2,482 matches
-
un zgomot surd. Gazda ne-a întâmpinat bucuroasă, dar s-a mirat că am pornit la drum pe așa o vreme. Când i-am spus că vrem să mergem pe Șontea, la locul de pescuit de anul trecut, a tăcut, mirat parcă de curajul nostru. - Dacă asta vi-i voia, atunci să chem băieții A dat telefon și liceenii noștri, tot aceia, au venit cu lotcile. Erau parcă ceva mai mari. Ne-au salutat și ne-au recunoscut imediat. - Ei, ce
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și altele, tot atât de ermetice pentru un neinițiat, încât... vă las pe dvs. să judecați. Băbuța și-o fi rezolvat sau nu treburile la tribunal sau la spital, dar sunt sigur că a plecat în cătunul ei fără fitil de lampă, mirată și tăcând ca peștele. Guvernanții ar putea vorbi într-o ședință din parlament despre problema pământurilor lăsate în paragină. Pentru că și acestea vorbesc și așteaptă să fie luate în calcul. Puneți cifrele unele sub altele și adunați. Toate aceste pământuri
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
mama mea, pe care ai cunoscut-o, avea 4 ani. În vara acelui an, ea l-a auzit și l-a văzut pe Ion Creangă. - Dar nu mi-a spus nimic de acest lucru atât de important! am făcut eu mirat. - Nu ți-a spus pentru că nu și-a amintit, ori a crezut că nu te interesează, ori poate pentru că nu ai întrebat-o. - Hai, spune repede, cum a fost, am grăbit-o eu.Stai, bre, că-ți spun. Era în
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
mai observat... - Era de statură potrivită, mai mult scund. Și să știi că eu am ținere de minte și așa a fost cum ți-am zis! Cam asta-i tot, încheie tanti Aneta. - Ce păcat! - De ce e păcat? mă întrebă mirată tanti Aneta. - De două ori păcat: odată, pentru că n-am știut de această știre senzațională, extraordinar de importantă pentru noi, muzeografii, și doi, că n-am înregistrat-o pe mama matale cu aceasta. Ar fi fost piesa de rezistență, aș
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
bine zici ! A scăpat-o în trifoi. Lăsând cărarea, amândoi bătrânii o luară prin iarbă către vita roșie. Ca un zepelin gata de zbor, vaca stohnea greoi și-avea ceva neliniștit în priviri. Deșertul i se umflase pepene. Din spatele ei, mirat, cu ochi căprui, mari și o nuia în mână, un băiețel cârlionțat se uita la oameni. - A cui îi bâătu’ ! întrebă Hortolomei. - A Mariței, a cui să fie ! - De ce-ai lăsat-o, măi, în trifoi ? Nu vezi că-ți
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
lui de lângă fată. Aceasta se strânse, adunându-și poalele peste picioarele desculțe. încruntată, i se încrețise pielea pe frunte. SFATUL MORII Când apa năboia pe lăptoc, hardughiei îi cântau toate mădularele. Oblonul se crăpa, valul de apă umplea cupele și, mirată, roata se zmuncea cu stropi. Urnită, hurduca întreaga șandrama. Ca să ghicească metehnele morii, morarul asculta cu urechea aplecată viersul acesta al pornirii. Trimisese un țigan la stavile. Scăpat dintre năzi și prăvălit pe scoc, valul bubui în bulboană. Abia atunci
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
În orele tăcute ale amiezii, când trebuia musai să dorm o oră ca să-i mulțumesc pe ai mei, vocile deveneau complicele mele fidele, singurele care făceau repausul obligatoriu oarecum suportabil, în afară, bineînțeles, de corpul meu, pe care îl descopeream mirată urmărind jocul propriilor mele umbre pe peretele de lângă pat sau mirându-mă de forma bizară a mâinilor, a celor două excrescențe la cap care constituiau urechile, de moliciunea neverosimilă a buzelor sau de jocul roșiatic al luminii prin firele de
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
deci dacă vrei, vino lunea viitoare la șapte seara la Hilton să-l cunoști pe patron. Voi fi și eu acolo. — Cine e patronul ? am tras-o eu de limbă. Îl cheamă Sjork, e olandez, răspunse ea sec, ridicând sprâncenele, mirată și oarecum iritată de indiscreția mea. — Spune-mi ce trebuie să fac ca damă de companie, am rugat-o eu în drum spre ieșire. — O să-ți explice Sjork luni, mi-o tăie ea scurt întinzându-mi mâna, semn că întrevederea
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
