1,860 matches
-
caut eu aici? Circul Pinder mi-a oferit o sută de mii de dolari ca să-l prind, continuă el, cu degetul pe buze. Îți dai seama ce glorie pentru menajeria lor? Alături de elefanți, de leii Hector și Andromaca, de focile Mimi, Fifi, Riri, inorogul Dumnezeu! Hermafroditul primordial! A revenit la marginea schelelor, aruncând cu mâinile întinse un lasou imaginar. Niște ferestre strălucesc în depărtare la apus, în vârful turnurilor din noul cartier la Défense. Soarele își înalță creștetul roșiatec peste Nation
Tigru de hârtie(fragment de roman) by Elena-Brândușa Steiciuc () [Corola-journal/Journalistic/14181_a_15506]
-
nici o mișcare interioară a interlocutorilor, oricît ar fi fost de numeroși. N-am văzut niciodată o atît de completă comunicare și în același timp o atare stăpînire fascinantă a auditoriului. Vorbeau și ochii și fața și mîinile, ca la un mim de geniu, înregistrînd o expresivitate plină de infinite aluzii, de subînțelesuri polivalente, cînd ironice și critice, cînd pasionate, dramatice, cînd senine, filosofice. Și vocea, neuitata lui voce, se adăuga la acestea toate. Cuvîntul era potențat într-o muzică ce-i
Ritmuri memoriale by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6664_a_7989]
-
și scheme, numai draci și istericale, dar îi iubim, că, ce naiba?, trebuie să fim și noi ai cuiva! Deși nici să-i arzi cu bricheta n-ar recunoaște că-i luna din fier cornier și-au atîrnat-o pe cer, cîndva. Mimi Mimi și-o trage cu arăbanii și turcaleții, pe-autostradă. Dar arată trăznet, are craci pînă-n gît, țoale de la Unirea Shopping Center și miroase-a parfumuri de milioane. Numai smacurile de pe ea fac cît leafa lui taică-miu pe un
Poeme în proză by Alexandru Mușina () [Corola-journal/Imaginative/8706_a_10031]
-
scheme, numai draci și istericale, dar îi iubim, că, ce naiba?, trebuie să fim și noi ai cuiva! Deși nici să-i arzi cu bricheta n-ar recunoaște că-i luna din fier cornier și-au atîrnat-o pe cer, cîndva. Mimi Mimi și-o trage cu arăbanii și turcaleții, pe-autostradă. Dar arată trăznet, are craci pînă-n gît, țoale de la Unirea Shopping Center și miroase-a parfumuri de milioane. Numai smacurile de pe ea fac cît leafa lui taică-miu pe un an
Poeme în proză by Alexandru Mușina () [Corola-journal/Imaginative/8706_a_10031]
-
azi. De-aia vorbesc despre ea și cucoanele la o cafeluță, și pensionarii la o partidă de șah, în parc, și fetițele care sar coarda în fața blocului; chiar și șmecheranii, la o bere. Care-și zic: "E mai tare ca Mimi. Cît despre Gina mea... ce mai, e fată bună, nu zic nu... da' Pamela... Hai noroc, dactăr Nicu să trăiască!" The show must go on E nasol să fii luzăr. Să-ți uiți geanta-n tramvai, să te șmenuiască cocalarii
Poeme în proză by Alexandru Mușina () [Corola-journal/Imaginative/8706_a_10031]
-
niciodată. Rezultatul e un soi de telenovelă asezonată cu niște scene de sex - relativ - pervers. Asta vezi, dar de perversitatea personajelor te convingi mai greu. Nigel (Hugh Grant) și Fiona (Kristin Scott-Thomas) nu sunt o contrapondere persuasivă pentru cuplul Oscar - Mimi. Totul are un aer "supraîncălzit": jocul lui Emmanuelle Seigner, secvențele erotice (la care uneori te pufnește râsul pentru că sunt prea aproape de clișee porno), finalul artificial. Acest film demonstrează un paradox: există o perversitate "bună" (din care poți extrage ceva artistic
Lungmetraje anti-Valentine's Day by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/12011_a_13336]
-
tem că urmează o poveste nu tocmai veselă, se încruntă Ioana. Aveam șase ani, Suzanne, unsprezece. Eu aveam o pisică adorabilă, de culoare gri, răspundea 40 IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE la numele de Pufulon. Suzanne avea doi canari, Mimi și Pipsi, nevastă și bărbat, care se giugiuleau tot timpul. Te înduioșau până la lacrimi... Erau prietenii fideli ai surorii mele, locuiau într-o colivie mare și păreau fericiți. Într-o zi, i-am confecționat pisicuței mele un voal de mireasă
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
purta o cravată vișinie. De spătarul scaunului acestuia, în partea dreaptă, era agățat un pistol mitralieră, iar în stânga bărbatului se afla o femeie tânără, tunsă scurt, îmbrăcată în blugi. Bărbatul elegant era Petrache Tălparu. Pe femeia în blugi o chema Mimi și era profesoară de sport, divorțată de vreo doi ani. O lăsase bărbatul, inginer la Combinat, bărbat serios, de perspectivă, după ce o prinsese cu șeful său, pe care îl considera cel mai bun prieten. S-au despărțit repede, căci nu
