1,910 matches
-
fie sufocat de concurență, partidul care ticluia asemenea teze înlăturase alte ideologii. Nu-mi rămînea decît să ignor tot ce știam eu despre activiști. Pe Ieduț nu-l admiram doar ca poet, ci mai ales ca tînăr dumerit în privința acestor năzuințe. La el fapta se potrivea cu vorba. Pentru a-mi limpezi gîndirea, în vacanță, tata l-a rugat pe domnul Timofte să țină ore de franceză cu mine. Învățătorul cunoștea nu numai franceză și germană, ci o mulțime de alte
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Dacă basmele ar fi doar narațiuni stupide, ele ar fi dispărut de mult căci nu povestesc decît fapte cu totul lipsite de înțeles. Totuși poveștile continuă să existe. Asta înseamnă că măcar atîta sens au cît trebuie să răspundă unor năzuințe ale noastre. Tinerețea fără bătrînețe și viața fără moarte țin atât de tare de dorința fiecăruia încît, demult cîndva, cineva cu imaginație a plăsmuit pentru ele un paleativ: nemurirea. Prin fapte sau prin artă ne-o putem asigura. La drept
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
nivelul prin care să vă sterilizați ființele voastre, să nu vă topiți în momentele atingerii cu cei ce doriți să vină la voi! Nu marii pustnici au fost pătrunzătorii Universului, ci oamenii corecți, cinstiți, cu ei și cu gândurile și năzuințele lor.” (Iisus Hristos, „Cercetări în lumea nevăzută”, George Văsâi, Ed. Solteris, Piatra. Neamț, 2002, pp. 210, 211, 213) Iași, 10 martie 2004 Așa cum am promis, ne întâlnim iarăși la o vorbă. Că o să fie mai lungă sau mai scurtă, nu
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
și grele. Să fiți mereu tot tânăr, cum noi v-am închinat O vreme învăluită în amintiri amare... E o poartă ascuns refrenul din ceruri nouă dat Zidirilor de mâine, de noi și sfinte altare.” (autorul) GHEORGHE MÂNTULESCU Necrolog „Din năzuinți atâtea, noi am râvnit doar Cerul! Speranța și avântul frățește ne-au purtat, Așa ne-a fost destinul, am fost aici străjerul, În țarina de sânge iubiri am îngropat.” În ziua de 9 septembrie 2013, Sfinții drepți dumnezeiești părinți Ioachim
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
satisfacă cererea neostoită a omului. Au despicat mai mult decât suficient trecând prin spălătoria vieții. Sătui de risipă și încărcați de patimi pârjolite, au plecat înspre cetate unde-au găsit altă locuință lacustră acoperită de aștrii; își clădeau în nisip năzuințele, pigmentate într-un albastru-cenușiu întunecat și profeții deșarte. Nu mai aveau ochi pentru nimic altceva, răscolind numai pentru ei, vârtejul amintirilor; se vedeau stăpânind rotocol, veșnicia împreună. Asfințitul își lăbărța chipul neîndestulat al clipelor mai lungi ca orice închipuiri; fantomatice
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
alții. „Autentic” trimite la relevarea programatică a zonei subconștientului individual. Personalitatea construită mai mult pe obișnuințe și reguli învățate se întregește cu acest „capital natural”, încât imaginea omului devine mai expresivă, mai interesantă. Aici, în aceste pagini, se observă ușor năzuința naratorului de a se regăsi în toată „goliciunea” simțurilor și în toată libertatea eului scăpat din „lanțurile rațiunii”! Dar, aș spune, rareori în chip excesiv. Să fie acest caiet al lui P.H.L. un exercițiu în marginea propriului „roman” erotic (trăit
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
Bârlădeană”: să oglindească tot ce are mai frumos și mai original sufletul românesc”, căci zicea G. Tutoveanu, stâlpul ei: „Pe umerii acestei generații apasă greutățile unei cumplite răspunderi: să statornicească pe un singur pământ românesc, un singur grai, o singură năzuință și mai ales un singur suflet , pe ntru ca în ceasul marilor primejdii întâi se ridică sufletele ș i apoi armele”. Spuse care aveau la bază faptele. În Florile Dalbe au apărut primele povestiri ale lui Vasile Voiculescu, vestind pana
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
vocea țăranului, care rămâne nesocotită, pentru că nici nu-i invitat în platou, ci pe cea a patronului, reprezentant al „morarului”, industriașului” sau „comerciantului”, invocat de G.Tutoveanu, sau poate, mai nou, a „arendașului” de tip no u ca re înăbușind năzuințele țăranului dar și interesul cumpără toru lui - ca prețul grâului ca și al pâinii să fie pe măsura cerințelor, l-am auzit exprimându-se lapidar: - Prețul pâinii? Să crească! Nimic despre prețul semințelor și al arăturii, despre recoltare și prețul
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
s-a numit în actele de stare civilă Valeriu Gh. Mugur? Subliniată fie și cu asterisc, ca și în alte cazuri, s-ar fi putut adăuga și că cel care asigura „sarea și piperul” textelor la „Uzina cu umor”, la „Năzuința”, „Frângurele”, „Vlăstarul”, „Vreme nouă”, „Cronica”, „Vremea nouă”, ori „Flacăra Iașului”, a fost și ziaristul care, o vreme, a realizat și ziarul „Penicilina” de la Iași, dând oamenilor din tânăra uzină a medicamentelor în loc de pilule medicamentoase, pe cele de suflet de pe hârtia
