17,196 matches
-
posibil a punctelor forte ale echipei adverse. e) Folosirea în scopul realizării victoriei a prevederilor regulamentului de joc și ale competiției respective. Aplicarea tacticii în pregătirea echipelor de polo pe apă se face respectând câteva principii: — asigurarea mingii; — elementul surpriză; — provocarea greșelilor adversarului si valorificarea acestora; — folosirea superiorității numerice; — folosirea schimbărilor de direcție și a demarcajului; — anihilarea atacurilor echipei adverse; — depistarea punctelor slabe ale echipei adverse și valorificarea lor; — pregătirea acțiunilor decisive prin manevre înșelătoare orientate în alte sensuri, diferite de
Polo pe apă by Silviu Şalgău () [Corola-publishinghouse/Science/91527_a_92972]
-
concluzia că acest sfat este legitim, justificat și dezirabil. Cele spuse mai sus sunt o ilustrare a definițiilor date argumentării și argumentului, produse de autori consacrați. Astfel, pentru Perelman și Olbrechts-Tyteca, “obiectul acestei teorii este studiul tehnicilor discursive care permit provocarea sau creșterea adeziunii spiritelor la tezele care li se prezintă în vederea asentimentului lor”, argumentul fiind “un răspuns dat pentru a persuada sau pentru a convinge”. Pentru Jean-Blaise Gize, argumentarea este “un ansamblu de strategii discursive ale unui orator A, care
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
victimă, nu apreciem acțiunile negative ale autorului ca fiind justificate, cu atât mai mult cu cât nu întrezărim, nici măcar în comportamentele iritante ale victimelor provocative, prezența conștientă a intenției de a-l răni pe celălalt sau a unei atitudini de provocare. În acest context teoretic, putem eticheta hărțuirea psihologică drept o problemă de relaționare distructivă<footnote Această idee fiind fondată și pe concluzia lui W.Craig și D.Pepler (2005) potrivit căreia, într-o clasă de elevi, va exista un grup
Aspecte ale h?r?uirii psihologice ?n grupul ?colar by Nicoleta Cramaruc () [Corola-publishinghouse/Science/84059_a_85384]
-
iar a trece de o graniță este ceva foarte vag. Pusă în fața necesității de a include tot mai mulți factori cauzali, interni sau transnaționali, pentru a fundamenta analiza comportamentului statului, disciplina relațiilor internaționale a intrat într-o dilemă. Fie accepta provocarea agendei din ce în ce mai încărcate și devenea o componentă internațională a altor discipline din cadrul științelor sociale, fie refuza să fie absorbită de acestea, dar atunci avea o imperioasă nevoie de legitimare științifică. Erau necesare argumente care să poată arăta diferența calitativă a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de cercetători. Dacă avem în atenție comunitatea de cercetare din disciplina relațiilor internaționale de după 1945, evoluția realismului prezintă două aspecte esențiale: istoria internă a rafinărilor și respingerilor conceptuale, ancorată în mediul academic și politic al comunității academice respective și răspunzînd provocărilor sale. Particularitățile cu totul speciale ale realismului în relațiile internaționale fac din conceptul de paradigmă al lui Kuhn ceva care prezintă un real interes pentru studiul acestuia. Ca știință socială care suferă de o problemă endemică de identitate, incapabilă să
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și-a retras rachetele din Cuba. Perspectiva lui John Steinbruner (1974) completează cele trei modele ale lui Allison. De aceea, o primă secvență a capitolului va arăta motivele pentru combinarea celor două abordări. Secțiunea finală va discuta în detaliu posibila provocare generată de analiza politicii externe astfel concepută, la adresa teoretizărilor realiste din relațiile internaționale. CONSTRUIREA CELOR PATRU MODELE DECIZIONALE ÎN POLITICA EXTERNĂ Graham T. Allison și John Steinbruner se referă unul la altul, ceea ce îndreptățește combinarea modelelor lor. Allison (1971: 255
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
relativă a puterii nucleare sovietice prin amplasarea rachetelor în Cuba, mai ales în cazul unei prime lovituri, avea o importanță strategică mult mai mare decît cea a rachetelor din Turcia, pentru SUA. O altă ipoteză vede desfășurarea rachetelor ca o provocare menită să declanșeze un atac al Statelor Unite împotriva Cubei. Aceasta ar fi dus la izolarea SUA în opinia publică internațională, la scindarea NATO și la apariția oportunității ca sovieticii să reacționeze, preluînd controlul asupra Berlinului Occidental. Totuși, a presupune că
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
nu ne murdărim mîinile în mlaștina politicii externe") sau mesianică ("noi am salvat lumea, învățîndu-i pe toți să fie așa cum sîntem noi"). În viziunea sa, aceste două orientări ale politicii externe americane tradiționale erau la fel de nepotrivite pentru a face față provocării sovietice: "În fiecare deceniu, alternativa la politica concilierii sentimentale a fost văzută în termeni de beligeranță liturgică, ca și cum trîmbițarea înverșunată a anticomunismului ar fi suficientă pentru a face zidurile să se prăbușească... Abordarea liberală a tratat politica externă ca pe
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