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
căci nu aveau copii, dar inginerul nu a rezistat șocului. S-a apucat de băutură, după nu mult timp a fost dat afară din serviciu și chiar din partid, iar în final a ajuns să trăiască din pensia maică-sii. Mimi era frumoasă și de-a dreptul pasionată de politică. Activase peste tot la școală, la casa tineretului, la sindicate. Nu era ședință să nu participe, dar de promovat, nu a reușit niciodată. După spusele ei, n-o înghițea cineva de la
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
înghițea cineva de la cadre, de la municipiu, că nu a vrut să se culce cu „dumnealui”. După alții, de vină au fost băutura și apetitul ieșit din comun al tinerei profesoare pentru bărbați. Elevii din clasele mari, de la liceul unde preda Mimi, o porecleau ,,bucățica“. Știa, dar de supărat nu se supăra... Dă-mi o țigară, Petrache, simt că înnebunesc... Nu visam niciodată că totul se poate transforma în câteva ore, că tiranul va fi îngenuncheat. Nu-i răspunse imediat Petrache. Se
MASTODONTUL DE NISIP by Ilie Cotman () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1661_a_3000]
-
Istoria Rusiei (1855). 74 Alfred de Musset (1810-1857). Poet, prozator și dramaturg romantic francez. A scris, printe altele: poezii: Noaptea de mai (1835); Noaptea de octombrie (1835), Noaptea de august (1836); proză: Confesiunea unui copil al secolului (2 volume, 1836), Mimi Pinson (1845), Nuvele (1848); teatru: Andrea del Sarto (1833), Lorenzaccio (1834), Cu dragostea nu-i de glumit (1835). 75 Contele Alexandre Walewski (1810-1868). Om politic și de stat francez și polonez, fiu natural al lui Napoleon I și al contesei
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
în fața sălbaticului meu veleitarism cinematografic, m-au acuzat că n-am văzut nici Boogie, nici Hârtia e albastră și că tot așa m-am extaziat infantil anul trecut, când mi-am vărsat în Idei în dialog admirația pentru (atunci, dramaturgul) Mimi Brănescu, după ce omul făcea de multă vreme săli pline la teatrul ACT. Și ce? n-am și eu dreptul să mă bucur copilărește? Musai să intru-n toga și coturnii specialistului firoscos, ca să spun că tăcerile lui Brănescu sunt (adică
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
fără să citesc știri entuziasmante despre ecourile (newyorkeze sau europene) ale lui Cristi Puiu, Cristi Mungiu, Cătălin Mitulescu, Radu Mihăileanu, Radu Muntean, Corneliu Porumboiu, Cristian Nemescu, Marian Crișan, Bogdan George Apetri, Adrian Sitaru... Culmea, taman la New York aveau să citească Mimi Brănescu și Mirela Oprișor ce am scris despre „Marți“-ul lor în Dilema veche, articol despre care - tot de acolo! - mi-a scris pufos, cu filială empatie, după ani de tăcere, incomparabilul a.l.ș. Din New York am primit mailuri
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
ascultători" (vorbindu-i Erminiei ca și când ar redacta un tratat de "erotologie"; glosând despre câinele său Ștolț, cu amare observații preluate, parcă, din reflecțiile "mizantropului" etc.). Ca și în cazul parodiei (o asociere anapoda a unor elemente definitorii în ordine morală), "mimul" lui G. Călinescu (aici Ioanide), acceptă dialogul ca un mijloc, convențional de fapt, pentru a comunica și a exprima sensuri grave. G. Călinescu Balzacian prin construcție și formulă epică, Bietul Ioanide e totuși o carte barocă prin alternări surprinzătoare de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
vroia să se gândească încă la Costel, se gândea (și zîmbea) la sora ei, Vasilica, la nașa bătrână, cum într-o zi nașa, care nu mai vedea bine, pusese praf de curățat peste prăjituri în loc de zahăr pudră (făcuse niște "tanti Mimi", mândria ei, cu o cremă delicioasă, mirosind a lămîie), și Vasilica mușcase dintr-un romb parfumat și tixul îi scrîșnise-n dinți, dar ea nu-ndrăznise să spună nimic, până când a mușcat și nașa și-a zis: "Aaaaoleo, Vasilico, o făcui
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și, când mergeam cu mama la cumpărături, pe Lizeanu, îl vedeam mai mereu la bodegă pierzîndu-și vremea cu bețivi ordinari, Herman nu se clătina, nu vorbea fără șir și nu avea hainele descusute și murdare. Câtă diferență față de tatăl lui Mimi și Lumpă, țigan porcin, care se-ntorcea acasă cu lăutarii după el, cîntîndu-i din vioară și acordeon, pe când el răcnea cât putea cântecul lui preferat: Să moară mama, să moară De nu te-oi fura diseară În papuci și-n
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
