2,985 matches
-
adică, monumente, capele, cruci, troițe, lespezi, candele, grilaje, alei și plantații funerare, prilej de sub scripții patriotice pentru Cultul Eroilor, noua sa Întreprindere tricoloră, după tipicul altei Întreprinderi naționaliste-foc și cu un comitet de generali cu mâncărimi la limbă și la condei: Cultul Patriei de sub președinția lui Marin ștefănescu, pro fesorul de la Cluj, „Nenea Marin“ al nostru, filozoful idealist, mistic și ortodox de la ședințele Societății Române de Filozofie, cel cu Maica Precista mereu pe buze, implicat și „absolvit“, cu chiu, cu vai
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
numai scrieți!“ Ion Heliade-Rădulescu Fostul secretar de redacție al Noii Reviste Române (1908- 1916) și al Ideii Europene (1919- 1928) Încearcă să-și descurce aci poziția avută față de colaboratori și cititori. Puțină istorie lite rară despre cei cu mâncărimi de condei, scârțai-scârțai pe hârtie, poligrafi, diletanți, debutanți și talente larvare cu destin aven turos. - Faceți Însă loc tinerilor literați care scriu de capul lor; și mai Încet cu pedagogii, sociologii și econo miștii. - Asta chiar peste capul directorului străin de literatură
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
ei caligrafiat școlărește, cu un cuprins politic univer sitar, economico-social și pedagog[ico]-psiho logic, dar cu un obiectiv zadarnic urmărit de directorul ei: ministeriatul școa lelor. M-am bucurat, trebuie s-o mărturisesc, din partea ce lora poate mai de condei decât mine și poate mai de-acătării decât mine, de toate beneficiile cuvenite Îndeobște omului simplu, me diocru și cumsecade. Nu am fost, adică, nici invidiat, nici bâr fit, nici măcar luat În zeflemea și nu mi-a ajuns la ureche
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
noi și Îndrăznețe, sau, dacă vreți, dirijarea, câștigarea și păstrarea a două mii de cititori, care nu sunt chiar cei de pe urmă, și asta numai prin scrisul, adesea anonim, improvizat la un colț de masă, al unor oameni dotați cu un condei În opoziție uneori cu judecățile și prejudecățile alor lor de acasă, ale prietenilor și ale cititorilor. [...] Noua Revistă Română nu voia să fie o publicație magazine, dar nici nu era vreuna cu un program de idei sau de expresie a
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
răstimpul celor opt ani de apariție a revistei (1908-1916); apoi pe alți doi frați, Danabasse, din aceeași serie de facultate, mari proprietari În Ialomița, vânători de prepelițe și colecționari de tablouri, dar care nu puseseră În viața lor mâna pe condei; apoi pe un pro fesor de liceu, Petre V. Haneș, mai cunoscut ca autor de ma nuale didactice decât prin colaborările lui la reviste moarte odată cu apariția lor; apoi pe alt profesor și pedagog, G.G. Anto nescu, zis și Gaga
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
aprin se; cucerită, posedată de brutala, irezistibila vervă masculină la vârsta noastră plenitudinară, eroică și generoasă, cum o aveam cu toții pe atunci (1919-1923). Emanoil Bucuța și Cora Irineu au fost singurele revelații ale Ideii Europene, unde amândoi și au ascuțit condeiele; cei lalți colaboratori provenind fie de la Noua Revistă Română, fie de aiurea sau neînsemnând mare lucru, și dispărând fară urme. [...] În ajunul apariției Ideii Europene, În primăvara lui 1919, Dimitrie (Puiu) Ioanițescu, confidentul frământărilor mele reformatoare de după război, despre care
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Îngenunchi mândria, ca să mi-o Înalț“; zadarnic, căci toate astea sunt stări, aș zice, endemice, identificate de mult și co mune mai tuturora care s-au trezit pe această lume cu o minte În continuă și dureroasă gestație, cu un condei mai totdeauna Îndărătnic la treabă și cu foaie de hârtie albă dinainte, albă de toate frigurile și chinurile creației (Caragiale nu scria nici el cu plăcere, spune fiul său Luca În Ideea Europeană din ianuarie 1920) [...]. Păstrez și azi originalul
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
la mine, al lui Armand Călinescu, dar mai ales mulțumită Întâlnirii - nu numai Întâmplătoare, dar și provi dențială pentru un pensionar sortit altfel să-și țină rândul cozilor la fasole și la mere - cu un medic, Întâmplător inteligent, om de condei și iubitor, ca și mine, al Bucureștilor vechi. [...] AM LĂSAT BUCUROS ALTORA SATISFACȚIA AVUȚIILOR șI acare turilor, la care nici că m-am gândit vreodată, dându-le În seama celor care trăiesc gândind la bătrânețile lor, pe care le-ar
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
