19,069 matches
-
cu anason. În jurul doctorului, chipuri hilare se răsturnau de bucurie spre cer. Bărbați și femei se agățau unii de alții, cu obrazul aprins, cu toată enervarea și strigătul dorinței. Da, ciuma încetase o dată cu teroarea și aceste brațe care se înlănțuiau mărturiseau într-adevăr că ea însemna exil și despărțire în sensul adânc al cuvântului. Pentru întâia oară, Rieux putea să dea un nume acestei înfățișări comune pe care o văzuse timp de luni de zile pe toate fețele trecătorilor. Îi era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Constantinopol cu prilejul primirii titlului de hatman al Ucrainei trebuiau acoperite, și Duca Vodă s-a dovedit a nu avea nici un scrupul. Cum luxul de la casa domnească depășea posibilitățile vistieriei, unele impozite au fost mărite de până la 16 ori, după cum mărturisesc cronicile. Dacă oamenii nu puteau să plătească, satul trebuia să plătească în locul lor. Cei care nu puteau plăti în nici un fel erau bătuți și aruncați în închisori ,,ce era pline închisorile de boieri și grosurile de cei săraci, de-i
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
de activitatea marelui cărturar, poet și traducător al literaturii bisericești în limba română, Mitropolitul Dosoftei, vrednic continuator al operei Sfântului Varlaam. Mitropolitul Varlaam a scris în prefața Cazaniei că Scriptura trebuie înțeleasă de hiecine și astfel ,,să învețe și să mărturisească minunate lucrurile lui Dumnezeu”214. Este bine să amintim câteva date din viața și activitatea Mitropolitului Dosoftei. S-a născut în anul 1624. Gheorghe Duică spune despre Dosoftei, că s-a născut aproape de Mănăstirea Probota, însă locul precis nu-l
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
îmbrăcați sfinții sunt la fel cu cele ale strămoșilor noștri. Aceste broderii conferă artei românești un autentic certificat de noblețe și vechime, și o dezvoltare a genului artei în timp, dar și o complexitate, varietate creatoare. Toate creațiile artistice bisericești mărturisesc de trecutul bogat în fapte al străbunilor noștri. Prin tot ceea ce au făcut, s-a înveșnicit amintirea și talentul lor. Dintre icoanele expuse amintesc de: Mântuitorul Iisus Hristos, pictat pe lemn. Icoana datează din secolul al XVI-lea. Domnul Hristos
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
i-l arăta pe Thomas cu degetul: Fiule, iată tatăl tău ! Se trezise speriat, gîfÎind. Avea, uneori, vise neliniștitoare, adevărate coșmaruri unele. Sărise din pat, era singur; ca Într-o spovedanie, dacă Ingrid ar fi fost acolo, i-ar fi mărturisit acesteia cum ajunsese să se Împreuneze cu fiica lui, dar asta ar fi fost o nesăbuință În plus; avea uneori acest impuls: să se spovedească. Îl neliniștea această pornire. Nici În fața unui preot nu trebuia să se destăinuie. Cine l-
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
le gîndiseră, devenea, fără să-și dea seama, religios, măcar preț de cîteva clipe: Doamne, ce faci acolo sus? Ce faci? - se adresa direct. Antonia era o sfîntă! Dacă În clipa aceea ar fi fost lîngă el, i-ar fi mărturisit acesteia tot. S-ar fi simțit, poate, mai ușurat, ar fi primit și un sfat, mai multe; ori un blestem, meritat, pentru cele făptuite cu Ann; fusese un neajutorat atunci, ar fi putut Încerca, pentru cele petrecute, o scuză, Îi
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
în lung și în lat - New York-ul fiind singurul oraș căruia îi place să fie bătut în lung și în lat de fete - și duce o viață perfectă de petrecăreață, dacă vă-nchipuiți că asta-i viața perfectă. N-am mărturisit nimănui, dar, câteodată, înainte să plec la o petrecere, mă uit în oglindă și văd o persoană care pare ieșită dintr-un film ca Fargo. Am auzit că aproape toate fetele din Manhattan sunt măcinate de boala asta. Dar nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
întristat și mai și. Până mi-am luat inima-n dinți s-o sun pe Julie, se făcuse deja patru dimineața, dar era trează: ținea post cu afine, iar crizele de foame n-o lăsau să doarmă. —Julie, i-am mărturisit, sunt atât de nefericită. — De ce, drăguțo, credeam că tu și Eduardo sunteți în al nouălea cer, mă întrebă. Îl ador pe Eduardo, dar pe Zach îl doresc de fapt. Mă gândesc să-l sun. Sunt sigură că-i e dor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Tereza sau ceva de genul ăsta. După ce ni s-a servit cafeaua, s-a întors spre mine și m-a întrebat: — Pot să te conduc acasă? Da!!! strigă Julie entuziasmată. Ar fi foarte încântată. Am luat un taxi. Patrick îmi mărturisi că nu apelează la șoferi când merge la vreo petrecere, deoarece i se pare groaznic că trebuiau să stea și să-l aștepte afară toată noaptea. Poate că Patrick chiar era cu picioarele pe pământ. Vreau să spun, n-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
