1,770 matches
-
pe care le vedea pentru prima dată erau, desigur, prietene de-ale prietenelor, care se adunau în alte părți sau se nimereau la soră-sa în lipsa lui. Păreau grăbite, plutea în jur un nor de precipitare haotică, un soi de mâncărime viscerală care le făcea să se hlizească. Roșioara parcă ar fi dat tonul, incitându-le la aluzii porcoase de doi bani, că hai mai repede, dragă, să dăm din craci cu nădejde, să nu ne-o ia alții ’nainte la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
asta? Întreabă Nicky cu voce curioasă Viscolul. Dar de unde știi măi Americanule că vine exact peste o oră? Ei, nici chiar așa la minut, dar pe măsură ce se apropie simt cum mă doare călcâiul. Și când începe să mă ia cu mâncărimi în talpă, atunci se gătește! Așa pățeam când eram cu oile la munte și niciodată semnele nu au înșelat. Cam la vremea sorocită de Florea, prin fantele crestelor se vede cum pe cer încep să alerge într-o goană nebună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
moment dat Bobby Dish alunecă, se lovește de pod, apoi cade în apă. Apa e infestată cu rechini zâmbitori. M-a bufnit râsul și am hohotit un timp, după care am închis ecranul. Mângâiam absent telecomanda și am remarcat că mâncărimea pe care o simțeam de la o vreme în palmă se datora unei mici excrescențe de plastic aflată deasupra locașului bateriilor. M-am uitat mai bine. Era în dreptul siglei ceva ca un fel de pătrat, nu-mi dădeam bine seama. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
în panică, ne relaxăm, ne detașăm de acele zgomote și ne focalizăm mental pe destinația stabilită pentru călătorie; efectuăm mai multe exerciții de dinamizare a centrului energetic VI; 7. Apariția unor vibrații în tot corpul însoțite de furnicături, senzații de mâncărime, înțepături etc. REZOLVARE: urmărim să ne îmbunătățim nivelul moral; ne relaxăm corpul, ne detașăm și ne abandonăm acestor stări, folosind simultan sugestii pozitive; ne focalizăm mental pe destinația călătoriei noastre; ignorăm senzațiile și sunetele; intensificăm echilibrarea sistemului energetic al ființei
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
Floarea grâului, corobatica ori albăstrița e bună la ramatizm și la roșața ochilor. Dacă ieși greu afară, e bună cicoarea. Arnica îți dă roșață în obraz și, când se întâmplă să te învinețească omul, tot cu arnică te tămăduiești. Pentru mâncărime e bună turița mare și, când ești îmflat în gât, cimbrișorul ; isopul pentru poftă de mâncare, răceală, gutunar, puchini la ochi. Când te doare maiul sau dintr-o spaimă te apucă inima, când te doare-n bârtă și pentru somn
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
vreo serie nou-nouță, ultimul răcnet în materie de gângănii parazite, tocmai la o vârstă ce tinde să devină respectabilă. Nu de alta, dar chiar n-aș vrea să-mi alung viitoarea soție pentru un motiv așa nevolnic). Cert este că mâncărimea asta (parcă cineva ar râcâi cu unghia bobițele de calcio-vecchio de pe-un perete care-și face veacul în mintea mea) aduce îngrijorător de mult cu acel sentiment pe care oamenii se grăbesc să-l identifice ca fiind „mustrare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
care-și face veacul în mintea mea) aduce îngrijorător de mult cu acel sentiment pe care oamenii se grăbesc să-l identifice ca fiind „mustrare de conștiință“. Indiscutabil, fiecare individ a fost înzestrat cu dreptul inalienabil de a-și numi mâncărimile pe dinăuntru după cum îl taie capul, așa că să nu care-cumva să v-așteptați de la mine să fac pe nebunul dacă vreunuia(uneia) dintre voi îi vine cheful să mă arate cu degetul pe stradă „ah, uite-l și p-ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
pe stradă „ah, uite-l și p-ăla care are mustrări de conștiință și nu vrea să recunoască“. Poate că o să mă supăr puțin, dar, pe cuvânt de onoare, n-o să las să mi se vadă oftica. Partea proastă cu mâncărimile de felul ăsta e că niciodată nu se mulțumesc să rămână într-un singur loc. De exemplu, de câteva rânduri încoace, am din ce în ce mai acut sentimentul că drăcia aia (acum e ca un fel de bâzâit) a început să alunece zbârnâind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
