18,248 matches
-
portul Balcicului până dincolo de stâncile de la Caliacra, Poarta celor 40 de fecioare, de unde le luau caicele de Smirna, Stambul sau Sulina. Nenorocul l-a urmărit, a vândut mahoanele și își înjghebase cafeneaua aceea de lângă primărie. Vad bun, veneau mai ales pictorii la el, Tonitza („Nița efendi“, îi spunea Kerim) chiar îl pictase de câteva ori. Într-o albă zi de vară se oprise însăși „Sultana“ (regina Maria) în dreptul cafenelei lui, dar tocmai atunci se întâmplase că zăcea bolnav de friguri, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
seară. Între 5 și 7, familia Miga, după cum ți-am spus, face o plimbare. Vei fi acolo la ora 6 împreună cu colaboratorii dumitale. ― Dar... ― Ai răbdare. Ceilalți doi te așteaptă în Grădina Icoanei. A treia bancă pe stânga, intrând prin Pictor Verona. ― Hm! V-ați uitat pe fereastră? Plouă de-o săptămână. Pare cel puțin interesant un tip care ia aer în condițiile astea. ― La 5, 30, exact, vor fi acolo. ― Cum îi recunosc? ― îți vor cere un foc și vor
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
lumina masa și mâinile lui Cristescu. Trapul rezemat de spătar se ascundea în întuneric. Privind degetele lungi, nervoase de chirurg sau de cartofor, Azimioară încercă sentimentul că există separat, trăiesc cumva o viață a lor, aparte, ca în tablourile unui pictor pe care-l iubea și unde vibrau doar chipuri și mâini, trupurile ghicindu-se greu sub pasta întunecată. Maiorul își încîrligă brusc degetele și pe birou rămaseră doi pumni cu venele umflate gata să spargă pielea subțire și transparentă. ― M-
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
spre Panaitescu. Întrebă încet: ― Crezi că-i trombon? Celălalt, adâncit în calcule complicate, nu-i răspunse. Valerica Scurtu rămăsese cu ochii pe fereastră. Un colț desprins al perdelei lăsa să se vadă o lună galbenă, în zdrențe, închipuită de un pictor nebun. Femeia ținea gura ușor întredeschisă. N-avea reprezentarea concretă a sumei. Doar o cifră cu multe zerouri, apoi, cu un efort de imaginație, mantoul de astrahan și guler de vulpi visat de pe vremea bacalaureatului, o broșă de aur în locul
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
să pângărească domnul Popa cu ochii lui murdari surâsul cucoanei. Știți cum aș boteza cu tot balamucul ăsta? Cianură pentru un surâs... S-a consumat o cantitate bunișoară. Domniilor voastre vă ajunge Vânătorul. Se adresă bătrînului: Poartă semnătura lui Rembrandt, papa, pictor olandez cu mare trecere... Îți spun toate astea pentru că, sânt convins, cunoștințele dumitale în materie... ― Termină, domnule, odată! izbucni Grigore Popa pe neașteptate. Ești dement? ― Cât se poate de realist, papa. Și cu asta să trecem la fapte! ― Mă așteptam
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
una dintre puținele sale icoane, atât de puternică și de unică. Sfârșind de înfățișat icoana, Rafael a plâns din nou, de data aceasta doar ca un om, de bucurie. Istoria picturii este o istorie a vedeniilor, în care nu există pictori, ci pictați. * Pe mormântul lui Cromwell, uzurpatorul, se poate citi următorul epitaf: „Aici odihnește călăul puterii legitime, / Până în clipa din urmă de cer favorizat. / A lui virtuți mai multe ar fi meritat / Decât un sceptru dobândit prin crime. Ce straniu
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
un rol important în societate și un tată doctor. Lasă universitățile Exeter și Brown. Lasă dezmoștenirea și fuga în Greenwich Village, în vara lui 1954. Lasă anii de vagabondaj prin Europa. Harry era din Buffalo, New York, și nu fusese niciodată pictor la Roma, nu condusese nici un teatru la Londra și nu fusese consultant pe lângă o casă de licitații de la Paris. Unica avere a familiei fusese salariul pe care tatăl îl aducea acasă săptămânal de pe urma slujbei de sortator de corespondență la poșta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
sau trei expoziții, artistul cu pricina fugea la o galerie din New York. Aceasta era problema amplasării la Chicago, iar Harry înțelegea că, pentru cei cu adevărat talentați, era o mișcare obligatorie. Dar era un om cu noroc. În 1976, un pictor în vârstă de 32 de ani pe nume Alec Smith a intrat în galerie cu un pachet de diapozitive. Harry lipsea în ziua aceea, dar, când a primit pachetul de la asistenta sa, în aceeași seară, a scos un set de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
revenise la Chicago acrit și furios, spumegând de dispreț față de lumea artei și de toate curvele însetate de sânge și lacome de bani care o populau. Harry l-a botezat „geniul posac“, dar, în ciuda firii sale necioplite și uneori combative, pictorul cel arțăgos era, în adâncul sufletului, un cal de rasă pură. Știa ce înseamnă loialitatea și, odată ademenit în grajdul de la Dunkel Frères, nu a manifestat nici o intenție de a se elibera. Harry era omul care îl salvase din ghearele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
