16,753 matches
-
interesante implicații politice și culturale. Exploatînd ignoranța audienței străine, arhitecții români prezintă o imagine mitică a unei perioade interbelice epurate de orice notă discordantă. Arhitecții români sînt prezentați ca niște genii pe nedrept ignorate de istoria arhitecturii din „lumea vestică”, creatori talentați care operau Într-o societate În plin avînt, ce se scălda În binefacerile economice, sociale și culturale ale perioadei interbelice. Unii arhitecți români stabiliți În străinătate, ca Șerban Cantacuzino, merg mai departe propunînd o interpretare cvasiprotocronistă (În filiera teoretizărilor
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
urbanism ale timpului În Europa”, fără a se insista pe ce anume poate fi considerat „progresist” și de ce). Cartea este centrată asupra unui număr de personalități (Marcel Iancu, Horia Creangă, G.M. Cantacuzino ș.a.), arhitecți care sînt prezentați mai degrabă drept „creatori” originali și individuali, decît drept indivizi aflați sub vremi, influențați de istorie și context. De exemplu, nu se fac decît puține aluzii la modul În care curentul modernist (și reprezentanții săi de frunte) este captat pe rînd de diversele ideologii
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
nr. 1259/2001 privind aprobarea Normelor tehnice și metodologice pentru aplicarea Legii nr. 455/2001 privind semnătura electronică; - Legea Arhivelor Naționale nr. 16/1998 , cu modificările și completările ulterioare; - Hotărârea Guvernului nr. 51/2003 privind procedura de predare-primire a documentelor creatorilor și/sau deținătorilor de documente, persoane juridice, care s-au desființat; - Ordonanța Guvernului nr. 27/2002 privind reglementarea activității de soluționare a petitiilor; - Hotărârea Guvernului nr. 1349/2002 privind colectarea, transportul, distribuirea și protecția, pe teritoriul României, a corespondentei clasificate
EUR-Lex () [Corola-website/Law/230144_a_231473]
-
căruia balada Iovan Iorgovan, adevărat „mit dacic al stăpânirii de sine”, i-ar fi dat expresie deplină (Însemnări despre poezie, Lumina ce nu se stinge, Despre folclor și însemnătatea lui, Literatură și spirit autohton). A fost un susținător al „localismului creator” și pleda pentru dinamizarea energiilor provinciei. De unde aspectul de cronică regională din publicistica sa (Figuri bănățene, Contribuții la istoria literaturii bănățene, Lugojul și Universitatea Banatului), folosirea, în linia satirică a lui Victor Vlad Delamarina ori pentru culoare, a graiului bănățean
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285915_a_287244]
-
istorice, dar nu o teorie a istoriei, care de fapt, nu există într-un mod didacticist, disciplinar și autonom. Există mai mulți Foucault într-unul singur, astfel că sintagma Les Foucault nu ar fi deloc nepotrivită. Foucault a rămas un creator de istorii originale și abstracte și de noi perspective teoretice, istoriografice, politice, dincolo de "tema literară" hayden-whiteană din 1973, aceea a "distrugătorului istoriei" mai mult un șoc pentru mediul intelectual occidental, decât o realitate a gândirii autorului francez. Cinci ani mai
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
orice activitate spirituală într-o afacere. Spiritul afacerist al capitalistului de ieri și de azi tinde să modifice într-un mod radical ideea de cultură scrisă, funcțiile sale față de societate și oameni... Un autor este cel care inventează ceva, un creator original, precum Freud (1856-1939) și psihanaliza, care ulterior a devenit o putere-cunoaștere, dezvoltată în instituții și pentru controlul sufletelor cu probleme. Pentru Foucault, a fi autor este echivalent cu a fi un creator total, și nu istoric sau social scientist