al dezbaterii dintre teoriile asupra relațiilor internaționale, atunci cînd disciplina a fost pusă în fața declinului paradigmei sale. Savanții au căutat sensul fragmentării din ce în ce mai accentuate și aparent ireversibile a disciplinei în incompatibilitatea valorilor. Aceasta justifică stabilirea programelor de cercetare și evită provocarea fundamentală la adresa asumpțiilor empiriste din relațiile internaționale și economia politică mondială, adică faptul că evaziva căutare a unei paradigme unice acceptate, în această disciplină, nu este atît produsul ideologiilor politice diferite, cît al dependenței de teorie a tuturor evenimentelor. Nu
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
puțin academică. Ei au încercat să salveze suprapunerea dintre agenda în continuă lărgire a politicii internaționale și un realism redefinit. În timp ce teoria lui Waltz a reacționat la dezordinea disciplinei restrîngînd "plasa" globală la componentele sale clasice, alți realiști au acceptat provocarea și au pornit să-și redefinească categoriile centrale ale teoriilor, cu scopul de a cuprinde o parte cît mai largă a agendei globale. Poate că nu este întîmplător că aceste teorii realiste au devenit parte a unei ramuri diferite a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
hegemonice, Marea Britanie a înlocuit Olanda, pentru a fi înlocuită la rîndul ei, în al doilea război, de SUA. Perioada de pînă la sfîrșitul războiului rece a fost caracterizată, potrivit lui Wallerstein, printr-un declin al statului hegemonic și o sporire a provocărilor venite din partea mișcărilor antisistemice din interiorul sistemului (de exemplu pacifismul), dar și din afara sa (blocul socialist). Școala dezvoltării dependent-asociate își îndreaptă atenția asupra interacțiunii non-mecanice și non-materia-liste a forțelor externe și interne în dezvoltarea economică și politică a țărilor mai
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Strange este discordanța dintre, pe de o parte, problemele globale crescînde și acuitatea cu care ele se cer soluționate, iar pe de altă parte, incapacitatea politicienilor și a oamenilor de știință de a înțelege și de a face față acestei provocări. Teoria este văzută ca o punte necesară între înțelegerea lumii reale și posibilitatea de a o schimba. Această întreprindere teoretică are două ținte prin-cipale. Primul este separarea disciplinei relațiilor interna-ționale de cea a economiei internaționale, care împiedică sistematic înțelegerea deplină
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
această viziune asupra lumii nu este doar neajutorată în fața dezastrului pe care l-a cu-noscut lumea la jumătatea acestui secol, ci o astfel de naivitate este chiar responsabilă pentru acest dezastru. Perspectiva sa îmbină viziunea diplomației europene aristocratice cu noile provocări apărute, cum ar fi faptul că societățile au devenit mai bine integrate și mobilizate, iar legitimitatea și suveranitatea internă s-au văzut din ce în ce mai mult condiționate de un larg consens popular. Pentru el, trecerea la societatea de masă a crescut nivelul
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și metodologice), vezi Steve Smith (1980). Odată cu deschiderea unora dintre arhivele sovietice, actualele cercetări sînt mai puțin centrate asupra SUA. 4 Cred că aici respingerea pe care o efectuează Allison este pripită. Ne putem imagina o schimbare progresivă, în care provocarea să fie publică, totuși nu atît de importantă încît să determine rezistență. Umilințele mici, dar continue, sînt adesea o tactică mai bună decît o singură mare umilință. 5 Pentru un enunț elaborat, în care factorilor cognitivi li se acordă un
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
filozofică: Origen, Kirkegaard, Keyserling, Heidegger, Spengler, Dilthey, Massis, Berdiaieff etc. Filozofia lui e o Lebens-philosophie și noțiunile sacre sunt "trăire", "experiență". Nae Ionescu nu urmărește rezolvarea problemelor ci "trăirea" lor. Orice atitudine oricât de neprevăzută ieșită din această acțiune de provocare a "neliniștii" e legitimă. Ascultătorul e îndemnat la "aventură". Învățătorul nu are personal și principial nici o filozofie, afară de aceea cuprinsă în hotărârea de a primi directive de la viață (iraționalismul e total). Filozoful (hegelianism reînviat pentru uzul politicianului) se amestecă în
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
și a civilizației populare strămoșești; Cunoașterea și apărarea propriei identități pornind de la adevărul istoric și al valorilor specifice, răspunzând astfel pe plan național și, daca este cazul, internațional celor ce atribuie peiorativul „ceangău” romano-catolicilor din Moldova, precum și nenumăratelor și nejustificatelor provocări interne și externe; Deschiderea de centre de formare spirituală și socio-culturală conforme cu învățătură Evanghelica; Organizarea de excursii - călătorii de studii și cercetare în domeniul culturii și istoriei poporului român.” O altă realizare medalistica pe care o prezentăm și o
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
