2,040 matches
-
lună. Ori de cîte ori se despărțeau, Sophie trăgea nădejde că nu-l va mai revedea, fiindcă nu dorea să-l rănească. Pălărierul, impermeabil la orice refuz, revenea la atac, invitînd-o la un dans, la o plimbare sau la o gustare cu biscuiți și ciocolată pe strada Canuda. Fiind singură În Barcelona, Sophiei Îi venea greu să reziste dinaintea unor asemenea manifestări de entuziasm, tovărășie și devotament. Îi era suficient să-l privească pe Antoni Fortuny ca să-și dea seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Morfeu. CÎnd am ieșit, Fermín i-a plătit dublu, Însă ea, cuprinsă de milă În fața priveliștii tuturor acelor nenorociți uitați de Dumnezeu și de dracul, a ținut neapărat să-și doneze onorariul măicuței Emilia, ca să li se dea cîte o gustare de ciocolată cu gogoși, fiindcă ei asta Îi alunga Întotdeauna suferințele vieții, această ticăloasă peste ticăloase. — Io tare mi-s simțitoare. Uită-te și ’mneata, dom’ Fermín, la sărăcuțul ăsta... Nu vrea decît să-l Îmbrățișezi și să-l mîngîi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
atunci. — Asta, rogu-vă, nu-i treaba mea. Primește la ceasuri diferite, depinde de persoană. Modistei i se permite să intre și la unsprezece. Și pe Gavrila Ardalionovici îl primește mai devreme decât pe alții, chiar și atunci când ia prima gustare. — Iarna, camerele de-aici sunt mai bine încălzite decât în străinătate, remarcă prințul, în schimb acolo, afară, e mai cald decât la noi, iar în casele lor rusul nostru nici nu poate trăi, pentru că nu-i obișnuit. Nu fac focul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
era în buzunarul meu. Cele trei ruble le-am băut în aceeași seară la un restaurant. Am intrat și am cerut o sticlă de Laffitte 32; până atunci nu mai comandasem niciodată o sticlă întreagă de vin așa, fără nici o gustare; voiam să cheltuiesc banii cât mai repede. Nici atunci, nici mai târziu, n-am avut cine știe ce mustrări de conștiință. Sunt sigur că n-aș mai repeta fapta; credeți sau nu, cum doriți, nu mă interesează. Ei, cam asta-i tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
și sărbătorire insistase stăruitor și Kolea. Lebedev le dăduse cu plăcere băutura. — Dar din a mea, din a mea! îi gângurea el prințului. Pe socoteala mea, ca să vă slăvim și să vă felicităm, va fi și ceva de mâncare, niște gustări, de asta se îngrijește fiică-mea. Dar, prințe, dacă ați ști ce temă e pe tapet! Vă amintiți, în Hamlet: „A fi sau a nu fi?“ E o temă actuală, rogu-vă, actuală! Întrebări și răspunsuri... Și domnul Terentiev, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Verei Lebedeva, care se grăbea să ajungă și ea la el prin mulțime. Înaintea tuturor, îi întinse ei mâna; fata se îmbujoră de plăcere și îi ură „viață fericită începând cu această zi“. Apoi o zbughi la bucătărie; acolo pregătea gustările; și înaintea venirii prințului, de cum se putea desprinde de treburi pentru câteva minute, apărea pe terasă și asculta cu toată atenția polemicile asupra lucrurilor celor mai abstracte și ciudate pentru ea, pe care oaspeții amețiți le susțineau tot timpul. Sora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
totul s-a ramolit, totul s-a fleșcăit, toți s-au fleșcăit! Toți, toți, toți ne-am fleșcăit!... Dar ajunge, nu de asta-i acum vorba; mult stimate prințe, ce ziceți, n-ar fi cazul să spunem să se-aducă gustările pregătite pentru musafiri? Lebedev, care mai că nu-i înfuriase cu adevărat pe câțiva dintre cei care îl ascultau (trebuie să remarcăm că se destupaseră sticle tot timpul), încheindu-și discursul prin pomenirea neașteptată a gustărilor, îi împăcă imediat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
spunem să se-aducă gustările pregătite pentru musafiri? Lebedev, care mai că nu-i înfuriase cu adevărat pe câțiva dintre cei care îl ascultau (trebuie să remarcăm că se destupaseră sticle tot timpul), încheindu-și discursul prin pomenirea neașteptată a gustărilor, îi împăcă imediat pe toți adversarii săi. El însuși spunea că această încheiere a fost „o întoarcere ingenioasă, avocățească a lucrurilor“. Râsul vesel se iscă din nou, musafirii se înviorară; toți se ridicară de la masă ca să-și dezmorțească picioarele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
