19,069 matches
-
Duminică dimineața O săptămână plină de conferințe. Asta este ce s-a petrecut consistent și oricum am fost la 5 și am ratat multe altele. S-a desfășurat în campus o mare conferință despre Women’s Sexualities (again!!!), la care, mărturisesc, nu m-am dus decât la două paneluri, unul despre prostituție în estul Europei și altul despre China. Maria a fost chiar foarte bună și mă tot întreb cum e cu putință o asemenea forță a naturii. Lucrarea asta a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
naiba. Cred că a fost o mașină, zic, făcând eforturi să-mi iau un ton firesc. Afară, în stradă. Maya mijește ochii. — Samantha, rostește lent și amenințător. Ai cumva un echipament electronic asupra ta ? Am sentimentul că dacă nu-i mărturisesc adevărul îmi va sfâșia oricum prosopul de pe mine. — Tocmai voiam să trimit un email, spun într-un final și scot rușinată BlackBerry-ul. — Workaholici ce sunteți ! Mi-l înșfacă din mână exasperată. E-mail-urile pot să mai aștepte. Toate pot să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
departe. La călcat te pricepi ? Ridică privirea, brusc alertată. Nu se poate să nu fi călcat la viața ta. La capitolul ăsta nu prea văd cum ai fi putut să-i tragi în piept. — Le trimit la Stacey Nicholson, îi mărturisesc. E din sat. Și-mi ia trei lire de cămașă. — Stacey Nicholson ? Iris lasă creionul jos. Tălâmba aia cu capu’n nori? — În anunț zicea că are experiență la călcatul rufelor. Are cinșpe ani ! Irish își trage scaunul, de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Sincer, mă văd mai degrabă ca un John Boy. — Hmmm. Îl măsor bine din priviri. OK, dacă ții tu, poți să fii John Boy. Când eram mică eram topită după John Boy. Lucru pe care evident nu i-l voi mărturisi niciodată lui Nathaniel. —’aide. Nathaniel îmi întinde mâna. Hai să mergem la Ike’s Tavern. — Ike era tipul care avea magazinul. Îmi dau ochii peste cap. Cum e posibil să nu știi nici măcar atâta lucru ? În drum spre casă trecem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
de puțin, în caz că interesul narațiunii ne-ar cere să-i sondăm intimitatea, chiar să-și afirme vehement iubirea, dar nu e ea femeia care să se mintă singură, fiind chiar probabil, dacă am insista și mai mult, să ajungă să mărturisească că uneori el i se pare prea prudent, ca să nu spună calculat, închipuindu-ne că ne-am împinge cercetarea spre o zonă atât de negativă a personalității. Era sigură că bărbatul închisese telefonul contrariat de discuție, îl îngrijora probabil perspectiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
n-ar ști ce să răspundă, însă pur și simplu s-ar supăra dacă întrebarea ar fi alta, La ce te gândești de pari așa de distrat. Ar spune nu, domnule, ce idee, nu e distrat, doar pentru a nu mărturisi că se simțea îngrijorat ca un copil din pricina câinelui, dacă stă la adăpost în cușcă, dacă, acum că-și mulțumise stomacul și-și refăcuse energiile, și-o fi urmat călătoria, în căutarea unei hrane mai bune sau a unui stăpân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
fi spus, Dacă mă însor cu ea, aș avea cine să aibă grijă de mine, din nou se demonstrează ce nu mai are nevoie de demonstrație, cel mai greu pentru un bărbat e să-și recunoască slăbiciunile și să le mărturisească. Mai ales când acestea se manifestă în afara anotimpului potrivit, ca un fruct pe care creanga abia îl ține pentru că a apărut prea târziu. Cipriano Algor oftă, apoi se uită la ceas. Era timpul să meargă să-și ia ginerele de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
și practicată, un surge et ambula vernacular care n-are idee încotro se îndreaptă și tocmai de aceea sperie. Marçal Gacho, care, doar cu o oră înainte, sau mai puțin, cu un mișcător abandon, rar întâlnit la sexul masculin, se mărturisise copil, este, până la urmă, fără să aibă habar, tată embrionar de câteva săptămâni, lucru care, din nou, ne demonstrează că nu trebuie niciodată să ne simțim siguri de ceea ce credem că suntem pentru că, chiar atunci, s-ar putea foarte bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
