2,087 matches
-
că, mai devreme sau mai târziu, coabitarea cu scandinavul își va pierde din farmec: o să miroasă, o să pută, o să se umfle, și nu va fi decât începutul. Această caniculară lună iunie nu era deloc convenabilă. La fel ca în romanele polițiste, se punea întrebarea capitală: ce să fac cu trupul? Creierul îmi funcționa exact ca al unui vinovat. Împins pe ultima sa linie de apărare, devenea ingenios. Metafizica îmi sugeră că în afara calității mele de ființă vie, nu eram chiar atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
Încântat de prezența mea acolo, Într-un fel aproape copilăresc chiar, și după un timp s-a simțit obligat să se justifice: — Întotdeauna am dorit să cunosc un detectiv particular adevărat, Îmi zise. Spuneți-mi, ați citit vreuna dintre cărțile polițiste ale lui Dashiell Hammett? Este american, dar cred că e nemaipomenit. — N-aș putea spune c-am citit, domnule. — Vai, dar ar trebui. O să vă Împrumut „Red Harvest“, În ediția germană. Și purtați o armă cu dumneavoastră, Herr Gunther? — Uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
M-a bucurat confirmarea pe care o primeam, m-a bucurat, mărturisesc, dar m-a și Înveselit și succesul farsei În care captivul dăduse cu tifla gardienilor săi. Chiar și schimonosiți de limbajul suspiciunii instituționalizate cum apăreau În fișele birocrației polițiste, nici unul, nici celălalt, nici tatăl, nici prietenul, nu Îmi furnizau, de fapt, acum surprize, trebuia să admit. Confirmarea pe care mi-o dăruiau nu era, Însă, deloc neglijabilă. Asemenea momente rarisime și jubilative luminează ambiguitățile, primejdiile și curajul sub dictatură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
luă mâinile care tastau și le cuprinse una într-alta. Diagnosticul îi sărea în ochi. El, ultimul om de știință care intrase on-line, suferea de sevraj la e-mail. Chelnerița apăru lângă masă, îmbrăcată ca într-un film: jumătate infirmieră, jumătate polițistă de parcare. Era de vârsta lui, fără doar și poate: cu treizeci de ani prea mult ca să servească la mese. Rânji la ea, un idiot grațiat. Chelnerița clătină din cap. Nu cumva ai nevoie de permis ca să fii așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
mama a dat din cap îmblânzită, sau eu mi-am închipuit că așa făcuse. „Ne arată case frumoase și străzi curate și totul pare să strălucească.” „Nu-i adevărat că totul strălucește”, a spus Matei, vărul meu. „Sunt multe filme polițiste făcute la New York și în ele se vede exact ce a povestit unchiul Marius.” S-a așternut tăcerea. „Poate nu privim noi cum trebuie.” Asta făcuse mama. Tata a început să tușeacă. „Oricum ar fi, Marius, nu vrei să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
găsi amprentele tale: HOȚUL: Fie-ți milă, cucoană! EMMA: Las' că am văzut destule filme! (Trage și-l omoară și pe Hoț) S-a rezolvat! (Șterge cu o batistă pistolul, îl pune în mîna Hoțului etc., scenă tipică de film polițist, cînd totul e gata ia telefonul și formează un număr. Brusc întuneric; imediat, apoi lumină; același decor, pe masă fotografia îndoliată a lui Charles, au trecut, se vede, mai multe zile, în fotoliu, Emma își pilește unghiile. Se aude soneria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Calomfirescu, a fost un rege pe care-l chema așa, și d-aia îi mai spune maestrul Vergilius, uneori, și Regele, iar el nu mai poate de cât se umflă-n pene, fiind și el poet și autor de romane polițiste, pe care o să le publice cât de curând, când o să-și pună pe picioare propria editură, și dacă vrea să-și trăiască gloria de scriitor în deplinătatea forțelor fizice și psihice, era normal să se fi pus la adăpost; noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
a urmat venirii tale. În definitiv, pentru ce să fim urmăriți? Mda, văd și eu mașina. Dar cred că este doar o simplă coincidență. Nefiind un imaginativ, gândurile lui nu creează scenariul unei răpiri ca în filme sau cine știe ce intrigă polițistă. Simte totuși crisparea fetei și, mai mult pentru liniștea ei, încetinește pentru a permite celor din spate să-i depășească. Pândește în oglinda laterală momentul când automobilul cu pricina intră în depășire și aruncă o scurtă ocheadă către ocupanții mașinii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
