2,060 matches
-
jocul sau să o determin și pe ea să mă tutuiască", gândește Dora. M-am odihnit cum nu se poate mai bine. Iar aici, la dumneavoastră, este atât de frumos, totul în jur este de un alb atât de pur. Plăcintele făcute de doamna Ștefana sunt atât de îmbietoare... Dar, spuneți-mi ce noutăți aveți despre posibilitatea continuării călătoriei mele ? Dacă găsiți că este atât de frumos și îmbietor, de ce n-ați mai rămâne o săptămână aici ca să vă odihniți, așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
zile după ce reveni în orășel, în casă domni o liniște suspectă. Mama, tatăl, fiica, se purtau cu multă atenție unul față de celălalt, parcă se temeau să nu-și clintească unul, altuia gândurile. Mama prepara din nou friptură la tavă și plăcintă cu brânză dulce coaptă în ulei încins, ori tarte cu vișine. Se ridicau de la masă ghiftuiți și căutau câte un colțișor singuratic. Calmul aparent din casa lor se datora și colegilor de birou ai tatălui care se repeziseră să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
distanțele geografice, viteze în kilometri ale supersonicelor, cantitatea de oțel folosită pentru ridicarea unui bloc turn. Ștefan nu-i putea servi decât generalități, în casă domnea o atmosferă foarte încinsă și când mama a făcut loc pe scaun farfuriei cu plăcinte "poale în brâu", fierbinți și aromate, Elena a exclamat înviorată, ah, în sfârșit și, voit delicat, cu degetul mic în sus, s-a grăbit să-și aleagă o plăcintă. Pe ea discuția dintre cei doi bărbați o măgulea pentru ca era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
încinsă și când mama a făcut loc pe scaun farfuriei cu plăcinte "poale în brâu", fierbinți și aromate, Elena a exclamat înviorată, ah, în sfârșit și, voit delicat, cu degetul mic în sus, s-a grăbit să-și aleagă o plăcintă. Pe ea discuția dintre cei doi bărbați o măgulea pentru ca era Ștefan la mijloc, dar o irita în aceeași măsură, prea i se părea neatractivă. Niciodată nu receptase cu plăcere datele informaționale, seci, în miezul cărora nu exista pic de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
cei doi bărbați o măgulea pentru ca era Ștefan la mijloc, dar o irita în aceeași măsură, prea i se părea neatractivă. Niciodată nu receptase cu plăcere datele informaționale, seci, în miezul cărora nu exista pic de dramă. Așa cum își ținea plăcinta, Carmina putea să-i admire inelușul de aur cu o împletitură bombată. Și Ștefan purta pe deget un ghiul mare, pătrat, dar, prins de conversație, părea să fi uitat cu desăvârșire de scumpa povară ce-i înconjura degetul mijlociu. Carmina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
fără îndoială greșite lăsându-mă, prin eliminare, să-mi găsesc singură mutarea cea bună. Soacră-mea ne aduce dulceață de zmeură și apă rece, nu stă lângă noi, după atâta timp încă nu i-am tocit neîncrederea. Îmi trimite acasă plăcinte sau cozonac, unt, brânzeturi, prin vreo femeie care are drum spre gară, dar niciodată nu am văzut-o degajată la chip în prezența mea, ea își arogă dreptul de a fi reticentă. Cu socrul meu și cu Ela ies uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
-i plăcea să-și exteriorizeze sentimentele. El i-a umplut paharul cu apă minerală. Își desfășura în fața ei deprinderile galante fără să scoată o vorbă. La desert, femeia s-a alertat. În curând urmau să se despartă. Nu-i plăcea plăcinta cu brânză, dar a consumat-o fărâmă cu fărâmă numai ca să mai amâne plecarea. De unde sunteți? l-a întrebat, în sfârșit, exasperată și imediat s-a gândit că folosirea pluralului o să ducă la o trenare a relației. El i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
a întrebat, în sfârșit, exasperată și imediat s-a gândit că folosirea pluralului o să ducă la o trenare a relației. El i-a răspuns ca la școală, nici o vorbă în plus. Tocmai terminase felul doi și acum începea să atace plăcinta. Poftă bună, i-a urat Carmina și s-a ridicat în picioare. Nu avea rost să mai întârzie. Și-a luat de pe scaun poșeta, nu se grăbea deloc, a deschis fermoarul, s-a uitat înăuntru, nici ea nu știa bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
a luat de pe scaun poșeta, nu se grăbea deloc, a deschis fermoarul, s-a uitat înăuntru, nici ea nu știa bine după ce. Mulțumesc, sărut mâna, i-a răspuns bărbatul. A aplecat capul și apoi s-a grăbit să muște din plăcintă. Bună seara, a mai spus femeia și apoi s-a îndepărtat enervată. S-a oprit pe o bancă lângă hotel. Se simțea istovită de efortul de a se închipui altceva decât era în realitate. Îi era silă de ea însăși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
