19,069 matches
-
firește, mai mult sub forma unui neastâmpăr de a cunoaște, unor citiri necoordonate care o puteau foarte bine compromite. Dacă această înclinare s-a fixat totuși, o datoresc profesorului meu din clasele reale Ion Banciu căruia se cuvine să-i mărturisesc aici plinătatea admirației și recunoștinței mele. Prin încrederea ce a știut ridica în acea neuitată clasă a V-a a liceului Lazăr (promoția 1914), încurajînd și urmărind activitatea la revistele elementare a celor mai buni din elevii săi, prin întinsa
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Complectitudinea sistemului de axiome ale aritmeticei fusese stabilită de K. Gödel chiar din 1930. Un succes analog în elucidarea acelorași probleme, în ceea ce privește axiomele analizei, nu poate fi scontat pe curând. * Cu acest cerc de probleme am atins extremele "gîndirii hipogeene". Mărturisim că un sentiment indescriptibil, eminamente inconfortabil, ne stăpânește printre aceste straturi ursuze de uniform salpetru ale minții. Resimțim graba de a ieși mai curând în ziua fenomenală, unde construcțiile științei își desfășoară siluetele lor limpezi. Totuși nu trebuie uitat că
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
școală a statului, instruit numai de maică-sa, ale cărei simțiri religioase nu excludeau ideile generoase, liberale ale vremii. Cultura inimii i-a făcut-o însă tată-său: singurul om pe care Evariste l-a iubit cu adevărat, cum singur mărturisește prietenului său Auguste Chevalier, într-o scrisoare trimisă cu puține zile înainte de duelul fatal. Așadar: radicalismul intransigent, dragostea sălbatică de libertate, care aveau să distingă mai târziu pe republicanul Evariste Galois, i-au fost transmise de tatăl său, Nicolas Gabriel
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Unde picioarele elefanților sunt suporți din sticlă și lemn în temple bine măsurate și-n cotloanele neștiute ale ogorului meu de unde bine văd ungherele gândurilor tale ascunse. Unde toate converg la marea, veșnic mare albastră iar spotul de lumini își mărturisește teama în fascicule. Unde ideile se învălmășesc în etape, că totul, un tot... zero unul, unul zero ca într-o cartelă matematică este peren. Numai prieteniile se duc și vin și iubirea difuză în orice ipostază!
R?spuns la o idee by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83913_a_85238]
-
coleg de școală, nu mai știu, mi-a dăruit o haină brodată, trebuia să asist la nunta lui ; ei bine, mireasa, care îți seamănă leit, mă iubea neînchipuit de mult, îmi spunea mereu asta, în ciuda atitudinii mele rezer vate; mie, mărturisesc, îmi făcea plăcere, deși respingeam cu hotărâre pornirile ei pasionale; de altfel, cu câteva nopți înainte, în împrejurări aproape similare (cu excepția ceremoniei nupțiale), o altă fată, nu o mireasă, ci una despre care se știa precis că e mormonă, te
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
soarelui imens și roșu, spre capătul digului, unde mă aștepta silueta de cristal a Zenobiei. „Eram îngrijorată“, îmi spunea ea, „îmi era frică să nu ți se fi întâmplat ceva; când suntem amândoi, n-am grijă, atunci putem muri împreună“. Mărturisesc că teama ei mi se părea de neînțeles și nu realizam cum de putea să aibă, măcar pentru o clipă, senzația despărțirii; dar, intuind într-o măsură ceea ce mișună dincolo de aparențele comunei maladii umane, păstram convingerea că ea, marea iubită
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
viziuni ale infernului, vestea apropiata domnie a urii veșnice. „De ce ură veșnică ?“, m-a întrebat Zenobia. „De unde știi ?“, am spus. „Ce să știu ?“ „Despre Mechtilde...“ „Care Mechtilde ?“, s-a mirat Zenobia; iar când i-am spus ce citeam, mi-a mărturisit că nu știa nimic despre nici o Mechtilde, dar că nu suporta ura; vorbise așa, într-o doară, și părea mai mirată decât mine, mai speriată chiar, ai fi zis că voia să-și ceară scuze. * Plajele litoralului peruvian al Oceanului Pacific
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
ea, „deocamdată citesc alt homan“. Iar după ce a vărsat olița în chiuvetă și a clătit demonstrativ usturoiul, doamna Gerda s-a întors spre mine, șoptindu-mi ca pe o taină: „Am auzit că și dumneata shii...“. „Da, doamnă“, i-am mărturisit, „scriu de mă rup“. „Ce shii ?“, m-a întrebat ea, „și de ce shii ?“. „E o infirmitate, doamnă, e din naștere, mă apucă, așa“, i-am spus. „Eu am sentimentele mele, îmi vine să și plâng de câte ori vorbesc despre asta, nu
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
