18,248 matches
-
s-a născut ca o idee colaterală, când a Început să mă lase văzul. Sigur că le-am compus cum m-am priceput mai bine, dar aș fi preferat să fiu un pictor de succes, decât un romancier de succes. Pictorii nu au parte de boom-uri. După o pauză, adăugă: — Sau nu Încă. Cine știe ce ne rezervă viitorul? — Cum merge noul roman? — Foarte lent. E alt neajuns al boom-urilor - știi că toți criticii așteaptă să te Împiedici data următoare, de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pe masă, Încât Henry Îl mustră direct, dar fără nici un rezultat. Purtarea distantă a lui Smith părea să spună: „Dacă vrei să fii servit de majordomul unui conte, trebuie să tolerezi și un anume grad de excentricitate“. Hueffer era nepotul pictorului Ford Madox Brown, unul dintre membrii mai respectabili ai grupului de prerafaeliți, satirizați sclipitor de Du Maurier În Punch, Într-o ilustrație parodică, Însoțită de versuri burlești, intitulată Legenda Camelotului. Lui Henry Îi plăcuse atât de mult bucata, Încât o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cu straturi de flori și cu un vechi zid de cărămidă, ale cărui nuanțe bogate de roșu, roz și purpuriu, Întrevăzute printre frunzele și ramurile viței și ale arborilor fructiferi cățărători, erau ca niște pete de vopsea pe paleta unui pictor; și În fine - nu la sfârșit, ci doar ca punct culminant al vizitei - Camera Grădinii, pe care o desenase Warren, sădind prima sămânță a dorinței de a avea această casă. Ea fusese adăugată de James Lamb, primarul orașului Rye care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
o casă mare și veche, ca asta, sunt tot felul de lucruri de făcut. Și nu vreau să-l rog pe George Gammon, el Își are treburile lui În grădină. — Asta așa e, o aprobă el. Alfred Parsons, prietenul lui, pictor peisagist și specialist În decorarea grădinilor, venise cu un plan exhaustiv de Îmbunătățire a terenului de aproape un hectar de pe lângă Lamb House, care avea să Îi dea suficient de lucru lui Gammon ani de zile. Dar bănuia că acesta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cu frunzele verzi, și un vișin mai mic. Între cei doi copaci și după ei, se vede pământul, cu iarba sa foarte puțin umedă, și alți puiuți de copaci foarte mici ca înălțime. Tabloul e maiestuos. Sufăr pentru că nu sunt pictor. Iar înainte de zori cântă cocoșul. Dimineața, între zori și acea parte a ei mai binevoitoare și mai plină de viață, bat clopotele iar și iar, de la mai multe biserici din zonă. Apoi se aude plăcutul, îndrăgitul zgomot uniform al autoturismelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
soare, cu o coloristică specială, mai ales împletită cu plantele verzi. Se remarcă însă sărăcia caselor în ruine. Lângă ele pereți abrupți și înalți sunt fie nisipoși fie acoperiți cu ierburi, însă tot timpul par o lucrătură magică a unui pictor talentat. Casele sunt fie sărace, fie tradiționale și câteodată foarte noi și frumoase. Fabrica de la Medgidia joacă un rol important în peisaje, fiind impunătoare, iar orașul se vede ridicat sus și de mare distanță de fabrică, blocurile turn sunt simbolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
destulă conștiință în asta... Cât timp ai lipsit? - Doi ani. 69 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Fiara le ronțăia lor sfinții, pantele, lăstărișul de pe Muntele Măslinilor, apele verzi ale Iordanului, ramurile de finic pe care le agita Ceaușescu... pentru că pictorul ăla, parcă-se Sabin Bălașa, îl pictase în sfârcul turlei și pe Ceaușescu, deșelând cu petele lui de ficat, un norișor. Iar localnicii se implora de girafă să le azvârle și lor, de sus, niște minuni. - Și girafa avea în
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
care, aproape matematic, i se așternea, după concert, peste priviri, două persoane, extrem de în vârstă, ce se prelinseseră parcă din pachetul 242 DANIEL BĂNULESCU - Vei avea ocazia să faci parte din grupul restrâns, care a constatat că e ceva, ca pictor, de capul domnului Salvador Dali. - "Adoua piesă, notarială, depusă în casetă, reprezintă testamentul meu autentificat și definitiv... Testamentul meu trebuie deschis numai în prezența autorităților țării dumitale și a reprezentantului guvernului britanic... Aproape am terminat. Intuiam corect și nu sânt
