadei cuprinse între momentul liberării și momentul expirării duratei pedepsei. Există diferențe semnificative între diferite sisteme
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
după expirarea duratei pedepsei. din punctul de vedere al autorităților cu competențe în funcționarea instituției, existența unor condiții și criterii legale îngrădește posibilitatea unor soluții arbitrare posibile, având în vedere că, în sistemul penal român, liberarea condiționată are un caracter discreționar, în sensul că beneficiul său este pentru condamnat o vocație și nu un drept, caracter ce rezultă explicit din alin.1 al art.59, Cod penal, care folosește sintagma "condamnatul ... poate fi liberat condiționat înainte de executarea în întregime a pedepsei
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
subsidiar, că ar fi bine ca și în tagma plasticienilor, a "fraților care văd" (Paul Eluard), să existe voci care să răscolească un pic relieful local, atît de marcat încă de un mandarinat pe cît de prăfuit, pe atît de discreționar.. Și sugeram implicarea vocilor tinere. Aseară, ieșind din clădirea atelierelor din Armeană, pe lîngă mine au trecut cîțiva juni spre atelierele lor de la demisol. Ei bine, toți aveau lipite pe gură benzi izolatoare și doar gîngureau. Era un joc pornit
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
aerul unui fundamentalism, fie el și involuntar. Unul rodit, culmea!, de o minte atît de strălucit-liberă ca a francezului. Ca și cum, ajungînd el însuși demiurg, și-ar fi supus omenirea secolului XXI unui comportament pe cît de uniform, pe atît de discreționar. Ca și cum omenirea aceasta ar fi fost o turmă neieșind o clipă din "crede și nu cerceta". Ca și cum n-ar fi existat și minți care să se ridice deasupra turmei. Și care să nu accepte fundamentalismul... gascon. Dar să nu fim
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ori săltărețele dactile, vocalizate și mimate de inhibantul dar și, în egală măsură, antrenantul magistru. Rîsul e gata să irumpă dintre buzele de faun excitat, dar nu irumpe, nu trebuie să irumpă, bagatelizînd totul, nu, totul e ținut sub regia discreționarului histrion. Rîs inegalabil. Rîsul cazacilor din tabloul lui Repin. Rîs enorm, burtos, fălcos, năsos, buzos, rîsul năvălitorilor păgîni, așezați pe Donul sfînt. Și bucurîndu-se de bătălia tocmai încheiată cu bine. Și udată acum cu ce curge gîrlă din butii. Rîs
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
asta în urma consumării dramaticului act al abolirii monarhiei și amplasării celor două mari colecții în somptuosul palat regal părăsit. Impropriu, evident, unui astfel de proiect, oricum fericit în ultimă instanță, pentru a-l feri astfel de alte destinări, la îndemîna discreționarei administrații comuniste. Dacă ceva a contribuit decisiv la proliferarea corespunzătoare a celor două consistente galerii, asta s-a datorat recentei regîndiri a vastelor încăperi, în sensul unei distribuiri și amenajări pe criterii muzeale, în așa măsură încît vechiul și nobilul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
care neînvățînd nimic din tragedia unui Ceaușescu, se lasă devorată de același autoritarism de partid ce-i și va decide, la un moment dat, prăbușirea (premoniție, fie vorba, deloc tristă...). Nu e de mirare, așadar, impunerea unui ton, chiar dacă surdinizat, discreționar (și) în domeniul culturii, al artelor în speță. Un dialog cu parfum interbelic despre marii colecționari români de artă spulberați de comunism între istoricul Negu Djuvara și istoricul de artă Radu Ionescu este întrerupt (neprofesionist? tendențios?) de imagini cu insipidul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
distinsul invitat să-i aducă dictatorului osanaua finală. Ca odorată dregere a busuiocului, după ce timp de o oră (de istorie) se erijase cu șiretenia și duplicitatea nomenclaturistului dîmbovițean în, vezi doamne, sfetnic de taină partinică al căpcăunului; oricum încăpățînat și discreționar. Evident, nu i se poate pretinde manieratului Adrian Cioroianu, în riscanta sa calitate de moderator, să fie ireverențios cu invitații, deși unii dintre aceștia, ca cel recent, meritînd cu prisosință penalizarea, dar jovialitatea sa indicibil duplicitară în fața unui fost mandarin
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Regele e silit să-l plătească unui maniac de care țara, iată, după atîția ani de zîrcoliri întru normalitate, nu se poate debarasa. Paternalismul cu efecte nocive asupra unei populații care și-a pierdut de mult memoria, dublat de tupeul discreționarului, compune carlogoldonian silueta aceasta malefic-tutelară fără de care, crede, nimic nu trebuie să miște. La capătul unor mandate interminabile, mistificatorul cu permanentul lui zîmbet Divertis își bifează sistematic în hîrșita agendă partinică mai toate nesperatele vise. De ce nu l-ar bifa
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pentru că misticul nume avea să-i aducă, pe lîngă substanțiale beneficii, mai cu seamă după moartea hulitului bunic, și ponoasele aceluiași nume, mai cu seamă în anii cruzi ai copilăriei și adolescenței, sufocați de apăsătoarea tutelă). Crescînd în umbra colosului discreționar, acesta, mai întîi cu cei apropiați, apoi cu inombrabilele cohorte de admiratori Marina a fost și singura supraviețuitoare a "genocidului" produs cu voie, fără voie de maestru asupra celor din preajmă. De altfel, conștient de efectul său malefic, Picasso însuși
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]