19,069 matches
-
adevăr, împrejurări când, dacă nu vorbești, mori. Și trebuia să mă hotărăsc. Dacă nu mă judecam singur, rămâneam nejudecat de nimeni. Nu, nu țin prin asta să-mi cuceresc o aureolă romantică. La ce mi-ar folosi? Între altele, vă mărturisesc că unul dintre cele mai mari defecte ale mele a fost că nu m-am priceput să mint nici măcar când alții nu-mi cereau decât asta. Dar "nejudecat" înseamnă în capul meu "neiertat". Și am să-mi reproșez destule lucruri
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
obișnuit rechizitoriul meu. Cu o mărturisire. Știu că asta e împotriva uzanțelor, dar un procuror e și el un om. Nu poate judeca în numele unor principii uscate, în afara experienței și problemelor sale. Și cred că e de datoria mea să mărturisesc ce mă frământă. Nopți întregi, în care am studiat acest dosar, m-am gândit cu spaimă la scândura eșafodului și la faptul că niciodată n-am știut să iau hotărâri. Aici a fost mereu punctul meu vulnerabil. Am ezitat să
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
curat. Pentru că oricât m-ar acuza acest lucru, până la urmă trebuie să recunosc că răul nu există izolat. Și că în întîmplările pe care le-am trăit n-am nici un merit. Dealtfel, ce merit e acela de a deveni victimă? Mărturisesc, domnilor judecători, că nu știu cum s-ar putea cântări vina altora câtă vreme te poticnești încă la primele fraze din rechizitoriul pe care trebuie să ți-l faci ție... Ar trebui să mă opresc aici. Ceea ce am spus până acum mi
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Încerc să păstrez ordinea în camera asta, zise el. E important să ai o cameră în care să-i primești pe musafirii deosebiți. — Ai musafiri deosebiți? se interesă Mma Ramotswe. Domnul J.L.B. Matekoni se încruntă. — Până acum, n-am avut, mărturisi el, dar se poate întâmpla oricând. Așa-i, fu de acord Mma Ramotswe. Nu se știe niciodată. Se uită peste umăr, spre ușa care ducea spre restul casei. — Celelalte camere sunt în partea aceea? întrebă ea politicoasă. Domnul J.L.B. Matekoni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Ramotswe fu șocată că femeia asta o ghicise. Intuiția ei trebuie să fie cu mult mai dezvoltată decât a mea, reflectă ea. — Cum de v-ați dat seama? Ce indiciu v-am oferit? Femeia își feri privirea. — A fost simplu, mărturisi ea. V-am văzut stând în fața agenției dumneavoastră de detective, bând ceai cu secretara. Doamna aia cu ochelari mari. Uneori stați amândouă la umbră, iar eu trec din când în când pe partea cealaltă a drumului. Așa mi-am dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Încă nu ne-am gândit la asta. Poate suntem deja prea în vârstă ca să mai avem copii. Eu am patruzeci și cinci de ani. În plus... Ei bine, nu-mi place să vorbesc despre asta, dar Mma Ramotswe mi-a mărturisit că nu poate să aibă copii. A avut un copil, știți, dar a murit, iar doctorii i-au spus că... Mma Potokwane clătină din cap. — Ah, ce păcat. Îmi pare tare rău pentru ea. — Dar suntem foarte fericiți, replică domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
bucur că sunteți mulțumită de mine, spuse după un moment. Aș fi vrut să fiu detectiv. Sunt fericită că sunt secretară, dar nu-i același lucru cu a fi detectiv. Mma Ramotswe se încruntă. — Asta-ți dorești? În fiecare zi, mărturisi Mma Makutsi. Mă gândesc la asta în fiecare zi. Mma Ramotswe se gândi la secretara ei. Era o fată muncitoare și inteligentă și, dacă asta însemna atât de mult pentru ea, de ce să n-o promoveze, la o adică? Ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
era un model vechi, în concluzie insignifiant din punct de vedere moral, cu urme de rugină în jurul roților din spate și cu o adâncitură vizibilă în ușa de pe partea șoferului. — Nu sunt genul de persoană care apelează la detectivi particulari, mărturisi el așezându-se tulburat pe marginea fotoliului confortabil, rezervat pentru clienți. În fața lui, cele două femei îi zâmbeau încurajator. Femeia solidă - ea era șefa, știa asta, fiindcă îi văzuse fotografia în ziar - iar cealaltă, cu coafura ciudată și cu rochia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