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Piesa fu potrivită la locul ei la capătul de jos al jocului. Știi, întotdeauna mi-am dorit să fiu arheolog, spuse Virgil Jones, schimbând subiectul. Din nefericire, viața are un fel anume de a-ți submina ambițiile cele mai mari. Pictori cu vise de artist, sfârșesc prin a zugrăvi pereți. Sculptorii sunt siliți să proiecteze toalete. Scriitorii devin critici sau jurnaliști. Arheologii, așa ca mine, ajung gropari. Ați fost gropar? îl întrebă Vultur-în-Zbor cu o uimire sinceră. Dar i se păru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
lor sunt așezate glastre, Din care cresc bogate-ntunecoase Ici roze negre, colo flori albastre Și pe ferești perdele de purpură. Un miros răcoros simțirea-mi fură; Deschisă lin e ușa unei sale Și noi minuni uimiții ochi văzură. Un pictor a-nflorit plafondul, murii, Cu basme mândre, cu frumoase hurii Și din cățui de-argint, copăr miroase Cu fum albastru formele picturii. {EminescuOpIV 215} Iar pe-un divan, ascuns între perdele Albastre, înfoiate și cu stele, Ședea regina basmelor măiastră
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
E rău numai că ziua stați pe mâncat și bere Și sara pe minciune și noaptea pe femei. O drăngăniți pe gânduri voi musici; voi sculptor, Îmi pipăiți cu mâna un corp tremurător; Și, voi, artiști dramatici strîmbați-vă la lună, Pictori, eternitatea v-așteaptă c-o cunună. Tu, timp, nu poți cununa în degete s-o sfermi Căci zugrăvir-atîta de bine saci de viermi. O, regi, ce puși pe tronuri de Dumnezeu sunteți Să plătiți balerine și țiitori s-aveți, O
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
se stingeau Încet-Încet, lăsând amurgul Începutului de vară să cotropească locurile și sufletele siretenilor care după o grea zi de muncă aveau atâta nevoie de binecuvântata odihnă. Era momentul când spre apus rula un film regizat și jucat de un pictor nepământean, film ce oferea iubitorilor de frumos o vastă succesiune de forme și cromatici În mișcare, dorind parcă să demonstreze continuu că „Viața bate filmul!”. Nici un penel sau aparat de fotografiat nu ar fi putut surprinde diversitatea, formele, contururile și
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
noduros sau netezind vreo sprînceană Încrețită. În Estrella de Mar, am descoperit la scurt timp după aceea, exista o comunitate artistică Înfloritoare. Pe străzile Înguste ce coborau spre port, un alai de galerii comerciale prezenta cele mai recente lucrări ale pictorilor și designerilor din stațiune. Un centru de arte și meserii din apropiere expunea o selecție de gablonzuri, articole de ceramică și textile. Artiștii locali - după Mercedesurile și Range Roverurile parcate, am presupus că erau cu toții locuitori ai vilelor din Împrejurimi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
expoziție pulverizată sub formă de spire și meandre, zvastici și sloganuri amenințătoare care se continuau peste obloanele ferestrelor și peste ușa principală. Curățările succesive atenuaseră culorile, iar acum tripticul compus din garaj, ferestre și ușă părea opera auto-incriminatoare a unui pictor expresionist nebun. Sanger privea toate astea sleit de puteri, dînd din cap cu aerul unui custode de galerie de artă care, presat de tendințele modei, e nevoit să expună lucrări pe care nu le are la inimă. — V-aș sugera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
uită-te-ncolo. Ca să vezi cu ce-avem de-a face... Apărîndu-mi ochii de soare cu palma, am aruncat o privire În interiorul uneia dintre Încăperile Întunecate. Pe sub marchiză se vedea o reproducere tridimensională după un tablou de Edward Hopper(##notă - Pictor american (1882-1967); multe dintre lucrările sale reprezintă interioare de locuințe privite din exterior, prin ferestre, pe timp de noapte.##). Locatarii, doi bărbați Între două vîrste și o femeie la vreo treizeci și ceva de ani, ședeau În interiorul cufundat În tăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
ne mîndrim cu cartierele noastre, intrăm În cluburi de sport și societăți de istorie locală, redescoperim lumea de zi cu zi pe care n-am știut s-o prețuim pînă acum. Știm că e mult mai important să fii un pictor de mîna a treia decît să te uiți la un CD-ROM despre Renaștere. Împreună Începem să prosperăm și În sfîrșit ne descoperim adevăratul potențial ca indivizi și În comunitate. — Și toate astea ajung să fie puse În mișcare prin infracțiuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
cu pisica Eleonor după el, mergându-i în față, precum un ac de cusut care-și trage ața, fusese nu într-o copie, ci într-o lucrare originală, singura, pe care i-o făcuse cadou chiar Veterinara. Era compoziția unui pictor modern, cu o ușă galbenă, care avea o clanță de cupru, roșiatică și ornamentată, în forma unei labe de leu, și atât, cam ăsta era tot tabloul. Eleonor se-mbulzise prima să-și facă loc, ca acasă, și văzură că