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
strădanie și conștiinciozitate au iz buti t astfel să dea un tablou aproape complet al dreptului civil, care ne cârmuiește azi. Din acest tablou se desprind principiile fundamentale, teoriile care formează temeiurile acestei ramuri juridice, realizările din ultimii ani și năzuințele mai noi, multe dintre acestea înfățișate în chip cât se poate de interesant, cum sunt de exemplu paginile referitoare la jurisprudență și valoarea ei, în genere la noțiunile introduct ive, la starea de azi a regimului proprietății și la atâtea
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
cuvinte înainte de a încheia acest act. Generația din care fac parte și care atinge a cum pragul celor 60 de ani, și a dat proba puterii ei de muncă, talen t și concepție de viață și artă. Deși puterile și năzuințele ei dăinuiesc încă, premiile și îndemnurile mele țintesc mai mult spre generațiunea de literați și artiști aflată în că î n plină vigoare a talentului și mai ales spre noua și viitoarea generație de scriitori și artiști. Din mijlocul ei
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
tragice, întâlnite și în primul roman al lui Camil Petrescu. Romanul se transformă într-o meditație asupra condiției tragice a omului, oferind lumii o mărturie cutremurătoare despre om, capabilă să-l surprindă pe acesta în realitatea sa cea mai profundă. Năzuința tulburătoare spre dezvăluirea „condiției umane" se dovedește o stare de fapt a romanului modern. În opera "Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război", narațiunea este realizată la persoana I, ca o confesiune a eroului, dar autorul este recunoscut și
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
locuitorii ortodocși ai Cretei nu puteau permite ca situația aceasta să se perpetueze. Ambele părți au adoptat așa-numita politică de enosis, adică unirea cu Grecia. În 1849 a fost organizată Ethniki Etairia (Societatea Națională), al cărei scop era promovarea năzuințelor grecilor. Trei sferturi dintre ofițerii armatei grecești erau membri ai acestei societăți. Extrem de activă, ea era răspunzătoare de trimiterea de arme și voluntari întru sprijinirea luptei pentru redobîndirea teritoriilor naționale. Atît Creta, cît și Macedonia, erau centre ale activității ei
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
față de calea urmată de evoluția vieții generale a națiunii. Criticile acestea se vor dovedi importante pe viitor. Scriitorii atacau principiile fundamentale pe care erau bazate instituțiile politice ale noilor națiuni liberalismul și naționalismul occidental. Eșecul regimurilor independente de a împlini năzuințele și aspirațiile intelectualilor, țăranilor și ale altor grupuri defavorizate lăsa drum deschis altor influențe ideologice. Doctrinele socialiste, comuniste, anarhiste, populiste și, în cele din urmă, fasciste aveau să ofere soluții alternative problemelor existenței moderne. 2 Monarhia dualistă: Austro-Ungaria din 1867
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
și au fondat primul partid politic al românilor din Transilvania, Partidul Național. Conferința a fost condusă mai mult de intelectualii laici decît de clerici; George Barițiu, Vincențiu Babeș și Ioan Rațiu au devenit președinții acestei noi organizații. Programul ei reformula năzuințele fundamentale ale românilor: autonomie provincială, folosirea limbii române în școli, administrație și tribunale în zonele unde românii alcătuiau majoritatea populației, obligația ca funcționarii să cunoască limba regiunii în care erau numiți și lărgirea dreptului de vot. Asupra chestiunii tacticii ce
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
relațiile sale externe, guvernul agrarian ducea o politică relativ unitară. Aici, Stamboliski a intrat în conflict atît cu partidele mai vechi, cît și cu comuniștii. El sprijinea în general, în măsura în care o permiteau tratatele de pace, o politică de împlinire a năzuințelor țării, încercînd să negocieze unele concesii. Bulgaria a fost prima dintre națiunile învinse care a intrat în Liga Națiunilor. În această privință, Stamboliski nu avea nici o altă soluție concretă. Statul nu deținea nici putere militară, nici sprijin extern ca să-i
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
de sub jugul clăcii și al numeroaselor datorii și obligații, cale pe care în cazuri extreme nu ezitau să apuce. De cele mai multe ori, o dată strămutați în orașele zise libere, clăcașii deveneau „liberi de clacă”, dar situația lor nu se îmbunătățea potrivit năzuințelor lor. Numai puțini dintre ei ajungeau meșteșugari și negustori și mai puțini proprietari sau posesori de ateliere și „dugheni”, și anume cei mai înstăriți, majoritatea celorlalți intrau în rândul birnicilor. Între 1832 și 1838, dintre țăranii strămutați în Iași, 358