ei și având, În afară de titlul de fost arbitru al echipelor de hochei pe gheață, pe acela, mult mai rentabil În socotelile scelerate ale acestei femei, de viitor moștenitor unic al unei averi impo zante a lui taică-său, om de condei și de cultură, cum l-am prețuit și cultivat acum patru zeci de ani, dar și de afaceri necurate, cum l-am descoperit și urmărit mai târziu; ispă șind astăzi, greu de tot, calculele lui politice cu „mize“, puse, doar
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
albe, ca de muiere, și cu care altfel nu știi ce să faci, ajungându-te, până la urmă, acea chirceală profesională a condeierilor, ca pe poetul Emanoil Bucuța, care În ultimii săi ani nu mai putea ține degetul arătător strâns de condei, ca noi toți oamenii cu mem brele variu exercitate. Tot Manolache Bucuța, poet de altfel curios, În chip platonic, după formele vieții și după realizările omenești, mă Întreba odată, În mașină cu mine: „Cum merge și de ce merge auto mobilul
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
moderne - și peste acea parte din viața noastră modernă rămasă Încă cea mai de preț: timpul liber al omului. Sfârșesc aceste așa-zise reflecții În halat și În papuci, grămădite unele peste altele, cum le a venit să pice din condei, găsind că, la urma urmelor, mult mai interesante decât reflecțiile sunt bucuriile reale pe care le oferă automobilul și printre care Îndrăznesc să pomenesc aci: practica liberă și fantezistă a amorului. Drumurile În automobil sunt searbede fără o femeie tânără
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
o lucrare de critică a criticii, „Critica lui Șerban Cioculescu". Lucrarea a fost îndrumată de cunoscutul profesor dr. Constantin Ciopraga. Începând din 1973, T. Pracsiu întră în ziaristică, loc în care și-a pus în valoare vocația de mânuitor de condei. De altfel, pentru că a întruchipat aceste calități, a fost redactor, redactor principal, redactor de rubrică, șef de secție, secretar general de redacție, redactor-șef adjunct al ziarului „Vremea nouă" din Vaslui. În acest sens a urmat și un curs de
Clipe de vrajă by Valentina Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/640_a_1035]
-
nouă astăzi drumul acesta au dat dovadă de mari sacrificii. Această carte este rodul muncii fratelui nostru Iosif Diac ce printr-un efort neobosit a căutat să adune cele mai importante mărturii din perioada comunistă și ca un mânuitor de condei ne-a adus la lumină aspecte ascunse și petrecute la întuneric ce ar fi fost altfel lăsate pradă uitării. Îl felicităm și îi mulțumim pentru munca, talentul și tenacitatea sa. Dragi cititori, să parcurgem cu atenție aceste pagini prețioase și
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
ajutat, și a suferit alături de mine Predoslovie " Fraților cetitori, să vă îndemnați a ceti aiastă "samă de cuvinte"... Și, să nu gândiți că sunt basne... fost-au scrise în inima mea... au poate, pe ici pe colo, să fi greșit condeiul meu... ce precum s-au 'tâmplat, cu adevăr s-au scris toate... Deci, cine le va ceti și le va crede, bine va fi; iară cine nu le va crede, iarăși bine va fi; cine cum îi va fi voia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
trecutului fiecărui popor: unitatea în diversitate. În decursul celor vreo patruzeci de ani, crezând în destinul lui "Io Ștefan", în speranța că, "modernizând" puțin piesa, aceasta ar prezenta, poate, mai mult interes... am comis păcatul de a mă juca cu condeiul... Documentându-mă, căutându-l pe Ștefan și Moldova lui prin rafturile Bibliotecii Academiei Române, viața lui Ștefan și a Moldovei lui a devenit pasiune. Cu anii, s-au adunat însemnările, gândurile, paginile... "aripile depășiseră cuibul", și "Io Ștefan" de Alexandru nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
purtat-o ani și ani și, tot jucându-mă cu "peana", căutând să aflu ce-o fi dincolo de cuvânt și dincolo de istorie, m-am pomenit "romancier fără voie" pentru care cer iertare "de-o fi greșit, pe ici pe colo, condeiul meu." Ștefan cel Mare a fost omul providențial pentru Moldova, pentru veacul său, pentru istoria noastră și chiar pentru Europa Timpului său. A fost un erou, o personalitate fantastică; el, alături de Mihai Viteazul cele două uriașe personalități au zguduit istoria
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
sculptată, în pânza pictată, ca și în faptă. Fără el am fi sărbezi" spune George Enescu în lucrările sale. Amintirea acestui pământ, amintirile copilăriei au lăsat o urmă de neșters în ființa mea. Pornind de la faptul că fiecare om al condeiului, cu talentul, cu munca sa contribuie la cultivarea frumosului, care e menit să dea un impuls pornirilor celor mai nobile ale sufletului, consider că ceea ce contează este să vibrezi tu însuți și să faci pe alții să vibreze. Frumosul este
