17,564 matches
-
audiometrie tonala și vocală în câmp liber etc.). În cazul în care asiguratul nu se prezintă la casa de asigurări de sănătate cu acest document în termen de 15 zile lucrătoare de la ridicarea dispozitivului, casa de asigurări de sănătate va valida (confirmă) din oficiu protezarea respectivă. ... (5) Decontarea dispozitivelor medicale care se acordă pe o perioadă determinată, prin închiriere, se face de către casele de asigurări de sănătate în mai multe etape, la prima facturare se achită 50% din prețul de referință
EUR-Lex () [Corola-website/Law/181984_a_183313]
-
asupra naturii devine mai puțin importantă decât accesul la ea. Valoarea utilitară a naturii nu mai este singura măsură a importanței ei. Mai degrabă, valoarea intrinsecă trece pe primul plan și are o importanță egală. Cu reintroducerea valorii intrinseci, umanitatea validează ideea potrivit căreia și natura are un drept să existe și să fie recunoscută, la fel ca și fiecare ființa umană. Parcurile transfrontaliere ale păcii extind noțiunea drepturilor universale ale omului pentru a include drepturile restului naturii. Este prea devreme
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și pace datorită faptului că Împărtășesc aceeași viziune asupra lumii. Richard E. Nisbett a scris o carte profundă pe tema „diferențele În modul de a gândi al asiaticilor și europenilor”, intitulată The Geography of Thought. Relatarea sa despre mintea asiatică validează ideea că popoarele și țările asiatice ar putea fi chiar mai potrivite decât cele europene pentru a crea o guvernare de rețea, un spațiu transnațional și o conștiință globală. Nisbett arată că mintea occidentală vede lumea mai mult ca pe
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
nu există nicio justificare a tipologiei tranzitiv vs intranzitiv: verbul are aceleași proprietăți semantice și sintactice, indiferent dacă e tranzitiv sau intranzitiv; rădăcina verbală este legată de poziția de complement, iar tranzitivitatea apare ca urmare a diferitelor operații sintactice care validează relația dintre verb și complement. Prin urmare, în concepția autorilor, tranzitivitatea nu e o trăsătură lexicală, ci sintactică. 2. VERBELE ERGATIVE/INACUZATIVE ÎN LUCRĂRILE LINGVISTICE ROMÂNEȘTI DESPRE LIMBA ROMÂNĂ 2.1. Unele intuiții asupra specificului clasei verbelor ergative apar în
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
poate apărea și fără argument extern, în următoarele configurații: VP fără proiecția v − ergativitate simplă; proiecția v fără argument extern − ergativitate complexă; (c) proiecția v cu argument extern. Bennis (2004: 88) ajunge la concluzia că Generalizarea lui Burzio nu e validă teoretic, iar inacuzativ este un concept lipsit de sens. Prezența sau absența argumentului extern este legată (indirect) numai de teoria Cazului. În locul acestui concept, Bennis propune distincția ergativitate simplă vs complexă. Kratzer (1993), Pylkkänen (2002)47, apud Franchetto (2007), au
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
trece de la post hoc (după aceea) la propter hoc (din cauza aceea) este, în sociologie, deosebit de actual, datorită complexității fenomenelor sociale. O regularitate empirică, oricât de puternică ar fi ea, nu poate fi încă expresia unei legi cauzale dacă nu este validă și teoretic, prin asocierea unei explicații a procesului de producere. În lipsa acesteia, ea poate rămâne o simplă curiozitate. Să ne gândim la corelația descoperită de Émile Durkheim (1960): în perioadele de avânt economic, numărul sinuciderilor crește. O asemenea relație, surprinzătoare
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
apar ca efecte ale acesteia) ar putea fi interpretate ca „instrumente” funcționale de reducere a anxietății. O asemenea explicație este însă doar o simplă ipoteză. Ea trebuie verificată. Un grup de psihologi sociali au imaginat o situație experimentală care să valideze ipoteza referitoare la acest circuit cauzal (Lanzetta, Wendt, Langham, Haefner, 1954). Ei au recurs la o ingenioasă manipulare experimentală a gradului de anxietate. În mod direct este dificil să măsori gradul de anxietate și, complementar, cerința funcțională aeliminării ei. Se
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
a unor curente, nu-și mai pot găsi locul Într-o istorie a sociologiei redactată din rațiuni și cu finalități didactice. În prezent, este legitim să reținem numai ideile cu valoare de patrimoniu pe care evoluția gândirii sociologice le-a validat: creațiile conceptuale, inovațiile conceptuale și categoriale, metodele de analiză a socialului care au contribuit la stimularea cercetării fundamentale și aplicative, resemantizarea unor concepte ori reușitele În elaborarea unor diagnoze ce au avut un impact semnificativ asupra restructurării orizonturilor teoretico-metodologice ale
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Într-o viziune net antropologică - constă În acțiunile, comportamentele actorilor participanți la procesul de realizare a culturii de fiecare zi. Nu neg importanța contribuției sociologilor la dezvoltarea conceptelor, metodelor, teoriilor sociologice, ci afirm doar că Școala monografiilor sociologice s-a validat În comunitatea științifică națională și internațională, În primul rând, prin dezvoltarea colectivă a investigațiilor sistematice pe teren. Mai mult decât atât, Școala gustiană nu s-ar fi legitimat fără asumarea rolului de factor modernizator al satului și, În același timp
