1,918 matches
-
ea, pentru că știu că nici un animal n-ar reuși vreodată să deschidă un butoi din ăsta de metal, și că noi nici măcar nu ne putem apropia. S-or fi gândit, poate, că ăsta e locul cel mai sigur: în mijlocul unei dune și la vedere. — O tentație destul de mare. — Sau poate o capcană. Dacă ne-ar trece prin minte ideea stupidă de a încerca să ne apropiem, profitând de întuneric, ne-ar zbura capetele, căci pot să ne vadă noaptea. — Din fericire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
abia după câteva minute; și trecură alte câteva minute până se puseră de acord dacă era sau nu un fugar îngrozit care încearcă să scape de asediu. Doar când observară cum călărețul își schimbă dintr-o dată direcția îndreptându-se spre dunele dinspre sud-est pricepură care-i era adevărata intenție. — Apa! urlă disperat Julio Mendoza. Ticălosul ăsta vrea să pună mâna pe apă! Imediat începură o goană nebună, încercând să-i taie calea, dar Gacel Sayah se îndepărtase destul de mult ca să poată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
disperarea celor care, îngroziți, își dădeau seama că le era imposibil să-l oprească; și când, în sfârșit, nobilul animal se împiedică pentru prima dată, ajuns la capătul puterilor, nu mai erau decât vreo șapte sute de metri până unde începeau dunele. Atunci Gacel Sayah sări de pe cămilă, se rostogoli în nisip, se răsuci ca o pisică și, la rândul său, o luă la goană, străbătând cam două sute și ceva de metri cu arma în mână, pentru ca apoi să se întindă cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
mișcă-te... Începea vânătoarea. Soarele îngădui ca ultima-i rază să se prelingă peste întinderea de nisip, ca apoi să-și ia rămas-bun de la vârfurile de piatră neagră și, aproape în aceeași clipă, se lăsă să cadă în spatele unei mici dune cu sfârșeala moleșitoare a celui ce și-a încheiat o lungă zi de trudă în care, timp de douăsprezece ceasuri, a izbit o nicovală cu un ciocan de fier înroșit. Pentru o clipă, peisajul se coloră într-un roșu palid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
dar silueta fantomatică se ascunsese în spatele unei stânci, încât ai fi putut gândi că, de fapt, nu voise decât să fie văzut pentru câteva clipe doar, ca să atragă atenția dușmanilor săi. Și așa și era, fiindcă după câteva secunde mica dună ce se afla la trei metri în spatele ultimului mercenar păru că prinde viață. Suleiman Sayah ieși din nisipul unde stătuse îngropat în tot acest timp și, proptindu-și genunchiul în spatele numărului unsprezece, luat prin surprindere, îl apucă de gât și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
strigau într-un impuls din cele mai stupide și inutile. Soarele începu să se înalțe la orizont. Vântul șovăia. Vântul a fost și va fi întotdeauna, până la sfârșitul veacurilor, regele de incontestabil al deșertului, cel care dă naștere râurilor de dune, cel care îngroapă cele mai mari orașe și cele mai fertile oaze sau cel care, pe neașteptate, descoperă vechi ruine pe care a avut plăcerea să le ascundă timp de generații. Și regii care știu că nu pot fi detronați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
știut întotdeauna să mă descurc... — Și dacă li se năzărește să se întoarcă? — Mercenarilor...? Îmi închipui că n-or fi așa nebuni... Mergi în pace și Allah să te călăuzească! — Allah să te apere! Când fratele său dispăru după o dună îndepărtată, Gacel Sayah se așeză pe o piatră și contemplă apusul soarelui, în timp ce cugeta la tot ce se întâmplase și cum trebuia să privească viitorul familiei sale de acum înainte. Îi era greu încă să se obișnuiască cu ideea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
ca să-și prelungească agonia. Privi în jurul său. Oriunde se întorcea orizontul era identic: o linie subțire și imprecisă de culoare maro care, undeva foarte departe, se întâlnea cu un cer de un albastru strident. Nici un munte oricât de mic, nici o dună aurie care să-i servească drept punct de reper; nici măcar un mizerabil tufiș prăfuit, care să fie dovada că se află pe Pământ și nu pe Lună. Nici o altă întindere nu putea fi mai netedă și nici un alt peisaj mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
cald și uscat, ce suflă dinspre Sahara spre Africa Occidentală (în arabă, în original). Veșmânt tipic arăbesc, un fel de burnuz, ce acoperă corpul de la umeri până la picioare (în arabă, în original). În deșerturile de nisip, vastă întindere acoperită de dune (în arabă, în original) (n.t.). PAGE FILENAME \p D:\Carti operare\Ochii tuaregului\Ochii tuaregului.doc PAGE 86