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
erudită și obositoare, să riscăm o concluzie parțială: revoluțiile secolelor XVIII și XIX au fost înfăptuite de poporul analfabet, dirijat însă, condus de „mințile luminate” ce se revendicau nu prin aspirații, calcule meschine și stări materiale, ci prin idei și năzuințe care coincideau cu viitorul ameliorat (cuvântul de ordine era fericit, deci utopic) al patriei. S-a întâmplat întocmai și în 1859 la noi. Fapt este că într-o lume în reconstrucție, după revoluția din 1789, rațiunea de stat în expresie
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
află pe buzele tuturor, se răspândește în saloanele mondene. Este considerat amuzant, fiind repetat până la saturație. Este preluat ca titlu de piese de teatru, de romane, de publicații. I se dau definiții peste definiții, umoristice ori poetice. Flirtul este "o năzuință nelămurită care se înalță-n zbor și imediat se risipește", se spune în publicația Paris-Flirt. El "sfârșește acolo unde începe Dragostea". "Tot ce ține de el este o dulce și gingașă dezmierdare". Pentru alții, ca de pildă romancierul Paul Bourget
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
să și-o "prindă de corsaj"44 sau "de reverul fracului"45. Nu este doar o tușă finală, un ultim șic adăugat unei toalete impecabile. Acest joc amoros se evidențiază de asemenea ca expresie a unei căutări imposibile, a unei năzuințe către absolut, către o anume formă de ideal. Paul Bourget o descrie pe tânăra mondenă ca fiind plină de strălucire, delicată, fermecătoare, și ne-o putem imagina iubind și fiind iubită, fericită alături de perechea sa. Nu pare doritoare să înceapă
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
nu se poate nega. Totuși, redresarea este posibilă. Tineretului îi revine misiunea de a restatornici idealul. Datorită femeilor, mijlocitoare ale Divinității de o bunătate infinită, este posibil a crede în întronarea unei societăți mai bune. "Oh, voi Femei, surori ale Năzuinței, mirese ale Desăvârșirii, mame ale Milostivirii, exclamă autorii, luați vrerea noastră sub sfânta voastră oblăduire [...]. Oh, voi Femei, dacă veți ști să deveniți acum iubite preacurate, viitorul va fi o apoteoză a Dreptății, a Frăternității, a Dragostei". Angoasa decăderii cedează
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
Betty Friedan, drept text fondator al feminismului anilor '70. Ea va aduce multor soții și fete tinere, dacă nu fericirea, cel puțin "luciditatea", conștientizarea care "o favorizează și dă curaj"144. Le va insufla, subliniază istoriografa și jurnalista Laure Adler, "năzuința de-a fi demnă de-a fi femeie"145. De ce un asemenea impact? În timp ce retrasează genealogia oprimării femeilor, lucrarea pune de asemenea piatra de temelie a unei noi ecuații a sexelor. Simone de Beauvoir nu se mulțumește să facă o
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
băieți. În adâncul sufletului ei, Bab este, firește, o romantică. De ani de zile este îndrăgostită de un prieten din copilărie, André. Pe când erau doar doi puștani, cei doi se căsătoriseră "în joacă". Însă acum, când crescuse, Bab nutrește o năzuință nemărturisită: să se căsătorească cu André "de-adevăratelea". Necazul este că Bab, prea timidă, prea tânără, de familie bună, nu îndrăznește să-și declare sentimentele, în vreme ce tânărul, în ceea ce-l privește, cultivă o atitudine ambiguă. Când îi dă lui Bab
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
fără o oarecare ironie la adresa propriei persoane, "idolul" ei, îl "adoră" ca pe un zeu. Consultă cu regularitate o clarvăzătoare pentru a încerca să pătrundă tainele acestei divinități. Și când se duce la biserică, tânăra nu omite să-și rostească năzuințele de iubire și să se roage pentru împlinirea acestora... Convingerea ei că este iubită este atât de fermă, încât atunci când prietena ei Zoé îi dezvăluie, nu fără cruzime, că André îi mărturisise că n-o iubește, Bab simte un "pumnal
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
creaturile sale. E un tânăr în mod hotărât modern, care nu încearcă decât dispreț pentru toate "neghiobiile creștine" care supraviețuiesc în această perioadă de după al Doilea Război Mondial, și mai ales pentru căsătorie, pe care o consideră o "mascaradă" grotescă. Năzuința lui este să poată "preacurvi" fără griji, asemenea unui păgân dezmățat. Să se poată "bucura fără opreliști", așa cum vor pretinde, douăzeci de ani mai târziu, studenții din mai '68. Ceea ce îl aduce pe Stingo la disperare în cazul fetelor care
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]