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
autor este cel care inventează ceva, un creator original, precum Freud (1856-1939) și psihanaliza, care ulterior a devenit o putere-cunoaștere, dezvoltată în instituții și pentru controlul sufletelor cu probleme. Pentru Foucault, a fi autor este echivalent cu a fi un creator total, și nu istoric sau social scientist. Generic, toți care spun/fac ceva sunt autori, la fel cum sub masca termenului de "intelectual" se revendică toți cei cu studii universitare, mai ales în societatea românească de azi, pauperizată și polarizată
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
mentală, abundentă în spațiul mioritic. Această neînțelegere este alimentată de o gândire antinomică, dialectică, care trasează "opoziții" în câmpurile de cunoaștere, ca, de exemplu: teoretic-practic; deductiv-inductiv; util-inutil; adevăr-fals; concret-abstract; pozitiv-negativ; trasează opoziții între câmpurile de cunoaștere și îl aruncă pe creator într-un spațiu al absurdului cotidian. Societatea românească, aproape întotdeauna, s-a manifestat eronat în raport cu cei care au oferit cunoaștere autentică, considerându-i rupți de realitate, izolați într-un turn de fildeș. Această percepție colectivă este și un document al
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
domeniul fizicii, un om cu mari intuiții în sfera științei). Primul studiu aprofundează ideea că Eminescu, fiind un mare poet al Ființei, însetat de absolut și de forme perfecte, este atât de implicat în contemporaneitate,prin numeroasele afinități cu iluștrii creatori ai timpurilor noi, încât poate fi considerat și un poet al secolelor XX-XXI. Cea de-a doua lucrare, alcătuită dintr-o suită de dialoguri cu eminescologi din toată lumea (Italia, Franța, Turcia, Slovacia, Ungaria, Rusia, China, India, Japonia, România ș.a.), conturează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286228_a_287557]
-
pe de o parte, contemplarea entuziastă a scrisului artistic și, pe de altă parte, necesitatea conceptualizării. De aici, preferința pentru cumpătarea comentariului istorico-literar. Într-o primă etapă, cuprinsă între 1950 și 1970, se observă înclinarea către îmbinarea biografiei spirituale a creatorului cu biografia operei. Monografiile Calistrat Hogaș (1960), G. Topîrceanu (1966), Mihail Sadoveanu (1966) și Hortensia Papadat-Bengescu (1973) sunt „studii monografice” construite după o structură tradițională, cu dorință de obiectivitate și de claritate didactică. Premisele sunt însă frecvent subminate de adoptarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286265_a_287594]
-
cât și la nivel individual. Aprecierile se întemeiază pe factori de ordin estetic și urmăresc să afle „dominante” și permanențe, pentru a surprinde „o dinamică globală a valorilor”. Particularitățile fundamentale ale literaturii române sunt definite prin investigarea modului în care creatorii concep spațiul și timpul, sacrul, natura, alteritatea, coincidența contrariilor, voința de a trăi, capacitatea de a cunoaște, dorul, solarul și nocturnul, tragicul. La scriitori din diferite perioade sunt analizate modalitatea de construire a epicului, tipologia personajelor, raporturile dintre tradiție și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286265_a_287594]
-
protestul la adresa absurdului totalitar, conferind astfel scrisului lui B. o dimensiune nebănuită în anii ‘50 ai secolului trecut. Baconsky credea în superioritatea artei, poezia și eseistica lui puțin scorțoasă, cultă în chip excesiv, însă profundă și originală, apără totdeauna imaginea creatorului solemn, estetizant, seniorial, pierdut în cerul marilor modele. El însuși, ca om, trecea până de curând printre noi ca un prinț exilat, abstras și melancolic, de o melancolie puțin studiată, voievodală. Am avut sentimentul, citindu-l și observându-l de la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285529_a_286858]