mă întrebă el părând sincer îngrijorat. —Minunat! i-am replicat. Cu siguranță că comentariile laudative pe care le-a primit la Cannes i-au șters cu desăvârșire din memorie incidentul Advil. —Sigur? Am fost îngrijorat pentru tine după... Paris, îmi mărturisi stânjenit. —Mă simt bine. Totu-i minunat. De regulă, nu spun minciuni, dar când o fac, sunt très convingătoare. Ne-am îndreptat spre Plecări. În sinea mea, eram mai mult moartă decât vie. Vreau să spun, n-aveam nici cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
o lacrimă uriașă mi se rostogoli pe un obraz. Charlie îmi întinse batista lui. Am înșfăcat-o furioasă că este din nou martorul unei scene incomode. E vorba de tipul ăla, Eduardo? mă întrebă Charlie. —Eduardo e însurat! i-am mărturisit cu vocea pierită. Ca, de altfel, și dl G-V! Chiar dacă acum știa jalnicul adevăr despre situația mea deplorabilă, Charlie era încă ușor amuzat. —Ei bine, poate că nu-i chiar așa de rău, îmi spuse. —Nu-i rău? E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
am prăbușit pe podea într-un acces de furie demn de Courtney Love. O lacrimă mi se rostogoli pe obraz și-mi atinse buza. Urăsc istericalele, pe cuvânt. La început sunt grozave, dar se termină, invariabil, prost. Pot să vă mărturisesc ceva p-ș? Odinioară credeam că secretul fericirii constă într-un loc șic cu room-service și mobilier de la Christian Liaigre. Ei bine, nu-i așa. Sincer, dacă ești nefericit, ești nefericit chiar dacă ai cearșafuri brodate sau nu. De-aia vezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
la toartă cu familia Swyre. —Iubito, nu vreau să dai din nou cu piciorul acestui prilej. În viață sunt lucruri mai importante decât visurile țesute în jurul unui bărbat, i-am spus exasperată. (Ca majoritatea fetelor din New York, trebuie să vă mărturisesc p-ș că exact la asta visăm aproximativ 95% din timp. Doar că nu recunoaștem treaba asta în public. Este mult mai acceptabil să spui că te gândești tot timpul la carieră, deși eu sunt de părere că o fată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
singure persoane, sunt șanse mai mari să fii îndrăgostită de acea persoană decât să te fi trezit dintr-odată doborâtă de-o formă urâtă de diabet. — Adevărul e, Charlie, trebuie să recunosc, că am comis o faptă urâtă, i-am mărturisit, dând să-mi deschid poșeta. Dumnezeule, câteodată îmi vine s-o strâng de gât pe Julie. Adevărul e c-a avut dreptate în legătură cu totul. Eram très, très îndrăgostită de Charlie, îndrăgostită și înamorată până peste poate și, iată, el pleca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
o strâng de gât pe Julie. Adevărul e c-a avut dreptate în legătură cu totul. Eram très, très îndrăgostită de Charlie, îndrăgostită și înamorată până peste poate și, iată, el pleca spre LA mâine! Poate trebuie să risc și să-i mărturisesc, fie ce-o fi, sincer, ce simt. Serios, trebuie s-o fac. Vreau să spun, dacă-i vorbesc despre cutiuța de pastile, iar apoi, imediat, îmi răscumpăr greșeala cu o după-amiază foarte romantică și regretabilă, oare va mai fi atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
despre cutiuța de pastile, iar apoi, imediat, îmi răscumpăr greșeala cu o după-amiază foarte romantică și regretabilă, oare va mai fi atât de supărat pe mine? Așa cum spunea și Julia Roberts în Pretty Woman, voiam să trăiesc basmul. I-a mărturisit lui Richard Gere ce simțea pentru el și totul s-a terminat cu bine. Și n-avea nimic în plus față de mine, cu excepția zâmbetului. Vreau să spun, ea era prostituată în filmul acela, dar lui Richard nici că i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
