19,653 matches
-
de alta. Apoi mi-a întins și mie câteva. Am făcut și eu la fel, dar veverițele s-au dus numai la bătrân, cătând bănuitor spre mine. Vezi? Au zăpsit că ești străin, fiule. O să mai dureze până să se obișnuiască cu prezența ta. Așa că să nu fii supărat pe ele. Sunt ființe inteligente și foarte prietenoase, dar și prevăzătoare. Da’ iarna cine le hrănește, părinte? Întâi trebuie să știi că ele au grijă să îngroape în diferite locuri alune, nuci
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
doamna era însoțită și de beizadele, că altfel trebuia să mai facem și alte temenele. Și în fața cui? În fața unor copii! În fața unor copii, dar nu oarecare - am pus eu gaz pe foc... De-ar fi trecut numai ei, dar obișnuiesc să poarte după dânșii tot soiul de odrasle boierești care de care mai nelegiuiți... La auzul acestor cuvinte, am plecat capul simțindu-mă vinovat pentru că i-am răscolit bătrânului - poate - amintiri neplăcute. El a băgat de seamă și, bătându-mă
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
stînjîni de lungu și de lat, la Cizmărie, denaintea pivniții giupînului a lui Statie grecului grădinarului mării sali a lui Vasilie (Lupu) vodă”. Și Statie grecul l-a cumpărat la 30 august 1642 (7150) de la Săman”. Cred că te-ai obișnuit cu faptul că dughenile cu pivniță sau chiar numai locurile de dughene nu prea stau doar în mâinile unui stăpân. Când e vorba de un oarece câștig, se vând fără prea multă vorbă. Așa a făcut la 7 decembrie 1650
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
mai așteaptă nici o vorbă de la mine. O pornește spre Ulița Făinei. Trebuie să știi - da’ ce spun eu? Știi foarte bine că pe o asemenea uliță dughenile și casele nu stau prea mult în mâna unui stăpân. Până să se obișnuiască cu noua cumpărătură, vine un altul, care - oferindu-i preț bun - îl ademenește să-i vândă casa sau dugheana...și de a doua zi găsești alt stăpân. În timp ce sfinția ta vorbea, tocmai mi-am adus aminte de așa o întâmplare
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
voce, "acesta este norocul nostru", spunea singura televiziune din țară, de dimineața până seara, "dacă lucrurile nu ar sta așa, am pluti într-o baie de sânge, spunea la televizor comunistul cu față umană, fiindcă oamenii au crescut, s-au obișnuit cu viața și obiceiurile de sub ocupația comunistă, nu pot să se transforme imediat "în fiare", accentua frenetic comunistul cu față umană, ei au învățat "să fie umani", să se ajute între ei, să plece la fabrică și să vină de la
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
răbdătoare, să se plimbe pe stradă fără teama de a fi jefuiți sau violați în plină zi", nimeni nu avea ce jefui, toți erau la fel de săraci, iar violurile nu se publicau, se petreceau pe ascuns, în surdină, nimic interesant, se obișnuiseră să locuiască în blocuri de beton neîncălzite, să rabde de foame, de sete, de frică, să stea la cozi după rația de pâine, și ce dacă stăteau la cozi, stăteau oricum în fabrică sau acasă cu mâinile încrucișate, uneori era
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
se compară cu groaza trăită pe viu. Oooo, nicidecum. Dar să revenim la războiul civil care nu a mai avut loc fiindcă la conducerea țării a venit Un Comunist cu Față Umană. Acest lucru a fost posibil fiindcă oamenii erau obișnuiți cu fața acestuia, chiar și cei care urau acest regim spuneau că șocul de trecere de la o orânduire la alta, în acest caz, nu era așa de mare încât să se transforme într-un război civil. Deci prima binecuvântare de după
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
făceau așa și pe dincolo, li se spunea voi sunteți ființe cu șapte capete, ei își puneau șapte capete, se uitau apoi în oglindă, imaginea de acolo li se părea stranie, dar ei ridicau din umeri și încercau să se obișnuiască, n-am să spun cu ideea, deoarece nu vreau să fac o cacofonie, se obișnuiau cu cele șapte capete, sau se amăgeau doar, era totuna. Acum, în vremurile noastre, un degeabist este un mare degeabist. El se uită cum alții
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
