18,324 matches
-
se poate observa înțelesul. ¶Barthes 1974 [1987]. limbă [langue]. Sistemul limbii sau CODUL care guvernează producerea (și receptarea) vorbirii individuale (parole) într-o limbă dată. După Saussure, care a articulat distincția, limba și nu vorbirea constituie obiectul principal al studiului lingvistic. Prin analogie cu lingvistica (saussuriană), NARATOLOGIA încearcă să caracterizeze "limbajul narativ" (codul sau setul de principii care guvernează numai producția narațiunilor în totalitatea lor), și nu studiul narațiunilor individuale (echivalente cu vorbirea). ¶Saussure 1966 [1998]. Vezi și COMPETENȚĂ NARATIVĂ. locutor
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
ca și așa-numitul mod amestecat (care este format din celelalte două și ilustrat de Homer, bunăoară) constituie trei feluri de mimesis. În termeni aristotelici, narațiunea verbală ar putea fi atunci caracterizată de imitația unei acțiuni (mimēsis praxeōs) folosind mijloace lingvistice și adoptînd unul din cele trei moduri. Într-o analiză a Poeticii lui Aristotel și a relevanței sale pentru înțelegerea narațiunii, Ricoeur dezvoltă un model tripartit al mimesisului ca imitație prin care INTRIGA, ce oferă mijloacele care ne permit să
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
ar fi un exemplu de povestire directă la persoana întîi, în timp ce Robinson Crusoe și David Coperfield n-ar fi astfel. ¶Bakhtin 1984 [1970]; Banfield 1982; Lemon, Reis 1965; Titunik 1963; Vinogradov 1980. povestire factuală [Aussage]. Unul din cele două subsisteme lingvistice, în accepția lui Hamburger, opus la ceea ce se numește POVESTIRE FICȚIONALĂ (fiktionale Erzählen). Povestirea factuală constă din aserțiuni de realitate, istorice, teoretice și pragmatice (ca și aserțiuni de "realitate prefăcută", de exemplu în NARAȚIUNEA ficțională LA PERSOANA ÎNTÎI): acestea se
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
factuală și povestirea ficțională e analoagă, deși nicicum echivalentă cu distincția lui Benveniste între DISCURS și ISTORIE, sau distincția lui Weinrich între UNIVERSUL COMENTAT și UNIVERSUL NARAT. ¶Banfield 1982; Hamburger 1973. povestire ficțională [fiktionale Erzählen]. Unul din cele două subsisteme lingvistice, după Hamburger, care o opune la ceea ce s-ar numi POVESTIRE FACTUALĂ (Aussage). Povestirea ficțională constă dintr-o NARAȚIUNE LA PERSOANA A TREIA. Dacă aserțiunile care constituie povestirea factuală se pot lega de un eu-origine (I-Origo) real (sau mimat) și
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
verbum dicendi [verbum dicendi]. Un verb care poate apărea într-o PROPOZIȚIE INCIDENTĂ. Verba dicendi (verbele zicerii) pot să apară în DISCURSUL DIRECT sau INDIRECT, constituind o clasă care este, de obicei, considerată ca incluzînd nu numai verbe de comunicare lingvistică ("a spune", "a întreba", "a răspunde", "a jura", "a striga" etc.), ci și verbe ale credinței, meditației și sentimentelor ("a gîndi", "a crede", "a simți" etc.) și, mai general, verbele care sînt văzute ca specificînd actul vorbitorului sau gînditorului ("Ce
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
Language and Two Types of Aphasic Disturbances. In Roman Jakobson, Morris Halle, Fundamentals of Language, pp. 53-82. The Hague: Mouton. . 1960. Closing Statement: Linguistics and Poetics. In Thomas A. Sebeok, coord. Style in Language, pp. 350-77. New York: Wiley. [Jakobson. 1964. Lingvistică și poetică. Trad. Mihai Nasta. In Probleme de stilistică, pp. 83-125. București: Editura Științifică.] . 1971. Shifters, Verbal Categories, and the Russian Verb. In Roman Jakobson, Selected Writings 2:130-47. The Hague: Mouton. James, Henry. 1972. The Art of Fiction, etc.