s-o văd. Imaginează-ți prima noastră întrevedere. Ne-am plâns unul altuia nenorocirile, căci era o nenorocire comună. Îmi ziceam: „Așadar pentru nevasta mea și-a lăsat-o bărbatul acela pe-a lui“, și simțeam, de ce să nu-ți mărturisesc adevărul, o anumită satisfacție intimă, ceva inexplicabil, de parcă eu aș fi știut să aleg mai bine decât el și el ar fi recunoscut asta. Iar ea, soția lui, nutrea un gând analog, deși inversat, după cum mi-a mărturisit mai târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
nu-ți mărturisesc adevărul, o anumită satisfacție intimă, ceva inexplicabil, de parcă eu aș fi știut să aleg mai bine decât el și el ar fi recunoscut asta. Iar ea, soția lui, nutrea un gând analog, deși inversat, după cum mi-a mărturisit mai târziu. I-am oferit ajutorul meu pecuniar, tot ce i-ar fi fost de trebuință din averea mea, și la început m-a refuzat. „Voi munci ca să trăiesc și să-mi cresc fata“, mi-a spus. Dar atâta am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
un adevărat jăratic. Cealaltă, cea care trăia cu mine, și-a dat seama de ceva și m-a întrebat: „Ce-i cu tine?“ Conveniserăm să ne tutuim, de dragul fetiței. „Lasă-mă!“, i-am răspuns. Am sfârșit însă prin a-i mărturisi totul, iar ea, ascultându-mă, tremura. Și cred că am molipsit-o de gelozia mea furioasă... — Și, evident, după asta... — Nu, s-a întâmplat ceva mai târziu și pe alt drum. Și anume, într-o bună zi, stând amândoi cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
invidiei cainite, invidia care se naște din turmele supuse ordinii, acea invidie a produs tragedia istoriei Spaniei noastre. Spaniolul se urăște pe sine. Ah, da, există o umanitate pe dinăuntrul celeilalte jalnice umanități gregarizate, există o umanitate pe care o mărturisesc și după care strig implorator. Și cu ce inspirație verbală a scris Cassou că trebuie să i se dea o „organizare divină“! E cert; Augusto Pérez din Ceața mea mă ruga să nu-l las să moară, dar în vreme ce-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
putut vedea Dante cum Italia era slujnică și locantă a durerii. Ahi, serva Italia, di dolore ostello.] Cât despre ideea de a-l face pe cititorul romanului, pe Jugo de la Raza al meu să spună: „Oare am înnebunit?“, trebuie să mărturisesc că cea mai mare încredere pe care o pot avea în judecata mea sănătoasă mi-a fost dată în momentele când, observând ce fac și ce nu fac ceilalți, ascultând ce spun și ce trec ei sub tăcere, mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
s-a întâmplat aici, în Hendaya, să mă întâlnesc cu un biet ins care s-a apropiat să mă salute, spunându-mi că în Spania sunt considerat nebun. S-a dovedit apoi că era polițist, după cum el însuși mi-a mărturisit, și că era beat. Ceea ce nu însemnează tocmai a fi nebun.] Trebuie să repet aici ceva ce cred că am spus în legătură cu Domnul Nostru Don Quijote, și anume întrebarea care i-ar fi fost pedeapsa dacă, în loc de a fi murit recăpătându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
e un animal sacru? I-am îndrugat niște gogoși despre dimensiunea mai ecologistă a ortodoxiei și despre faptul că satul românesc este o eco-comunitate. Trăim, ca să zic așa, într-o democrație a biosferei. Să mă-ngropi, Fănică! Acum, trebuie să mărturisesc, eu chiar credeam o bucățică. E din cauza percepției din prima copilărie. Amintirile mele cele mai vechi sunt cam astea: mă aflu în pat. E martie. Bunica are încă montat războiul și țese covoare și pânze. Salteaua miroase a fân ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
am gândit de mai multe ori dacă e bine să-ți povestesc despre asta. E o experiență intimă, cam ca și cum ți-aș povesti cum am făcut prima oară dragoste, de-aceea am stat mereu în cumpănă dacă să ți-o mărturisesc ori ba. Singurul lucru pe care îl mai pot spune e că, de atunci, în fiecare zi de 21 decembrie mă îmbrac mai frumos, câteodată mă duc în piață și, crede-mă, în ziua aceea mă simt mai înalt! Inserție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
și casa mea. Cred însă că vârsta contează. Îmi fac tabieturi. Marțea merg la Sahara Mart, magazinul cu produse „orientale” al unor iranieni, de unde iau telemea bulgărească, roșii organics, iar azi am luat zacuscă de ardei capia, foarte bună. Căci, mărturisesc, mâncarea este multiculturală, diversă și anostă. Iar eu mănânc în compensație pentru puținătatea plăcerilor și mai ales a țigărilor. Doar dulapul e mai lat ca mine! Noroc că mai înot puțin. Voi fi un dulap cu mușchi. Apropo de cumpărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]