punea ochelarii, deschidea un cărțoi străvechi cu scoarțele din piele și-ți săreau în ochi barba lui căruntă, cele două medalii pentru donații. Începea posomorât și aspru, în fața lui se înclinau generalii și doamnele leșinau, pe când ăsta încheie pomenind de gustări! E ceva nemaipomenit! Ascultându-l pe general, Ptițân zâmbea și părea că are de gând să-și ia pălăria, însă parcă nu se putea hotărî sau își uita mereu intenția. Încă înainte ca toți să se fi ridicat de la masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
și-ar fi aruncat de pe umeri o povară deosebit de grea. În cele din urmă, își dăduse seama că „nu s-a terminat totul“, că încă nu s-a luminat de ziuă, că musafirii s-au ridicat de la masă numai pentru gustare și că nu s-a încheiat decât sporovăiala lui Lebedev. Zâmbi și pe obrajii lui începu să joace roșeața tuberculozei, sub forma unor pete vii. — Văd că mi-ați numărat și minutele cât am dormit, Evgheni Pavlovici, continuă el ironic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
știți că v-o strâng sincer?... Cred că n-o să mai beau. Cât e ceasul? De fapt, nu-i nevoie, știu cât e ceasul. A bătut ceasul! Acum e momentul cel mai potrivit. Ce-i asta, nu cumva se pun gustările în colțul de colo? Înseamnă că masa asta e liberă? Excelent! Domnilor, eu... totuși, acești domni nici nu mă ascultă... am intenția să citesc un articol, prințe; gustarea, desigur, prezintă mai mult interes, dar... Și deodată, absolut pe neașteptate, scoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
e momentul cel mai potrivit. Ce-i asta, nu cumva se pun gustările în colțul de colo? Înseamnă că masa asta e liberă? Excelent! Domnilor, eu... totuși, acești domni nici nu mă ascultă... am intenția să citesc un articol, prințe; gustarea, desigur, prezintă mai mult interes, dar... Și deodată, absolut pe neașteptate, scoase din buzunarul lateral de sus un plic masiv, de dimensiunea celor folosite în cancelarii, cu un sigiliu mare și roșu pe el. Îl puse pe masă, în fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
puternic din Apocalipsă. — Mai bine să nu citească! exclamă deodată Evgheni Pavlovici cu o expresie atât de subit îngrijorată, încât multora li se păru ciudată. — Nu citi! strigă și prințul, acoperind plicul cu palma. — Care citit? Acum s-au adus gustările, observă cineva. — Un articol? Pentru o revistă? se interesă altul. — N-o să fie plicticos? adăugă altcineva. — Ce mai e și asta? se interesară ceilalți. Însă gestul de panică al prințului parcă l-ar fi speriat și pe Ippolit. — Deci... să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
că vrea și apoi, dezmeticindu-se, se înfurie groaznic pe sine, deoarece pierduse încă o jumătate de oră cu mâncarea și abia mai târziu își dădu seama că nu-l obligase nimeni să mănânce și că putea să plece lăsând gustarea neatinsă. O senzație ciudată puse stăpânire pe el în acest coridor prost iluminat și neaerisit, o senzație care tindea chinuitor să se transforme într-o idee; dar tot nu putea ghici în ce consta această nouă idee care îi dădea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ironic Augustus. Musa se tulbură un pic. Continuă însă cu tenacitate: — Uite, de exemplu, dimineața doar câteva înghițituri de supă. Principele plescăie apreciativ din buze. Mulțumit, medicul reia: — Apoi, la prânz, niște legume, pește și pui. Spre după-amiază, încă o gustare. Deși își dă seama că riscă să prelungească discuția, Livia in tervine: — Dacă aș înfuleca și eu de trei-patru ori pe zi, aș ajunge la iuțeală tot atât de lată pe cât sunt de înaltă, și tare mi-e că bietele mele picioare
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
sclavilor, căci Vip saniei nici că-i pasă. I a strunit bine. Și-au dat seama că n-a mâncat nimic de prânz și că n-o să mai apuce să bage nimic în gură până la cină, așa că au pregătit o gustare copioasă. De pe patul opus, Scribonius își plimbă ochii cu nesaț peste bunătățuri. Îl tentează mai întâi salata de legume fine, aromată cu ierburi, pregătită după fantezia gastronomică a bucătarului. Poftește apoi la scaieți de Cartagina, dreși cu oțet îndoit cu
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
zi ne pregătim pentru continuarea drumului spre vest. Spre bucuria noastră, în hol ne așteaptă profesorul Olson, care ține să mai trecem odată pe la ei. Pornește înainte cu Sănduța, noi urmând să venim ceva mai târziu. Au ținut să luăm gustarea de dimineață împreună și să vizitez și grajdurile facultății. Lotul de vaci principal este din rasa Jersey, dar au exemplare și din alte rase, pentru lucrările demonstative ale catedrei. Domnul Olson mă conduce apoi în laboratorul său. El a lucrat
