2,334 matches
-
și George Clooneyă, ceva opinii exotice despre America Latină pe care o laudă pentru ruperile de SUA și, din când în când, elogii aduse anarhismului. Ar fi nedreaptă o astfel de impresie, Chomsky face parte din categoria aceea de intelectuali care neliniștesc cu siguranța lor de outsideri, de oameni care se dezic de orice sistem: e un lux rar, unora le poate părea periculos, dar nu e decât libertate de opinie care uneori poate deranja. Uneori e nevoie de o voce inteligentă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
bătut atâta cale pe zăpușeala asta? - întrebă Barzovie-Vodă. Venerabilul Samoilă făcu un pas înainte și dădu să deschidă gura, dar atunci Vodă spuse cu blândețe: — Da’ de ce stați în picioare? Luați loc, vă rog. Stați în genunchi. Boierii se uitară neliniștiți unii la alții, apoi îngenuncheară. — V-ascult - spuse Barzovie-Vodă. — Măria-Ta - zise venerabilul Samoilă - mă știi că n-am vorbă lungă. Vremurile sunt grele. Suntem acuma o turmă fără păstor și zice-o vorbă de-a noastră: o turmă fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Nu putea găsi altă poziție pentru că-i stătea scaunul În drum. LÎngă fereastră, cu capul Într-o parte, vîrful creștetului Îi părea retezat la lumina aceea. Materialul perdelei era greu, dar țesătura, destul de rară, așa că nu aveam de ce să fiu neliniștit că nu i se va vedea silueta. Dacă aș putea-o prinde dînd un telefon, aș simți că n-am stat să Îngheț degeaba. Tipul de la telefon... era o figură stranie, cineva căruia ea Îi spunea „frate”. Oricum, un bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
doar s-o vadă... și ea i-a mai dat o mie. Și-a făcut un obicei din a veni o dată la trei zile, apoi din două-n două zile și În cele din urmă zilnic. Fata Începuse să se neliniștească. Dacă aceasta era tatăl ei, nu avea cum să lase lucrurile să meargă tot așa. În cele din urmă, s-a prezentat la agenția noastră și așa s-a Întîmplat că tocmai individului de care vorbeam i-a fost Încredințat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
buze i se descifra un surîs batjocoritor. Oare rîdea de programul de la radio sau de mine, căci mă vedea stînd acolo, indecis, sau rîdea de altceva ?... I-am urmărit privirea pe fereastră, afară, și ceea ce-am văzut m-a neliniștit teribil. Trecea un grup de trei bărbați, aparent comis-voiajori, care duceau serviete identice În mîini și discutau foarte aprins. Dincolo de ei curgea fără Întrerupere un șuvoi de mașini ... Măi Încolo, acel loc de parcare ce mi-a răscolit amintiri sicîitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
Scânteia din anul 1944 oferă un spectacol fulminant și din acest punct de vedere. Aproape în fiecare argument sunt presărate generalități, abstractizări și noțiuni colective, în definirea cărora se întâmpină întotdeauna greutăți. Poate tocmai de aceea nimeni nu se mai neliniștește cu privire la sensul lor. Una dintre aceste noțiuni cu o îndelungată carieră și care a servit celor mai diverse scopuri este cea de popor. Scânteia, de exemplu "exprimă aspirațiile poporului", Armistițiul de la 23 august 1944 asigură "fericirea, libertatea și bunăstarea întregului
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
atunci o durere nedefinită, pe care nu o putea localiza cu precizie. Era indispusă după o anumită convorbire telefonică din care nu a înțeles prea mult și din a cărei pricină somnul fugise de la ea, fugise departe, lăsând-o pradă neliniștii. Nu-și putea crede urechilor că cel ce-i vorbea îi reproșase un anume ceva de care nu se simțea vinovată și aspectul acesta o întărâta foarte mult. „Dar ce s-a întâmplat, cu adevărat? Părea atât de pătruns de
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
Norbert Czumbel, un medic specialist oftalmolog, care a lucrat prin Ungaria și acolo se pare că a perfecționat-o.Atât de mult? Nu se poate admite..., izbucni Iustin, care ascultase atent, nemișcat pe scaunul său.Te rog, dragule, nu te neliniști! Sunt și alte metode mai sigure, pe care le stăpânim perfect... Draga mea Iuliana, doresc să afli că Tinu se grăbește și îl înțeleg, omenește vorbind, dar trebuie să analizăm totul la rece. Transplantul de cornee este cea mai modernă
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