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
să atingă acest obiectiv, mergând până la distrugerea unei umanități construite. În scenariul său, altul nu reprezintă decât un lucru, o ustensilă, o realitate desubiectivată. Ce-l Împinge spre acest tip de angajament? Strategia sa obsesională de a domina, de a valida, de a inversa un imaginar și persecutant raport stăpân-sclav reprezintă rezultatul unei percepții taumatizante a raporturilor sociale În anii copilăriei și ai formării personalității. Se pare că Își dorește revanșa unei copilării nefericite, a unor umilințe, a unor experiențe catastrofice
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Ackerman, 2009: 69; www.ife.org.mx). Astfel, în 2009, rata de absenteism de 55%, la care se adaugă voturile nule duce la concluzia că peste 60% dintre cei cetățenii cu drept de vot nu și-au exprimat o opțiune validă, mai multă decât în orice alt scrutin, începând cu 1988. Cu siguranță, aceste trenduri îngrijorătoare sunt, într-o oarecare măsură, anterioare alegerilor din 2006. În 2005, simpatizanții PRD și votanții independenți aveau o semnificativ mai mică încredere în IFE decât
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
viu comun” în afara căruia nimic nu are sens! Să credem și să sperăm, dragi prieteni, că odată învățată bucuria lucrului bine făcut și economiștii din administrația publică se vor comporta în activitatea lor după regula calității, singura în măsură să valideze raționalitatea în condiții de limitare și incertitudine, să o subordoneze aspirațiilor de mai bine ale oamenilor. Descoperiți, dragi studenți, în natura și societatea din voi emoția creației, acea flacără vie care oriunde vă însoțește, vă trezește cu căldura luminii ei
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]
-
preocupare nu este nouă, deoarece o întâlnim deja la primii behavioriști cum ar fi Hull și teoria sa cu privire la nevoi. Pentru acești cognitiviști, se pune problema elaborării unor modele complexe ale acestor mecanisme interne invocate și încercării de a le valida în mod empiric. Aceste modele își centrează analiza pe principiile de funcționare pe care este logic să le invocăm pornind de la progresele actuale ale știintelor experimentale. Se poate spune că acest tip de cercetări reprezintă o prelungire normală a psihologiei
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
și relațiile postulate în ipoteza intuitivă și interpretativă se regăsesc efectiv în materialul clinic de care dispunem. Numeroși terapeuți estimează faptul că, la fel ca și în cazul abordării medicale, datele obținute în cadrul convorbirilor terapeutice trebuie să fie completate sau validate cu ajutorul celor obținute ca urmare a utilizării instrumentelor standardizate de evaluare. Caracterul cantitativ și normativ al rezultatelor obținute ar accentua obiectivitatea analizei clinice în ceea ce privește natura problemelor. In sfârșit, relațiile dintre teorie și practică sunt departe de a fi liniare. Conceperea
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sau farmacoterapie); - eficiența pe termen lung a TCC, a farmacoterapiei și a tratamentelor combinate; - persistența eficienței tratamentelor după stoparea administrării de medicamente, a TCC sau a ambelor. Pentru a răspunde obiectivelor precedente, au fost trecute în revistă principalele studii empiric validate în prezent. Datorită abundenței literaturii, nu este posibil să prezentăm aici o analiză exhaustivă a studiilor controlate aleatoare disponibile în prezent. Ne referim, deci, doar la principalele meta-analize și la principalele studii controlate aleatoare recente, care au drept scop studiul
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
despre „contractul terapeutic”, nu în termenii unei amenințări, ai unei reprimări sau sub forma unei „lecții de morală”, lucru care ar altera și mai mult nivelul stimei de sine al pacientului, ci încurajându-l, remotivându-l și informându-l în legătură cu experiența validată de miile de alți pacienți care au suferit înaintea lui, făcându-l să înțeleagă că tulburărilor nu le este frică decât de un singur lucru: ca pacienții să înceteze să asculte de diktat-ul lor. Si că singurul risc adevărat de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
cabinel particular sau o consultație în mediu spitalicesc. Un psihoterapeut care paractică o terapie cognitiv-comportamentală este un medic psihiatru, sau un psiholog, care a urmat o formare specifică și complementară formării sale universitare inițiale. Terapiile de tip TCC sunt terapii validate în plan științific și în ceea ce privește rigurozitatea instrumentelor. Totuși, pentru fiecare pacient, în cadrul acestei terapii active și angajate, totul așteaptă să fie construit, creat, imaginat. Intr-adevăr, problematica (care s-a stabilit după analiza funcțională) fiecărui pacient provoacă aplicarea unei palete
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
