1,968 matches
-
a unui autor care i-ar asigura pentru totdeauna un loc într-o piesă, a unui actor care l-ar aduce, în cele din urmă, pe scenă. În discursul său cu rol de prolog, Doctorul Hinkfuss, regizorul spectacolului Astă-seară se improvizează, reia tema paradoxului unei arte alimentate de tensiunea dintre materialitatea masivă, osificată a formelor și necontenita lor schimbare, datorată fluxului invizibil, insesizabil al vieții. Opera fixată o dată pentru totdeauna într-o formă, opera socotită de autor ca definitiv încheiată în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
căci teatrul este spațiul prin excelență al realizării visului oricărui sculptor: acela de a crea o statuie vie, una care se mișcă. Și astfel, în centrul fundamentalelor întrebări pirandelliene referitoare la raporturile vieții cu arta, întrebări regăsite în Astă-seară se improvizează, visul sculptorului - ce traduce, în fond, eterna aspirație către alianța dintre neclintirea materiei și mișcarea vitală, însuflețitoare a acesteia - revine, o dată mai mult, ca metaforă-cheie a statutului realității teatrale. Împreună cu ea reapare și motivul strânsei legături a teatrului cu tematica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
fuga spre alte și alte sănii. Cei care veneau pe jos își ștergeau singuri încălțămintea de zăpadă cu șomoioage de paie luate din lădițele înșirate lângă zid, de o parte și de alta a intrării. Într-unul dintre saloane se improvizase un fel de podium acoperit cu un covor subțiat și ros de molii. Cineva pictase pe o cortină din chembrică un Apollo plinuț, care își ținea lira disproporționat de mică pe burtă, în timp ce ochii lui ridicați spre tavanul afumat prevesteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
pentru primadonă. Ordonanța lui o împodobise cu o grămadă de sfeșnice, flori și vase pentru mirodenii, rafinament oriental pe care începuse să-l aprecieze tot mai mult; slugile primiseră ordin să întrețină focul din odaie. Până și vizitiul lui ursuz improvizase un fel de troică, știind că asta fusese una din marile lui plăceri în iernile din Sankt Petersburg, pe vremea când încă nu primise numirea de comandant suprem al armatei ruse de la Dunăre... Și?... Și?... Se alesese praful de toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Moses, băiatul hahamului, care ori de câte ori murea vreunul dintre noi plângea de mila lui, căzuse leșinat, după ce scăpase dintre genunchi o gâscă pe care o crestase cu briciul de vreo douăzeci de ori, fără să-i izbutească operația rituală. În fața popotei improvizate la primăria satului, maiorul surâse. Eveniment rar! Mușca din capătul stins al trabucului și bătea pe umăr pe medicul căpitan, căruia, cu o zi înainte îi aruncase în obraz vorbele cele mai grele. Prin fereastra larg deschisă, veneau pe aripi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
aruncate din înalt, ca să rămână mărturiile de asasinat ale omului în patru labe. Omul vertical se va naște după mine și va trăi mii de ani, chiar dacă va fi ucis de pietrele nebunilor. - Cer cuvântul! interveni atunci avortonul de pe tribuna improvizată din piatra ce se formase în bășica fierii mele și fără să mai aștepte aprobarea, propuse un congres al scheletelor și o moțiune în versuri. Regele meu va surâde îngăduitor, dacă va afla scurta interpretare a caraghiosului pitic crescut în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
pat de campanie, cu saltea și pernă. Robert mi-a plăcut, fiindcă gândurile lui încăpeau desigur și în creierul unei păsărele. Era cu patru ani mai tânăr ca mine și niciodată nu mi l-am putut închipui lăcrimând de durere. Improviza la pian melodiile cele mai variate, cu aceeași ușurință uimitoare cu care scria poeme lipsite de rime și de înțeles, totuși fermecătoare prin calmul sufletesc și absurda alunecare a cuvintelor. Le citea indiferent și farmecul lor mă câștiga, când, obosit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
