3,404 matches
-
acel moment îl aștepta pe adevăratul comerciant; acesta nu avusese să-i dea restul la o bancnotă de 500 de lei noi și plecase cu banii ca să-i schimbe; dimineața îi lăsase în grijă taraba cu cele câteva legături de verdeață și îi spusese că vine imediat cu restul, dar nu se mai întorsese. MBA-istul meu - un brunet cu ochii verzi, bine făcut, lipicios ca un sales-trainer de top și manager la o firmă de distribuție - îl subestimase pe preistoric
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
făcut, lipicios ca un sales-trainer de top și manager la o firmă de distribuție - îl subestimase pe preistoric, fusese păcălit și acum încerca să-și recupereze din pierderi: rămăsese toată ziua în piață (își coordonase echipa prin telefon) și vindea verdeața la un preț exorbitant; m-a electrizat cu privirea, așa că am cumpărat și eu vreo trei legături... Nu mă întrebați ce era, că nu știu, oricum am aruncat-o la gunoi un pic mai târziu, când am intrat în restaurant
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
așa încât se mișca relaxat, cu plăcere, putându-si permite să-și desfăteze privirile cu frumusețea peisajului acelor ținuturi. Urca fără grabă, privind mai mult cu admirație decât cu atenție în jos, de-a lungul versantului, până la poale. Dinspre stratul de verdeață, un glob strălucitor ce părea că se destramă și se transformă încet, încet, până devine siluetă de femeie, venea spre el, plutind. Lumina continua să fie vizibilă și răspândea raze multicolore ce izvorau chiar din părul acelei femei, fără să
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
clasa I și reluată, mai pe larg, în clasele următoare, oferind un prilej de formare și extindere a reprezentărilor despre mediul familial, cel mai la îndemâna tuturor, dar și de educare a sentimentelor de respect față de familie. - Amenajarea unui colț cu verdeață în clase, pe holurile școlii, în laboratoare, pentru a crea o atmosferă plăcută, pentru a le încredința mai multe sarcini de gospodărire și îngrijire a plantelor. - Acțiuni ample, ce vor cuprinde cât mai mulți elevi de toate vârstele . - Acțiuni practice
Coronița prieteniei by Inv. Constantinescu Adriana, Şcoala Sireţel, Iaşi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91748_a_93019]
-
întuneric spre cerdacul bucătăriei, unde se împart pachetele cu merinde binecuvântate și merge acasă fericit, că după o noapte de rugăciune a mai făcut un pas pe drumul ce duce spre poarta Raiului. Carul colorat și vesel din oaza cu verdeață și flori ce înviorează ochiul drumețului care vine la Giurgeni, a fost al lui, dar l-a dăruit mănăstirii: „După ce n-am mai avut boi, l-am desfăcut bucată cu bucată și l-a păstrat în magazie. Nu l-am
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
bărbaților lor. Odihnească-se în pace ! Doar pe Vasili l-am mai revăzut peste ani. Primăvara revenise cu cortegiul ei de ciripit de păsări, de muguri care se grăbeau să se deschidă sub căldura razelor de soare, de parfumuri de verdeață și de flori care dominau chiar și mirosul de spital. Pentru mine însă iarna sufletului era mai grea ca oricând, iar gândurile îmi erau neîncetat la Minodora. Îl ajutam pe Gerhard la o operație grea : o femeie infectată care pierduse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
aerul pătrundea cu repeziciune în interiorul automobilului. O șuviță de păr i se sălta bărbatului pe frunte. Ședea drept, cu ochii înainte, era atât de solemn! Carmina nu știa unde vor merge, aproape că nici n-o mai interesa. Era multă verdeață și multă lumină în jur. Mașina trepida, parcă în rezonanță cu vibrațiile lăuntrice. Arborii, bornele kilometrice defilau cu repeziciune pe lângă ei. Femeia își aminti că lăsase acasă cada plină cu apă. Se pregătea să se îmbăieze când apăruse Ovidiu. Lăsase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
dedica o odă bicicletei - o celebrare a anvelopelor zumzăitoare de cauciuc și a zornăitului lin al claxonului. În drum spre oraș, am Întâlnit doar câteva mașini și niște autobuze aproape goale. În felul lor demn, vehiculele au stârnit praful și verdeața și acea voioșie tipică doar pentru anotimpul verii. Cei câțiva locuitori care nu plecaseră Încă spre lacul de la periferia orașului, păreau să nu aibă nici o grijă pe lumea asta. În ceea ce mă privea, dacă nu acționam rapid, urma să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