inferioritate. Evaluarea unei absențe a afirmării de sine In prezent, nici o evaluare a competențelor sociale nu întrunește unanimitatea specialiștilor. Iată câteva evaluări care pot fi totuși utilizate: scara lui Rathus este cea mai cunoscută; forma în limba franceză a fost validată; calitățile sale în ceea ce privește afirmarea de sine sunt discutabile; chestionarul conduitelor interpersonale a fost inclus recent în bilanțul de evaluare și permite identificarea deficitelor specifice afirmării de sine; scara lui Liebowitz permite explorarea anxietății și nivelului de evitare, și reperarea indicațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în faza menținerii. Sarcini de îndeplinit Terapeutul și Isabelle construiesc împreună o primă listă de exerciții de pregătit pentru ședință și o primă listă de sarcini de îndeplinit între ședințe. Terapeutul îi cere Isabellei să-și continue lecturile și să valideze și să completeze cele două liste de exerciții. Feedback Inainte de sfârșitul consultației, terapeutul efectuează un joc al întrebărilor și al răspunsurilor în legătură cu ședința. Sedința 3 Trecerea în revistă a sarcinilor Terapeutul revine asupra chestionarelor și deschide discuția asupra unor
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
asupra chestionarelor și deschide discuția asupra unor itemi. Chestionarul lui Liebowitz permite abordarea unor situații sociale anxiogene care s-ar putea să nu fi fost luate în considerare în timpul convorbirilor precedente (a telefona, a utiliza toaletele...). Impreună cu Isabelle, el validează listele de exerciții. Tabel 3. Exerciții de expunere efectuate în timpul ședinței. Efectuate în timpul terapiei individuale: - Să se demachieze în timpul unei ședințe. - Să accepte privirea și tăcerea în timpul convorbirii cu terapeutul. - Să povestească, pe scurt, unele întâmplări personale (descrierea week-end-ului, a
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
important deoarece: - Isabelle nu vorbește niciodată despre tulburarea sa și încearcă să o ascundă; - aceste disimulări consumă multă energie și amplifică nivelul global al anxietății și insecurității; - ele reprezintă un obstacol suplimentar în calea stabilirii de relații sociale normale; - ele validează menținerea credințelor disfuncționale de tipul „dacă ești perceput ca vulnerabil, ceilalți te resping sau profită de această situație”. Terapeutul o invită pe Isabelle să stabilească o listă de trei grupuri de persoane cu care ar putea vorbi despre tulburarea ei
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
originea acestora legată de istoria pacientului, să identifice coping-urile neadaptate și efectul de întărire al acestora asupra schemelor. Instrumentele utilizate sunt: - ipotezele pornind de la anamneză și de la biografie, - revizuirea chestionarelor, - auto-observațiile, - imageria. Chestionarele puse la punct de către Young au fost validate prin lucrări experimentale recente. Imageria prezintă un interes particular în specificarea schemelor. Pornind de la auto-observații, de exemplu, terapeutul îl determină pe pacient să se focalizeze asupra a ceea ce simte, apoi să-și amintească în detaliu momentul în care a resimțit
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
împinge în față pe subalterni și evită să solicite feedback-uri (teamă de reproșuri), sperând în același timp că va primi mulțumiri pentru munca sa. Rezultatul este acela că mulțumirile sunt puține la număr, iar „nemulțumiții” îi fac totuși reproșuri, validând o dată în plus schema. Figura 7. Coping neadaptat referitor la profesie Carență afectivă Evită să ceară un feedback, îi împinge pe ceilalți în față Reproșuri, lipsă de Nu se vede ceea ce face, doar recunoștință nemulțumiți se manifestă Atitudinea sa atunci când
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
i se cere. Terapeutul atribuie acest comportament schemelor de inhibiție emoțională și de exigență crescută, definite ca fiind secundare schemelor carențiale: acestea permit evitarea comentariilor și aprecierilor (care declanșează schema carențială) cu ajutorul atitudinii conformiste, a self-control-ului și a perfecționismului. Pacientul validează ipoteza în funcție de care terapeutul declanșează, de asemenea, schemele sale strategice de coping. Pornind de la aceste constatări, ei lucrează împreună asupra atitudinilor sale obișnuite în ceea ce privește relațiile interpersonale. Sinteză colaborativă Iată cum arată, în acest stadiu, sinteza colaborativă a analizei funcționale conform
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
este cea a confruntării empatice („Aveți desigur argumente solide în sprijinul faptului că ați învățat să gândiți astfel, dar nu credeți că...?), cu utilizarea de metafore și caricaturi care să evidențieze excesul de scheme și de strategii de coping. Terapeutul validează astfel schemele ca pe o „concluzie/viziune a lumii logice asupra condițiilor de viață (infantile) ilogice/anormale”. El validează, de asemenea, strategiile de coping reperate ca eficiente, doar pe termen scurt, pentru a evita perceperea consecințelor dureroase ale schemei. Analiza
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]