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
momentul vizitării acestor minunate locuri din Hong Kong, Singapore, Macau sau a unor insule din Marea Chinei de Sud. Fiecare loc de pe Pământ are frumusețea lui. Beduinul care cu răbdarea unui sfânt călătorește pe cămilă săptămâni prin deșertul arid, plin de dunele aurii de nisip, dar în final răsplătit de binecuvântarea oazei care-i oferă răcoarea umbrei unor palmieri și apă de băut; aviatorul care traversează cerul înstelat al nopții și privește la luminițele din satele și orașele lumii peste care trece
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
microforme (plaje, țărm înalt, golfuri, promontorii stâncoase). 2.1.7. Alte tipuri de relief Alte tipuri de relief cu valențe turistice sunt:relieful de pluviodenudare, reprezentat de ravenele de la Râpa Roșie (Sebeș) și Grădina Zmeilor (Podișul Someșan); - relieful eolian, cu dune, prezent în deltă (Grindul Caraorman ș.a.), Câmpia Bărăganului, Câmpia Olteniei, Câmpia Carei;relieful antropic, reprezentat de baraje, diguri și canale hidrografice ce întregesc farmecul unor zone turistice naturale. Munții Bucegi - studiu de caz Munții Bucegi sunt așezați în partea estică
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
întrepătrunderea dintre uscat și apă. Pe cea mai mare parte a suprafeței sale, se întâlnesc: brațe, canale, bălți, suprafețe mlăștinoase acoperite cu 95 vegetație densă, specifică deltei (stuf, papură, rogoz, sălcii), grinduri cu păduri de stejar (grindul Letea) și întinse dune de nisip (grindul Caraorman). Litoralul Mării Negre este arealul care atrage cele mai mari fluxuri turistice din țara noastră. Litoralul a fost amenajat la sud de Capul Midia (circa 74 km) unde sa conturat o adevărată „Rivieră românească”. Salba de stațiuni
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
Sichevița, Pojejena etc. Psamosolurile au o răspândire extrem de redusă (circa 200 ha), în sectoarele cu nisipuri semifixate sau fixate supuse fenomenului de deflație, din ostrovul Moldova Veche sau lunca Dunarii, la confluența cu râul Nera. Ocupă arealele cu relief de dune adăpostite și fixate de vegetație sau sectoarele joase, cu nivelul apei freatice foarte aproape de suprafață. În formarea lor un important rol îl au curenții de aer tip Coșava, ce determină spulberarea nisipului, împiedicând deci formarea unui profil de sol mai
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
de localitate, la gura Văii Văiș, pe panta opusă farului, s-au descoperit silexuri neolitice. Tot de pe această terasă provine și un celt din bronz. - 5.Punctul Insula Ostrovul Mare sau Decebal - a. Punctul Osetrov, Humca sau Hunca. Pe o dună de nisip s-au descoperit unelte microlitice și urme neolitice Starcevo- Criș. Tot aici s-au cercetat niveluri de locuire aparținând culturilor Sălcuța IV, Coțofeni.În anul 1900 s-a descoperit aici un topor plat de bronz cu aripioare și
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
Tina se uita la mine cu ochii ei limpezi. Numeroși portughezi, mi-a spus ea, avuseseră strămoși cu ochi albaștri, de sînge celtic, strămoși vizigoți. Dacă nu cumva vreuna din bunicile ei avusese o legătură cu un neamț frumos printre dunele din Rio Grande do Norte! Dar bunicile ei erau niște catolice mult prea fervente ca să fi cedat acestui soi de ispită. — Și iată cum ai lăsat să treacă norocul pe lîngă dumneata. CÎte canapele erau ca să vă permiteți să cedați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
iar În centrul Pământului e o piramidă care poartă la bază inscripția Aztlan, care seamănă cu Atlas sau Atlantida. De ce pe ambele laturi ale Atlanticului se găsesc piramide?” „Pentru că-i mai ușor să construiești piramide decât sfere. Pentru că vântul produce dunele În formă de piramidă, și nu de Parthenon”. „Urăsc spiritul Iluminismului”, zise Diotallevi. „Continuu. Cultul lui Ra nu apare În religia egipteană Înainte de Noul Imperiu, deci provine de la celți. Amintiți-vă de Sfântul Nicolae și de sania lui. În Egiptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
conștiinciozitate descoperirile noastre. Așa că În timp ce urcam, cu a treia, se desfășurau la fiecare curbă vaste Întinderi cu profil ondulat și continuu care, la limita câmpiei, fumegau de pe-acum Într-o ușoară ceață aproape iernatică. Părea o câmpie modelată din dune, și doar era o zonă submontană. De parcă mâna unui demiurg neîndemânatic ar fi presat niște culmi ce i se păruseră prea Înalte, transformându-le Într-o chisăliță cu gloduri peste tot, poate până la mare, cine știe, sau până la coastele muntoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