a lăsat în cel mai natural mod în genunchi, descheindu-i fermoarul de la pantaloni. După reacția călâie obținută de expoziția lui Dryer, descheiatul fermoarului a devenit un gest frecvent și, în scurt timp, Harry a început să treacă pe la atelierul pictorului de câteva ori pe săptămână. Dryer trăia cu spaima că Harry avea să îl elimine de pe lista sa de artiști și că nu avea altceva de oferit decât trupul său. Harry era mult prea îndrăgostit ca să-și dea seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Gonzalez, dar, conform oricărui standard obiectiv de frumusețe feminină, știam că nici nu se poate compara cu M.F.P. — Pariez că e artist plastic, i-am spus lui Tom. — Ce te face să crezi asta? mi-a întors-o el. — Salopeta. Pictorilor le place să poarte salopete. Păcat că galeria lui Harry a dat faliment. Am fi putut să-i organizăm o expoziție. — Poate e iar însărcinată. Am văzut-o de vreo două ori cu soțul ei. Un tip înalt și blond
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
acoperit de pata neagră ca la pirați, dar nu reuși să-i deseneze bine picioarele adunate, subțiri ca firele de păr și terminate cu câte un gogoloi. Îi dădu desenul lui Costache, după ce și-l privi cu nemulțumire, ca un pictor care s-a grăbit. — O cheamă Fira, am botezat-o io. N-are uger. Mai rău era numai dacă-i făcea un uger cu trei țâțe! Conu Costache părea să vadă în oameni ca-n oglinda unei ape limpezi, în
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
ușor spre umăr, ca un căpșor de pasăre. Nu se vedea că respiră, buzele erau moi, parcă abia fuseseră închise. Ochii cusuți de genele negre, strânse, își ascundeau culoarea. S-a gândit să le dea el o culoare, ca un pictor. La părul întunecat al fetei ar fi mers și unii căprui, și unii albaștri. Lui i-ar fi plăcut mai mult albaștri și a pariat cu el însuși că-s albaștri. Aproape că nu s-a mai putut dezlipi de
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
așadar. Cu avocatul Movileanu, se poate presupune că tânărul Rareș voia să-și rezolve chestiunile legate de banii care, cu siguranță, ar fi fost mulți, dacă totul reușea, astfel că meritau investiți. Voia să aibă avere proprie, ca să se facă pictor. Îi pomenise ceva în acest sens avocatului. — Restul l-am aflat de la Alexandru, fiul lui Hristea Livezeanu. Generalul încruntă foarte puțin sprâncenele, iar Costache, care-l știa de pe vremuri, de când era Prefect, crezu că înțelege ce spune de parcă i-ar
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
a libertății, a sănătății și a iubirii. Țăranul își păstrează tandrețea față de pământ chiar dacă ajunge academician. Marii patrioți au în locul inimii un arc voltaic. Pasiunea - o promisiune pentru eternitate. Orice strângere de mână ar putea fi un transfer de speranță. Pictorul Ingres cânta mediocru la vioară. Dar sintagma lăsată de el a rămas celebră. Mai frumos decât visul nu poate fi decât zborul spre el. Dacă nu aș avea nisip, aș scrie pe apă. Uneori, din două singurătăți se poate clădi
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
câștiga și războaie atomice. Un război nuclear nu s-ar putea încheia decât cu cea mai cenușie remiză. În războaie se încearcă o legitimare a crimei. ARTĂ Marii creatori sunt spuziți de singurătate. Cultura ar putea recicla chiar și instinctele. Pictorii Renașterii au devenit repede celebri deoarece lor le pozau numai îngeri și sfinți. Există scriitori mari, alții de raftul doi și restul, care cad de pe orice policioară. Cernoziomul artei îl dau salahorii fără posteritate. Ai curaj în artă când spui
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
de nimeni. Același lucru se poate spune și despre un chirurg. Totul depinde de persoana lui. Când e bun, e bun cu adevărat. Nimeni nu-i tulbură liniștea și nu-i îndrumă bisturiul decât propria lui îndemânare. La fel și pictorii, compozitorii, mecanicii, țesătorii. Ei își mânuiesc uneltele în condiții similare, iar rezultatul final depinde numai și numai de măiestria și capacitatea lor de a le mânui. Când e vorba însă de noi cei din învățământ, nu se mai poate spune
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
2, tel. 0257.284749 BACĂU Librăria Alexandria, str. Nicolae Bălcescu nr. 12, tel. 0234.545721 BRAȘOV Librăria Ralu, str. Mureșenilor nr.12, tel. 0268.412601 BUCUREȘTI Librăria Mihai Eminescu, Bd. Regina Elisabeta nr. 5, tel. 021.3158761 Librăria Verona, Str. Pictor Arthur Verona nr. 13, tel 0788.758408 Librăria Humanitas Kretzulescu, Calea Victoriei nr. 45, tel. 021.3135035 CLUJ Librăria Logos, str. Republicii nr. 11A, tel. 0264.590297 Librăria Universității, str. Universității nr.1 Tel.0264.598107 Librăria Dacia, str. Memorandumului nr.