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
cântăreț al universului folcloric țărănesc, recuperat ca o lume dominată de simplitate, delicatețe și puritate afectivă. Proiectând peisaje precum cel de la poalele muntelui Semenic, poetul se arată un descriptiv calm, cutreierat de o fugară melancolie. În expresia lirică împrumută procedee lingvistice și stilistice din folclor: „Mândro-n ochii tăi frumoși, / Firul dragostei mi-l coși, / Tinerețea-n alții nu-i, / Ochi căprui, ochi căprui”; „A plecat bădița sus, / Sus în stână și mi-a spus / Că-mi ia dragostea cu dor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288957_a_290286]
-
turte nedospite), festivități care coincid în celebrarea tradițională; vom analiza acest aspect într-un capitol viitor (vezi 10.2). Opiniile unor savanți că rădăcina ebraică păsaḥ provine din limbile akkadiană sau egipteană nu au adus explicații care să rezolve dificultățile lingvistice sau cele istorico-religioase și sociologice. c) După cum reiese din Ex 12, capitol tardiv aparținând izvorului „sacerdotal”, în gândirea celui care celebra Paștele în propria casă primau conceptele de eliberare și mântuire. Textul descrie noaptea dintre 14 și 15 nîsăn: în timp ce
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
douăzeci de ani mi s-ar fi oferit o viață cu nimic mai bună sau mai rea, aș fi acceptat-o fără ezitare. Mi se pare absurd să presupun că aș fi putut "face mult mai bine". Nu am aptitudini lingvistice sau artistice și foarte puțin interes pentru știința experimentală. Poate aș fi putut fi un filosof acceptabil, dar nu unul de o factură prea originală. Mă gândesc că aș fi putut fi poate un bun avocat; dar jurnalismul este singura
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
ROMÂNĂ VORBITĂ CORV IV IVLRA Forumuri: Cotidianul, Evenimentul Zilei, Gândul (art. despre lansarea GALR, din 17 februarie 2006), Pro-Bike, Radio Guerrilla (25 februarie, 2006) Ședințe parlamentare (ședința Camerei Deputaților din 1 noiembrie 2005). II. În afară de CLRA, autorii au folosit material lingvistic extras din alte surse, scrise (texte literare ori științifice, dicționare, periodice etc.), vorbite (radio, TV) sau de pe internet; le prezentăm mai jos, în ordine alfabetică, indiferent dacă sunt abreviate sau nu: "22". "22 Plus". "24-FUN". "7 Plus". AC. Acasă TV.
[Corola-publishinghouse/Science/85034_a_85820]
-
Litera, 1998. Bratosin, D., Elemente de dinamica pământurilor, București, Editura Academiei Române, 2002. "Bursa". CADE. Calitatea vieții. Revistă de politici sociale, Institutul de cercetare a calității vieții, București, Editura Academiei Române, 2004. "Capital". CLR. CN. Codicele Voronețean, ediție critică, studiu filologic și lingvistic de M. Costinescu, București, Minerva, 1981. "Compact". Constituția. Constituția României (internet, http://80.69.83.61/digibook/index.php). "Contrafort". "Cool Girl". CORV. Costin, M., Letopisețul Țării Moldovei de la Aaron-Vodă încoace, Chișinău, Litera, 1998. "Cotidianul". "Crai nou". Creangă, I., 1973
[Corola-publishinghouse/Science/85034_a_85820]
-
din Alexandria au învățat destul de bine latina! Egiptul a ajuns provincie romană în anul 30 î.e.n. iar ivriților le-a trebuit ceva vreme ca să schimbe limba lor de comunicare greaca cu latina care era limba noilor stăpîni iar această ,,tranziție lingvistică” a durat cel puțin 100 de ani dacă nu mai mult. Și istoricii occidentali spun că falsul cu Septuaginta s-a făcut în această perioadă dar nu au îndrăznit să trîntească de pămînt chiar denumirea mișeliei pen-tru că nu dădea
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
de limbi orientale de la Facultatea de Limbi și Literaturi Străine și, din 1994, directoare a Centrului de Studii Arabe al Universității din București. Își ia doctoratul, în 1971, cu o lucrare de lingvistică. În 1991 a ținut cursuri de antropologie lingvistică arabă la Institutul Pontifical de Studii Arabe și Islamice din Roma, iar în 1992 la Collège de France din Paris. Este căsătorită cu Mircea Anghelescu. Debutează în 1966, în „Studii de literatură universală”, cu lucrarea Un clasic al prozei arabe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285372_a_286701]