ale petrolului din 1973, respectiv 1979; criza economică a capitalismului industrial occidental cu metodele lui de producție fordiste.26 Globalizarea și, în Europa Occidentală, relansarea Comunității Europene, au fost cele mai importante reacții ale elitei politice și industriale la aceste provocări. Capitalismul s-a reinventat cu succes printr-o nouă diviziune a muncii care a determinat migrarea industriei grele către Extremul Orient și transformarea activității economice într-o industrie de servicii în vechea lume industrializată. Aceste procese de transformare au fost
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
fost caracterizate ca fiind un model "șef-agent". Acest lucru a fost schimbat în anii 1980 când guvernele centrale fie și-au redus serviciile de bunăstare, fie și-au terminat câteva programe de redistribuire a resurselor.49 Ca răspuns la aceste provocări multe autorități locale și regionale au transformat necesitatea într-o virtute și au început să-și mobilizeze resursele și să formeze alianțe cu alte autorități locale atât înăuntru cât și înafara statelor lor naționale. În Scandinavia și Suedia, urmate de
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
în lucrări precum Le Phénomène Bureaucratique și La Société Bloquée accentuaseră faptul că sistemul administrativ și politic era "blocat".13 Apoi, descentralizarea urma să fie un mijloc de "deblocare" a sistemului prin nivelurile îmbunătățite de participare cetățenească dar și prin provocarea modernizării și dezvoltării acestuia. Dar în ce măsură aceste reforme și-au atins scopurile? Se poate argumenta că niciunul dintre aceste scopuri nu a fost atins pe deplin. Principalii beneficiari ai acestor reforme au fost, cel puțin la început, într-adevăr notables
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
Trei sferturi din populație locuia în 361 de zone urbane ale țării, iar centrele de dezvoltare dinamice economic nu coincideau deloc cu granițele politice și administrative ale țării. Mai mult, procesul de accelerare a integrării Uniunii Europene a adus noi provocări la adresa guvernării teritoriale. Comisia și-a propus să reflecteze asupra acestor provocări cu scopul de a evita recentralizarea puterii și discreditarea principiilor incluse în reformele din 1982. În același timp, obiectivul comisiei era de a aborda câteva dintre problemele funcționale
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
iar centrele de dezvoltare dinamice economic nu coincideau deloc cu granițele politice și administrative ale țării. Mai mult, procesul de accelerare a integrării Uniunii Europene a adus noi provocări la adresa guvernării teritoriale. Comisia și-a propus să reflecteze asupra acestor provocări cu scopul de a evita recentralizarea puterii și discreditarea principiilor incluse în reformele din 1982. În același timp, obiectivul comisiei era de a aborda câteva dintre problemele funcționale care apăruseră de-a lungul anilor, cum ar fi complexitatea și numărul
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
membre europene asupra guvernării teritoriale, care a făcut parte dintr-o dezbatere mai amplă asupra naturii schimbătoare a guvernării și asupra poziției regiunilor și altor autorități locale în noile structuri de guvernare. Un consens general a constatat faptul că, în fața provocărilor europenizării și globalizării, autoritățile locale și regionale au constituit centre importante de acțiune politică și dezvoltare socio-economică. Acesată nouă paradigmă de dezvoltare cuprindea o nouă apreciere a rolului culturii în general și a culturii locale și regionale în particular. A
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
a lungul anilor 1970 și s-a schimbat puțin când Valéry Giscard d'Estaing a fost ales președinte în 1974. Această scurtă cercetare arată faptul că, în timp ce elitele franceze politice și administrative erau conștiente de nepotrivirea dintre schimbările socio-economice și provocările care avuseseră loc după cel de-al Doilea Război Mondial, și instituțiile politico-administrative tradiționale care datau din secolul al XIX-lea, totuși, doreau să ia măsuri radicale pentru a le reforma. În schimb, departamentele (și cele 36000 de municipalități) au
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
semnificative în Franța de-a lungul a 50 de ani deoarece statul s-a aflat în postura de a se adapta forțat, în primul rând la cerințele impuse de statul bunăstării sociale din timpul perioadei les Trente Glorieuses, apoi la provocările impuse de moda neoliberală a anilor 1980 și, în cele din urmă, la dezvoltările internaționale odată cu accelerarea integrării europene și a globalizării din timpul anilor 1990. Dar înainte de a descrie în detaliu schimbările recente ale sistemului, este necesar în primul
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
circumstanțele schimbătoare ale economiei, societății și a noilor forțe politice care apar.39 Deja, în 1945, École Nationale d'Administration (ENA) a fost înființată de Michel Debré pentru a produce un grup de administratori bine antrenați, capabili să răspundă la provocările adaptării administrației la aceste circumstanțe schimbătoare.40 Chiar dacă absolvenții ENA (énarques) întruchipau o abordare a administrației tipic franceză, nu erau imuni la ceea ce puteau învăța din exterior, chiar de la Statele Unite. În timpul perioadei Trente Glosieuses, de exemplu, când statul bunăstării sociale
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]