2,084 matches
-
lăuntrică, cât și în afară. Aș vrea o Românie cu populația Chinei și destinul Franței. Dar nu vreau să fac din viitorul țării o utopie... Deși România nu poate fi o realitate fără acest viitor, noi trebuie să fim însă necruțători și cu singura noastră speranță... Utopia este o dezertare teoretică din fața realității. Insuficiența instinctului construiește o altă lume, neținând seamă de ireductibilul acesteia. Disprețul pe care-l mărturisim cu toții pentru utopiști este cum nu se poate mai firesc. Noi știm
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
la rândul lor, o măresc. Dar numai în intensitate, nu și în durată. Caută națiunile longevitatea? Cine ar putea-o spune?! Sânt însă unele cu destin genial, care scânteiază definitiv și efemer, ca poeții. Ele preferă gloria longevității și sânt necruțătoare cu rezervele lor de viață. Numai culturile mediocre se supraviețuiesc, fiindcă n-au trăit niciodată. Dacă Franța îndură o carență și de multă vreme se desfată inconștient în presimțirile decadenței, este că a fost prea nemiloasă cu posibilitățile ei. Un
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
clasa a XI-a a Lic. ,,Mihai Eminescu” din Iași! Singurul volum de versuri, ce poartă titlul unei poezii de referință, ,,Călătorul profund” (predestinând parcă apropiatul sfârșit: ,, Sunt căutător de anotimpuri inexistente./ Mefisto În haină răsfirata de fugă/ Mă stăpânește necruțător”) apare postum, În Iași la Editură Entuziast, În 1993, fiind prefațat de Ioanid Romanescu, Aurel Ștefanachi și Gheorghe Puiu și postfațat de alcătuitorul ediției, Liviu Antonesei. Poetul Alexandru Malin Tăcu a reușit, destul de repede, după prima etapă de creație (cea
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
să le învețe pe dinafară: — Cinstirea acordată de principe altora este o podoabă. El însă nu poate accepta mai mult decât are deja. Deznădăjduit, își proptește fruntea în pumnii încleștați. Glasul venit din lumea celor care nu mai cuvântă continuă necruțător: — Toate câte și le conferă el însuși, cu de la sine putere, nu numai că nu vor fi spre lauda sa, ci, dimpotrivă, vor provoca invidia, bănuiala și, în cele din urmă, revolta. Umerii firavi ai bătrânului se zgâlțâie, ca scuturați
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
lui Narcissus, asupra bătrânul principe. Horcăie greoi din gât: — Și el crede că este alegerea potrivită. Din ce în ce mai dezorientat, libertul abandonează cutia cu papirusuri și se pune să-și mototolească, nervos, poala udă a tunicii. Deci Strabo nu e un dușman necruțător, ci un aliat dis cret. Incredibil! Mintea întoarce ideea pe toate părțile, chinuindu-se să o descâlcească. Augustus își proptește palmele pe genunchi și se apleacă ușurel înainte. — Plautius Silvanus e prost ca un bivol, dar maică-sa, Urgalania, e
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
încruntat pe Trio de pliurile sinusoidale ale togii. — N a avut el îndrăzneala să pretindă că testamentul un chiului său este fals, deși îi cunoștea autenticitatea? Trio Fulcinius își bagă îngrozit capul între umeri. — Din câte văd eu, continuă principele necruțător, Flaccus te-a găsit pe tine mai breaz și te-a scos în față... Fulcinius protestează neconvingător. — Vă roade invidia că Libo se comportă altfel decât voi toți și nu e gata să-și vândă sufletul pentru averi și măriri
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
teama în ochi, oricât încearcă să și-o ascundă. De asta o și umilește cu atâta josnicie, ca să-i fie rușine să se plângă și nu care cumva să ajungă vreun zvon la urechile lui Tiberius. Știe că îl urăște necruțător. Da, Tiberius îl urăște pe Gallus. I-a arătat-o în public. Respirația i se accelerează. Să însemne că încă mai ține la ea? Iuno! mișcă în tăcere din buze. Nici nu știe ce s-o roage. Ba da, să
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
să se lungească la loc. Întreabă cu voce joasă: — Dar dacă totuși mă condamnă...? Sprâncenele lui Gallus se împreunează deasupra nasului. Nu răspunde pentru moment. Există și această posibilitate. Cea mai verosimilă de altminteri, pentru că Livia, în ura ei, este necruțătoare. Iar Libo n-a făcut niciodată un secret din preocupările lui oculte. Scribonius Libo insistă: — Principele nu poate uza de puterea lui tribuniciană ca să in tervină? Asinius Gallus clatină din cap. Augustus se va feri să se im plice pe
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
tineri. Te lasă baltă Într-un minut dacă le prinde bine. Știi cum ie Gus, la cinci minute după ce intrăn poliție vor să fie Comisar Căcat Șef. Crecă le știu pe toate. Chestia ie că puțoii ăștia tineri sunt total necruțători și sigur nu se dau În lături să tenjunghie puțin pe la spate sau să-ți facă praf caracteru ca să promoveze. — Sigur nu Ray... pariun tinerel atât dede treabă... zice Gus uluit. Îi sesizez Îndoiala În antagonismul ăsta. E timpul să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