consoleze, dar cuvintele rostite, Lasă, la urma urmei, nimic nu contează, cu siguranță n-au fost cele mai adecvate intenției. Ieși în curte amărât de inevitabilul gând că se arătase nedrept cu fiica lui, și, mai mult, conștient că-i mărturisise ceea ce refuzase să admită până astăzi, că vremea lui de bărbat a ajuns la capăt, că, zilele astea, femeia numită Isaura Estudiosa nu fusese decât o fantezie a minții lui, o minciună voluntar acceptată, o ultimă născocire a spiritului lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
prin minte în timpul tăcerii ce urmase spuselor lui Marçal, nu gândurile intime, pe care le ține ferecate în seiful pateticului său orgoliu de bătrân, ci gândurile care, într-un fel sau altul, sunt comune tuturora în această casă, că le mărturisesc sau nu, și care se rezumă în câteva cuvinte, ce ne așteaptă mâine. Și spuse, E ca și cum am umbla în întuneric, la pasul următor ori înaintăm ori cădem, vom începe să ne dăm seama ce ne așteaptă atunci când prima comandă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
achiziții, dacă-mi pun ochelari negri și o șapcă pe cap pot fi oricine, E o idee bună, foarte bună, spuse Marta, ne-am putea apuca imediat de fabricarea păpușilor, Așa m-am gândit și eu, spuse Marçal, Și eu, mărturisi Cipriano Algor. Se priviră lung, tăcuți, zâmbitori, până când olarul întrebă, Și când asta, Chiar mâine, răspunse Marçal, profităm de timpul meu liber, altă ocazie doar peste zece zile, n-ar mai avea rost, Mâine, repetă Cipriano Algor, vrei să spui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
era că nu stătuse niciodată așa, la picioarele a doi oameni cărora le dăruise pentru totdeauna dragostea lui de câine, lângă o bancă de piatră propice meditațiilor serioase, așa cum el însuși, începând de astăzi și din experiență personală, va putea mărturisi. Să umpli jumătate de metru cub cu jăratec cere timp, mai ales dacă lemnul, cum se întâmplă, n-a fost complet uscat, ca dovadă i se văd fierbând ultimele seve la extremitatea opusă celei care arde. Ar fi interesant, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
profite de somnul bun de dimineață care, poate pentru că n-avem despre el decât o conștiință vagă, este, din toate, cel mai reparator, însă excitația provocată de ideea care îi venise, amintirea statuetelor sub cenușa caldă, și, de ce să nu mărturisim, precipitata informație anterioară că n-adormise din nou, toate astea la un loc l-au făcut să dea la o parte așternuturile și să alunece repede pe podea, la fel de proaspăt și de agil ca și în anii tinereții. Se îmbrăcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
-se de multe ori sau o spunem noi înșine, Te obișnuiești, o spunem, sau ni se spune, cu o seninătate care pare autentică, pentru că, într-adevăr, nu există, sau încă nu s-a descoperit, un alt mod de a ne mărturisi resemnările cu demnitate, ce nu întreabă nimeni este cât de greu te obișnuiești. Marta ieși din magazin aproape în lacrimi. Cu un soi de remușcare disperată, ca și cum s-ar fi acuzat că a înșelat-o pe Isaura, se gândi, Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
ar fi posibilă stabilirea unei relații între acest comportament și gândul care i-a dat naștere, un gând care a urmărit-o tenace de când a intrat în apartamentul din Centru și pe care ea și-a jurat să nu-l mărturisească nimănui, nici măcar tatălui, deși îl are aici atât de aproape, nici, închipuiți-vă, propriului ei soț, în ciuda afecțiunii pe care i-o poartă. Ce i-a trecut Martei prin minte și a prins rădăcini, pe când pășea în noul ei cămin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
și spiritului, și că, pentru un bărbat în situația lui, căruia viața nu-i mai rezervă triumfuri industriale și artistice de primă sau secundă importanță, faptul că mai are încă o femeie pe care o iubește și care i-a mărturisit aceeași afecțiune, este un mare noroc și o minunată binecuvântare. Ar însemna însă că nu-l cunoaștem pe Cipriano Algor. Așa cum înainte ne-a spus că un bărbat nu-i va cere unei femei să se căsătorească cu el dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
observa în schimb, dincolo de ușurarea firească a celui care vede că nu e, de fapt, atacat de o nălucă nefastă, era un soi de satisfacție rușinată, ceva ca un emoționat sentiment de recunoștință care poate într-o zi va fi mărturisit. Ce faci aici, repetă, Am venit să văd, spuse Cipriano Algor, Și nu te-ai gândit la problemele pe care o să le am dacă află cei de sus, nu te-ai gândit că m-ar putea costa slujba, Vei spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