uite, de pildă, litera U: atunci când e gotică, ea prescurtează, purifică și exprimă pentru mine, scuzați, Necunoscutul, cred că se leagă de Unbekannt sau de Unknown, vedeți legătura ? vedeți de unde sare, afurisitul ?), iar pentru dumneavoastră, care, deși nu mi-ați mărturisit-o încă, simt eu că sunteți foarte muzicală, e ca atunci când vă duceți la Operă și, în loc s-o luați la goană înainte de a începe uvertura, stați emoționată pe scaun și abia așteptați să vină aria aceea pe care o
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
început să te ofilească. Sigur, Radu ăla al tău... Doamna Neli acum se gândi că fiica ei făcuse prea multe cu Radu în iarna care a trecut și ar putea fi vreo încurcătură. -Da mamă, Ramona simțea nevoia să-i mărturisească mamei ei. -Ce anume?, se alarmă doamna Neli, temându-se că bînuiala ei se confirmă. -Angela Ulmeanu este însărcinată! Vocea Ramonei deveni în acest moment plângăcioasă. -Vinovat... Radu, iarăși Radu, deci acuzațiile mele sunt fondate în ceea ce-l privește pe
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
de acum, nici măcar pensia alimentară. într-adevăr, Ramona Brădescu avea unele perioade mai lungi sau mai scurte de timp când era copleșită de o suferință vizibilă dar asta se datora infirmității ei, simțind uneori apăsarea bolii, ea nevrând să mărturisească soțului ei pentru a nu-i crea o problemă în plus, deși observă momentele lui de tristețe peste care Radu încerca să treacă înghițind câteva pahare de vin. El se simțea în largul său atunci când era împreună cu soția și fiul
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
bicicletă, cu toate că soția lui îi ceruse să cumpere una nouă. în drum spre Tg. Mureș ei vorbiră foarte puțin, Radu nu-și găsea cuvintele. Eugen era tăcut din fire, Oana părea puțin tristă și destul de sfioasă. La întoarcere, Eugen îi mărturisi lui Radu că intenționează să-i ceară doamnei Neli partea ce i se cuvine din averea tatălui său. La aflarea acestei vești Radu nu știu ce să zică, ci doar îl privi lung și încruntat pe Eugen, pentru moment nedându-și seama
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
lasă furată de gânduri. -Nu mai plângeți, e mult de atunci. -Parcă toate acestea numai ieri s-au întâmplat, atât de vii sunt încă în amintirea mea, zise doamna Angela, stergându-și ochii. -Ionuț mă iubește, zise Ioana simțind nevoia să mărturisească, deoarece cuvintele doamnei Angela, le primise ca pe o lovitură. Doamna Angela, văzându-i expresia feței își dădu seama de zbuciumul din sufletul ei, atunci o mângâie pe cap și-i zise: -Fiecare om are destinul său! Dialogul lor fu
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
sorei-șefe, strigînd: "Luna lehuza! Luna lehuza! Aduceți uneltele și pregătiți dalta Înfrîntă de un al treilea semn cardinal, frunțile noastre nu mai pot ieși din noapte...!" Așa Începe istoria mea, așa Încep a reconstitui facerea lumii pentru care ― pot să mărturisesc aici ― am și alte surprize: Scene din viața și moartea poetului necunoscut Marian Constandache / Un carnaval În infern Înghit vipere, scriu scrisori de recomandare pentru numiri papale, arunc lava fierbinte a marilor vulcani la picioarele sfinților, Îmi Încălzesc măruntaiele tinere
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
aș lucra la o sinucidere curată. Aud cum urlă lupii. PÎnă la Încheietura mîinii mă lucrează un botez pe care-l răstorn cu tot cu apa silnică și caut să păstrez În curățenie și- n taină remușcarea. Răsturnat În scaun, mărturisesc pe gură un cîntec de lepădare. Între cer și pămînt, icoanele ― marile acrobate ce păstrează Încă vie imaginea de cerșetor bătrîn a lui Dumnezeu cîntînd o melodie năstrușnică la ultima vioară cu efect Întîrziat. Doar așa..., fiindcă ne aflăm Între
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
ce era de plătit, cu bănuții luați chiar de pe pieptul ei, cum altfel!... ana care mi-a deschis ușa dintre pulpele ei, și am intrat, pătrunzînd prin ușă așa speriat și bucuros de parcă aș fi cîștigat premiul Nobel. Chiar dacă mărturisesc acum că am văzut plăcuța prinsă În tăblia patului, imediat ce m-am descălțat, În patul unde mi-am primit răsplata: „dă-mi un leu și te fac ateu!” și muzica din aparatul de ebonită..., cum aș putea uita!, și voma
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