-
propune să descifreze consecințele acestui raport în literatură și lingvistică. Analizele de strictă specialitate conduc spre un demers interpretativ care, depășind aria lingvisticii, „se înscrie în linia deschizătoare de largi perspective cultural-comparatiste de studiere a problemelor de profunzime ale gândirii lingvistice și relației dintre gândire, semn și limbaj, linie ilustrată la noi, între alții, cu strălucire de un orientalist și filosof de talia neuitatului Sergiu Al-George” (Cezar Baltag). Pentru valoarea ei incontestabilă, cartea a fost tradusă în italiană și în franceză
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285372_a_286701]
-
în articole acide. De asemenea, U. pledează pentru încurajarea teatrului în limba română. În ce privește controversele ortografice, se susține unificarea diverselor sisteme de scriere, introducerea alfabetului latin fiind salutată printr-o caricatură intitulată Înmormântarea azbuchelor. U. s-a opus constant exagerărilor lingvistice de orice natură. Revista se numără printre puținele publicații ale timpului care inițiază concursuri literare pentru descoperirea și încurajarea tinerelor talente. Ca modalitate de exprimare sunt folosite satira, parodia și caricatura. Sporadic apar și poezii cu referire la elemente mitologice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290338_a_291667]
-
și celor bătrâni sau Adunare de meditații (I-II, 1850). Selectează, de asemenea, două culegeri, Din confesiile Sfântului Augustin (I, 1851) și Din meditațiile Sfântului Augustin (I-III, 1851). Se adaugă Proverbele lui Solomon (1852) și Ecclisiastul (1852), traduceri modernizate lingvistic ale vechilor texte biblice. Încercând să împace monahismul cu viața societății, asceza cu slujirea nației, D.R. a cultivat numeroase relații cu pesonalități culturale, politice și ecleziastice sau cu diplomați străini, bine reflectate în bogata lui corespondență. SCRIERI: Principii de retorica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286790_a_288119]
-
România are un Moliere al ei, un Moliere mai leneș, chiar foarte leneș, dar tot Moliere." Cel care îl numise garson de talent este atacat în chiar centrul personalității (hărnicia proverbială și construirea de proiecte ciclopice) și preocupărilor sale (cele lingvistice și spiritiste). Monumentul lexicografic Magnum Etymologicum Romaniae conceput în dimensiuni strivitoare pentru puterile unui om, devine în varianta Caragiale Magnum mophtologicum: "Și s-a pornit bătrînu-atunci La lucru cu ardoare. Dar, vai! păcat! s-a-nțepenit Cu limba în a mare." Aflat
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
un program... nu l-am văzut încă, dar mi se pare bun." " Am fost de trei ori la Președinte și, de fiecare dată, satisfacțiile au fost orale." Un observator atent și răbdător va descoperi în puținele exemple citate majoritatea mecanismelor lingvistice care produc comicul de limbaj: cuvinte deformate, etimologie populară, hipercorectitudine, lipsa de proprietate a termenilor, polisemia, contradicția, asociațiile incompatibile, nonsensul, truismul, tautologia, construcțiile prolixe, interferența stilurilor... Nu e rostul acestor pagini să ofere explicații la fenomenul ilustrat anterior, însă pe
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
-și ocupațiile, manierele, temperamentul, vestimentația, adaptându-se sau devansând epoca să. 2.3.2. Teatralizarea verbalului și nonverbalului Limbajul este cartea de vizită a personajului, expresia lui etnică, socială, geografică, profesională, genurială. Ion Manoli [1979, p.69-101] subliniază că determinarea lingvisticului nu este suficientă pentru a explica modalitățile de funcționare a poeticului în cuvânt. Limbajul include socialul și individualul, verbalul și nonverbalul. De aceea vom examina limbajul Parizienei prin includerea acestor două registre. Limbajul parizian din secolul al XVIII-lea diferă
