1,998 matches
-
tot ce am.“ Iar Sofia Îi spuse: „Ia șalul ăsta. Sus e răcoare ca-n străfundul fîntînii“. Și-i Înfășură gîtul cu el. „Prea mult țin pregătirile“, zise Petru. „Zăbovește atît ca să se lase soarele la asfințit și să se mistuiască sub vălul nopții“, se amestecă unul din ucenicii lui Petru. „Rămîi cu bine“, spuse Simon și o sărută pe frunte pe Sofia. „Adio“, Îi zise unul dintre ucenicii lui Petru. „Și ai grijă să nu răcești.“ Simon Își făcu vînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
la albinele care pier după prima Înțepătură, la chinurile mamelor cînd ne aduc pe lume, la puii de mîță azvîrliți de copii În apa rîului, la groaza peștilor În pîntecele balenei, la groaza balenei prăvălite pe uscat, la jalea elefantului mistuit de beteșuguri, la bucuria vremelnică a fluturelui, la frumusețea amăgitoare a florilor, la zădărnicia Îmbrățișărilor de dragoste, la grozăvia spulberării sămînței, la neputința tigrului jigărit, la putregăciunea dinților din gură, la miliardele de frunze uscate așternute În păduri, la sfiiciunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
fie trupul muritor al lui Simon Făcătorul de Minuni răzbise pînă-n nori; o pată neagră, pe care pentru o clipă o pierdu din ochi, dar care acum, pe fundalul lăptos al norilor firavi, se contură iar, ca apoi să se mistuie În Încețoșarea alburie. Liniștea mai dură o clipă, după care, din mulțime, răsunară suspine de slăvire, oamenii se lăsară În genunchi făcînd mătănii, ținîndu-se cu mîinile de cap, cuprinși de extaz. PÎnă și cîțiva din ucenicii lui Petru se Înclinau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
hamburghezi Își țineau „mărunțișul“ În cutii de carton, la subraț.) Într-una din cămăruțele rozalii din prejma portului se stingea fulgerător din viață, de aprindere de plămîni, o prostituată pe nume Marieta. Ucraineanul Bandura, marinar și revoluționar, susținea că „se mistuise din dragoste“. Trupu-i divin nu se putea căptuși cu o chestie ordinară, apoi oftica era o „boală burgheză“. „S-a mistuit ca arsă pe rug“, zicea el. Deși de la acel episod trecuseră aproape cinci ani, vocea lui Bandura căpăta În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
din viață, de aprindere de plămîni, o prostituată pe nume Marieta. Ucraineanul Bandura, marinar și revoluționar, susținea că „se mistuise din dragoste“. Trupu-i divin nu se putea căptuși cu o chestie ordinară, apoi oftica era o „boală burgheză“. „S-a mistuit ca arsă pe rug“, zicea el. Deși de la acel episod trecuseră aproape cinci ani, vocea lui Bandura căpăta În acele momente inflexiuni grave, părînd gîtuită și podidită de tuse. Și nu atît din pricina alcoolului, deși, cinstit vorbind, Bandura era de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
zadarnic pipăia cu degetele uscate și vlăguite piatra jilavă și Înghețată a grotei, zadarnic Își dilata pupilele, zadarnic se atingea cu degetele, ca sa se Încredințeze dacă era vis sau nălucire liniștea străpunsă de picătura din bolta nevăzută a grotei, negura mistuită de un susur firav, zadarnic Își Încorda auzul să deslușească sunetele muzicii, să audă cîntările pe care le retrăia aievea, pe care și le amintea făptura sa. Nimic, doar ecoul surd al Închipuirilor sale, ca și liniștea stridentă a grotei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
În pădure. Într-o pădure de stejari, atît de deasă, Încît razele ultime ale amiezii străpung, ici și colo, coroanele rămuroase, pentru o clipă cîte-o frunză unduitoare, parcă ezitînd, cade agale pe pămînt, ca un strop sîngeriu, care se va mistui de Îndată. Fetița n-are cum desluși toate astea, așa cum nu deslușește că ziua-i În cumpănă și că Încet se lasă noaptea. Ea e prinsă cu altceva: urmărește cu privirea salturile amețitoare ale veveriței, a cărei coadă lunecă dibaci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
existența, iar eu i-am „ușurat pătimirea“. (A se vedea poeziile geminate „Fiul rătăcitor“ și „Geo și Afrodita“, vol. III, p. 348-350.) Era o iubire mai presus de „devastatoarea fericire pămînteană“, mai presus de dovezi, ea existînd În sine și mistuindu-se la propria-i flacără. Așadar, vom depăși „vremea despărțirilor furtunoase“, vom deveni prizonieri unul celuilalt, ostatici unul altuia; graficul temperaturii „minunatei noastre boli“ se va stabiliza. Nu mai așteptam nimic de la el, doar statornicia lui dură precum stînca. Vom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