faptul că Mma Makutsi își alesese cuvintele cu grijă era de bun augur. Domnul Badule nu-și mai strângea borul pălăriei cu atâta putere ca la început și se așeză mai comod în fotoliu. — Sunt foarte îngrijorat de ceva timp, mărturisi el. În fiecare noapte mă trezesc în toiul nopții și nu mai pot să adorm la loc. Stau în pat, mă zvârcolesc ca peștele pe uscat și nu-mi pot scoate din cap o idee. E acolo, în mintea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
auzit toate secretele lor și de-abia așteaptă să clevetească cu prima persoană care le întreabă. Vei vedea, menajera aia o să-ți spună tot. Iar tu-i vei spune domnului Badule. — Asta-i partea care n-o să-mi facă plăcere, mărturisi Mma Makutsi. Restul nu mă deranjează, dar să-i spun bietului om că are nevastă rea de muscă, asta nu-mi va fi ușor. Mma Ramotswe o încurajă. — Nu-ți face probleme. Mai totdeauna când noi, detectivii, trebuie să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
că ești cel mai cumsecade bărbat din Botswana. Ce alt bărbat ar fi făcut așa ceva? Cred că nici unul, dar absolut nici unul. Nimeni nu s-ar fi înhămat la așa ceva. Nimeni. Se holbă la ea. — Deci nu ești supărată? — Am fost, mărturisi ea. Dar numai un pic. Un minut, poate. Apoi m-am întrebat: Oare vreau eu să mă mărit cu cel mai cumsecade bărbat din țară? Da. Sunt capabilă să le fiu mamă? Sunt. Așa am gândit, domnule J.L.B. Matekoni. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
un răspuns este corect, de îndată-i văd toate neajunsurile. Dacă iau în considerare celălalt răspuns, dintr-o dată îmi răsar dinainte alte neajunsuri. Se uită plină de speranță la Mma Ramotswe, care se strâmbă. — Nici pentru mine nu-i ușor, mărturisi ea. Doar pentru că sunt ceva mai în vârstă decât tine nu înseamnă că am răspunsurile la toate întrebările. De fapt, cu cât îmbătrânești, cu atât descoperi mai multe fațete ale unei situații. Lucrurile sunt mult mai clare la vârsta ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
asta acum. — De ce nu se poate atinge nimeni de el? — Fetele sunt prea înspăimântate ca să vorbească, explică femeia, iar colegii lui au și ei înșiși câte ceva de ascuns. Știți cum e. Mma Ramotswe clătină din cap. — N-am studii superioare, mărturisi ea, așa că nu știu. — Păi, zise femeia, aș putea să vă povestesc eu cum stă treaba. Pe-aici sunt o mulțime de oameni ca domnul doctor Ranta. O să vedeți. Pot să vorbesc despre asta, fiindcă mâine plec. Mi-am găsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Bineînțeles că nu sunt supărat, o liniști el. Sunt mândru. Sunt mândru că acum am o fetiță care va ajunge un mecanic formidabil. Asta-ți dorești? Am dreptate? Modestă, dădu din cap a încuviințare. — Mi-au plăcut dintotdeauna motoarele, îi mărturisi. Mă uitam cu drag la ele. Mi-ar fi plăcut să lucrez cu șurubelnițe și chei franceze, dar n-am avut ocazia. — Ei bine, îi promise domnul J.L.B. Matekoni, asta o să se schimbe. O să te iau cu mine în diminețile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
plină de zel, un raport. — Domnul Letsenyane Badule, o anunță. Redactez raportul privitor la acest caz. Mma Ramotswe ridică o sprânceană. — Am crezut că vrei să aranjez eu lucrurile. Mma Makutsi se bosumflă. — La început n-am avut destul curaj, mărturisi ea. Ieri, însă, a trecut pe aici și a trebuit să vorbesc cu el. Dacă l-aș fi văzut venind, aș fi putut să încui ușa și să agăț cartonașul cu Închis. Dar a intrat până să pot face ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
www.editurajunimea.ro (unde puteți comanda oricare dintre titluri, beneficiind de reduceri), precum și pagina de facebook a editurii Junimea. (c) VASILE IFTIME (c) EDITURA JUNIMEA, IAȘI ROMÂNIA Vasile IFTIME De la Petru citire Editura Junimea Iași 2016 " Înainte de toate trebuie să mărturisesc cu inimă curată și cu duh umilit că toate numele din aceste file sunt închipuite, că n-am înțeles pe nimeni, că totul este obștesc și nimic personal. Această mărturisire o fac pentru siguranța mea și pentru liniștea celor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
desfăcut oasele mele și sufletul meu s-a înspăimântat foarte, mântuiește-mă pentru mare mila Ta, că nu este moarte în cel care te va pomeni pe tine și în iad se va duce cel ce nu ți se va mărturisi Ție. Depărtați-vă de la mine toți cei ce lucrați fărădelegea, că a auzit Domnul glasul plângerii mele, auzit-a Domnul cererea mea, Domnul a primit rugăciunea mea, să se înspăimânte toți vrășmașii mei, să se întoarcă și să se rușineze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