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
om, bazată pe recunoașterea demnității umane: "Avec un moț aimable, elle lui fit signe de s'asseoir (...) Mme Dambreuse leș recevait tous avec grace" [Flaubert, L'Éducation sentimentale, p.160]. Codul de politețe parizian se bazează, din punct de vedere lingvistic, pe utilizarea prenumelor, a enunțurilor impersonale 360 (pentru a evita indicarea subiectului nedorit), a formelor necategorice ale actelor de vorbire, pe întrebuințarea frecvență a modurilor condițional, imperativ și conjunctiv. Ezitarea, așteptarea și reticența sunt modalități pentru a ocoli un verdict
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Îl ne faut jamais couper son blé en herbe." Îl ricanait, excité par leș sous-entendus" [Maupassant, Bel-Ami, p.172]. Spre deosebire de discursul masculin, care operează cu termeni clari și are tendința de a clasa lucrurile terminologic, discursul feminin recurge la jocuri lingvistice și metaforice, oscilează între ambivalente și paradoxuri. Mistificarea intențiilor este acoperită de o voce tandra, inocentă și cu un timbru seducător, care destabilizează interlocutorul de gen masculin. Caracterul enigmatic bulversează interlocutorul, Pariziana devine un model prin manieră condescendenta de a
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
re, in mente și in voce. In re este vorba de totalitatea proprietăților pe care trebuie să le aibă individualul pentru a fi ceea ce este; in mente este vorba de totalitatea ideilor corespunzătoare acestor proprietăți, iar in voce, de expresiile lingvistice ale acelorași idei, care se spun despre proprietățile respective și despre individualul căruia îi aparțin." Alexandru Surdu, Actualitatea relației gândire-limbaj, București, Editura Academiei, 1989, p. 177. (A se vedea și ediția ultimă a acestei lucrări: Teoria formelor prejudicative, București, Editura
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
explica prin absența oricărei tendințe, a oricărui didacticism, a menținerii în „emoția dezinteresată”. Dramaturgul „împinge comicul din sfera finalității practice în sfera cauzalității sintetice și de aceea, mai ales, comicul său fiind mai pur, este mai artistic”. Doar intraductibilitatea inefabilului lingvistic - susține criticul - face ca autorul Scrisorii pierdute să nu poată deveni un scriitor de circulație planetară. A doua carte a lui S., Teoria imitațiunii și a clarului confuz în estetică (1925), reunește două studii. Unul trece în revistă, analitic, concepțiile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289987_a_291316]
-
care el probabil nu o cunoaște, și anume concepția relativistă a lui Hayden White privind raportul dintre istorie și ficțiune. Potrivit lui Hayden White, care duce la extrem o linie de argumentare impusă în teoria istoriei și în naratologie după „cotitura lingvistică”, nu există adevăr, ci o pluralitate (dar nu o infinitate!) de adevăruri, echivalente ontologic și epistemologic. Cum spunea Paul Feyerabend acum mai bine de un sfert de secol în controversata sa Against Method, avem mereu de-a face cu paradigme
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
și expresiilor franțuzești. și aici, Bellow naratorul e previzibil: americanii, care lasă să le scape din snobism câte un cuvânt franțuzesc (de regulă pronunțat aiurea), sunt foarte atenți ca alții să nu facă la fel. E vorba de un indiciu lingvistic al snobismului, la care snobii adevărați și emulii lor mitocani sunt la fel de sensibili. Un episod cu mai multe grade de ironie, evocat și de fotografia de pe coperta ediției americane a romanului, este descinderea lui „Abe” și „Chick” la Café de
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]