cu milă la noi trei, la mine, la el și la Jacqueline - niște suflete pierdute în lume, în căutare de plăceri și de victorii iluzorii. Trebuie să ne mișcăm odată inimile, Jean-Claude. Jean-Claude rămâne cu paharul în aer, privindu-mă mirat. Nu înțelege ce m-a apucat. Nici nu mi-am dat seama că am rostit ultima frază cu voce tare. — Mi se pare că sunt la un pas de a-mi pierde sufletul. Nu mai pot să fiu amanta ta
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
calciul. Ceremonia se transmite live în 61 de țări. Ultima categorie și cea mai importantă - Filmul European al Anului. Când Jeanne Moreau e invitată pe scenă, îmi aduc aminte de Jane Fonda la Cannes. E o chestie... Cristian Mungiu pare mirat să ia premiu. Nu se aștepta. Nici nu mai are speech, pentru că Maia Morgenstern i-a luat-o înainte și a zis de Ziua Națională. Spune că nu are cum să-l aducă pe producător pe scenă, pentru că producătorul este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
Pune trofeele jos și vrea să se așeze pe trepte, dar operatorii n-au lumină. Nu mă pot abține să nu-l întreb ceva și în română, legat de Ziua Națională. Primul rând de jurnaliști se întoarce spre mine, oarecum mirat. Cristi îmi răspunde în engleză, dar pentru că sunt emoționată nu țin minte ce zice. Când ajung la hotel și încep să scriu corespondența pentru „România liberă“, îl sun și-l rog să repete răspunsul. „Romanian Cinema: The Golden Age?“ Două
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
Pîncota aerul s-a schimbat, a devenit fumuriu... Pîncota: pântec... Am recunoscut ca în vis alimentara scundă, cu mușcata veștedă lângă casierie, am trecut pe lângă ruinele cu zugrăveală albastră ale unor case ca din Malte Laurids Brig-ge, pe lângă bătrâne întorcînd mirate capul după mine, am înaintat cu moartea în suflet printre curți cu plozi în cărucioare și fetițe lovindu-și palmele câte două și bolborosind, am evitat privirea țigăncii din balconul sprijinit pe doi cherubi de ipsos cojit și am ajuns
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
bine / pentru că are două vârteje două vârfuri de cap". De oriunde închei citatul, îți pare rău că nu-l mai poți continua. Pentru că, în flux continuu, cu foarte rare inconsecvențe sau note false, vocea alintată, amorală, rea uneori și mereu mirată a Monicăi, un fel de Niculăiță Minciună aplecat deasupra gângăniilor, dezvoltă noi și tot mai proaspete înlănțuiri de senzații. Limbajul se generează ca în mecanismul absurd al învățării unei limbi străine, mimat aici în "Lecția de engleză": "eu trăiesc într-
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
supărat, și prin care s-au răzvrătit împotriva Mea. 9. Cetatea aceasta va fi pentru Mine o pricină de laudă și de slavă, printre toate neamurile pămîntului. Ele vor afla tot binele pe care li-l voi face, vor rămîne mirate și uimite de toată fericirea, și de toată propășirea pe care le-o voi da." 10. Așa vorbește Domnul: Se vor mai auzi iarăși în locul acesta despre care ziceți că este pustiu, că nu mai are oameni nici dobitoace, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
țin gurile. — Ai dreptate. Ce face Desert Rose? Întrebă Diane văzând-o pe Desert Rose trecând pe lângă Kitty și cărând o pânză spre rulotă. S-a distrat la San Francisco? — A fost jefuită, zise Kitty foarte vag. — Serios? Întrebă Diane mirată. Cât? — Tot ce avea la ea. 1 200. — Incredibil! Îmi pare rău să aud asta. Iar acum trebuie să plătești tu pentru amândouă, nu-i așa? Și care e treaba cu tipul ăla al ei, Charlie? Îl urmărește pe Charlie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
gânduri, era o ușă deschisă spre necunoscut, o șansă dintr-o mie. — Bine, se declară ea de acord. Îți mulțumesc pentru amabilitate. Kitty se duse la prietenii ei și le spuse că avea să plece cu Matthew. O priviră oarecum mirați, dar nu păreau pe de-a-ntregul surprinși. Știa că o vor face În toate felurile pe la spate, dar brusc nu-i mai păsa. Se Îndreptă spre mașină, se strecură pe canapeaua moale, de piele, lângă el, fericită să Întâmpine astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
a pus palma pe frunte să verifice dacă nu cumva am febră, m-a întrebat de patru ori, ca și cum nu-mi auzea răspunsul și rugămințile, dacă sunt sigur că nu-mi place alt model, era mirat în orice caz, foarte mirat, încerca să-mi explice că sunt încălțări de papițoi, înțelegea încet, încet cum e cu trecerea din copilărie în adolescență, dar nu bănuia nimic despre succesul la gagici al lui Dan Anghel de la scara C care purta exact pantofi ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