pentru totdeauna, oricât mi-aș dori (și mi-am dorit ca un bezmetic) ca ele să rămână departe de ochii culpabilizatori ai mamei și ai lui Filip, oricât aș încerca să mă fofilez și să mă mint că poate trece, mâncărimea asta devine insuportabilă și am nevoie mai mult decât oricând (bănuiesc, ca orice om normal) să mă scarpin voluptuos și pe îndelete. Nu știu dacă e o soluție bună, fiindcă în unele cazuri, după cum bine știți, se întâmplă ca tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
chestii de care aș reuși până la urmă să scap prin metode știute, nu-mi vine altceva în minte decât să încep să cotrobăi cu scrisul, să bâjbâi niște povești, să iau la scărmănat secrete, în speranța că, odată și odată, mâncărimea asta nesuferită se va lăsa dibuită și, după o demascare publică, va binevoi să dispară. E de datoria mea (habar n-am de ce e de datoria mea, dar n-am ce-i face; se pare că posed și eu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
orișice om mare care se respectă și, mai ales, nu am de unde să știu dacă pe undeva pe dinăuntrul vostru nu veți simți cum se strecoară ceva ce aduce cu o furnicătură sau, mai bine spus, cu un fel de mâncărime. Însă chiar nu pot să-mi imaginez ce suflet gângav trebuie să zacă în mine ca să-i pot explica lui Filip de ce îl priveam mirat când deschidea ușa și de ce îl rugam fâstâcit s-o închidă la loc atunci când mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
închidă la loc atunci când mă refugiam cu orele în camera mea, când desfășuram „ample mișcări de trupe“ și conduceam „războaie imaginare vorbind de unul singur“ (pagina 62, rândul 2). Cum aș putea să-i spun că doar blestemata asta de mâncărime este singura care mă obligă să-i dezvălui tot acel carnagiu dichisit cu teroare și sânge, cu spaimă și agonie, pe care aș fi vrut să-l pot păstra ferecat în cel mai întunecos colț al amintirilor mele? Ce va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
urmat de punct, nu poate însemna altceva decât nimic atât timp cât mai ai o groază de chestii de zgândărit, de povestit, de dat în vileag, totul ar fi în regulă, aș trage un somn bun, fără vise, fără uși deschise, fără mâncărimi, iar în nesimțirea mea - credeți-mă pe cuvânt, sunt în stare - aș putea să sforăi ore în șir. Partea proastă e că nu s-a inventat încă o metodă infailibilă prin care să poți alunga cu un șut în fund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
Filip s-a eliberat, și sunt convins că a făcut-o, de coșmarul ăla urât cu Steaua, nu e sigur deloc că același lucrul trebuie să fie valabil și pentru mine. În cazul în care aș fi uitat, am o mâncărime în scăfârlie care ține musai să-mi reamintească de asta. Și nu cred să fie de-ajuns să vă descriu blândețea lui Uca, zâmbetul ei care-mi lumina orice amărâtă de dimineață, după-amiază sau seară, mângâierile acelea care ștergeau într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
fiecare cu ale lui. Două precizări: 1. „E întuneric beznă și miroase a brânză“ îmi spunea Filip în nopțile de vară cu tunete și trăsnete în care ne prefăceam înspăimântați ca să ne înghesuim sub plapumă. 2. Nu știu de ce, dar mâncărimea aia a încetat să mă mai zgândăre așa de tare. 8. Tata n-a mers pe tractor Dacă tata se bărbierea duminică dimineața, mergeam la film sau la meci. Tata iubea pantalonii de stofă, cu dungă (pe care și-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
de fumat. Și, cum n-o să-mi aprind țigara sub ochii lui tata, am să ies puțin din poveste și am să-l caut pe Matei. Noi, frații Florian, avem de lămurit niște chestii: chestia 1 - mamă, ce nasoale sunt mâncărimile pe dinăuntru! chestia 2 - mi-e milă de războinicii ăia căzuți în luptele din spatele ușii închise, în tundra nesfârșită din camera Mateiului mic, acolo unde „noaptea se furișează duminica la ora două după-amiaza“, unde există „o stâncă uriașă care seamănă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
chestia 7 - după ce Mateiul mare a lăsat larg deschisă ușa camerei Mateiului mic, ochii mei nu s-au întunecat. Noroc că lui, coautorului (care a bănuit ori s-a temut că ochii mei se vor întuneca), i-a mai trecut mâncărimea aia pe dinăuntru. ...uite că am fumat trei țigări, nu una, iar tata s-o fi săturat să mă aștepte și să scruteze de unul singur negura vremurilor, închipuindu-și cum ar fi curs viața lui (și a noastră, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