își puneau șapte capete, se uitau apoi în oglindă, imaginea de acolo li se părea stranie, dar ei ridicau din umeri și încercau să se obișnuiască, n-am să spun cu ideea, deoarece nu vreau să fac o cacofonie, se obișnuiau cu cele șapte capete, sau se amăgeau doar, era totuna. Acum, în vremurile noastre, un degeabist este un mare degeabist. El se uită cum alții fură, cum alții mint, cum alții spun că fac istoria, când toți proștii știu că
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
el. Aide i-a răspuns sec: "Fiindcă nu vreau să mă mărit cu o bancă". S-a stârnit un haz nebun. "Zi mai departe, zi mai departe", strigau și fetele, și băieții bătând cu picioarele în podea. Aide continuă: Ne obișnuim cu băieții noștri cum ne obișnuim cu băncile, nu?" Sala gemea de râsete. Silueta profesorului a apărut în ușă, s-a uitat la hărmălaia din sala de curs, a urcat la catedră, și-a aranjat cărțile într-un șir ordonat
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
Fiindcă nu vreau să mă mărit cu o bancă". S-a stârnit un haz nebun. "Zi mai departe, zi mai departe", strigau și fetele, și băieții bătând cu picioarele în podea. Aide continuă: Ne obișnuim cu băieții noștri cum ne obișnuim cu băncile, nu?" Sala gemea de râsete. Silueta profesorului a apărut în ușă, s-a uitat la hărmălaia din sala de curs, a urcat la catedră, și-a aranjat cărțile într-un șir ordonat și a început să-și confecționeze
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
un plâns cu sughițuri, își poartă nevoia ei de a cânta ca pe o cocoașă, ea tot crește în mine, mi-e din ce în ce mai greu să o duc... Săptămâna aceasta a crezut că își pierde mințile. Toți din casă s-au obișnuit să se folosească de ea. Cum o văd că exersează la vioară, cum o întrerup, constată că lipsește ceva, că ar fi bine să... Știe că astfel o enervează și se apucă de treburile casei, iar ei se pot uita
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
să se îngrijească să pună deoparte pentru iarnă mere pădurețe, alune, mure, afine, zmeură. Acestea trebuiau ținute pentru zilele când erau bolnave sau pentru zilele în care gerul îi împiedica pe "oamenii buni" să le aducă de mâncare. Sandei se obișnuise cu acest ritual, merindea adusă de oamenii pe care nu-i văzuse niciodată la față îi prisosea, încât strădaniile ei de a-și completa meniul zilnic se reduceau la o grămăjoară de alune și la una de mere pădurețe. Zmeura
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
folos în caz de război sau de incendii, de la îmbrăcăminte la cărți, adusese și pianul, la care aveau voie să cânte, pe vremea când încă mai trăia mama ei, doar la apusul soarelui. Nu înțelesese niciodată această restricție, dar se obișnuise să nu aibă voie să fie curioasă, pentru unele lucruri trebuia să ai răbdare, răspunsurile vin singure, trebuie doar să fii atentă să le deslușești, la unele întrebări nu e bine să cauți răspunsuri, ele pot fi dureroase, acestea erau
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
droguri, asta nu intra nicicum în capul ei, dar el susținea sus și tare că ba da, este un traficant de droguri, că de fapt aceasta este vocația lui, el nu voia să trăiască asemenea unui cerșetor, așa cum s-au obișnuit ei, nu va accepta un stat care i se cace în cap, doar ei sunt capabili să își proslăvească conducătorul și să îl voteze o mie de ani, "trăiți în minciună, eu de ce n-aș fi criminal, ce aveți voi
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
războiului, după ce, de Sânta-Mărie, mâncase, ultima oară, mazăre cu slănină. Lângă patul lui de spital, se oprise un ofițer neamț, roșcat, cu binoclu la șold și trei gradați, cu căști, înarmați, închingați și încătărămați, dar fără halat alb, cum se obișnuia în salonul de spital. După ce au salutat militărește, i-au adus la cunoștință, vorbind prost, într-o românească stropșită: "Țara tumneafoastr nu mai este aliat nostra. Armata tumneafoastr trădat armata de la Reich. Germani cu Rumania, acum, inamic. Tumneafoastr are statut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
îndrăzneața apropiere a unei potăi viclene. Fluturau din cap, ca taurul, atunci când cei mai nepricopsiți și mai mișei, scârțâind din condeie cu penițe gata exersate sau înmuind creioane chimice în gură, semnau cereri de intrare în Gospodăria Agricolă Colectivă. Se obișnuise cu ambianța grea, otrăvită în fum de țigară, cu acest decor de scaune descleiate, de dușumea dată cu motorină, de expresii stereotipe și fără noimă, în care se detașa figura hazlie de prostovan al lui Chirpic, supranumit Faraon, cel ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