Portarul de la intrare le permitea minorilor să intre. Mulatre amețite la cele mai înalte cote pluteau în rochii cu tăieturi adânci, încercând să-și vândă trupul. Nu exista decât o singură ieșire laterală într-o încăpere imensă, care putea fi mistuită de flăcări în câteva secunde. Timpul se scurgea. Orchestra trecu de la ritmuri lente la unele îndrăcite și apoi reveni la cele lente. Cafeaua și privirile roată aruncate sistematic prin local îi mențineau atenția trează. După aceea fu răsplătit din plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
sau „în un vas cu cărbuni aprinși să se presară un dram [de] sămânță de masalari[ță] și îndată deasupra lui să se pue un castron, ca să-l acopere, să nu iasă aburii, ca să se răsufle. Și când se va mistui masalariul, să se întoarcă castronul, să se toarne în el apă clocotită și, deasupra lui, cu gura deschisă să se așază patimașul, învălindu-și capul până geos cu un lucru mai gros, pentru ca aburii să nu se răsufli, ci să meargă
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
oceanului începu să se audă și mai tare decât înainte, ca și cum ar fi încercat să-i întețească furia misionarului. Acesta apropie lumânarea de marginea scrisorii lui Diego. Sub limbile flăcării, hârtia acoperită cu scrisul acela copilăresc deveni castanie, apoi se mistui pâlpâind ca aripile unei molii. Chiar și după ce șterse în acest fel izvorul mâniei sale, sufletul tot nu i se liniști. Împreunându-și mâinile și îngenunchind pentru rugăciune, murmură: „O, Doamne, Tu știi care dintre mine și iezuiți îți este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
un animal de pe o stâncă pe alta. Convoiul se puse încet în mișcare. După ce înconjurară munții pleșuvi, văzură un șir de colibe cu acoperișurile arse din care mai rămăseseră doar pereții de chirpici. Pereții erau scorojiți, ca și când ar fi fost mistuiți de un foc năprasnic, iar copacii care mai rămăseseră în picioare erau goi și negri. Nu se vedea nici țipenie. — Voiam să vă duc până în satul Taxco, le spuse Velasco japonezilor uitându-se la priveliștea aceea pârjolită. Însă, cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
de parcă un văl subțire îi acoperea privirea. Moartea cobora asemeni înserării peste trupul tânărului indian. Habeas requiem aeternam, murmură Velasco, ținându-l pe tânăr de mâna murdară de sânge și de noroi. În clipa aceea, nu mai era un misionar mistuit de ambiția de a creștina Japonia, ci un simplu preot care veghează într-un cătun la căpătâiul unei bătrâne ce-și dă ultima suflare. Requiescat in pace. Ca și cum ar fi închis cea din urmă poartă a vieții, Velasco își trecu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Doamne, la zecile de mii ale miilor lui Israel!" $11 1. Poporul a cîrtit în gura mare împotriva Domnului, zicînd că-i merge rău. Cînd a auzit Domnul, S-a mîniat. S-a aprins între ei focul Domnului și a mistuit o parte din marginea taberei. 2. Poporul a strigat către Moise. Moise s-a rugat Domnului, și focul s-a stins. 3. Locului aceluia i-au pus numele Tabeera (Ardere), pentru că se aprinsese focul Domnului printre ei. 4. Adunăturii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
Domnul a vorbit lui Moise, și i-a zis: 2. "Vorbește copiilor lui Israel, și spune-le: Cînd veți intra în țara pe care v-o dau ca să vă așezați locuințele în ea, 3. și veți aduce Domnului o jertfă mistuită de foc, fie o ardere de tot, fie o jertfă adusă pentru împlinirea unei juruințe sau ca dar de bunăvoie, sau la sărbătorile voastre, ca să faceți din cirezile sau turmele voastre un miros plăcut Domnului, 4. cel ce își va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
ca dar de mîncare, împreună cu vițelul, trei zecimi de efă din floarea făinii, frămîntată într-o jumătate de hin de untdelemn, 10. și să faci o jertfă de băutură de o jumătate de hin de vin: aceasta este o jertfă mistuită de foc, de un miros plăcut Domnului. 11. Așa să se facă pentru fiecare bou, pentru fiecare berbece, pentru fiecare miel sau ied. 12. După numărul vitelor așa să faceți pentru fiecare, după numărul lor. 13. Așa să facă lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