cât de "proletar"! Mai târziu, la facultatea de ziaristică, a-ntîlnit colegi din alte zone sociale și a învățat mult de la ei. Pe-atunci venea aproape zilnic acasă cu cărți, mai întîi dubioase, proletcultiste (dar ce știam eu de asta?), apoi polițiste, de capă și spadă, de călătorii, în fine cărți "bune", de literatură adevărată. Eu le citeam de-a valma, o carte despre Edison, alta despre cașaloți, "Contele de Monte-Cristo" și "Crimă și pedeapsă", poeme de Neruda și de Topîrceanu. în
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
nu, alte distracții nici atât. Decât să mori de plictiseală, mai bine citeai "Război și pace". Și-n felul acesta populația nefericitei noastre țări s-a culturalizat fără măcar s-o știe. E drept, " Crimă și pedeapsă" era luată drept roman polițist, iar în "Răscoala" cartea se deschidea singură la anumite pagini ce țineau loc de "Playboy" sau "Hustler". Râdeam cu Bulgakov și plângeam cu Flaubert. Tinerii din generația mea au citit în anii '70 și '80 absolut aceleași cărți și au
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
mine mă interesează mult mai mult, în momentul de față, universul.www., căruia eu i-am spus „velvet freedom“. Mai e trecutul interesant în vreun fel pentru dumneavoastră? De exemplu, vă interesează serialele din ziare despre foștii securiști? Fostele romane polițiste din trecut s-au transformat în astfel de seriale apărute în tot felul de ziare; nu cred că mai are rost după atâția ani să o tot ținem așa, otova, cu ideea asta. Ne întoarcem la concepțiile comuniștilor, când imediat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
în momentele alea eram băut. — în ordine. O să revenim la asta imediat. Dar mai e o întrebare la care nu mi-ați răspuns. Dacă era o păpușă, de ce era îmbrăcată? Wilt se uită disperat prin interiorul dubiței și întâlni ochii polițistei stenografe. Ochii aceia aveau o privire care nu inspira încredere. Să mai vorbești de lipsa suspendării neîncrederii. N-o să mă credeți dacă vă spun, zise Wilt. Inspectorul se uită la el și își aprinse o țigară. — Ei? — Adevărul e că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
și să aruncăm o privire la biletul acela. — Mă tem că așa ceva nu e posibil, zise Wilt. Am scăpat de el. — Ați scăpat de el? întrebă inspectorul. Ați scăpat de el? Cum? Wilt se uită jalnic într-o parte, la polițista stenografă, și apoi zise: — Ca să fiu sincer, m-am șters la fund cu el. Inspectorul Flint se holbă demonic la Wilt. — Ce ați făcut? — Păi... vedeți, rămăsesem fără hârtie igienică în baie, așa că... Wilt se opri. Inspectorul își aprinse încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
pomenesc de fluturi, îi răspunse Wilt pe un ton încărcat de reproș. Aveam de gând să vă spun că aveam o idee de carte... — O carte? lătră inspectorul Flint. Ce fel de carte? O carte de versuri sau un roman polițist? — Un roman polițist, zise Wilt, recunoscător pentru sugestia făcută. — Așa, mormăi inspectorul. Așadar, aveai de gând să scrii un thriller. Ei bine, acum lasă-mă să ghicesc eu schema poveștii. Avem un profesor care predă la Colegiul Tehnic și profesorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
îi răspunse Wilt pe un ton încărcat de reproș. Aveam de gând să vă spun că aveam o idee de carte... — O carte? lătră inspectorul Flint. Ce fel de carte? O carte de versuri sau un roman polițist? — Un roman polițist, zise Wilt, recunoscător pentru sugestia făcută. — Așa, mormăi inspectorul. Așadar, aveai de gând să scrii un thriller. Ei bine, acum lasă-mă să ghicesc eu schema poveștii. Avem un profesor care predă la Colegiul Tehnic și profesorul ăsta are o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Olive Durand-Deacon, în vîrstă de 69 de ani, după care a cufundat cadavrul într-o baie de acid. Bătrîna a fost identificată ulterior după proteza dentară. Ucigașul a fost executat în 1949. Christie este Agatha Christie, faimoasa autoare de romane polițiste, printre care și Crima din Orient Express. . Edith Thompson, ucigașă spînzurată la Londra în 1923, împreună cu iubitul ei, Frederick Bywaters, pentru înjunghierea lui Percy Thompson, soțul femeii. Edith Thompson avea 29 de ani, iar Frederick Bywaters 20. . Aluzie la deviza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
estetică ceva mai intensă. Ca o cafea un pic mai dulce. O să le lași din mână după treizeci de pagini ca să-ți faci un sandvici sau ca să te duci la baie. Ai să le citești în paralel cu cine știe ce carte polițistă. Peste câteva mii de ani vor fi și ele praf și pulbere, în condițiile astea, să-ți propui tu, un om, o ființă căreia i s-a dat șansa nebunească de a exista și de-a reflecta asupra lumii, să
