3,454 matches
-
În vestitul Oregon. De numele Oregon este legată o perioadă tristă a colonizării din trecut. „Pista Oregonului” sau Oregon Trail, reprezenta lunga cale ce pornea din Missouri, prin Nebraska, Munții Stâncoși, până la fluviul Columbia, cale lungă de 3.200 km, presărată cu morți și suferințe imense. Ținta celor ce mergeau acolo era renumita vale Villamette, azi una dintre cele mai roditoare regiuni. Cea mai tragică Întâmplare a intrat În istorie sub numele de tragedia convoiului Donner. În 1846, un convoi de
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
prăbușirii sistemului comunist din țările din Europa de Est ș.a. Evoluția situației din Coreea de Nord (vezi studiul "The long way of unification", publicat în cotidianul Nine O'Clock din 2 octombrie 2000), care, în viziunea sa, va fi lentă, de lungă durată și presărată cu numeroase momente de mari speranțe, dar și de mari tensiuni, spre deosebire de cea a altor specialiști și chiar a reprezentanților autorităților sud-coreene care, până la începutul secolului al XXI-lea, prevedeau și chiar se așteptau la un colaps violent al regimului
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
se asează câte o foaie pe farfurie. Presândule cu migdale și zahăr. Desupra se pune altă foaie și se presoară tot așa până ce se face un teanc destul de înalt, care apoi se taie bucați.Totuși, între turte se mai poate presăra mac și miere sau "jufa"-semințe de cânepă pisată cu apă. Tradiții de Anul Nou Se spune că de Anul Nou se mărește ziua. Se umblă cu uratul și e mare păcat să dormi și se cuvine să ardă toată
Filosofia şi istoria cunoaşterii by Asavei Maria () [Corola-publishinghouse/Science/1124_a_2060]
-
muncii, împărțirii sale, mai întâi în familie și apoi în organizarea și diviziunea muncii în afara familiei; - conștiența schimbului de mărfuri, tocmai pentru că apare surplusul în produse, iar nevoile se extind. Drumul omului de la animal la ființă socială este un drum presărat cu multe obstacole, ce se desfășoară pe parcursul a mii de ani. Dacă am privi înapoi în timp, la momentul apariției monedei, ne-am da seama că aceasta este deja o invenție târzie și că istoria din spatele său este cu mult
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
Fig. 5.3 Formele hârtiei-monedă Hârtia-monedă emisă de către băncile centrale pentru nevoi ale statului, adică fără nicio legătură cu nevoile circulației mărfurilor sau bancnota neconvertibilă, inaugurează marea aventură a circulației monetare haotice și a dezordinilor monetare și economice care au presărat istoria monetară. Bancnota neconvertibilă apare atunci când "emisiunea nu mai este comandată de interesele producției și circulației de bunuri economice, ci de alte interese, de pildă nevoile statului; când banca de emisiune nu-și mai îndeplinește obligațiile luate față de deținătorii biletelor
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
noastre, Mises pune accentul exact pe această alegere a economiei. Analiza sa critică își are originile în rolul decisiv al statului în realizarea acestei expansiuni economice și monetare și în faptul că un asemenea mod de folosință al monedei este presărat cu numeroase crize profunde, devastatoare, care pun în pericol însăși libertatea și democrația ca fundamente ale lumii libere. Creșterea ofertei de bani în măsură mai mare decât cererea rămâne o caracteristică fundamentală a economiei financiare și a gestiunii economice prin
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
propriile lui picioare. Cu ochii închiși și limba scoasă, respirând sacadat, înainta, fără să știe, spre locul supliciului final. Relieful s-a schimbat. Terenul a început să coboare și am ajuns pe fosta albie a pârâiașului, acum secată. Albia era presărată cu prundiș, iar în malurile relativ înalte oamenii făcuseră o mulțime de găuri din care scoteau lut galben pentru muruit. Ne-am oprit. Haiduc stătea epuizat și aiurit pe cele trei picioare în fața călăului. Bunica și-a trecut lanțul din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
masă de pământ și apă devenea un fel de terci, treceam la următoarea fază a operațiunii: călcatul. Desculți, cu folmoștoacele de paie în mână, asemenea unor saltimbanci în fața totemurilor noi, cei patru frați, călcam sistematic și apăsat pământul de sub picioare, presărând paie din când în când pentru a obține o compoziție omogenă, dar destul de moale, aptă a fi introdusă în forme. Călcam lutul în ritm de dans, ca într-un ritual primitiv al unor triburi minuscule și sălbatice, încă nedescoperite, din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