meu? - Pentru că..., pentru că... am multe planuri de pus în aplicare, Iulia. Am pierdut peste trei ani din viață deja și... - Gata! Fii cuminte, te rog, Tinu! Voi fi lângă tine permanent, dragul meu. Nici nu vei avea timp să te neliniștești, crede-mă! îl asigură Laura.Totuși, să nu înțelegi că imediat după cele 10-12 zile vindecarea este perfectă și vei vedea normal, chiar dacă vei Marian Malciu putea merge singur pe stradă și poți efectua anumite activități, îl atenționă Eugen pe
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
nu m-am deranjat să mă uit la etichetele cu prețul. Vânzătoarea se uită la mine ciudat, pentru că fața mea i se pare cunoscută, dar nu e sută la sută sigură. Îi dau cartea de credit, și ea se uită neliniștită la numele de pe ea. Apoi mă recunoaște, și pe fața ei apare un zâmbet emoționat. —O, Doamne! exclamă ea pițigăiat, în timp ce cumpărătorii ce treceau pe acolo se opresc, întrebându-se ce-i cu toată agitația aia. Chiar tu ești. Știam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
Dora. Și el, Matei ? bâiguie Dragoș. Victor, rectifică, abia șoptit, Dora. Ei nu sunt aici, Dora. Aici, în clipa asta, există doar copiii de atunci. Băiețelul de atunci în care începea să curgă seva bărbăției care îl înfiora și îl neliniștea când simțea urma degetelor tale, așa cum mă înfioară și mă neliniștește și acum. Vreau să îmi dăruiești urma acestor degete pe obraji, pe buze, pe mugurele încă pur al copilului de atunci. Care copii ? Nu uita că anii noștri adunați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Ei nu sunt aici, Dora. Aici, în clipa asta, există doar copiii de atunci. Băiețelul de atunci în care începea să curgă seva bărbăției care îl înfiora și îl neliniștea când simțea urma degetelor tale, așa cum mă înfioară și mă neliniștește și acum. Vreau să îmi dăruiești urma acestor degete pe obraji, pe buze, pe mugurele încă pur al copilului de atunci. Care copii ? Nu uita că anii noștri adunați depășesc vârsta unui secol. Iartă-mă, dar este stupid ce spui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
este atât de vastă, încât nu are nevoie să exporte produsele industriei sau ale agriculturii sale și nici chiar să producă obiecte cu mare valoare adăugată. în alte părți, în Germania sau în Polonia, sistemul feudal și iobăgia persistă; nobilimea, neliniștită de apariția burgheziei naționale, se mulțumește cu serviciile câtorva negustori străini ce vin să cumpere grâu pentru restul Europei. în sfârșit, în ciuda fascinantei dinamici economice a câtorva porturi de la Marea Baltică, Europa de Nord rămâne în afara fenomenului. Și Spania are în acest moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
pe râul Ouazzane, afluent al Iordanului care alimentează lacul Tiberiada și furnizează Israelului o treime din necesarul de apă potabilă, va duce cu siguranță la izbucnirea unui conflict. Proiectul de a controla apele Eufratului și ale Tigrului de către Turcia va neliniști Siria și Irakul. Tadjikistanul, Kîrgîzstanul, Kazahstanul, Uzbekistanul și Turkmenistanul își vor disputa tot mai îndârjit fluviile Amu-Daria și Sir-Daria, esențiale pentru culturile intensive de bumbac. Barajele hidrocentralelor din China - de unde izvorăște Mekongul - vor amenința să priveze de apă Vietnamul, Cambodgia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
deși nu se îndoia de mijloc, Carmina avea impresia că îi place să se poarte așa, echivoc, chiar dacă felul lui de a fi semăna a ploconire. Toate acele schimbări survenite la Ovidiu o uimeau pe femeie, o făceau să se neliniștească, parcă o ciupercă invadase celulele bărbatului ei și-l determina să reacționeze tot mai bizar, din zi în zi îi creștea forța, prestanța, puterea de lucru, Ovidiu era un mecanism ce nu mai putea fi stopat. Și totuși, nimic din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
o după amiază, situată undeva în urmă și devenea după receptarea răspunsurilor tot mai nemulțumit, mai neîncrezător... Atunci când ea simțise că-i scapă dintre degete, că nu-l mai înțelege, în sufletul ei se instalase haosul și pe cât era de neliniștită pe atât devenea de lucidă, se condamna, judeca la rece relația ei cu Ovidiu și constatările făcute nu păreau a fi deloc măgulitoare. Ajunsese la concluzia că nu era decât o biată unealtă în mâinile lui, că bărbatul o să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
ei, lumina se filtra tot mai anevoie. Oameni, fapte, ani, se învălmășeau. Un haos liniștitor. Ce importanță mai aveau toate când exista balanța naturală, zi, noapte, rău, bine. Important e să știi să aștepți ora care vine, să nu te neliniștești. Privea cu lăcomie în jur. Nu voia să-i scape nimic. Crezuse că va fi aproape singură dar pe plajă erau mulți oameni. Își întinse cearceaful. Îi trebuise puțin curaj ca să-și tragă peste cap rochia de plajă. O împături
