2,313 matches
-
în mod activ păcatul. Clarificarea valorii acestui sacrament și stabilirea de noi principii, sau reconfirmarea celor existente, a creat pentru Biserica următoarelor secole posibilitatea unei reînvigorări a vieții sale spirituale. Perioada post-tridentină va încerca să aplice elementele stabilite la acest Conciliu, atât în plan pastoral, cât și în cel dogmatic. S-a început să se practice și forma de dezlegare generală, însă aceasta era admisă doar în trei cazuri: a) în capitolul ce se ținea în mănăstiri, unde dezlegarea venea din partea
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
accesibilă tuturor în timp util. Celebrările comunitare cu dezlegare individuală s-au răspândit, fiind celebrate în Belgia pentru prima dată în anii 1947-1948, implementându-se ulterior și la celelalte națiuni. În anii 1960, Biserica se îndrepta spre celebrarea unui nou Conciliu, care va deveni de referință pentru viața și istoria sa. 2.3.3 Conciliul Vatican II Deși Conciliul al II-lea din Vatican nu a abordat teme cu caracter dogmatic, interesul său pentru pastorală, liturgică și viața Bisericii a inclus
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
celebrate în Belgia pentru prima dată în anii 1947-1948, implementându-se ulterior și la celelalte națiuni. În anii 1960, Biserica se îndrepta spre celebrarea unui nou Conciliu, care va deveni de referință pentru viața și istoria sa. 2.3.3 Conciliul Vatican II Deși Conciliul al II-lea din Vatican nu a abordat teme cu caracter dogmatic, interesul său pentru pastorală, liturgică și viața Bisericii a inclus și o atenție particulară asupra sacramentului reconcilierii. Încă din primul document asupra liturgiei, Conciliul
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
prima dată în anii 1947-1948, implementându-se ulterior și la celelalte națiuni. În anii 1960, Biserica se îndrepta spre celebrarea unui nou Conciliu, care va deveni de referință pentru viața și istoria sa. 2.3.3 Conciliul Vatican II Deși Conciliul al II-lea din Vatican nu a abordat teme cu caracter dogmatic, interesul său pentru pastorală, liturgică și viața Bisericii a inclus și o atenție particulară asupra sacramentului reconcilierii. Încă din primul document asupra liturgiei, Conciliul s-a exprimat în favoarea
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
Conciliul Vatican II Deși Conciliul al II-lea din Vatican nu a abordat teme cu caracter dogmatic, interesul său pentru pastorală, liturgică și viața Bisericii a inclus și o atenție particulară asupra sacramentului reconcilierii. Încă din primul document asupra liturgiei, Conciliul s-a exprimat în favoarea sacramentului reconcilierii, cerând să se revadă ritul și formulele penitenței, astfel încât „să exprime cât mai clar natura și efectul sacramentului”. Acest sacrament este considerat tot mai necesar, fiind o formă concretă de luptă împotriva păcatului. Conciliul
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
Conciliul s-a exprimat în favoarea sacramentului reconcilierii, cerând să se revadă ritul și formulele penitenței, astfel încât „să exprime cât mai clar natura și efectul sacramentului”. Acest sacrament este considerat tot mai necesar, fiind o formă concretă de luptă împotriva păcatului. Conciliul afirma că, dacă păcatul este ceea ce îl separă pe creștin de comuniunea eclezială, atunci reintegrarea în sânul acesteia se face prin însușirea „spiritului lui Cristos”, sau a harului, care i se acordă celui în cauză prin celebrarea sacramentului reconcilierii. Biserica
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
prin caritatea, prin exemplul și prin rugăciunea sa, colaborează la convertirea și la creșterea spirituală a creștinului penitent. Subliniindu-se dimensiunea eclezială a păcatului, se accentuează același aspect și în cadrul reconcilierii și al convertirii chiar a unui singur creștin. Același Conciliu subliniază și aspectul kerygmatic al sacramentului, când afirmă că Biserica anunță vestea mântuirii și celor care încă nu cred, pentru ca toți oamenii să se convertească și să îl cunoască pe unicul Dumnezeu prin faptul de a face penitență. De aceea
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
a predica credința și penitența. Preoților le este adresată invitația de „a se arăta mereu dispuși și gata pentru a asculta mărturisirea credincioșilor” pentru ca, prin același sacrament al reconcilierii, să li se anunțe tuturor vestea cea bună. Perioada imediat următoare Conciliului s-a evidențiat prin intenția de a aplica deciziile și principiile stabilite de către părinții conciliari. Un instrument util în acest sens a fost elaborat de Papa Paul al VI-lea, în anul 1973, Ordo Paenitentiae, care dorea să vină în
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
și documentul, misiunea confesorului de a-l conduce pe penitent spre întâlnirea cu Dumnezeu. Alături de acestea, canoanele Codului de Drept Canonic, revizuit în 1983, prezintă criteriile ce garantează legitimitatea celebrării sacramentului reconcilierii și condițiile necesare validității acestuia. Prin aportul acestor concilii, prin conținutul documentelor postconciliare și prin propunerea de noi reflecții teologice, se creează un contur mai clar asupra modului în care astăzi Biserica vrea să celebreze sacramentul reconcilierii. Caracterul dialogic al sacramentului este din ce în ce mai evidențiat și mai aprofundat, fapt ce