Așa să se facă pentru fiecare bou, pentru fiecare berbece, pentru fiecare miel sau ied. 12. După numărul vitelor așa să faceți pentru fiecare, după numărul lor. 13. Așa să facă lucrurile acestea orice băștinaș, cînd va aduce o jertfă mistuită de foc, de un miros plăcut Domnului. 14. Dacă un străin care locuiește la voi sau care se va găsi în viitor în mijlocul vostru, aduce o jertfă mistuită de foc, de un miros plăcut Domnului, s-o aducă în același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
Așa să facă lucrurile acestea orice băștinaș, cînd va aduce o jertfă mistuită de foc, de un miros plăcut Domnului. 14. Dacă un străin care locuiește la voi sau care se va găsi în viitor în mijlocul vostru, aduce o jertfă mistuită de foc, de un miros plăcut Domnului, s-o aducă în același fel ca voi. 15. Să fie o singură lege pentru toată adunarea, atît pentru voi cît și pentru străinul care locuiește în mijlocul vostru; aceasta să fie o lege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
așezate; să mai aducă și un țap ca jertfă de ispășire. 25. Preotul să facă ispășire pentru toată adunarea copiilor lui Israel și li se va ierta; căci au păcătuit fără voie și și-au adus darul lor, o jertfă mistuită de foc în cinstea Domnului și o jertfă de ispășire înaintea Domnului, pentru păcatul pe care l-au săvîrșit fără voie. 26. Se va ierta întregii adunări a copiilor lui Israel, și străinului care locuiește în mijlocul lor, căci tot poporul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
acoperit de tot, și au pierit din mijlocul adunării. 34. Tot Israelul, care era în jurul lor, cînd au țipat ei, a fugit; căci ziceau: "Să fugim, ca să nu ne înghită pămîntul!" 35. Un foc a ieșit de la Domnul, și a mistuit pe cei două sute cincizeci de oameni care aduceau tămîia. 36. Domnul a vorbit lui Moise, și a zis: 37. "Spune lui Eleazar, fiul preotului Aaron, să scoată cădelnițele din foc și să lepede focul din ele, căci sunt sfințite. 38
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
lui Israel, îți dau pe cele care Îmi sunt aduse prin ridicare, ți le dau ție și fiilor tăi, ca drept al ungerii printr-o lege veșnică. 9. Iată ce va fi al tău dintre lucrurile preasfinte care nu sunt mistuite de foc: toate darurile din jertfele lor de mîncare, toate jertfele lor de ispășire, și toate jertfele pentru vină, pe care Mi le vor aduce: lucrurile acestea preasfinte să fie ale tale și ale fiilor tăi. 10. Să le mîncați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
nu lași să se răscumpere întîiul născut al vacii, nici întîiul născut al oii, nici întîiul născut al caprei: acestea sunt lucruri sfinte. Sîngele lor să-l stropești pe altar, și să le arzi grăsimea: aceasta va fi o jertfă mistuită de foc, de un miros plăcut Domnului. 18. Carnea lor să fie a ta, ca și pieptul care se leagănă într-o parte și într-alta și ca și spata dreaptă. 19. Îți dau ție, fiilor tăi și fiicelor tale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
șapte ori înaintea cortului întîlnirii. 5. Vaca să fie arsă sub ochii lui, să-i ardă pielea, carnea și sîngele împreună cu balega. 6. Preotul să ia lemn de cedru isop și cîrmîz, și să le arunce în mijlocul flăcărilor care vor mistui vaca. 7. Preotul să-și spele hainele, și să-și scalde trupul în apă; apoi să intre iarăși în tabără, și să fie necurat pînă seara. 8. Cel ce va arde vaca, să-și spele hainele în apă, și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
țara pînă la Arnon. 27. De aceea zic poeții: "Veniți la Hesbon! Să se zidească din nou și să se întărească cetatea lui Sihon. 28. Căci a ieșit un foc din Hesbon. O flacără din cetatea lui Sihon și a mistuit pe Ar-Moab, pe locuitorii înălțimilor Arnonului. 29. Vai de tine, Moab! Ești pierdut, poporul lui Chemoș! El a făcut pe fiii lui fugari, și pe fetele lui le-a dat roabe lui Sihon, împăratul Amoriților. 30. Noi am aruncat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
s-au răsculat împotriva lui Moise și Aaron, în adunarea lui Core, cînd cu răscoala lor împotriva Domnului. 10. Pămîntul și-a deschis gura, și i-a înghițit împreună cu Core, cînd au murit cei ce se adunaseră, și cînd a mistuit focul pe cei două sute cincizeci de oameni: ei au slujit poporului ca pildă. 11. Fiii lui Core n-au murit. 12. Fiii lui Simeon, după familiile lor: din Nemuel se coboară familia Nemueliților; din Iamin, familia Iaminiților; din Iachin, familia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]