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
snopul, fiind considerate de uz muncitoresc. La librăria din sat, de unde ne procuram țigări fine, prin interpuși, se afla un gestionar în vârstă, nea Miron, cu un picior de lemn, de la care cumpăram rechizite școlare și cărți interesante din serii polițiste și colecția „Clubul Temerarilor”, pe care o am completă, romane istorice și de dragoste. În paralel, primeam de la Agenția „Cartea prin poștă”, București, str. Sergent Nuțu Ion, colete achitate de tanti Jeni, majoritatea cuprinzând operele clasicilor francezi Honoré de Balzac
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
Neobosită, Helga depăna firul povestirii, țesând o biografie la războiul nebunesc al istoriei moderne. A scăpat din detașamentul de muncă după doi ani, a zis ea, a fost prinsă a doua zi de niște asiatici prostovani cu mitraliere și câini polițiști. A petrecut trei ani la închisoare, ne-a spus, și apoi a fost trimisă în Siberia să lucreze ca interpretă și la cazier într-un uriaș lagăr pentru prizonierii de război. În lagăr se mai aflau încă opt mii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
de primirea ciudată din seara trecută, Felix avu o clipă spaima de a nu fi greșit cu adevărat adresa și de a nu se afla cumva la alte persoane. Dar această explicație senzațională, hrănită de amintirea lecturilor lui de romane polițiste, se spulberă repede în fața sentimentului realității. Pe moș Costache, pe Otilia, pe toți ceilalți îi recunoștea foarte bine, se afla, nici vorbă, în mijlocul familiei lui, puțin schimbată în fizionomia ei din cauza depărtării și a vârstei. Felix descoperi și pe foile
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
impulsul orgiac al forțelor dezlănțuite ale naturii. Dansul lui Hipoclid nu mai aparține lui Hipoclid. Cu Ion Lugoșianu am fost coleg de bancă în clasa a VII-a la Liceul Matei Basarab. Aveam 12-13 ani. Pe vremea aceea citeam romane polițiste cu căldarea și eram pasionat la culme de fotbalul cu nasturi. Ion Lugoșianu n-avea preocupări din astea. Era serios și bun la matematici și se supunea zilnic sarcinii de a ajunge ceva mai devreme la școală, cu lecțiile făcute
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
faptul de a fi expusă, vulnerabilă, hăituită, pusă și luată la țintă, ochită. Eroul adevărat și puternic este cel care ne face să simțim că este încolțit - nu urmărit de alți oameni, ca în cazul ușor și caraghios al romanelor polițiste, ci încolțit de forțele vieții, de ceva obscur, care prinde contur nedefinit și ține sub ochiul său invizibil - așa cum obiectivul surprinde animalul în junglă, încordat și atent la fiecare mișcare - eroul, subiectul, în maxima lui tensiune; când viața trăiește în
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
surprinde animalul în junglă, încordat și atent la fiecare mișcare - eroul, subiectul, în maxima lui tensiune; când viața trăiește în el cu presiune, ca și cum ea însăși ar fi hăituită și vânată din toate părțile, nu de alți oameni - în mod polițist și caricatural -, ci de amestecul încâlcit și nocturn al tuturor acestor puteri, hățișul lor, în care ele stau la pândă în întunericul junglei și pe care oamenii îl numesc, uneori în mod potrivit, destin. Eroul reușit - și sunt puțini - este
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
există în mod decisiv printr-un factor providențial, printr-o putere de prezență care este superioară condițiilor naturale de prezență. Acest tip de intervenție, divin, de ordin spiritual, poate converti hazardul în providență. Ceea ce deosebește literatura zisă de „acțiune“, romanele polițiste și de aventuri, de romanele care fac din acțiune o realitate superioară, este că în subiectele „de acțiune“ acțiunea nu are spirit, este întâmplătoare și nu are miză care să pună în joc destinul omului. Conflictul este mereu accidental; cineva
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
în păstrare, așa cum se întâmplă curent în asemenea situații ! Și din ce trece timpul, ipoteza lui Tudor, că nenea Sandu a fost spion dublu, ce mi-a părut prima oară atât de extravagantă, o fantasmagorie de copil pasionat de romane polițiste, îmi pare tot mai posibilă... N-am aflat însă decât că locuia la Paris în arondismentul XIV, că avea mașină, un câine imens și o amantă de joasă extracție, tânără, pe care o dresase să nu deschidă gura. Că se
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]