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
apucat de bagaje discutând, în același timp, vrute și nevrute. Spre seară, Naoko i-a spus mamei ei că poate pleca liniștită acasă. Au chemat un taxi și mama ei ne-a părăsit. Nici eu, nici mama lui Naoko nu am fost neliniștite, pentru că Naoko părea a fi într-o stare de spirit foarte bună. Eu fusesem îngrijorată până atunci, așteptându-mă să o văd deprimată, epuizată, slăbită. Vreau să spun că știu că testele și terapia din spitale te storc de vlagă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ea. Ai niște chibrituri? Nu la asta mă refeream. I-am Înmânat cutia. Ce s-a Întâmplat cu Klaus și Harro? De ce vroiau să știe dacă ai... — Nu le-am zis niciodată ce treabă aveam la hotel, dacă asta te neliniștește. Aprinzându-și țigara, Anton scoase un rotocol de fum mare și gros, care pluti În derivă plictisit. Apoi, iritat, scoase și restul fumului ca pe-un singur jet furios. Pentru numele lui Dumnezeu, Sascha, las-o baltă! Ai un alibi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
a ridicat capul și i-a aruncat o privire lui Mustafa. — Ce vârstă fatidică, a șuierat dintr-odată printre dinți. Vârsta la care a murit tatăl tău, la fel ca și tatăl lui și bunicul lui... Trebuie să fii destul de neliniștit acum, că ai Împlinit patruzeci de ani, frate... Moartea e atât de aproape... Tăcerea care a urmat era atât de mormântală, Încât Asya s-a tras instinctiv Înapoi. Cum poți să-i vorbești așa? Bunica Gülsüm s-a ridicat În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
din casă, cu burta plină și ochii somnoroși. A trasat un cerc În jurul lor, Înainte să se ghemuiască lângă mătușa Zeliha. Pentru un timp a părut preocupat să-și lingă meticulos o labă, Însă apoi s-a oprit, uitându-se neliniștit În jur ca să se lămurească ce anume putuse să tulbure liniștea. În loc de răspuns, un strop călduț i-a căzut pe nas. Apoi a urmat alt strop, de data asta pe cap. Pisica s-a ridicat Încet, profund nemulțumită și și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
indivizii aveau vârste diferite. Iar grupurile preexistente, formate dinainte pentru un alt scop, se comportau cel mai prost (la un moment dat, supusese la stres o echipă de baschetbaliști profesioniști care clacase imediat). Cu toate că cercetările sale erau merituoase, Norman rămăsese neliniștit În privința destinației de bază a studiului său - invazia extratereștrilor - pe care o considera speculativă dacă nu chiar absurdă. Se simțise destul de jenat să-și prezinte raportul, mai ales după ce-l rescrisese ca să pară mai semnificativ decât știa că este. Așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
carcasa metalică a navei. Robotul fusese mutat lateral. Norman avu senzația acută că se află În apropierea unui avion: o suprafață metalică curbată și o ușă escamotată. Metalul era cenușiu-Închis, o culoare de rău augur. Împotriva voinței sale, Norman era neliniștit. Ascultându-i pe ceilalți cum respiră, Îi simți și pe ei nervoși. — OK? Toată lumea prezentă? se interesă Barnes. — Așteptați să pregătesc camera video, domnule, spuse Edmunds. — Bine, așteptăm. Se aliniară toți lângă ușă, purtând Încă pe cap căștile. „N-o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
chiar și pentru un psiholog umanist. Stein, bătrânul său profesor, spunea: „Fiecare din noi are propria sa umbră.“ Ce făcea acum umbra lui Norman? Ce se petrecea În subconștient, partea renegată a propriului său creier? „Nimic. Mergi Înainte.“ Se foi neliniștit În scaunul pilotului. Își dorea atât de mult să ajungă la suprafață, era atât de hotărât... „O urăsc pe Beth. Îl urăsc pe Harry. Nu suport să mă Îngrijorez pentru acești oameni, să le port de grijă. Nu vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
poezia autorul volumului Infern personal? V.T.: Cu părere de rău, nu l-am citit pe Ko Un. Și nu mă pot pronunța asupra creației lui. Dar părerea-i despre poezie îmi place. În special ideea că ea trebuie să fie neliniștită și rebelă, adică activă. O împărtășesc în întregime. Mie-mi plac însă mai mult spusele lui Voltaire cum că "poezia este muzica sufletului", dar nu a tuturor, ci doar a "sufletelor mari și sensibile". De fapt, mie personal, mai dragi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]