groapă; pământul era scos cu lopata la marginea gropii, după care începea umplerea propriu-zisă a spațiului interior al matriței. Tiparul despre care vorbim era prevăzut cu patru laturi și un fund. Înainte de a introduce lutul pregătit în formă, fundul trebuia presărat cu praf nisipos ori cu apă, pentru ca, în momentul răsturnării formei, conținutul să se desprindă automat, fără să rămână material prins fie de jos, fie de laturi. Prin urmare, după cum vedeți, operațiunea avea o succesiune de etape care trebuiau respectate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
și au pus un braț bun de paie, pe care l-au presat cu mâinile spre a fi mai bine așezat. Apoi au depus-o din nou. Așa. Fire de paie galbene, tăiate de combină, și fulgi de pleavă alburie presărau îmbrăcămintea neagră a adormitei în Domnul, sugerând mai degrabă somnul muncitoarelor obosite, lungite într-un scurt și binemeritat răgaz la umbra șirei din spatele batozei, formată din restul snopilor zdrobiți, din care fuseseră scoase boabele aurii de grâu. Vei intra în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
jos și ridicam brațele sus, spre cer, cu degetele palmelor desfăcute, pentru a se zvânta la soare. (...) Desculți, cu folmoștoacele de paie în mână, asemenea unor saltimbanci în fața totemurilor noi, cei patru frați, călcam sistematic și apăsat pământul de sub picioare, presărând paiele. Călcam lutul în ritm de dans, ca într-un ritual primitiv al unor triburi minuscule și sălbatice, încă nedescoperite, din imensa junglă amazoniană. Avântam rapid brațele unite spre cer, coborându-le brusc și iar ridicându-le, într-o alternanță
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
și Ucrainei față de o eventuală unire cu România). Se pare că lucrurile evoluează spre constituirea unei „națiuni moldovenești“ distincte (chiar dacă ceea ce s-a numit În epoca sovietică „limbă moldovenească“ nu este altceva decât limba română, cu unele particularități regionale și presărată cu neologisme rusești. Cert este Însă că diferența culturală dintre români și „moldoveni“ s-a adâncit.) Apusul: Transilvania În sfârșit, a treia mare unitate o formează ținuturile „de peste munți“ (privind dinspre țara Românească și Moldova). Se folosește, În limbajul curent, numele
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
președinție În persoana lui Stolojan. Optimismul din vară s-a atenuat Însă, pe măsura unei campanii lipsite de imaginație. Pe de altă parte, P.S.D. a conștientizat pericolul și s-a lansat Într-o campanie mai agresivă decât cea a adversarilor, presărată cu tot felul de promisiuni și de „pomeni“ electorale. A constituit la rându-i o coaliție cu ciudatul Partid Umanist Român — P.U.R., proprietatea unui magnat al televiziunii și specializat Într-un „du-te-vino“ Între putere și opoziție. Chiar În
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
câmpie sunt parcă două râuri diferite. La munte, apa sa e rece și limpede și curge vijelios, printr-o vale strâmtă și stâncoasă. La București ajungea un râu leneș și nămolos, Împleticit În tot felul de meandre și brațe și presărat cu mici insule. De o parte și de alta, lacuri și bălți, alimentate din propriile izvoare, dar și din revărsările Dâmboviței, al cărei debit, nu prea mare, e capabil să crească spectaculos În urma ploilor sau topirii zăpezilor. Dâmbovița avea, chiar
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
alte titluri, mai degrabă marginalizate: "Eseu despre Cezar Ivănescu" (1998), "Complexul Bacovia" (2002), "Basarabia sau drama sfâșierii" (2003), "Caragiale abisal" (2003), "Transmodernismul" (2005) ș.a. Toate își găsesc "in nuce" începuturile în trăirile, lecturile și acumulările trădate de acest neobișnuit Jurnal, presărat cu sumedenie de cugetări ridicat la rang de aforism. Unele poartă sonuri de acum știute, altele atestă originalitate: "Puterea mi s-a părut totdeauna nevrednică de inteligență", "Marile idei se nasc în ilegalitate; când legea ajunge să recunoască ideea, nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
Cum e știe, esențele tari se țin în sticluțe mici. În ultima vreme, onor autorii s-au obișnuit să se răsfețe în articole kilometrice, validând încă odată butada "n-am avut timp să scriu mai scurt". Notele mărunte, care au presărat din totdeauna sarea și piperul în paginile presei culturale, nu prea mai tentează, desigur, tocmai din pricină că obligă la concizie și idee răspicat formulată. Ceea ce nu-i chiar simplu. Mai comod e să-negrești postate de hârtie: până la urmă, tot s-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
cărui autor era și pentru care primise un mare ordin de Stat; la asta se adăuga și funcția de director al Stațiunii Biologice de la Agigea „Prof.dr. Ioan Borcea”. Ne-a cucerit cu adevărat prin prelegerile sale pline de informații și presărate cu o multitudine de elemente din experiența personală. În ultimul an de studii ne-a ținut cursul final, festiv: „Omul și marea”. Mergea pe urmele lui E. Hemingway, după al său bestseller „Bătrânul și marea”. De profesorul Sergiu Cărăușu aveam