cu gândul tulbure, cu intenția necugetată, cu fapta nevoită; mustrarea, frica, remușcarea, umilința, regretul domolesc arderea. Părinte, unde începe și unde se sfârșește păcatul de care vorbești? Pune necurăției limite și tot ce o să văd de-a stânga mea voi mărturisi ție, dar până atunci, spune-mi, te rog, câtă nelegiuire se ascunde într-o iubire de om simplu și câtă sfințenie încape neputința de a coborî de pe cruce? Iubirea mea este ascunsă sub un șotron desenat cu creta pe asfalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
ca niște șobolani! Dați-i drumul și mi-l scoateți afară! Presimt ceva în legătură cu limbricul ăsta. Ia spune, Ioane, el a pus foc schitului? Spune, Ioane, că tu le știi pe toate! Părinte stareț, să știu și nu-ți voi mărturisi tainele spovedaniei, chiar dacă o să-mi smulgi limba cu cleștele. Domnul le aude prin glasul meu, Domnul leagă, Domnul dezleagă, nimic împotriva poruncilor Domnului. Cu toții suntem păcătoși. Dacă este el, să ne rugăm pentru păcatele sale; dacă este altul, să cerem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
să confirme că o dată la vreo două luni, un resort puternic și zgomotos dădea un pendul greu peste cap și îl antrena din nou într-o mișcare hipnotică. Mâna-i era tăiată de la jumătatea antebrațului, de când testase - cu frică, cum mărturisește - un teleportor bosonic. Capătul, tăiat perfect și ușor fluorescent, intrase în inventarul său de s.d.v.-uri, ca suprafața cea mai lipsită de asperități și interstiții de pe mapamond. Avea însă și o serie de invenții problematice. Prima invenție cu adevărat periculoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85064_a_85851]
-
40.000 de kilowați fără să clipească. Prin urmare, eu realizez în acest timp o identificare. Există o explicație a acestei forme de umbră care depășește cunoștințele mele de fizică''. Dar la imensele cunoștințe ale cui, făcea apel Discipolul, care mărturisise singur că nu avea habar de toate astea? Mister profund ca și cel al existenței unei ființe ca Discipolul. Silueta de umbră rupse tăcerea: - Recunosc, spuse, că m-ai luat prin surprindere. Data viitoare, voi opera după niște baze diferite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Free acceptă explicațiile, cuvânt cu cuvânt. Și el credea, dar în cunoștință de cauză. "Cineva, își zise, a pus circuitele astea. Cine?" Era o problemă mai subtilă decât părea. Era normal să-l considere pe Discipol răspunzător. Dar umbra își mărturisise în fața lui Janasen incapacitatea științifică. Această afirmație nu însemna că era și exactă. Cu toate acestea, oamenii care utilizează mașinile nu știu neapărat să stabilească releuri care pot să împiedice funcționarea unor aparate complexe. Gosseyn se duse să se așeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
să nu mai știe ce să facă. Cum se poate opri viața inimii sale și a plămânilor - sau fluxul interneuronic emis subit și fără avertizare de creierul său secund? Se așeză pe pat, o privi pe Leej. Vru să-i mărturisească eșecul, când văzu un lucru straniu. Ea părea că se ridică, se duce până la ușă. O vedea așezată la o masă la care se găseau deja Gosseyn și căpitanul Free. Figura sa se clătina. O revăzu, mai departe, acum. Figura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
distorsoare, putea să dirijeze materia de umbră în orice punct al galaxiei unde poseda un distorsor. Atunci când rezistența preotului la controlul Lavoisseur s-a făcut prea mare, a fost nevoie să se întrerupă contactul. Ceea ce a urmat este ceva care mărturisesc că nu prevăzusem. Atunci când preotul și-a revenit din sperietură, a ajuns să creadă că fusese posedat de Zeul Adormit. Atitudinea lui de a îmbrăca forma de umbră i se părea că îi confirma credința - și într-un sens, desigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
îndrept atenția. Credea. Credea în religia sa stranie. Ochii luceau sin-ceri. Gosseyn îl observă și era foarte clar că omul nu era întreg la minte. Întrebă: - Enro e mort? Secoh nu șovăi decât o clipă. - Cred că a bănuit ceva, mărturisi. M-am dus în apartamentul său în noaptea trecută după întoarcerea sa la palat, sperând că-l puteam reține vorbindu-i până când ar fi fost prea târziu să mai fugă. Am avut o conversație cam furtunoasă. Și apoi, de la începutul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]