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
ci menținute prin tradiție și considerate la fel de legitime. Însă Biserica dorește ca acest sacrament să nu fie ignorat, ci dimpotrivă să fie trăit într-un mod autentic. Elaborarea unui nou Ordo Paenitentiae, în 1973, era necesară conform exigențelor elaborate de Conciliul Vatican II. Prin faptul că stabilește mai multe forme de celebrare a sacramentului reconcilierii, acest document demonstrează că sacramentul nu este o chestiune privată, individuală, ci că se inserează într-un context comunitar, eclezial, escatologic și trinitar. Cele trei forme
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
texte biblice, care să favorizeze o raportare a vieții creștinului la voința lui Dumnezeu. Despre aceste aspecte vom trata pe larg în capitolul următor. Amintim însă că documentul Ordo Paenitentiae menține cele patru părți ale celebrării reconcilierii, deja stabilite la Conciliul din Trento: căința, mărturisirea, pocăința și dezlegarea. Alături de aceste sublinieri pastorale inițiale, atenția actuală a Bisericii asupra sacramentului reconcilierii vrea să accentueze mai mult aprofundarea trăsăturilor sale interne, prin recunoașterea dimensiunilor acestuia: pascală, trinitară, eclezială, liturgică și personală. Ele sunt
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
diacronică și a subliniat o transformare evidentă a modului în care celebrarea sacramentului s-a împlinit în diferite perioade ale istoriei Bisericii. Ideea reconcilierii era deja prezentă în lumea biblică. Tradiția o recunoaște și confirmă o evoluție a celebrării sale. Conciliile și dezbaterile teologice au încercat să o aprofundeze și să îi ofere o formă adecvată în funcție de capacitatea și maturitatea de credință la care omul se găsea. Se poate constata o transformare evidentă a formei sacramentului, dar nu și a bogăției
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
și, în consecință, cultura creștină, dar nu într-atât încât să fie izolată de capitală (drumul care ducea de la Constantinopol spre Antiohia trecea chiar prin această regiune)<footnote Claudio Moreschini, Enrico Norelli, Istoria literaturii creștine vechi grecești și latine de la Conciliul de la Niceea la începuturile Evului Mediu, Traducere de Elena Caraboi, Doina Cernica, Emanuela Stoleriu și Dana Zămosteanu, vol. II/1, Editura Polirom, Iași, 2004, p. 97. footnote>. Astăzi, Capadocia este situată în Turcia, fiind o regiune cu climat continental cu
Studia Basiliana III by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/173_a_142]
-
și Enrico Norelli susțin, de asemenea, că cel mai prestigios dintre Părinții Capadocieni, Sfântul Vasile cel Mare, a fost recunoscut de ceilalți ca maestru comun, și în timpul vieții, și după moarte - cf. Istoria literaturii creștine vechi grecești și latine de la Conciliul de la Niceea la începuturile Evului Mediu..., p. 97. footnote>. Ca arhipăstor, a fondat spitale pentru bolnavi și victime ale bolilor contagioase, cămine pentru săraci și aziluri pentru călători și străini, astfel că Grigorie din Nazianz ajunge să vorbească de un
Studia Basiliana III by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/173_a_142]
-
din Partid Social Democrat în Partid Laburist și a organizat trei "comunități de lucru" în sînul lui: una catolică, una protestantă și una umanistă (laică) corespunzînd celor trei "stîlpi" tradiționali, dar fără să obțină majoritatea. Evoluția spectaculoasă care marchează, după conciliu, catolicismul Țărilor de Jos, permite Partidului Laburist să-și facă mari speranțe, susținute de altfel de rezultatele alegerilor din 1971 și 1989. În Belgia, din cauza problemelor religioase, Partidul Muncitoresc nu a reușit să obțină majoritatea absolută deși, această țară, împreună cu
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
de seamă contacte între Orient și Occident, între lumea bizantino-ortodoxă și aceea romano-catolică, contacte de amploare care vor aduce mult așteptata apropiere între cultura veche a grecilor și aceea italiană modernă. În acest sens, un rol însemnat l-a jucat Conciliul de la Ferrara, respectiv, cel de la Florența (Conciliul pentru unirea bisericilor - 1437-1442), reprezentând cadrul istoric al mișcării de idei. Nicolaus Cusanus a fost considerat o lumină a Bisericii, cărturarul care a avut menirea extraordinară de a săvârși una dintre cele mai
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
între lumea bizantino-ortodoxă și aceea romano-catolică, contacte de amploare care vor aduce mult așteptata apropiere între cultura veche a grecilor și aceea italiană modernă. În acest sens, un rol însemnat l-a jucat Conciliul de la Ferrara, respectiv, cel de la Florența (Conciliul pentru unirea bisericilor - 1437-1442), reprezentând cadrul istoric al mișcării de idei. Nicolaus Cusanus a fost considerat o lumină a Bisericii, cărturarul care a avut menirea extraordinară de a săvârși una dintre cele mai mari comuniuni spirituale cu Bizanțul și cu