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
de a scrie, de a cugeta. "Cuget, deci exist" (Descartes). Cuvintele poartă în ele bucăți din sufletul meu și sunt fericită ori de câte ori reușesc să mă ridic deasupra unui obstacol. O, cărțile mele dragi... cât vă datorez că sunt om al condeiului, al culturii!. "Cultura sporește demnitatea omului" (M. Eminescu). . Provin de la țară, dintr-un mediu sănătos, un sat Costișa cu vechi tradiții și obiceiuri. Pitorescul, cadrul natural și cel etnografic, bogăția și frumusețea folclorului, hărnicia oamenilor mi-au creat încă de la
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
figurează ca redactori, din Ion Buzdugan, Sergiu Cujbă, Ștefan Bulat, Ecaterina Cerchez, Vasile Luțcan, Gheorghe V. Madan, Nicolae Spătaru, Al. Terziman. Revista își propune „să fie pusă în slujba literaturii și artei pentru a trezi spre activitate mai rodnică mânuitorii condeiului” din Basarabia, scopul cenaclului pe care îl reprezenta fiind „apropierea și înfrățirea între publiciști, slujitorii și prietenii artei și scrisului, sprijinirea revistelor etc.” P.b. are o orientare regionalistă pronunțată, ca și alte publicații conduse sau redactate de Iorgu Tudor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288609_a_289938]
-
agiutor și de milă de Sfântul Mormânt...iar acmu se află...de tot lipsită și mai de tot pustie și mai vârtos pentru nevoile și greutățile ce s-au tâmplat pre această săracă țară din zavistie diavolului.” - Frumos adusă din condei, mărite Spirit. Eu stau și mă întreb dacă acei prea cuvioși călugări viețuitori în mănăstire și reprezentanții Sfântului Mormânt nu erau porniți pe părăginirea și nu pe sporirea averii mănăstirii... - Din păcate, cam așa se petreceau lucrurile, dragule...Si nui
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
chiar dacă la ultimul e activă o rafinată conștiință psihanalitică (cu semnale și în diverse interpretări ale criticului). Avem de a face, cu alte cuvinte, cu un proces firesc, spontan, natural de autopsihanalizare, căci „acum, la bătrânețe, retrăind propria mea viață, condeiul îmi înaintează rapid pe paginile albe, luând-o chiar înaintea elaborării, fiindcă mă feresc să fac «literatur㻓. În eseul O amintire din copilărie în „Poezie și adevăr“, Freud ne avertizează asupra semnificației esențiale pe care o conțin primele amintiri ce
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
care - voind să sugereze și vizual cititorului, prin pagina tipărită, amplitudinea fluxului afectiv dictat de preaplinul memoriei sale - preferă adeseori să nu întrerupă curgerea evocării prin introducerea de alineate. Cum mărturisește chiar el, „acum, la bătrânețe, retrăind propria mea viață, condeiul îmi înaintează rapid pe paginile albe, luând-o chiar înaintea elaborării, fiindcă mă feresc să fac «literatur㻓. În sfârșit, am unificat felul de transcriere a numeroaselor titluri de opere și reviste, de nume de instituții etc. pomenite de scriitor. Evitând
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
o acuitate a simțurilor, cu o tensiune nervoasă nemaipomenite, nemailăsând loc altor sfere ale închipuirii. Iată probabil și motivul pentru care n-am putut niciodată, oricât am vrut, să scriu epică. Și doar acum, la bătrânețe, retrăind propria mea viață, condeiul îmi înaintează rapid pe paginile albe, luând-o chiar înaintea elaborării, fiindcă mă feresc să fac „literatură“. Lecturile mele epice s-au „îmbogățit“ însă cu romanele din „Colecția celor 15 lei“ (Strada buzelor vopsite, Secretul doctorului Fu Man Tchu, dar
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
de ageră, superioară și arogantă, nu lipsită de o anumită distincție în rochia ei de mătase simplă și neagră, sub coroana părului de argint. Intrarea mea într-un cerc nou și în „modernitate“ nu s-a produs totuși dintr-un condei. Poeziile, la care continuam să osârdesc, nu mai erau chiar anacronice. Dovadă faptul că, dorind să am avizul unui scriitor veritabil și neștiind cui să mă adresez, m-am gândit la părintele Agârbiceanu, care era prieten cu canonicul Dumitru Man
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
urma să mi se publice o altă poezie, din aceeași fază de tranziție: aveam deci pretenții. Premergând acestea, și încă în spiritul existenței mele anacronice de la Aiud, m-am împrietenit, la începutul etapei clujene, cu doi liceeni - veleitari în ale condeiului ca și mine - care locuiau nu departe de casa noastră, și ei fii de avocați: de primul, ca să mi aduc aminte numele lui, ar trebui să constrâng memoria să-mi reconstituie în ochi placa de marmoră de pe mausoleul din vârful
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]