ca băiatul să-mi spună: „A, am înțeles, Midori. Te rog să mă scuzi. Trebuia să ghicesc că nu o să le mai vrei. Sunt un rahat de măgar, un insensibil. Plec să-ți iau altceva, ca să mă ierți. {arlot\ sau plăcintă cu brânză?“ — Și tu cum ai reacționa? — I-aș da toată dragostea mea. Ești absurdă! — Ei bine, asta înseamnă dragoste în accepțiunea mea. Nimeni nu mă înțelege. Midori și-a frecat ușor capul de umărul meu. Pentru anumite persoane dragostea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
n-am găsit nimic care să fi indicat faptul că primise un musafir - și că vizitatorul acela aș fi fost eu: bancnotele constituiau chiria pe o lună și țigările fuseseră fumate chiar de subsemnatul. Pe blatul de bucătărie era o plăcintă atât de crescută, de parcă ar fi fost pregătită de un cofetar În somn. Dora scosese niște farfurioare și pahare de cristal. Lângă șervete erau niște lingurițe și un obiect de metal pe care nu-l puteam identifica, dar care părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
dacă el n-a găsit ce căuta, era oare posbil ca nici poliția să nu fi reușit? Anton mi-a spus că a cercetat fiecare centimetru - chiar și-n bucătărie. Din păcate, a văzut doar câteva pahare de cristal, o plăcintă lăsată, și ceva care semăna cu o spatulă. — Cuțit pentru tort, l-am corectat. — Așa că, până la urmă, mi-am spus: „La naiba, dacă ăsta ar fi centrul lumii tale, unde ai ascunde ceva ce nu vrei să fie găsit - nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
trecută Dora a fost vizitată de doi „AK“. Când a auzit soneria pentru a doua oară, n-a avut de ales și a trebuit să mă ascundă În dulap, ca să poată deschide ușa de la intrare. Dacă e să gândim la plăcinta din bucătărie, Dora avea de gând să sărbătorească ceva. Dar se pare că ea și Kinkel se certaseră. Dacă asistentul lui Röser avea trecutul pe care-l bănuiam, e clar că a respins orice fel de relație. Pentru cineva care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
sudic, trebăluind sub niște hote gigantice. Îl Întrebă pe Norman dacă are vreun desert preferat. — Desert? Da, doctore Johnson. Îmi place să gătesc pentru fiecare, dacă pot, desertul preferat. Dar dumneavoastră, doctore Fielding, aveți vreo preferință În materie de desert? — Plăcintă cu lămâie, spuse Ted. Mă-nnebunesc după plăcinta cu lămâie. — Se face, domnule, replică Levy cu un zâmbet fericit. Nu mi-ați spus care e al dumneavoastră, doctore Johnson? — Prăjitură cu căpșuni. — E simplu de făcut. Tocmai am primit niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
pe Norman dacă are vreun desert preferat. — Desert? Da, doctore Johnson. Îmi place să gătesc pentru fiecare, dacă pot, desertul preferat. Dar dumneavoastră, doctore Fielding, aveți vreo preferință În materie de desert? — Plăcintă cu lămâie, spuse Ted. Mă-nnebunesc după plăcinta cu lămâie. — Se face, domnule, replică Levy cu un zâmbet fericit. Nu mi-ați spus care e al dumneavoastră, doctore Johnson? — Prăjitură cu căpșuni. — E simplu de făcut. Tocmai am primit niște căpșuni frumoase din Noua Zeelandă, cu ultimul transport. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Rubén. Pseudonimul lui Félix Rubén García Sarmiento (1867-1916), poet din Nicaragua considerat tatăl poeziei hispanice moderne, dușman al exagerărilor romantice și al Îngustimilor realiste; și-a scris opera poetică sub influența parnasianismului și a simbolismului francez. Empanada. Cu diminutivul empanadita; plăcintă mică, din aluat de pâine sau din foi de plăcintă, specifică bucătăriei spaniole și hispano-americane, umplută cu carne, pește sau verdețuri, coaptă la cuptor sau prăjită În ulei. Ensaimada. (diminutiv: ensaimadita) Specialitate din insula Mallorca: un rulou spiralat din aluat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Nicaragua considerat tatăl poeziei hispanice moderne, dușman al exagerărilor romantice și al Îngustimilor realiste; și-a scris opera poetică sub influența parnasianismului și a simbolismului francez. Empanada. Cu diminutivul empanadita; plăcintă mică, din aluat de pâine sau din foi de plăcintă, specifică bucătăriei spaniole și hispano-americane, umplută cu carne, pește sau verdețuri, coaptă la cuptor sau prăjită În ulei. Ensaimada. (diminutiv: ensaimadita) Specialitate din insula Mallorca: un rulou spiralat din aluat franțuzesc ușor Îndulcit, care se poate umple cu cabello de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