în pensiune, care îmi dădeam seama că fotografiile izbuteau numai fiindcă le lipsea culoarea verde a părului și cea verde pământie a chipului ei ca de moartă. Cu toate că urma conservatorul regulat, Nora nu se producea în sufrageria comună, unde se improvizau de obicei spectacole variate și de multe ori interesante. Ida Wüst, pe atunci actriță de periferie, fără angajament, își înspăimânta copilul, un băiețaș de șapte ani, cu țipătul patetic din „Elga” lui Gerhard Hauptmann. Răcnea cu chipul descompus, cu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cumpărată cu tutun, și care venea cu un ceas mai târziu decât trebuia, ca să mă ducă înapoi la pușcărie. În seara neagră ca păcura, când clopotul de la intrare sună prelung și puternic, Sora Nineta din camera învecinată cu a noastră, improvizată pentru dânsa ca închisoare pentru femei, și în care mai avea de stat vreo zece luni, fiindcă șterpelise niște medicamente din spital, ne informă pe gaura cheii, că maiorul venise însoțit de un ofițer. Îl auzirăm și noi, vorbind cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Așa-i trebuie. Închisoarea Peterhead. Acolo erau trimiși cei care comiseseră infracțiuni sexuale. Violatori, pedofili, sadici, criminali În serie... Cei de teapa lui Angus Robertson. Oameni care trebuiau protejați de criminalii normali, respectabili. Cei cărora le plăcea să Înfigă cuțite improvizate În agresorii sexuali. Ta-da! Venise timpul pentru colostomie pentru săracul Angus Robertson. Într-un fel, Logan nu putea să simtă prea multă compasiune pentru el. Watson spuse ceva, dar Logan preocupat de Monstrul din Mastrick pentru a auzi. După expresia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
era, Înghețat, ud și nu avea nici un chef de amânări. Un grup de patru agenți de la Biroul de Identificări, bărbați și femei, ieșiră fără tragere de inimă din dubă În ploaia torențială și așezară iute cortul de operațiuni peste cel improvizat de Logan. Pubelele și sacii negri de plastic fură Împinși cu piciorul afară În ploaie și generatoarele portabile de curent porniră. Se treziră la viață cu un muget, Învăluind zona Într-o lumină albă șuierătoare. Imediat după ce locul crimei fu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
pe iarba bătătorită. Bărbatul În hanorac portocaliu se afla deja la mai puțin de doi metri când privi Într-un final În sus. Logan nu Îl recunoscu după nume, dar Îi știa chipul: era Hoitarul. Se așezară pe o bancă improvizată În interiorul clădirii cu numărul cinci. Domnul Bernard Duncan Philips, cunoscut drept Hoitarul, Își făcuse un fel de locuință aici. Un maldăr de pături, haine vechi și saci de plastic În colț, În mod evident pe post de pat. Un crucifix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
al Poliției, „Lazăr“ McRae nu s-a lăsat mai prejos, ajutând echipa să sorteze carcasele de mână. Se pare că ai salvat și viața agentului Steve Jacobs când l-a atacat un șobolan uriaș. Dumnezeu să vă binecuvânteze, domnule! Gray improviză un salut. — Agentul Rennie a făcut toată treaba. Eu n-am făcut decât să spun cuiva să-l ducă la spital! — A, dar fără conducerea ta fermă, nimănui nu i-ar fi trecut prin cap! Își șterse o lacrimă imaginară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
În evidență, sergent. Fără lumini albastre, fără sirene și fără agitație. OK? — Da, domnule. Seaton Park era un loc plăcut pe timpul verii - porțiuni mari de iarbă verde, copaci maturi verzi, un foișor pentru formații. Oamenii mergeau la picnic pe iarbă, improvizau un joc de fotbal, făceau dragoste printre tufișuri. Erau jefuiți după lăsarea Întunericului. Era la nici o aruncătură de băț de căminele studențești ale Universității Aberdeen, așa că era un flux constant de nou-veniți naivi, cu bani În buzunare. În ziua aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Ești aici pentru mine sau pentru cauză?” Exagerat de simplu: eroul unei cărți ieftine pe care o citea în schimbul de noapte. — Vreau totul. E tot ce știu și e tot ce vreau să știu. Considine împinse carnetul deoparte. — Hai să improvizăm pe tema asta. „Cum de poți privi asemenea lucruri atât de simplist?” Vitezele lui mentale funcționau acum ca unse - clic, clic, clic. Danny renunță să mai scormonească după replici și se avântă inspirat: — Claire, există fasciștii și existăm noi, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
ori -, aruncându-i din colțul gurii câte o mizerie, iar a patra oară îl aduseră cu ei pe bătăușul de la LAPD, care-i blocă drumul ca un munte de cărămidă. Degetele acestuia se înfipseră în pieptul lui Danny, iar gorila improviză pe baza scenariului conceput de Considine: — Tipul ăsta e un comunist dur? Mie mi se pare mai degrabă o pipiță delicată. Apoi veniră niște vorbe nepotrivite, șoptite de foarte aproape: „Să te văd acum, labagiu de comitat!” Danny improviză și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