iar roțile antetrenului aruncă un nor de praf roșiatic. Cămila sa îi aruncă o privire lipsită de bunăvoință și mergând pe lângă ea este atent să se ferească de picioarele ei. Împreună se târâsc pe pantele line făcute de vânt pe dune, coborând apoi fiecare într-o cascadă de nisip până la glezne. În fața lui, înaintează cu greutate un șir lung de cămile, legate una de alta, ale căror pulpe se mișcă de o parte și de alta, cu o mișcare exagerată obscen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
pe fundul pârjolit al gurii, făcându-i mărul lui Adam să tremure. Trage jaluzelele, șoptește el, iar eu alung curajoasă soarele cu întreaga lui armată de raze, apoi mă întind lângă el în întuneric, îi mângâi pieptul nisipos asemenea unei dune, ce se întâmplă cu tine, Udi, când a început totul? N-am nici cea mai vagă idee, tremură el, când m-am întors acasă astă-noapte eram terminat, cu mari eforturi am reușit să urc scările, credeam că sunt pur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
plin și cu folos de provocarea lui Granouillet: liberul acces, ca într-o piesă de jazz, la improvizație, și ne oferă un spectacol dinamic, amuzant și tragic, cu permanente surprize: vizibilitatea sufleorului, felul în care își fac apariția în scenă duna de nisip, balta și pomul, excelente momente de dans și clipe hazlii de dialog cu publicul. Așa cum haosul minutelor de încălzire a instrumentelor se transformă, la un concert simfonic, în ritmuri născocite de Haciaturian (de exemplu), jocul actorilor, mișcarea scenică
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
Din perla litoralului, stațiunea Mamaia a devenit closetul, cloaca, anusul murdar al acestuia. Primarul cu nume de legumă (Monsieur Mazăre, Petit Poids, în franceză) a vândut bucată cu bucată tot domeniul public, tot ce era parc, grădină, floare, gândac de dună. S-au construit pe plajă, lângă plajă și printre delabratele hoteluri rămase de pe vremea „Visului de aur“ a turismului comunist tot felul de cocioabe pretențioase, unde se vând mărfuri ieftine și hrană proastă, ordinară (dar nu ieftină!). Pe plajă strălucesc
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
1973-1986), 2013. Scrierile sale au fost comentate de: Al. Protopopescu, Mircea Iorgulescu, Ion Marcoș, Olimpia Șerban, N. Turtureanu, Teohar Mihadaș, Valentin Tașcu, Ioan Holban, I. Apetroaie, Al. Piru, D. Țiganiuc, Nicoleta Sălcudeanu, Radu Pavel Gheo, Emil Nicolae, Al. Călinescu, Ioan Dună, Const. Miu, Maria Baciu, Const. Blănaru, Al. Sfârlea, Ligia Cristea, Liviu Ioan Stoiciu, Lucia Cuciureanu, Vasile Iancu, Ioan Dănilă și alții. 5 CUPRINS Nota autorului / 7 I. ÎNAPOI LA EMINESCU „O viață de osteneală și de gândire” / 11 „A fost
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
1973-1986), 2013. Scrierile sale au fost comentate de: Al. Protopopescu, Mircea Iorgulescu, Ion Marcoș, Olimpia Șerban, N. Turtureanu, Teohar Mihadaș, Valentin Tașcu, Ioan Holban, I. Apetroaie, Al. Piru, D. Țiganiuc, Nicoleta Sălcudeanu, Radu Pavel Gheo, Emil Nicolae, Al. Călinescu, Ioan Dună, Const. Miu, Maria Baciu, Const. Blănaru, Al. Sfârlea, Ligia Cristea, Liviu Ioan Stoiciu, Lucia Cuciureanu, Vasile Iancu, Ioan Dănilă și alții. 5 CUPRINS Nota autorului / 7 I. ÎNAPOI LA EMINESCU „O viață de osteneală și de gândire” / 11 „A fost
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
nu era de loc tăcut. Din cînd în cînd de afară se auzeau tot felul de țipete și chiar serii lungi de bufnituri ca și cum s-ar fi prăbușit niște faleze. — De ce urlă toată lumea afară, Ken ? — nu urlă. Cîntă. — Cine cîntă ? — Dunele. — așa cîntă dunele ? — așa cîntă dunele. — Și de ce cîntă noaptea ? — Pentru că se contractă pietrele. Uneori chiar se desprind blocuri întregi, pietre mai mari sau mai mici, și se rostogolesc. Cei care locuiesc sub faleze știu asta... în fiecare dimineață ies
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
loc tăcut. Din cînd în cînd de afară se auzeau tot felul de țipete și chiar serii lungi de bufnituri ca și cum s-ar fi prăbușit niște faleze. — De ce urlă toată lumea afară, Ken ? — nu urlă. Cîntă. — Cine cîntă ? — Dunele. — așa cîntă dunele ? — așa cîntă dunele. — Și de ce cîntă noaptea ? — Pentru că se contractă pietrele. Uneori chiar se desprind blocuri întregi, pietre mai mari sau mai mici, și se rostogolesc. Cei care locuiesc sub faleze știu asta... în fiecare dimineață ies ca să vadă ce
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]