un nedemn și nemeritat anonimat. Academicianul, autor al unui Tratat asupra cvadraturii curbelor, nutrind o aprigă pasiune pentru matematici, avusese tot timpul să-l inițieze pe Vladimir în noțiunea de dependență funcțională între două sau mai multe mărimi variabile, îl obișnuise cu cercetarea dezvoltării funcțiilor în serii, învățându-l să desprindă și să calculeze în formă intuitivă, prin derivată, prin diferențială sau prin integrală, multe dintre mărimi fizice sau geometrice, precum viteză, accelerație , tangentă sau curbură a unei curbe, centrul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
și un pedofil e mai rău de pedofil, că zice, dă-o dracului, a murit o stricăciune, sau două stricăciuni, dar tu, de ce strici, bă, copilul? Când îl omori e altă treabă. Ce e o crimă? Sute în lume, e obișnuit creierul uman cu așa ceva. Cu pedofilie nu e. Sau cu din ăștia, ca americanul ăla cu luneta care omora. Ăla este nebun ca lumea. Îl strică filmele. Nu e asemănător cu crimele noastre, dar nici cu filmele. Nu știe nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
de mici bucurii, pentru alții, speculații plăcute și apropierea de plăceri de afară. Hoțul nu așteaptă de la stat totul, că moare fără plăceri. Se descurcă. Cea mai proastă țigară e Anghelescu, că e tutunul de așa natură. Hoțul s-a obișnuit cu Carpați, de când e pușcăria, cea mai bună. Aici se schimbă un pachet de Viceroy pentru unul de fumat. Ăla de fumat e Carpațiul. Unuia îi convine să aibă mai bine patruzeci de fumat decât 20 cu filtru. Aici e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
e vrednică. Aduce familia săpun și altele. Mulți n-are ce să vândă. O Coca-Cola, două bune. Merge Coca, că e reclamă mai mult decât la Pepsi. Una nașpa de Fruti Freș automat că nu se prea vinde, că e obișnuit hoțul cu ceva bun, nu cu toate aneurile. Pisicile, câinii merg, dar depinde cum prinzi. A fost caz de animale bătute și am zis, bă, dă-le, nu mai bate, și îți dau două bune, și mi-a dat, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
lucruri obișnuite, lucruri lipsite de culoare și care nu atrăgeau în mod deosebit... Și-apoi, dintr-odată, a fost o explozie. Atuncea se spune că erau programe mai bune la televizor... acum s-a epuizat stocul (râde), atuncea nu era obișnuită societatea cu băuturi fine, cu țigări fine la dispoziție, cafele, mâncăruri... Am cunoscut o fată care avea toate calitățile care mi le-am dorit și care, într-o săptămână, m-a determinat să las totul deoparte, fără să-mi ceară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Am dansat și am dansat toată noaptea. Am întrebat-o dacă are vreo obligație și mi-a spus că nu și, la despărțire, dimineață, i-am spus în felul următor: „Îți dau numărul meu de telefon, deși nu așa se obișnuiește, dar nu vreau să te sun eu ca să mă pun singur în situația de a te plictisi sau de a primi un refuz voalat, care să mă jignească și mai mult. Așa că dacă (pauză) ai vreo plăcere să ne mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
copiii. Era iunie. Am muncit la sor-mea două luni, două milioane de lei, plus geantă plină cu carne, făină, mălai, ceapă, cartofi, ca la niște oameni amărâți. Muncea și ea, nu știa ea chiar munca de țară, dar s-a obișnuit. Am venit acasă, serbarea lui ăl mic. Le-am zis la ai mei, las copiii, plec cu soția la sor-mea. Și sor-mea zice că să venim și cu copiii, bine, luăm copiii la Craiova. Am făcut treabă, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
le-am luat din casa ciobanului. Le-am adus și le-am băgat într-un staul la fratele meu. Nu m-a văzut nimeni, dar dimineață, normal, behăind oile, vecinii știind că n-am de nici unele, s-au întrebat. Eram obișnuit să fur. Găinării. Nu eram cu buzunare, ci cu tâlhării, eram prins automat. Nu le aveam. Luat drujbă, căruță. Hoț prins. Luam din curte de la om, drujba, căruța, lucruri din astea. Le vindeam, scoteam un ban...Îmi convenea că le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]