-
Craig A. Evans Cel mai vechi Crez (sau mărturisire a credinței) oficial al Bisericii creștine este Crezul Apostolic a cărei formulare actuală datează probabil din secolul al III-lea. Crezul, care ne este familiar, afirmă: Cred în Dumnezeu, Tatăl atotputernicul, Creatorul cerului și al pământului și în Isus Cristos, Fiul său unic, Domnul nostru care s-a zămislit de la Duhul Sfânt, s-a născut din Maria Fecioara; a pătimit sub Ponțiu Pilat, s-a răstignit, a murit și s-a îngropat
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
tot poporul lui Dumnezeu va exista o nouă viață trupească. De fapt, unii evrei, ca și mulți dintre primii creștini, credeau că orice ființă umană care a trăit vreodată va învia din morți cu trupul, pentru a se prezenta în fața Creatorului său și a fi judecată pentru ceea ce a făcut prin trup. Nu ar avea niciun sens ca un suflet dematerializat să fie judecat pentru lucruri pe care le-a făcut trupul. Alții credeau - acest lucru se poate observa în funcție de texte
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Un regizor-animator febricitant, exploziv, inventiv. Pledoariile sale, marcate de teoriile lui Aleksei Tairov, Anton Giulio Bragaglia (pe care l-a și cunoscut), Gordon Craig (conceptul de „supramarionetă” al acestuia îl entuziasma), privilegiază, cu inflexiuni incisive vizând „corul babelor tradiționaliste”, regizorul creator, suveran în spațiul scenic. În teatru, potrivit viziunii sale cu nuanțe de fanatism, prioritatea trebuie să revină imaginației. Cu o debordantă inventivitate, S. are, de pildă, ideea unui Teatru de Vedenii, care să transfere cotidianul în fantastic, precum și - într-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289518_a_290847]
-
foarte multe cazuri pe criterii diferite, frecvent vor aparea erori în aprecierea biodiversității specifice (Dan Cogălniceanu, 1999). Diversitatea genetică (intraspecificăă reprezintă variabilitatea genotipurilor și genofondului din interiorul populațiilor unei specii, pe întregul saă areal de raspândire Omul este și un creator de biodiverstiate, nu numai un factor de erodare a acesteia. De-a lungul timpului, cel mai adesea prin metode empirice, comunitățile umane au obținut un număr impresionant de soiuri tradiționale sau locale, precum și de rase. Datorită faptului că foarte multe
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
mod personal, participii active sau pasive, ori propoziții nominale. Numitorul lor comun îl constituie funcția referențiala: ele desemnează divinitatea afirmând totodată ceva despre ea. Ceea ce afirmă numele este uneori simplu și ușor de înțeles („Unul”, „Cel dintâi și Cel de pe urma”, „Creatorul”), dar de cele mai multe ori generează interpretări multiple și transferuri foarte variate în alte limbi. De aceea, orice înțelegere și, cu atat mai mult, orice traducere a acestor texte aduc în joc intertextualitatea. Traducătorul aflat în fața originalului nu se poate dispensa
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Pellat et J. Schacht, sous le patronage de l’Union Académique Internaționale, Leiden, E.J. Brill, vol. 1, 1950, pp. 419-423. Autorul distinge în Coran trei teme dominante cu privire la Dumnezeu 9 și le ilustrează cu câteva nume divine corespondențe: 1) Dumnezeu creator, judecător și răsplătitor (ƒ"liq - „creator a toate”, bad‘ - „inițiator absolut”, ≤"kim - „judecător suprem”, rabb, m"lik - „stăpân, rege”); Dumnezeu unic, Unul în sine (w"≤id, ’a≤ad, Huwa); 3) Dumnezeu atotputernic și milostiv (wakl - „răspunzător”, ra≤m"n