și alte șapte Șerefe, ochii lui Armanoush străluceau din cauza alcoolului. A urmărit amuzată un chelner albinos aducând felurile fierbinți - biban vărgat prăjit pe un pat de ardei verzi, drac-de-mare marinat cu busuioc și cremă de spanac, somon la grătar cu verdețuri și crevete prăjit la foc mic În sos condimentat de usturoi. Armanoush a chicotit amețită Înainte să se Întoarcă spre Aram și să-l Întrebe: — Ia spune, trebuie să ai și tu niște tatuaje. Mătușa Zeliha trebuie să te fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
2008) 51 M. Eminescu: un editorial pascal Și iarăși bat la poartă cu degetele moi florile primăverii și, unde acum cinci sute de ani turmele lui Bucur ciobanul se pierdeau în orizontul șesului, astăzi mii de grădini contrastează în tânără verdeață cu zidurile albe și acoperemintele strălucite ale caselor și cu turnurile bisericilor; iar duiosul ritm al clopotelor ne vestește vechea și trista legendă că astăzi încă Hristos e în mormânt, că mâine se va înălța din giulgiul alb ca floarea
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
2008) 51 M. Eminescu: un editorial pascal Și iarăși bat la poartă cu degetele moi florile primăverii și, unde acum cinci sute de ani turmele lui Bucur ciobanul se pierdeau în orizontul șesului, astăzi mii de grădini contrastează în tânără verdeață cu zidurile albe și acoperemintele strălucite ale caselor și cu turnurile bisericilor; iar duiosul ritm al clopotelor ne vestește vechea și trista legendă că astăzi încă Hristos e în mormânt, că mâine se va înălța din giulgiul alb ca floarea
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
decenii de cînd era vizitată sistematic de Bernard : nu îmbătrînea și nici nu se schimba. în timp ce alte hoteluri, vile și case din cartier sufereau mici transformări, Vila Warnotte, cu cele două etaje ale ei plus mansarda, cu minuscula oază de verdeață din jur, rămînea nemișcată în timp. Bernard era convins că acel perimetru, situat imediat în spatele primului șir de vile istorice construite cu fața spre mare, beneficia de multiple energii favorabile. mai puțin expuse vînturilor și intemperiilor, mai puțin admirate de
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
gigantice, cartiere de case identice alternînd cu benzinării, spații comerciale, magazine discount sau parcele abandonate. Și bineînțeles, nelipsitele Pizza Hut, McDonald’s, Buffalo Grill, Waffle House, Kentucky Fried Chicken... Din cînd în cînd cîte un parc, cîte o oază de verdeață și apoi din nou clădiri utilitare fără nici cea mai mică urmă de intenție estetică. totul îmi era însă familiar, de exemplu toate acele rînduri de case disciplinate pe care le zăream de pe highway - Victor nu mai recurgea la cuvîntul
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
știi ce înseamnă exact unele inițiale și cuvinte, pentru că ar însemna să distrugi aura de mister a acestui mit. Casa lui Victor mă cuceri de la bun început prin șarmul ei pentru că era asimetrică, luminoasă, cu multe ferestre fanteziste, înconjurată de verdeață și placată cu lemn autentic. în plus cartierul își conservase un veritabil parfum provincial și părea izolat de lume deși trepidația circulației începea la doar cîteva străzi distanță. — This is my house ! spuse Victor cu mîndrie, satisfăcut să-mi vadă
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
un fel de garden party al vecinilor, o inițiativă lansată cu vreo zece ani în urmă și care se extindea cu succes de la un cartier la altul, de la un oraș la altul ? Ceva, ceva se întîmpla în acea oază de verdeață pentru că mai mulți copii își făcură apariția cu baloane, iar un anume domn Bruno, cel mai subtil măcelar din cartier, începu să instaleze un grătar. mă înșelam eu, sau alături de el se afla, cu un sac de cărbune, chiar mătușa
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
canoane. În 1932 se produce miracolul. Îi dă curs un neica nimeni. Cititorul nu Îi ignoră numele: Juan Francisco Darracq. J.F.D. deschide la Geneva un restaurant ca toate celelalte; servește bucate prin nimic diferite de cele vechi: maioneza e galbenă, verdețurile - verzi, cassata - un curcubeu, iar orice roast-beef - roșu. Sunt gata să-i pună eticheta de reacționar. Atunci, Darracq dă la iveală oul lui Columb. Surâzând din vârful buzelor, senin, cu siguranța pe care i-o insuflă geniul, Îndeplinește actul sumar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
i se părea evident o semnătură indescifrabilă. Îmi e veridic c-am citit la unu din chioșcurili alea miștoace că tot rău ie spre bine și-așa, că Taica Dumnezeu ne-a dat o bicicletă uitată p-o quinta cu verdeți, că după mine biciclistu iera În proces dă reșapare, pen’că nu și-a arătat fosa nazală când Garfunkel Însuși i-a Încălzit locu cu chiulasa. D-acolo a demarat parc-ar fi mirosit un cubuleț Întreg dă escarola și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