am sărit pe geam în spatele casei și în pas alergător m-am îndepărtat, nu spre scăldătoarea morii ce era mai aproape de casă, ci înspre confluența Moldovei cu Moldovița, la „Curu’ Buzăului”, unde am stat tot timpul ca pe ace, cu mâncărimi în fund, ce prevesteau o confruntare impardonabilă cu autoritatea părintească. Presimțirile sumbre mi-au fost adeverite de apariția furioasă a mamei, cu o vargă în mână, pe malul apei, urmărind cu privirea figurile de la suprafața apei, strigând să ies din
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
minte. Printre ele, cele mai frecvente par sa fie: acoperirea frecventă a gurii cu sprijinirea policelui pe obraz (unii mincinoși maschează gestul prefăcându-se că tușesc), atingerea sau mângâierea nasului, scărpinatul gâtului și tragerea de gulerul cămășii pentru a diminua mâncărimea apăruta în acea zonă, reducerea debitului vocal, creșterea numerică a greșelilor în exprimare, pauze mai lungi înainte de a răspunde la întrebări. Modul în care clasificăm gesturile depinde tocmai de acceptarea sau nu în sfera comunicării a indiciilor involuntare. Richard Epstein
Mimica ?i gestualitatea by Coca Marlena Vasiliu,Ady Cristian Mihailov () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84347_a_85672]
-
câștige și am văzut că ținea în mână dama de pică, „fata bătrână“. Poate că ajuns în acest punct al povestirii aș părea mai uman, adică mai demn de simpatie, dacă ar fi să declar că am început să am mâncărimi pe tot trupul, să clipesc din ochi și aproape să leșin cuprins de-o senzație de ireal. Regret. Nimic de felul ăsta. Recunosc că am un defect înfiorător. Pentru mine tot ce văd, aud, simt, gust sau miros este real
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
unde s-a și stabilit, având printre prietenii săi apropiați, de pildă, pe Cary Grant. Era un fel de vedetă în lumea în care vedetele își dau mâna. Însă asta nu i-a ajuns; avea în el un fel de mâncărime, cum se spune în general despre orice aventurier, fără să știm bine ce se ascunde sub cuvântul ăsta, ce impulsuri îl fac pe aventurier să se apuce de lucruri în care pământul îi fuge de sub picioare. În timpul războiului cu Coreea
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
să dea de urma acelor mizerii pentru că o parte din el se Întreba cum poate fi ceva În același timp atît de frumos și atît de urît, iar o altă parte din el era de-a dreptul fascinată. Îl apucară mîncărimile. Trebuia să acționeze cumva. O soprană răgușită Îl goni din mașină. Pe alee, ocolind reflectoarele. Ferestrele Închise, dar cu draperiile strînse. Aruncă o privire. Peste tot ornamente penibile cu Moochie Mouse, dar Timmy și Billy lipseau. La ultima fereastră... bingo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
nu e totul în viață. Mai e și pute rea. Asta o face să-și aducă aminte de scopul vizitei ei. Rămâne însă tăcută, absentă în aparență, dar așteptând un moment prielnic. Îl blestemă în gând pe doctor, care are mâncărimi pe limbă. Ar trebui să mai introduci în alimentație, mărite dominus, substanțe despre care se știe, fără putință de tăgadă, că nu pot pricinui nici un fel de vătămare. Bătrânul principe pare subit interesat. Orice e mai bun decât clismele, spuse
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
bărbie și se întinde în sus pe chip, ba coboară și pe gât, pe piept, chiar și pe mâini, provocând o descuamare respingătoare a pielii. Fără să-și dea seama, începe să se scarpine pe brațe. Parcă l-au apucat mâncărimile pe tot corpul. Până și în creștetul capului. Se scutură brusc. — Roagă-i pe toți cei care au venit pentru salutare să mă ierte, dar, aflat sub povara vârstei, nu-i pot primi în această di mineață. Își întoarce fața
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
n Australia. Ce s-ar fi făcut Împuțiții ăștia acu? Dacă nu m-aș fi dus acolo și rămâneam la Londra În poliție, probabil că acum aș fi fost deja Comisar Șef Într-un departament mic spre mediu. Simt o mâncărime nasoală În cur. Chiloții ăștia boxeri s-au ridicat și s-au frecat de coaja rănii. Curul meu n-ar trebui să transpire atât de-al dracu de mult. Stres, asta e, așa cum a zis Rossi, și e din cauza puțoilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]