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
De concordantia catholica susține constituționalismul în viața ecleziastică, fiind influențat de mediul în care s-a format. Să amintim că William Occam, Marsilio din Padora și Dietriech von Nieheim i-au precedat intențiile, afirmând posibilitatea unei reforme bisericești printr-un conciliu ecumenic. Cusanus vedea superioritatea conciliului față de Sfântul Scaun. Biserica - scria el - este comunitatea credincioșilor ce o alcătuiesc. Ea nu constă în juxtapunerea fizică a oamenilor, ci în legătura sufletească ce îi împreunează într-o grupare unică, în comunitatea de idei
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
în viața ecleziastică, fiind influențat de mediul în care s-a format. Să amintim că William Occam, Marsilio din Padora și Dietriech von Nieheim i-au precedat intențiile, afirmând posibilitatea unei reforme bisericești printr-un conciliu ecumenic. Cusanus vedea superioritatea conciliului față de Sfântul Scaun. Biserica - scria el - este comunitatea credincioșilor ce o alcătuiesc. Ea nu constă în juxtapunerea fizică a oamenilor, ci în legătura sufletească ce îi împreunează într-o grupare unică, în comunitatea de idei și de sentimente ce îi
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
Gemistos Plethon. Numit cel dintâi inspirator al Academiei Platonice din Florența, el a fost învățatul care a sprijinit ca nimeni altul drumul europenilor spre vechea cultură greacă, în genere spre marea filosofie antică. Propaganda sa printre umaniștii florentini (cu ocazia Conciliului, Georgios Gemistos fusese unul dintre reprezentanții de frunte ai intelectualității bizantine) l-a determinat pe Cosimo de Medici să întemeieze amintita Academie. Deținând un loc însemnat în viața intelectuală a Renașterii, acesta a propovăduit mai ales ideile reprezentanților neoplatonicismului. Cartea
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
mai fericită”. Important este că învățatul din Bizanț a incitat la reflecții asupra filosofiei lui Platon. Să urmărim însă care este motivația interioară a îmbrățișării „convorbirilor platonice” de către umanismul Renașterii. Discuțiile dintre cardinalul Giuliano Cesarini și Georgios Gemistos cu ocazia Conciliului de la Florența au depășit cadrul strict religios, deplasându-se spre tărâmul filosofic, unde aveau să dea naștere platonicismului renascentist al cărui prim reprezentant va deveni Marsilio Ficino. Ideile preluate astfel din filosofia lui Platon se regăsesc în discursurile lui Marsilio
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
Plethon de acelea ale lui Georgios Skolarios (cunoscut și sub numele de Gennadios, patriarh al Constantinopolului), Theodoros Gaza (din Salonic, învățatul care a tradus în latină scrierile de filosofie naturală ale lui Aristotel), Bessarion (arhiepiscop de Niceea, devenit cardinal după Conciliul de la Florența), Georgios Trapezuntios (profesor de limbă și literatură greacă la Veneția, mai apoi profesor de retorică și filosofie la Universitatea din Roma) și de al multor altora. Activitatea lui Marsilio Ficino a fost însoțită de aceea a occidentalilor Pico
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
sumedenie de opinii care au generat adevărate curente culturale și ideologice, astfel încât în cursul veacurilor XVI - XVIII vom mai descoperi: handicapul creat de reforma religioasă, anume luteranismul și calvinismul aflate într-o dispută continuă cu catolicismul; ofensiva Contrareformei declanșată de Conciliul de la Trento (1545-1563), precum și de o încercare de purificare a Bisericii prin iezuiți, însoțită de o a doua cascadă de nedreptăți; tribunalul Inchiziției și persecutarea evreilor, în primul rând a sefardiților iberici; războaiele regilor dornici să-și împartă sferele de
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
atrage după sine o altă mentalitate. Afirmarea unei ideologii diferite în comparație cu aceea mozaică nu trebuia neapărat să conducă la restricții. Din păcate, așa s-a întâmplat atunci, ca de altfel de-a lungul întregii istorii medievale și moderne a umanității. Conciliile și sinodurile bisericești i-au privat pe evrei de libera exersare a cultului. Uneori, de la asemenea considerente s-a trecut la suprimarea surselor de existență. Sancțiunile au atras după sine condiții de viață mult mai dificile decât în perioada anterioară
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
nimicește cineva Templul lui Dumnezeu, pe acela îl va nimici Dumnezeu, căci Templul lui Dumnezeu este sfânt și așa sunteți și voi. De aceea orice atitudine agresivă îndreptată împotriva ta sau a altuia e o nesocotire a legii divine. în conciliul de la Toledo din 639, când Bisericile nu erau încă despărțite, după învățătura Fericitului Augustin, trăitor cu două secole înainte, s-a dictat pedeapsa de excomunicare a sinucigașilor, din comunitatea creștină, pentru că omul face un astfel de gest, numai împins de
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]