al Îngustimilor realiste; și-a scris opera poetică sub influența parnasianismului și a simbolismului francez. Empanada. Cu diminutivul empanadita; plăcintă mică, din aluat de pâine sau din foi de plăcintă, specifică bucătăriei spaniole și hispano-americane, umplută cu carne, pește sau verdețuri, coaptă la cuptor sau prăjită În ulei. Ensaimada. (diminutiv: ensaimadita) Specialitate din insula Mallorca: un rulou spiralat din aluat franțuzesc ușor Îndulcit, care se poate umple cu cabello de ángel (peltea pregătită din partea fibroasă a chitrei fiartă În sirop de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
stat lângă mine în ziua aceea, până s-a convins că am prins secretul și pe urmă s-a îndepărtat. Îmi plăcuse cartierul Ferentari (unde stătea Gheorghe al lui Costică brutarul) cu căsuțele acelea cu pompă în curte și multă verdeață. M-am dus chiar pe Tutunari, dar Gheorghe nu mai era acolo, în schimb, ciudățenie, camera lui era liberă. Am închiriat-o eu. Avea un geam mititel, ca la pitici, dar da spre grădină, avea lumină electrică, podea de lemn
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
la întrebarea „de ce“ toate astea, sau „în ce scop“. Răspunsul e în experiența însăși, care nu poate fi descrisă, ci trăită. Nu a fost usor, sigur nu am apreciat muntele ca un grup de turiști entuziaști de o vacanță la verdeață. Dimpotrivă, să reprezinți în teatru un fapt real ale cărui repercusiuni încă nu sunt clare, nici din punct de vedere juridic, nici al adevărului, e destul de neobișnuit și taxant pentru toți cei care se încumetă, din dorința de a înțelege
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
crâșmă singuratică, în care, în răstimpuri rare, se auzea zarvă de glasuri, iute copleșită de tăcerea pustiului. Pe urmă ajungeam la stație, așteptam un tren, care venea de departe și trecea în depărtarea fumurie a răsăritului. La un geam, în verdeața care căptușea zidul, se arăta un cap de femeie gătită ca de sărbătoare; funcționarii se mișcau încet, schimbau saluturi cu cunoscuții; mașina pufăia, pleca; gara rămânea mică și singuratică în pacea amurgului. Plecam în trap țăcănit, pe gânduri; tăcerea pustiului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
am lăsat calul la crâșmă, în marginea satului, ș-am coborât spre apă, în apropierea liniei. Rețeaua albă a podului de fier se întindea până departe, dincolo, peste mlaștină. În bălți pline de țipirig stăteau până la piept cai, mestecând leneș verdeața care plutea în mănunchiuri pe luciu. Pe urmă, după bălțile acestea scăzute, se deschideau deodată marile lunci de sălcii bătrâne, incluzând ochiuri largi și adânci de apă. Mergeam cu pușca în mână, cu ochii ațintiți asupra acestor păduri umede, pline
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
-o prăpastie. Și pentru mine erau surprinderi mari vorbele ei întretăiate, întunecate, sfioase, cu care-mi spunea acestea și mă făcea să înțeleg că n-aștepta nimic de la mine. Într-un rând, în zori, în ascunzișul pădurii de trestii și verdeață, îmi zise cu glas tulburat: Taica poate să și afle tot - parcă nu mă tem de nimic... Eu am să-i spun atunci, că altfel nu se putea... Când atunci? Când o afla... Mi-e frică tare, dar atunci poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
și răzbătea până la mine înăbușit, trist, ca din fundul pământului. Treceam printre fagi uriași încărcați de jâr. Eram întovărășit uneori de Voinea. Tăceam și eu, tăcea și el, și ne strecuram printre tufișuri, pe poteca umedă, înecată în bogăția de verdeață. Când dădeam la margine, creștea lumina și se auzeau spre câșlărie tălăngile vacilor boierești. Sunau lin cu sunete felurite, unele joase și altele tot mai subțiri, o scară de sunete dulci, care picurau domol și alergau ca un cântec depărtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
încreți fruntea. Însă aceste știri trebuiau numaidecât cunoscute, căci, făcându-se rugăciunile poruncite, sufletul celor duși încetează de a mai rătăci prin preajma noastră și de a neliniști pe cei vii, căutându-și tihnă la scaunul Domnului Dumnezeu, la loc de verdeață și de bucurie. Când a început a se muia viscolitura din ianuarie, Nicula Ursake era ieșit la slujba lui și nana Floarea socotea trecută primejdia. Iarna nu fusese nici prea lungă, nici prea aspră, dar ciutele și căprioarele suferiseră destul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]