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
patronage de l’Union Académique Internaționale, Leiden, E.J. Brill, vol. 1, 1950, pp. 419-423. Autorul distinge în Coran trei teme dominante cu privire la Dumnezeu 9 și le ilustrează cu câteva nume divine corespondențe: 1) Dumnezeu creator, judecător și răsplătitor (ƒ"liq - „creator a toate”, bad‘ - „inițiator absolut”, ≤"kim - „judecător suprem”, rabb, m"lik - „stăpân, rege”); Dumnezeu unic, Unul în sine (w"≤id, ’a≤ad, Huwa); 3) Dumnezeu atotputernic și milostiv (wakl - „răspunzător”, ra≤m"n, ra≤m - „îndurător”, ghafór, ghaff"r
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
fără sfârșit, în opoziție cu conceptul de timp - nu se regăsește ca atare în Coran (și, de altfel, nici în Biblie). El transpare doar în expresii cu caracter concret, semnificând fie preexistenta lui Dumnezeu în raport cu tot ce exista, El fiind Creatorul a toate, fie permanentă lui după ce toate vor pieri. Acești doi poli sunt desemnați laolaltă doar de expresia al-’Awwal wa al-’!ƒir , în vreme ce numele celelalte se referă doar la cel de-al doilea. 2.1.3.1. al-’Awwal
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
le Premier et le Dernier”/„le Début et la Fin”82; DM „le Premier et le Dernier”, YA și Arb „the First and the Last”. Apare o singură dată, la v. 57, 3. Versetul următor spune despre Allah că este Creatorul cerurilor și al pământului. Semnificații de bază: preexistent în raport cu universul și care dăinuie după el. Considerăm că o traducere mai potrivită a acestei expresii ar fi „Cel dintâi și Cel de pe urma”: stilistic, are mai multă solemnitate decât „Întâiul și Ultimul
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
ill" huwa... (6, 106): „Urmează ceea ce Domnul tău ți-a descoperit: nu este dumnezeu afară de El...” (GG) ... All"h Rabbu-kum. L" il"ha ’ill" huwa ‚"liq kulli šay’ fă-‘budó-hu... (6,102): „...Dumnezeu, Domnul vostru. Nu este dumnezeu afară de El, Creatorul tuturor. Închinați-vă Lui!...” (GG) ...all": lahu mulk al-samaw"t wa-l-’arð l" il"ha ’ill" huwa yu≤ wa-yumț... (7,158): „...Cel ce are împărăția cerurilor și a pământului. Nu este dumnezeu afară de El. El dăruiește viață și moartea
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
b mutafarriqóna ƒayr ’am All"h al-W"≤id al-Qahh"r (12, 39): „Mai mulți stăpâni răzlețiți va sunt mai buni decât Dumnezeu Unul, Biruitorul?” (GG) All"h ‚"liq kulli šay’ wa-huwa al-W"≤id al-Qahh"r (13, 16/ 17): „Dumnezeu este Creatorul a toate. El este Unul, Biruitorul”. (GG) Yawma tubaddalu al-’arð ghayra al-’arð wa-al-samaw"t wa-barazó li All"h al-W"≤id al-Qahh"r (14, 48/49): „În Ziua când pământul va fi înlocuit cu un alt pământ, si cerurile
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
temători.” (GG) ’inna Waliy- All"h all": nazala al-Kit"b... (7, 196/195): „Stăpânul meu este Dumnezeu, Cel care a pogorât Cartea.” (GG) ...F"”ir al-samaw"t wa al-’arð ’anta Waliy- f al-duny" wa al-’"ƒira... (12, 101/102): „Creator al cerurilor și al pământului, Tu ești Stăpânul meu în viața de acum și în viața de apoi...” (GG) ...All"h huwa al-Wal wa-huwa yu≤ al-mawt" wa-huwa ‘al" kulli šay’în qadr (42, 9/7): „...Dumnezeu este singurul Oblăduitor
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
în muqț: „Cel care mijlocește intru bine va avea o parte din el, iar cel care mijlocește intru rău, va purta răspunderea: Dumnezeu ia seama la toate.” (t.n.) Semnificații de bază: cunoscător, spre a răsplăți. 2.1.9. Creator 2.1.9.1. al-H"liq: SOI „făcătorul”; ASM „Făcătorul” (59, 24)/„Crea torul”; GG „Creatorul”; Marr „Creator”; RB și DM „le Créateur”; YA și Arb „the Creator”. Figurează ca atare în lista de Nume de la v. 59, 24; mai
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]