75 - V?RSTA M?RTURISIRII by Gheorghe Musta?? () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83092_a_84417]
-
puternic, îmi trec aparatul de câteva ori peste obraji și bărbie. Mă simt mai proaspăt, dar barba e la locul ei. Scriu un cec de 50 cor. pentru mâncare, băutură și cazare. Găsesc lapte, zahăr, cacao. Fac ciocolată, încerc să presar un pic de făină, dar nu iese cremă, se fac cocoloașe. Porcului i-e greu să mănânce din cauza rănii, l-am hrănit atent cu lingura. Ies pe acoperiș. Un pâlc de copaci și câteva case, o moară de vânt știrbă
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
nici nu audă, „se adaugă fărămituri rupte din clopot”. În România, ca și În alte țări balcanice, pentru a face să revină vederea celor suferinzi de ochi se lua de pe fresce „nițel praf din ochii sfinților, din lumina ochilor și presărau În ochii lor” <endnote id="(32, p. 494 ; vezi și 257, p. XVI)"/ Este atestat faptul că În Europa medievală se scrijeleau ochii evreilor de pe diferite imagini. Martin Luther Însuși a oferit, indirect, această inedită informație. Într-o lucrare publicată
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
cu cele de la Consiliul Europei, de care m-am lovit, dar pe care le-am și folosit atunci când a fost cazul. Calea de la depunerea unui Proiect de Rezoluție până la supunerea lui la vot final în plenul Parlamentului este lungă și presărată cu obstacole; unele dintre ele sunt adevărate capcane. Este inutil să mai amintesc de opoziția țărilor vizate în Proiect. Pe scurt, parcursul este următorul: Proiectul se depune la Secretariatul Parlamentului. Într-un timp mai scurt sau mai lung, el va
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
zborul păsărilor, câte o fărâmă din el, pentru ca noi, cei care-i vedem lucrările, să fim mai blânzi, mai buni. Atingând cu dibăcie corzile sufletului, am ascultat împreună sensibilitatea trilului de ciocârlie, desenând, în înaltul cerului forma ștergarului de borangic, presărat cu picături cristaline din inimile de rubin ale micilor artiști. Activitatea “Punți între sat și oraș” ne-a dus pe glia strămoșească, pentru a prelungi fuiorul de vorbă cu străbunii, dinspre trecut spre viitor. Apoi ne-a inspirat ospitalitatea moldovenilor
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Elena Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1853]
-
dând semne că intenționează să-și încheie plăcuta vizită, soarele trecuse mult de zenit. Puținii nori alburii, ca niște clăbuci învăluriți ieșiți la plimbare pe cerul siniliu, reduceau din când în când scânteierile ca de arc voltaic ale razelor solare, presărând pete de umbră pe pământul dornic de răcoarea picăturilor de apă cerească. Cu mulțumirea în suflet a omului care și-a părăsit singurătatea chiar și pentru câteva ore, Dumitru Dascălu și-a luat rămas bun de la gazdă și, cu pași
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
a anului 2008, am răspuns propunerii nepotului și cumnaților mei de a face o călătorie cu mașina în localitatea natală a mea și a cumnatei mele, Dorobanți, nu departe de Botoșani. Dimineața frumoasă, luminată de un soare prietenos, cerul senin presărat ici-colo cu câte o zdreanță de nour alburiu, discuțiile lejere și apropiate ce se purtau între ocupanții autoturismului, drumul bun și nu prea aglomerat ne-au favorizat o călătorie agreabilă și tihnită. Tânărul de cetățenie româno-canadiană dorea să facă această
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
satului pe dos”, filozofează pesimist Dumitru Dascălu. Paștele copilăriei În preajma sărbătorilor Pascale, din încețoșatul îndepărtat trecut străbat, prin vremurile care s-au scurs, duioase amintiri ale inocentei copilării. Pentru întâmpinarea Paștelui Natura își îmbrăca haina de primăvară colorată în verde-crud, presărată cu mirifice flori. Noi, copiii, eram bucuroși că scăpam de îmbrăcămintea groasă și peticită, de încălțările hârbuite, încărcate de obiele și ciorapi groși din lână, de căciuli decolorate și roase, de mănuși și fulare. Desculți, cu haine ușoare pe noi
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
Să mă spăl și să mă răcoresc barem și pe urmă oi mai vedea. Am intrat Într-o mare calmă, legănându-se imperceptibil spre cerul de un albastru incandescent. Înotam și mă scufundam și vedeam sub mine nisipul de pe fund presărat cu stânci, traversat de pale de lumină difuză În timp ce Înaintam În larg și-mi aduceam din ce În ce mai repede aminte de tot ce uitasem sau mi se păruse că am uitat vreme de șase ani. Nu l-am găsit ca să-i rup
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]