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
Confessio, curând pe ecranele noastre. Așteptăm răspunsuri și idei de la docți și de la ignoranți. Scrieți-ne, telefonați, spuneți-ne numele voastre, să vedem dacă sunteți demni să luați parte la secretele noastre, din care v-am servit doar o palidă gustare. Sub umbra alarum tuarum Iehova”. „Ce zice?” „E fraza de rămas-bun. Închei și la revedere. În fine, se pare că rozacruceenii nu pot să nu dea pe față ceea ce au aflat și așteaptă numai să găsească interlocutorul potrivit. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
m-am trezit noaptea În sudori reci, am sărit din pat ca să iau Calpol-ul din dulăpiorul cu medicamente și să-l Îndes În geanta pe care o luăm cu noi la bord. A trebuit să Împachetez jucării, scutece, șervețele și gustări, cărți, cremă de soare pentru bebeluși, servețele antibacteriene și schimburi de haine. Am luat pătuțul pliant, scăunelul pentru mașină, scaunul de masă portabil și balansoarul. N-am fost mai ostenită În viața mea. Dacă Înainte nu aveam nevoie de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
se întind căni cu ceai dulce și fierbinte pe fereastră. Are nevoie de multă îndemânare pentru a-l bea, înainte ca paharele să le fie recuperate în ultima clipă. Cele două femei își ridică vălurile de pe față, moțăie, mănâncă niște gustări prăjite, își vorbesc pe un ton jos. Ba chiar își unesc glasurile într-un cântec, ale cărui cuvinte sunt rostite într-o limbă pe care el n-o înțelege. Au voci ciudate, cântă răgușit într-un falset care-i zgârie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
fotograful. O să-i tragi după tine până acolo. Nu, domnule. Nu. Sunt destul de treji ca să fie împușcați. Oricum, străinii ăștia nu observă diferența. —Adevărat, mormăie fotograful, apoi se așează să aștepte. La oarecare distanță, în pădure, grupul principal ia o gustare. Coșuri cu capac. Sticle de vin puse la rece. Mese pliante pe care se întind fețe albe de masă. Prințul Firoz se plimbă printre toți acești străini, mai mult străini decât invitații săi. Nu-și găsește locul. Din când în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
transformărilor de fiecare seară, al trecerii de la haosul de peste zi, la cel de noapte. Schimbarea ritmului este subtilă, poate chiar imperceptibilă unui ochi necunoscător. Vânzătorii ambulanți încă mai trec în sus și-n jos, oferind trecătorilor apă cu gheață, fructe, gustări și bidi. Roabele, tonga-urile și bicicletele, mașinile negre care claxonează nervos, își croiesc drum prin mulțime și prin praf. Mirosul de ceapă prăjită râncedă și cel de ulei de lampă plutește peste tot și, desigur, stelele străzii, fetele de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ești. Asta dovedește multe.“ Cum m-a făcut să mă simt asta? M-a făcut să simt nevoia de a urmări un film de-al lui Hector Fermierul, apoi să ies să beau o bere la halbă, să mănânc o gustare la Royal Scot și să citesc restul de ziare. La Royal Scot fac un foc splendid, care dă o căldură arzătoare. După o friptură de vită la cuptor cu piure de cartofi, morcovi, varză de Bruxelles și sos, care Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
durere acerbă și vărsăm lacrimi din pricina nedreptății situației: infractorii ăia o duc mai bine decât suntem noi acum În stare s-o ducem. Mai multă televiziune de sărbători și o droaie de rahaturi 000000000000000000000000000000 nu ne faci și nouă o gustare Bruce? Încep să fiu puțin Îngrijorat 0000000000000000 fiindcă nu prea mănânci. Gândește-te la mine, nu la tine. Toate zgomotele alea din capul tău, voci care strigă să le dai atenție. Ei bine, cum nu primesc nici un răspuns de la tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
ultimul său rechizitoriu pe 15 iunie 1916. O făcu fără nici cea mai mică convingere. De altfel, nu obținu capul inculpatului. După ce sala se goli, președintele completului de judecată ținu un discurs, sobru și scurt, iar apoi se servi o gustare. Eram și eu acolo, pe lângă grupul de judecători, în frunte cu Mierck, avocați, grefieri și câțiva alții. Apoi, cei mai mulți porniră spre RĂbillon pentru o masă de despărțire. Am spus cei mai mulți. Eu nu mă număram printre ei. La un pahar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]