femei cu care niciodată nu fusese intim, că a dormit, ea, în patul lui, oricât de energic ar fi mers spre casa unde se petrecuse echivoca întâmplare, își va suspenda fără îndoială pasul, privind uluit îndrăzneața creatură, bărbații, s-o mărturisim o dată pentru totdeauna, nu vor reuși niciodată să înțeleagă femeile, din fericire acesta a reușit, fără să știe prea bine cum, să descopere în mijlocul confuziei cuvintele exacte pe care le cerea momentul, N-o să mai dormi niciodată în altul. Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
contează faptul că ai compus cutare sau cutare vers. Mi s-au relatat fraze atât de blasfemiatoare Încât, de le-aș cita, m-aș simți la fel de vinovat ca și acela care le-a proferat. Nu caut să te fac să mărturisești, nu caut să-ți dau o pedeapsă. Aceste acuzații de alchimie nu mi-au intrat pe o ureche decât ca să iasă pe cealaltă. Suntem singuri, suntem doi bărbați instruiți și nu vreau decât să aflu adevărul. Omar nu e deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
de fiecare dată, răspunsul tovarășului său sosește precis, riguros, ireproșabil. Când vin zorii, nici unul, nici celălalt n-a dormit, n-au simțit timpul trecând. Hasan Încearcă o adevărată bucurie. În ceea ce-l privește, Omar este subjugat, nu poate decât să mărturisească: — N-am Întâlnit niciodată un om care să fi Învățat atâtea lucruri. Ce-ai de gând să faci cu toate aceste cunoștințe? Hasan Îl privește cu neîncredere, ca și cum i s-ar fi siluit cine știe ce ascunziș al sufletului, dar se Înseninează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
om pe care tocmai l-am Întâlnit. Este de o mare inteligență, erudiția Îi e imensă, iar abilitatea, dezarmantă. Mi se pare cu totul potrivit pentru postul de sahib-khabar, și sunt sigur că propunerea ta Îl va Încânta. Mi-a mărturisit că venise de la Rey la Isfahan cu nădejdea de a ajunge să lucreze pentru tine. — Un ambițios, murmură Nizam printre dinți. Chiar În asta constă destinul meu. Când găsesc un om demn de Încredere, acesta e lipsit de ambiție și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Guvernatorul surâde, Își spune că dervișul nu e lipsit de umor. Dar oaspetele său nu zâmbește. — Am venit să iau În stăpânire locul acesta, toți bărbații din garnizoană Îmi sunt credincioși! Finalul acestui schimb de replici este, trebuie s-o mărturisim, pe cât de uimitor, pe atât de neverosimil. Orientaliștii care au consultat cronicile epocii, mai ales lucrările consemnate de ismailiți, au fost nevoiți să le citească și să le recitească pentru a se convinge că nu erau victimele unei mistificări. Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
fortăreței. Un martor l-a acuzat pe cel de-al doilea fiu al lui Hasan. Fără să mai Încerce să-i verifice spusele, acesta din urmă a poruncit să fie retezat capul ultimului său fiu. Peste câteva zile, adevăratul vinovat mărturisea; era, la rându-i, decapitat. Biografii Marelui Maestru amintesc masacrarea fiilor acestuia spre a-i ilustra rigoarea și imparțialitatea; precizează că obștea de la Alamut a devenit, cu ajutorul acestor pedepse exemplare, o oază de virtute și moralitate, ceea ce e lesne de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
gentilom mă invită să-l Întovărășesc acasă, ca să luăm masa Împreună; era atât de sigur că avea să-mi obțină o dată mai mult acordul, Încât strigă după un birjar chiar Înainte ca eu să pot formula un răspuns. Trebuie să mărturisesc că n-am regretat-o niciodată. Se numea Charles-Hubert de Luçay, locuia Într-o casă impunătoare de pe bulevardul Poissonnière. Era văduv, cei doi fii Îi erau În armată, fiica sa avea să-ți devină mamă.” Ea avea optsprezece ani, tatăl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
găseam la New York, la gară, ca să vă primim. Aveam doi ani. Îmi aduc aminte perfect. Am vorbit despre tine, despre Khayyam, despre Persia, eu Îți prezisesem chiar un destin de mare orientalist. Mi-am luat o mină stânjenită ca să-i mărturisesc că mă Îndepărtasem de previziunile sale, că interesele mele se Îndreptau acum spre altceva, că mă orientasem mai curând spre studiile financiare, având de gând să preiau, Într-o bună zi, antrepriza de construcții navale Înființată de tatăl meu. Rochefort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]