dezvălui mecanismul unui truc, faptă care anulează cu totul valoarea sa în lumea noastră. Am făcut deja asta când v-am explicat cum funcționează „Omul Dispărut”. E un lucru care nu se face. Domnul Balzac, mentorul meu, a fost întotdeauna necruțător cu cei care au făcut așa ceva, care au lăsat să se întrevadă metodele pe care ceilalți le folosesc. Thom aduse o tavă și turnă cafea pentru cei care comandaseră. Kara adăugă câteva lingurițe de zahăr și începu să soarbă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
nea, răsare acum, spre bucuria gospodarilor ce așteaptă viitoarea pâine. Păsările călătoare se întorc din țările calde, își clădesc cuiburi din care peste puțin timp vor răsuna glasuri subțiri de puișori. Pentru păsărele care au stat iarna aici, îndurând frigul necruțător, Primăvara vine cu căldură ca o aripă ocrotitoare. Odată cu apariția căldurii înăbușitoare se aud: zumzetele gâdilitoare ale albinelor, clinchetele moi ale apelor, foșnetele pline ale frunzișurilor, precum și hohotirea despletită a vântului. Totul s-a reîntors la viață. Copiii aleargă afară
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
însă de natură morală. De ce fac apologia vieții și am o părere mizerabilă despre avort, iar în momentul în care cineva se străduiește să nască cu orice preț, nu consider că acesta e un merit? De ce judec într-atât de necruțător o femeie la 68 de ani că naște un copil și nu judec deloc bărbați la 70 de ani care devin tineri tați? De ce spun că pe ea o caută moartea pe-acasă și nu trebuie să fie mamă, dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
de piatră, fără de oceane pentru a le domoli, ar fi netezit relieful cu milenii mai curând dacă forțele în fierbere sub scoarța bazaltică nu ar fi împins deasupra mereu alți munți și alte platouri. Vânturile de pe Acheron duceau o luptă necruțătoare cu lumea care le-a dat naștere. Nimeni nu avusese cutezanța de a le tăgădui stăpânirea întreagă a văzduhului, de a mai potoli încrâncenarea furtunilor de nisip, de a se împotrivi vijeliei, până, la venirea oamenilor. Aceștia anexaseră Acheronul, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
în mâna dreaptă. ― Unde mergem? ― Într-un loc sigur. Ajungem curând. Newt aproape că zâmbi. În blindat, infanteriștii erau mult mai calmi decât atunci când ieșeau din naveta de debarcare. Devastarea, clădirile pustii și deteriorate, dovezi de netăgăduit al unor înfruntări necruțătoare care s-au desfășurat în colonie, totul le înghețase entuziasmul. Era evident că oamenii din colonie au încetat să emită pentru că au fost constrânși de ceva. Întreruperea comunicațiilor nu se datora unei defecțiuni a satelitului releu sau a emițătoarelor bazei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
încărcătoarea și pornea mersul înainte astfel încât brațele mașinii sale să fie plasate între ea și regină. În timpul confruntării, ele striveau lăzi, aparate și alte mașini mai mici: tot ceea ce se nimerea în calea lor. Buncărul era zdruncinat de tumultul luptei necruțătoare dintre cei doi dragoni. Închizând mâinile ei mecanice puternice pe două dintre cele patru membre anterioare ale creaturii, Ripley strânse și degetele ei cât putu de tare înăuntrul mănușilor telemanipulatoare, zdrobind brațele reginei care se contorsiona de furie. Ghearele celorlalte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
scrise de FZ, executată cu instrumente clasice și neconvenționale, în tradiția germană, plus bonusul oferit de compozitor, care dirijează două interludii-parodie la muzică zisă „concretă“. Efortul îl consumă. Camera video îl arată în cabina unde se odihnește, mușcat de boala necruțătoare a secolului XX: cancerul, rechin galben... SCRISOARE PENTRU MELOMANI Victor ESKENASY Din nou despre Mândru Katz Raportată voios anul trecut de presa bucureșteană ca o „realizare“ la ultimul Festival „George Enescu“, monografia criticei muzicale Ruth Guttman Ben-Zwi, despre pianistul Mândru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
anii 1950-’60: „un maestru ce s-a dedicat integral muzicii și o personalitate complexă, un om și un gânditor contradictoriu: capabil, cum s-a dovedit, de a-și ajuta cu generozitate prietenii și aliații muzicali, iar, în același timp, necruțător, cu atitudini de cruzime, aproape fanatice, față de dușmani și ceilalți“. Despre prietenie și generozitate am stat de vorbă, nu de mult, cu Dina Avrech, într-un interviu exclusiv cu Radio Europa Liberă, din care transcriu aici fragmente. Personal, nu cred