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
Biserica era gata pe dinafară. Mai mare dragul să te uiți! A sădit primăria pomi în jurul ei, a pus piatră, i-a făcut și popii casă alături, înaltă și arătoasă, cu scări și gard de zid. 132 Primăvara au venit pictorii s-o împodobească. Erau doi tineri cu bărbi și fețe lungi, osoase, galbeni și schilavi. Aveau haine peticite și rupte, murdare de culori. Au deschis ușile, biserica, goală, fără pardoseală, mirosea a tencuilă proaspătă și avar. O umezeală rămasă de
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
albastru, au desenat ochiul Tatălui cu vopsele negre și verzi, veghind de acolo; semnul Sfintei Treimi îl așternuseră deasupra altarului, spre răsărit. Tavanul era, tot, o spuză de stele, albe și roșii, pe o noapte întunecată. Pe pereți, lângă ferestre, pictorii zugrăviseră pe Sfinții Părinți cu schiptrul puterii. Mai la stânga, nu lipsea mitropolitul cu mitra și cârja lui. Era o frumusețe! La isprăvire, au scos schelele, tot lăcașul mirosea a ulei și-a vopsea proaspătă. A venit și preotul de slujise
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
William Jesse, autorul unei Vieți a lui George Brummell, căruia Îi e dator pentru mulțimea de informații despre marele dandy englez Barbey d’Aurevilly. Cu Despre dandysm... al acestuia din urmă și cu fragmentul dedicat dandy-ului de către Baudelaire (În Pictorul vieții moderne, 1863) sunt puse temeliile dandylogiei și se construitește eșafodajul etic și estetic al dandysmului. De atunci până azi, când motoarele de căutare ale celui mai modest internaut descoperă În rețeaua bibliotecilor din lume, numai În 2003, zeci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
dedice chiar un capitol În cartea despre Brummell, rescriind ca un adevărat prozator povestea lui Lauzun. Stil și programtc "Stil și program" Între primii care definesc dandysmul ca „stil”, ba chiar ca „un fel de religie”, se află Baudelaire. În Pictorul vieții moderne, el Îi dedică dandy-ului un capitol aparte, plasându-l strategic Între alte două portrete: militarul și femeia. „Instituție În afara legilor, dandysmul are legi riguroase cărora li se supun cu strictețe toți membrii, oricare le-ar fi, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
al „Wattier”-ului. Dezinvolta doamnă se apropie apoi, ca atrasă de magnet, de un bărbat Înveșmântat Într-o haină lungă până la pământ, maronie, Încinsă cu o centură de piele. Fără să poarte mască, figura sa poate servi drept model oricărui pictor, scrie Harriette Wilson. Ochii strălucitori ce trec parcă pe deasupra mulțimii, fără să o vadă, culoarea măslinie a feței, imobilitatea trăsăturilor, surâsul Încremenit ironic În colțul buzelor, toate o fascinează pe această femeie de lume. Așa cum s-au Întâlnit acolo, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
să modifice aproape nici un rând. Ecoul delicatului volum nu Întârzie să se simtă În epocă. Peste doar doi ani, mai exact În 1863, Le Figaro Începe să publice o suită de articole semnate de Charles Baudelaire și reunite sub titlul Pictorul vieții moderne. Portretul dandy-ului trasat cu geniu de către Baudelaire, extraordinara forță de șoc a paginilor sale Îi fac pe toți istoricii să afirme că din acel moment se poate vorbi cu Îndreptățire despre apariția unei doctrine a dandysmului, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
din ce În ce mai mult o pură amintire. În cercul lor, redus pe zi ce trece, dandy-i se protejează, se susțin. Însă poziția Începe să li se șubrezească Într-o lume pentru care stilul elegant provocator nu mai Înseamnă mare lucru. Adevărat, Pictorul vieții moderne datează din 1863 și e, probabil, ultima formă a dandysmului de a se manifesta cu exasperare superioară În fața vulgarității și banalului, prin cuvintele unui uriaș reformator al artei. După cum e la fel de adevărat că tot din 1863 datează și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
clasat; Își compune simfonii de lichioruri. Sau adună obiecte curioase, flori rarisime, de care se entuziasmează și se plictisește. Dar, prin această carte, Huysmans a făcut cunoscuți unui mare număr de tineri de acum patruzeci de ani scriitorii Încă secreți, pictorii ignorați, artiștii cel mai puțin cunoscuți de public. Din această carte am aflat numele lui Verlaine, al lui Mallarmé, al lui Odilon Redon și al altor câțiva, atunci aproape necunoscuți”1. Să revenim Însă la magnetul numit Mallarmé. În apartamentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]