cinism curat, domnule Cantacuzino, un cinism afișat cu, hai să-i zic, perversitatea celui care știe ce face." Basarab Cantacuzino avu o a doua sclipire în ochi, scoase un soi de muget din pieptul său mare cît o tablă pentru plăcinte, însemna că rîde pe înfundate, "știi că-mi placi, domnule Bîlbîie, îmi placi, ești chiar un camarad pe cinste. Păi cum altfel să urnești căruța dacă nu bați caii?! Cei care stau pe capră, întotdeauna este cineva pe capră, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
șansă. Șansa lui Radul Popianu a fost că i s-a făcut foame și a intrat în aceeași lăptărie unde Leonard Bîlbîie mînca la prima oră, înainte de a se prezenta la birou, două borcane de iaurt de oaie și o plăcintă cu brînză de vaci și stafide. Nu era bolnav, nu ținea nici un fel de regim, dar iaurtul și plăcinta caldă îl făceau să se simtă cu adevărat bine dispus, capabil să reziste pînă aproape de orele 18 în cămăruța lui cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
unde Leonard Bîlbîie mînca la prima oră, înainte de a se prezenta la birou, două borcane de iaurt de oaie și o plăcintă cu brînză de vaci și stafide. Nu era bolnav, nu ținea nici un fel de regim, dar iaurtul și plăcinta caldă îl făceau să se simtă cu adevărat bine dispus, capabil să reziste pînă aproape de orele 18 în cămăruța lui cu telefon din aripa cea mai întunecată a clădirii în care fusese instalat Serviciul încă de la înființare. Lui Radul Popianu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
politică, ca un nătărău și de aceea nu-l putea înghiți; prinții nu fac politică, ei sînt chemați să o îndrume, să o arbitreze, politică fac papugiii, avocații și comersanții, Brătienii, Tătărăscu, Mihalache, Maniu, Vaida, inși care se înghesuie la plăcintă. Un Cantacuzino îngăduie plăcinta, îngăduie să fie înghesuială sau nu. De aceea luase asupra lui o imensă povară de a face curățenie, de a face ordine, de a veghea la disciplină și pace în țară. Pentru asta trebuia să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
și de aceea nu-l putea înghiți; prinții nu fac politică, ei sînt chemați să o îndrume, să o arbitreze, politică fac papugiii, avocații și comersanții, Brătienii, Tătărăscu, Mihalache, Maniu, Vaida, inși care se înghesuie la plăcintă. Un Cantacuzino îngăduie plăcinta, îngăduie să fie înghesuială sau nu. De aceea luase asupra lui o imensă povară de a face curățenie, de a face ordine, de a veghea la disciplină și pace în țară. Pentru asta trebuia să se adreseze forțelor noi ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Mateiu se credea descendent din prinți îndepărtați... Gândul că socialmente putea fi egal cu de-al'de Pirgu îl indigna probabil prea tare, fiindcă taică-său i-a arătat capul lui mare spunînd: ce e turtit de atâtea tăvi de plăcinte pe care înaintașii lui le-au purtat pe creștet." Mi-a dat să citesc Jean Giono, care scria tot despre țărani, nu m-a entuziasmat, prea mult lirism, i-am spus. Da, e un poet al naturii sălbatice. Citește atunci
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
pun ordine în spleenurile deranjate (și care îl vor și expulza într-un sfârșit din raiul de astfalt pe care se pare că nu-l merita). „Aș mânca ceva bun, da’ nu știu ce“ Aerul ăsta miroase în mod sigur și a plăcintă, ca cea pe care Andreas o apucă cu mâna și o molfăie ca un animal lihnit. Deci mie asta mi-a plăcut. Am fost puțin dezamăgită că finalul nu spunea nimic în plus față de această cealaltă lume. Andreas e aruncat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
acest lucru, dar rareori îl recunoșteau prin viu grai. Între ei, ceea ce conta cel mai mult era ceea ce rămânea nerostit. — Unde e mama? întrebă. Camera de zi era, în mod excepțional, în dezordine, purtând semnele unei destinderi tipic masculine. O plăcintă cu carne de porc neterminată - în care recunoscu una din faimoasele plăcinte de casă de la Singer the Butcher, pe care mama ei ar fi tăiat-o imediat din meniu din cauza conținutului ridicat de colesterol zăcea pe o farfurie lângă două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]