de duzină, întrucât fratele meu, pe atunci preșcolar, mucos, pici, țâcă, pruncotean, codănel, cum vreți să-i ziceți, se refugia ore întregi în camera lui și desfășura ample mișcări de trupe, conducea războaie imaginare vorbind de unul singur, te privea mirat când deschideai ușa și te ruga fâstâcit s-o închizi la loc. Mașinuțele erau piese auxiliare, nu prea contau în atacurile de pe șesurile covorului, în retragerile precipitate sub pătură (unde cutele și pliurile formau peșteri și tuneluri) ori în regrupările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
strecoară ceva ce aduce cu o furnicătură sau, mai bine spus, cu un fel de mâncărime. Însă chiar nu pot să-mi imaginez ce suflet gângav trebuie să zacă în mine ca să-i pot explica lui Filip de ce îl priveam mirat când deschidea ușa și de ce îl rugam fâstâcit s-o închidă la loc atunci când mă refugiam cu orele în camera mea, când desfășuram „ample mișcări de trupe“ și conduceam „războaie imaginare vorbind de unul singur“ (pagina 62, rândul 2). Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
izbeam cu ciocanul, zgomotul era asurzitor, casa scării vuia ca o hală industrială, când, deodată, în plină străduință a mea de-a vedea încuietoarea cedând, s-a petrecut un lucru neașteptat, am auzit înăuntru o voce de femeie, un pic mirată, întrebând „e cineva?“ și am văzut-o pe mama apărând în cadrul ușii, cu cel mai nevinovat chip din lume. În spatele ei, s-a ivit imediat un nene scund și îndesat, desculț, în maiou și în pantaloni kaki, care-mi făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ori al delegatului...?” “Al șoferului, el prezintă delegația de intrare În Depozit dar uneori, și al delegatului. În acestă situație nu am avut instrucțiuni precise...” “Perfect...!” - suspină ușor torționarul. Deschise registrul de poartă răsfoind câteva file În fața femeiei ce privea mirată neînțelegând ce vrea dela ea omul din fața ei. Așa dar, după cum rezultă din acest registru de poartă, intrau ridicând marfă și ieșeau zilnic suficient de multe mașini. Acum fi-i atentă la Întrebare. Erau delegați ce ridicau marfă de mai
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
era cel ce ședea la poarta "Frumoasă" a Templului, ca să ceară de pomană, și s-au umplut de uimire și de mirare pentru cele ce i se întîmplaseră. 11. Fiindcă el se ținea de Petru și de Ioan, tot norodul mirat, a alergat la ei în pridvorul zis al lui Solomon. 12. Petru, cînd a văzut lucrul acesta, a luat cuvîntul, și a zis norodului: "Bărbați Israeliți, pentru ce vă mirați de lucrul acesta? De ce vă uitați cu ochii țintă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
numărul de ziua trecută al ziarului Globe. A șovăit, s-a Întors și mi-a aruncat o privire ce părea să zică „Bietul Ernie, a rămas singur.” Totuși acum, cînd mă gîndesc retrospectiv, cred că a fost mai degrabă una mirată, așa că poate voia de fapt să spună ceva de genul „Cine naiba o mai fi și animalul ăsta ?” Prefer să-mi rămînă În amintire așa. Însă, indiferent care dintre variante a fost, ideea e că s-a Întors În cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
Când privea înlăuntrul dezamăgirilor lui, în adâncul acestei prăpăstii în care se prăvălise, nu-i venea să creadă. Atâtea așteptări înșelate... atâtea planuri năruite!... Era întristător. Expresia feții lui era cu desăvârșire schimbată. Oglinda din perete se uita la el mirată... nu mai stătuse de mult în fața oglinzii, și, se privi uimit. Uneori, se întâmplă să descoperi în figura ta trăsături și particularități neobservate încă de tine, ca și cum ar fi împrumutate. Așa i se întâmplă și lui. Era aproape o surpriză
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
o rochie de-a ei frumos înflorată. Pentru o clipă i-a văzut frumosu-i profil. Se făcea că mergea înaintea lui la câțiva pași, și râzând spunându-i: ”-Căsnicia noastră e scurtă! ” și râse. ”-De ce, Fată... de ce?!.. ” întrebă el mirat. -Așa trebuie să fie!” zise ea și continuă să mergă înaintea lui, parcă plutind. In urma ei rămânea o trenă de lumină. Ar fi vrut să alerge înaintea ei și să-i sărute mâna, dar picioarele, ca de plumb, nu
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]