gorila improviză pe baza scenariului conceput de Considine: — Tipul ăsta e un comunist dur? Mie mi se pare mai degrabă o pipiță delicată. Apoi veniră niște vorbe nepotrivite, șoptite de foarte aproape: „Să te văd acum, labagiu de comitat!” Danny improviză și el, îndoind degetele muntelui de om mai să i le rupă. Omul urlă și îi trânti un croșeu de stânga. Danny se eschivă și îi administră două croșee în plexul solar. Tipul de la LAPD se lăsă pe spate, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
își reveni rapid din buimăceală, simțind cum îi pulsează durerea în părțile moi ale spatelui. Câțiva dinți i se clătinau și simțea și niște înțepături în coaste. Probabil că și polițiștii în uniformă făceau parte din planul lui Considine - care improvizase ceva în favoarea lui -, căci altfel îi spărgeau capul pe bune. Scenariul presupunea ca ei să pună capăt bătăii cu pumnii, să-i despartă pe combatanți și să-i altoiască puțin înainte de a-i elibera. Era evident că exageraseră cu improvizația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Înainte, așa că am avut vreme să ne vedem cu toate rudele din partea cumnatului Costel. Deși oarecum asemănătoare, obiceiurile legate de Înmormântare au presupus mai puține cheltuieli decât la noi, dar și o slujbă mai simplă. Ascunși de ploaie sub copertina improvizată În curte, am participat apoi la praznic și, imediat, ne-am Îndreptat spre casă, tot cu Adrian la volan. Inspirat, am coborât la Adjud și cum am trecut strada a și oprit un microbuz de Iași, astfel că la 16
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
și în alte zone de pe Nistru se dădeau lupte crâncene, în restul Basarabiei viața decurgea cât de cât bine. Atâta doar că banditul de Smirnov întrerupsese gazul metan, uneori și curentul electric, iar oamenii ajunseseră să pregătească mâncarea la focuri improvizate printre blocuri. Bătrâna, întâlnind vecinii veniți la Chișinău, a prins curaj și a plecat la Calfa. Am participat, la Chișinău, la mitinguri de solidaritate cu românii agresați la Nistru, apoi pentru eliberarea așa-zisului grup Ilașcu, închiși la Hlinaia. îmi
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
că va ajunge profesor la Universitatea pe care i-am arătat-o de lângă ceas. Dar să nu ne lăsăm furați de amintiri și să revin la subiect. Își găsise Sire un culcuș într-o încăpere de la subsolul internatului, unde a improvizat un fel de laborator de fizică, dar avea și liniștea necesară pentru distracția lui de bază, rezolvarea temelor de matematică. Îl vizitam adesea aici și în timpul lui liber, feriți de ochii lumii, am început să ne ocupăm de hipnotism. De unde
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]
-
din Escadrila Sanitară. A participat întregul corp diplomatic de la București, și foarte mulți invitați din protipendada bucureșteană. O adevărată feerie: curtea palatului, luminată cu torțe, iar pivnița boltită, cu sute și sute de lumânări aprinse. Aici, între icoanele vechi care improvizau un iconostas, s-a oficiat cununia. Cu această ocazie au fost purtate pentru ultima dată câteva neprețuite bijuterii rămase de la Vodă Brâncoveanu: o diademă, un colier și o pafta 6. Nunta de la Mogoșoaia a fost un intermezzo aproape ireal, între
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
trăia într-o casă acoperită cu paie, cu lut pe jos, cu o improvizație de mobilier, înconjurată de o mică grădină de legume pe care și-o înjghebase... În sat nu exista evident nicio biserică, așa că s-a gândit să improvizeze una într-o baracă părăsită. Pe peretele dinspre răsărit L-a pictat, mare, pe Hristos răstignit... Căsătorită cu Guy Bossie, cu opt sau zece ani mai tânăr decât ea, Nadia va avea parte după eliberarea din domiciliul obligatoriu (1962) de
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
i-aș dori perfecți și nu-s. Și mai sunt nemulțumit de o mie de alte lucruri mărunte, cum ar fi, de exemplu, faptul că unele femei mă privesc de sus, sau că la televizor apar tot felul de imbecili. Improvizează o schiță sau o povestire conturată, în doar patru, cinci rânduri. Poți? Mi-a spus: să nu aprinzi lumina. Ușa era încuiată. Intrase oare pe balcon? Știam că e un înger, iar el știa că știu. Am adormit târziu, foindu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
luat-o altul înainte? Dacă l-ai fi scris tu, cum ar fi sunat? Aș fi vrut să scriu un vers de Virgil Mazilescu: "Eu de sus de pe deal nu știu cum privii o dată pentru totdeauna". L-aș fi scris la fel. Improvizează, te rog, acum, un text poetic care să se armonizeze cu dialogul nostru... De improvizat, nu mai am ce improviza, căci exact în momentul în care, la ora 6,30 dimineața, am scris "31", în dreptul întrebării, a apărut Ana care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]