era însă groază de bețivi - lui avea să i se zică mereu "bețivul de la opt" -, îi vedeam uneori urinând fără rușine la un colț de stradă sau pe-un stâlp de beton, iar pe tatăl lui Lumpă și-al lui Mimi îl auzisem de nenumărate ori răcnind și jucând, pe când se-ntorcea de la bodegă cu țambalagiul după el. Când ieșeam cu mama la cumpărături vizavi de blocul nostru, vedeam mereu câte cinci-șase jerpeliți stând în picioare în jurul unei măsuțe de tablă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
scrisori. Copin se distrau de multe ori să scoată scrisorile din cutii. Le luau timbrele și încercau să le citească, dar se plictiseau repede, căci toate erau pline de lucrurile care-i frământau pe oamenii mari. Se zicea că o dată Mimi ar fi găsit bani într-una. Dar erau numai zvonuri, ca și cel că poți găsi mașinuțe de metal în pungile cu zahăr. Mircea prefirase tot zahărul timp de cîte-va luni, dar nu găsise nici una. Tot ce găsise vreodată fusese
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se lovească mingea de el, însemna că apărase și toți îi strigau "Bravo, bă!" Dar dacă mingea intra-n poartă, îi strigau "Boule! Daca mai iei un gol ieși afară!" Când se saturau de joc, copiii se adunau în jurul lui Mimi și Vali și vorbeau despre fotbal. Mimi zicea că fotbaliștii de-acum erau niște nenorociți față de ăia care jucaseră mai demult. Cică pe vremuri fusese unul Dobai, care avea un șut formidabil, toți îi ziceau Tunarul. Și cică o dată a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
apărase și toți îi strigau "Bravo, bă!" Dar dacă mingea intra-n poartă, îi strigau "Boule! Daca mai iei un gol ieși afară!" Când se saturau de joc, copiii se adunau în jurul lui Mimi și Vali și vorbeau despre fotbal. Mimi zicea că fotbaliștii de-acum erau niște nenorociți față de ăia care jucaseră mai demult. Cică pe vremuri fusese unul Dobai, care avea un șut formidabil, toți îi ziceau Tunarul. Și cică o dată a venit la noi o echipă de prin
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
rest, nu era mare lucru de capul lui, era murdar și jerpelit, nici nu-nvăța la școala lor... Dar fiindcă spunea mereu cântece și bancuri, uneori copiii îl căutau și făceau roată-n jurul lui, mai ales când șefii grupului, Mimi și Vali, nu erau pe-acolo. Tatăl lui Jean lucra la circ, dar nu era circar, ci un fel de tractorist acolo, căra remorci și barăci pe roate dintr-un loc într-altul. Dar era bine că lucra acolo, fiindcă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de tractorist acolo, căra remorci și barăci pe roate dintr-un loc într-altul. Dar era bine că lucra acolo, fiindcă-i lăsa să intre la menajerie fără bani, altfel ar fi trebuit să dea cîte-un leu. Dar când ieșea Mimi, de pildă, toți trebuiau să se joace numai ce vroia el: gardiană zece-zece, capra cu figuri, lapte-gros... Mama-i spusese lui Mircea să nu se joace niciodată lapte-gros, că era un joc foarte periculos, puteai să ră-mîi deșelat toată viața
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
joace niciodată lapte-gros, că era un joc foarte periculos, puteai să ră-mîi deșelat toată viața. Dar nici capra nu era chiar ușoară. Se-ncepea cu capră nouă, când se punea unul capră și toți săreau simplu peste el. Dar dacă Mimi avea oftică pe el, sărea după aceea primul și striga: "Căderea ursului din lună!" Și se prăbușea cât putea pe spinarea celui care se pusese capră. Toți ceilalți făceau la fel ca el. Sau striga "Furculițele!" și-și înfigea ghearele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
din lună!" Și se prăbușea cât putea pe spinarea celui care se pusese capră. Toți ceilalți făceau la fel ca el. Sau striga "Furculițele!" și-și înfigea ghearele-n spatele lui. Ceilalți copii își înfigeau și ei ghearele. Dar dacă Mimi striga, să zicem, "Săritura leului turbat!", cel care era capră putea fi aproape sigur că a scăpat, fiindcă atunci făceau sărituri de pe loc, și mereu se găsea cineva care să sară mai puțin decât el. a se punea atunci capră
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fi aproape sigur că a scăpat, fiindcă atunci făceau sărituri de pe loc, și mereu se găsea cineva care să sară mai puțin decât el. a se punea atunci capră. Mircea nu era printre cei mai importanți în gașcă. Primii erau Mimi și-apoi Vali, fiindcă erau cei mai mari și ca vârstă, și ca putere. Mimi era frate cu Lumpă, o leșinătură de țigănuș plin de muci pe care-l băteau toți, căci lui Mimi nu-i prea păsa de el
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]