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
-i zicem „punct critic de fierbere“, gelozia are farmecul și piperul ei cu boabe mărunte, măcinate Întruna... „Calm, lux și voluptate“ sunt adunate Împreună doar În versurile nostalgice ale lui Baudelaire... Rechinițe tulburătoare, zbătându-se Între aripioare de velur, rup necruțător din sufletul nostru vulnerabil, adăpostit degeaba la umbra promisiunilor Înfocate... Posibil ca gelozia să fie precum umbra, Însoțitoare permanentă sub soarele copleșitor al pasiunii, dispărând doar odată cu Învăpăierea atât de fertilă a amorului trupesc și spiritual... Nu are nici o importanță
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
Generații întregi de rozătoare, de rândunele care, o vreme, i-au supraviețuit, au pierit și ele, îngrășând pământul. I-a murit până și actul de deces, un frumos pergament în care mai întâi, în colțul din stânga sus, a apărut o necruțătoare gaură. Moliile au lărgit cât au putut gaura cu pricina, apoi, la rândul lor, au îmbătrânit și s-au stins. Insă, înainte de a muri, doamna Potoțki era o femei grasă, pieptoasă, tropotind harnic prin camerele nenumărate ale castelului, ștergând ici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
individului la mediul înconjurător și, nu în ultimă instanță, supraviețuirea lui. În societatea postmodernă, fluxul informațional brut canalizat de către mass media devine un nou organ de simț ce influențează aproape în totalitate procesul decizional al individului. Supus unui univers concurențial necruțător, obiectivul unui grup de presă este exclusiv audiența. Nu mai poți vorbi de imparțialitate, ci doar de mecanismele care îi asigură această audiență. Ca atare, individului nu i se mai pun probleme, ceea ce e menirea tuturor informațiilor venite de la organele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
superba Apollonie Sabatier (La Présidente!; de ce nu i-ai trimite și tu poezii și scrisori?), la doamna mamă Aupick, la misterioasa J.G.F., la servanta Mariette, la cerșetoarea roșcată, la acea necunoscută de pe stradă, întâlnită doar o singură dată în vuietul necruțător al orașului, la Elisa Nieri (galantissima spioană!), la dansatoarea Lola Montès, la damnatele femei încolăcite desfătător și desfrânat, la o anumită modistă, erudită și pioasă, la a doua Berthe, ultima lui amantă, abia deslușită în chinurile bolii tot mai devastatoare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
a răsădit și care au înflorit pentru prima oară în anul ăsta... Și iasomia, desigur că o să înflorească la primăvară... Iar trandafirii... cei de culoare aurie cu irizații roșii... Roșu..." Imaginea culorii îi schimbă pe loc cursul gândurilor frumoase. Gheara necruțătoare a angoasei pune iar stăpânire pe el. "Sânge... Oare a pierdut mult sânge ? Oare a fost necesară o transfuzie ? Și durerea ? Cum a suportat durerea ? Cât mai trebuie să aștepte ? Așteptarea asta chinuitoare în fața unei uși închise, fără o vorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
văioagă sau să mă cațăr în orice pom, să stau flămând zile întregi, să mă bat și să mă apăr de câini. Dar cu o femeie și mai ales cu un copil... Nu, nu e lucru ușor, iar rușii sunt necruțători mai ales când e vorba de trecut din Rusia spre România", gândi atunci tânărul. Fostul lui învățător a mai spus câteva cuvinte despre prietenia care îl lega de străinul care îl însoțea, domnul Simion, cu care fusese camarad în lagăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
de strategi de înaltă clasă. Sub conducerea lor, cei 100 000 de membri ai ghildelor, salariați protejați și cu venituri destul de mari, fac să funcționeze atelierele. Sub conducerea lor trudește „proletariatul mării”, respectiv 50 000 de marinari supuși legilor unei necruțătoare piețe a muncii. Alături de ei sunt mulți alții, zilieri sau indivizii aflați în trecere, mercenari și curtezane, oameni ai Bisericii, artiști sau medici. Orașul se dotează cu o flotă de nave comerciale de 300 de tone fiecare, galere da mercato
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
visul Vaticanului și al Imperiului Roman de Națiune Germană de a omogeniza Europa în jurul limbii latine și al Bisericii. O lecție pentru viitor: o nouă tehnologie de comunicare despre care s-a crezut că este centralizatoare se dovedește un dușman necruțător pentru forțele aflate în plin exercițiu al puterii. în 1517, Luther le citește Biblia adepților săi, se ridică împotriva corupției papalității și se aliază cu principii germani contra Bisericii și a împăratului; protestantismul se pune în slujba naționalismului, în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]