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
lipsească acestui chip încântător, delicatul ei nas nu era nici drept, nici încovoiat, nici grec, nici armean; nasul ei era nedefinit, adică spiritual și fin, cu linia conturului neregulată - nasul acela care-i necăjește pe sculptori și-i farmecă pe pictori. Avea acea frumusețe răpitoare, turnată toată după tiparele desăvârșirii, pe care poți doar s-o contempli și în fața căreia să îngenunchezi! Iar, pe cât de poetic am ticluit eu această descriere acum, pe atât de bine era ea confirmată de realitate
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
feței sale palide, cu umerii obrajilor boltiți, cu nasul în vânt, destul de obraznic, și cu buzele cărnoase, dar nu întotdeauna reușeam să mă transpun suficient în acest sens, și mai ales încercam privind la nesfârșit copiile unor tablouri semnate de pictori renumiți de pe pereții bibliotecii, sau din diverse albume tentante din bibliotecă, să identific combinarea culorilor hainelor ei, absolut originală, muiate parcă în acuarelele acestora. Iozefina nu purta niciodată orice fel de albastru, nici orice fel de galben sau orice roșu
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
să lucrez la un cinematograf în orașul Mudoș, cel mai apropiat de X, puțin mai mare și muncitoresc. Avea ea o prietenă contabilă, al cărei soț era directorul unui cinematograf, cel mai central, și în același timp și un mare pictor. Până la urmă, dintr-o săptămână de navetă cu trenul, se făcuseră cinci. Funcționam în calitate de casier la cinematograful unde era director domnul Bogdan Paloș. Și așa, încă din copilărie, visul meu fusese să devin când creșteam mare, mușcător de bilete la
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
numai niște versuri și proză în niște reviste. După cafeluță, gazda mă conduse în atelierul de pictură unde avui ocazia să admir zeci de tablouri pe care dl. Bogdan le pregătea pentru o proximă expoziție. Interesant era că același domn pictor făcea și rame de epocă, din gips, foarte căutate la acea oră. În acea seară învățasem de la dl. Bogdan că orice tablou nu poate fi arătat nimănui din lumea aceasta, nici măcar soției lui, numai gata pregătit, în ramă sau passé-partout
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
-Ce bine le prindea ploaia asta. Fii pe pace, Bogdane. - îl consolă Finica - Mai este încă timp. Abia acuma începe vara. Bogdan se întoarse spre musafir zâmbind: Să nu zici, domnule, că ai venit iară cu “o bombă” - își îndreptă pictorul privirea către Grig. Lui Grig îi și fugiră privirile spre ușă, din reflex, ca și cum ar fi vrut s-o încuie repede. Pe semne, în mediul unde își desfășura activitatea, la pregătirea “bombelor” se închideau ușile. Domnul Bogdan făcu remarca: Nu
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
numai curiozitatea și suspiciunile, adică boala. Noi nu avem nevoie de boală. 3. Aceasta putea să sune și că în cele mai multe familii, la o anumită oră, se discută numai cu ușile închise. Adică discuțiile ar putea fi contra curentului. Tot pictorul completă: Nici când ascult Europa Liberă nu încui ușile și nici ferestrele - zise domnul Bogdan. Eu n-aș putea, onorate doamne și stimate domn - făcu Grig dezinvolt, accentuând nota de exagerare a respectului față de gazde tot din simpla rațiune a
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
de acest lucru), își întoarse capul spre Finica rostind parcă mai cu sete, cele mai decisive cuvinte: - Lungă-i limba boului, dar nu știe grăi. Probabil că așa îi ieșea oful de la inimă, domnului Paloș. Discuțiile despre prieteni erau pentru pictor, un adevărat balsam. Îl observam cu câtă poftă respiră. E o avere și asta, domnule - zise gazda - să te caute prietenii. Dar, ca să te caute prietenii, trebuie să fii tu însuți receptiv la toți și la toate. Și să înduri
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]