sărbătoare.» Discursul poetic se desfășoară seismic, ca o fractură de tibia dumnezeiască, În largi piruete imagistice menite să stârnească Înalte game de rezonanță afectivă. Iată secvența-pilot: «Așa Începe istoria mea, / așa Încep a reconstitui facerea lumii pentru care / ― pot să mărturisesc aici ― am și alte surprize: / Înghit vipere, / scriu scrisori de recomandare pentru numiri papale, / arunc lava fierbinte a marilor vulcani la picioarele sfinților, / Îmi Încălzesc măruntaiele tinere la focul tainicei remușcări, / storc taina din icrele negre ale celebrelor pergamente, / jupoi
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
mirosea a hîrtie arsă și se declara personaj scăpat din paginile unei cărți. Prin noiembrie Împlinisem o lună de sobrietate, fără să mă apropii nici măcar o dată de Plaza Real ca să cerșesc un crîmpei din Clara la fereastră. Meritul, trebuie să mărturisesc, nu mi-a aparținut În Întregime. La librărie lucrurile Începuseră să prindă viață, iar tata și cu mine aveam mai mult de lucru decît puteam face față. — În situația asta, trebuie să mai angajăm pe cineva, să ne ajute la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
zîmbi. Făcea asta numai printr-o ușoară insinuare În colțul buzelor și printr-o sclipire tristă și vlăguită În privire. — Deși era, nu s-a purtat niciodată ca atare, iar Julián nu l-a considerat niciodată astfel. Odată mi-a mărturisit că, Înainte să se căsătorească, maică-sa avusese o aventură cu un necunoscut al cărui nume n-a vrut să-l dezvăluie. Bărbatul acela era adevăratul tată al lui Julián. — Acesta pare Începutul de la Umbra vîntului. Credeți că v-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
de locuri de case sau de dughene se vindeau, se dăruiau la neamuri sau la mănăstiri ori...mai știu eu cui... Tocmai ne aflăm în fața unui loc de casă care a fost al lui Alexa Arapul postelnicul, pe care - după cum mărturisește el însuși în zapisul din 25 decembrie 1610 - l-a dat mănăstirii Sfântul Sava ce se află - uite acolo, gard în gard cu biserica armenească. Spunând acestea, bătrânul a întins mâna, arătându mi o biserică cu două turle, care par
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
Rujei... La auzul acestui nume, mi-am adus aminte ce scria ea în zapisul din 7 iunie 1665: „Eu, Ruja, femeia lui Bogdan armanu de târgu de Iași, și cu a mii feciori, cu Ivan și cu Maxim, scriem și mărturisim cu acestu adevirit zapis al nostru cum noi,...am vândut a noastră dereaptă ocină și moșie, o casă di aici,...pi Ulița Armeneascvă, cu loc cu tot, care iaste între casa lui Vicol armanul și...casa lui Sefer armanul. Acea
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
de cele două chervăsării - a armenilor și a golăienilor - iar bătrânul îmi amintește de zapisul din 2 decembrie 1671 (7180), în care stă scris: „Adică eu Aishatîn, fămeia lui Bogdan armanul, și cu feciorii mei,...și fiica mea,...scriem și mărturisim cu acest adevărat zapis al nostru cum noi”... „Am vândut ...cinci dughene cu pivniță de piatră aicea...lângă Chervăsăria armenească și lîngă Chervăsăria cea noao a golăienilor, în dos...L-am vândut părintelui Macarie ce-au fostu egumen la svînta
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
Ia scormonește în mintea ta și ai să vezi cum găsești motivul. Ce era să fac? Am început să cotrobăi prin memorie și până la urmă găsesc că la 5 septembrie 1676 „Alexandra fata Dimii a lui Hulpe, și cu feciorii” mărturisesc că au „vândut casa cu loc cu tot...în Ulița Armenească lîngă poarta sfintei mănăstiri Bărboiul”. Când lucrurile erau lămurite cu fata Dimii, bătrânul mă întreabă pe neașteptate: Spune-mi dacă în cele citite de tine ai întâlnit pe unul
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
sale și cum au ajuns stăpâni pe case și pe dughene: „Adecă noi, Caisin al doilea vornic , și Isac iarăși al doilea vornic și Ionașco văr primare, și Mărica ...vaară primare a rudei noastre a lui Vasilie Geanalăului...scriem și mărturisim ...cum noi...am vîndut șease dughene făcute și loc de cinci dughene în tîrg în Iași pre Podul Hagioaiei...cari dughene au fostu a lui Vasilie Geanalăului, a rudei noastre”. De unde până unde vând ei acele dughene care au fost
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
lucruri despre mănăstirea Trei Sfetitelor... După cum văd, știi despre ce e vorba în acel zapis. Atunci, să auzim și noi. Egumenul spune: „Adecă noi, Ieremiia egumenul și cu tot săborul de la mănăstire Trei Sfetitele din tîrg din Iași...Scriem și mărturisim cu acest adevărat zapis al nostru precum noi...vădzînd sfînta mănăstire arsă și stricată de leși,...fiind mănăstirea pustie de tot, n-am avut cum face ca să o întărim și să creștem ceva bucate. Avut-a sfînta mănăstire un loc
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]