16,753 matches
-
acestor creații culturale și specificitatea conceptului care le circumscrie. În opinia mea, suma acestor atribute poate fi sintetizată prin referirea la câteva axe definitorii: forma de exprimare și circulație (narațiune, transmisă oral din generație În generație), rolul social al mitului (creator de identitate și coeziune socială; generator de modele de comportament; instrument de securizare), conținutul specific (acțiuni referitoare la originea lumii naturale și sociale, timp Îndepărtat, personaje cu puteri fabuloase), atitudinea membrilor comunității față de acest conținut considerat adevărat și sacru (credința
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
communitas: a) existențiale (spontane): „confruntarea directă, spontană, imediată a identității umane, În care umanitatea este experimentată ca o comunitate omogenă, liberă, nestructurată”; b) normative: acele communitas menținute prin mecanisme de control social; c) ideologice: „modele utopice ale societăți, considerate de creatorii lor drept forme care exemplifică sau suplinesc condițiile specifice unei communitas existențiale”. Conform acestui model, riturile de inițiere reprezintă communitas existențiale, structurile monastice sunt communitas normative, iar festivalurile hippy sunt communitas ideologice. Modelul teoretic construit de Victor Turner a reprezentat
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
-i vărsă conținutul. Puse apoi cocoșul deasupra și acesta scurmă. Împrăștiind țărâna În toate direcțiile, făcând astfel să apară pământul locuibil.” (I.-P. Laleye, 1996, pp. 614-618) Mitul Dogon. „Amma este numele de care etnia Dogon Îl dă Ființei Supreme, creatorul tuturor lucrurilor. Cei din triburile Dogon afirmă că el nu se Întemeia pe nimic, Înțelegând prin aceasta că nimic nu Îi era anterior. Oul sferic al lui Amma era perfect Închis, alcătuit din patru părți numite «clavicule» ș...ț Voind
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
O versiune a triburilor guarani din America de Sud vorbește despre ...o oboseală cosmică, o epuizare universală: „Sunt ostenit”, geme pământul, „sunt Îmbuibat de cadavrele pe care le-am Înghițit; lasă-mă să mă odihnesc” ș...ț Și apele Îl implorau pe Creator să le dea odihna, și arborii, și tot așa natura Întreagă”; iar unul din localnici spune: „Azi pământul este bătrân și seminția noastră nu se va mai Înmulți. Vom merge să-i vedem din nou pe cei morți, va cădea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
așa cum tinde - să ia locul Marelui Anonim, nume poetic dat de filosof divinității. Această aspirație grandioasă, osândită la veșnică neîmplinire, ar dărui omului măreția și tragismul lui. Sub latura metafizică, sistemul trădează curioase înrudiri cu doctrinele emanentiste și cabaliste despre creatorul universului. De asemenea, reflectă o rivalitate freudiană între fiu și tată, proiectată în alt plan. Între sistemul filosofic și opera poetică a lui B. o legătură imediată o întreține literatura aforistică, de care autorul s-a simțit atras încă din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285754_a_287083]
-
energie românească, Cluj, 1938; C. Fântâneru, Poezia lui Lucian Blaga și gândirea mitică, București, 1940; Dan Botta, Cazul Blaga, București, 1941; Călinescu, Ist. lit. (1941), 792-797; Ist. lit. (1982), 876-881, 951-953; Șerban Cioculescu, Aspecte lirice contemporane, București, 1942, 93-113; Papadima, Creatorii, 84-92, 430-449; Ovidiu Drimba, Filosofia lui Blaga, 1944; Ov. S. Crohmălniceanu, Lucian Blaga, București, 1963; Călinescu, Aspecte, 81-91; Negoițescu, Scriitori, 180-185, 256-260; Streinu, Versificația, 86-89; Ivașcu, Confruntări, I, 317-384; D. Micu, Lirica lui Lucian Blaga, București, 1967; Rosa del Conte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285754_a_287083]
-
având conștiința succesoratului, cum ar spune Monica Spiridon care își prefața revelatoriul studiu Melancolia descendenței prin această departajare : "Memoria antecesorilor este privilegiul oferit cu perfidie temerarilor care se înfățișează la porțile literaturii. Unora, ofranda le este fatală. [...] Alții însă adevărații creatori își duc povara cu trufașă resemnare. Ea le veghează elanul condeiului, le decantează fervorile, depunând în ele zațul nobil al melancoliei"47. În cazul acestora din urmă, se disting mai multe situații: cei care abordează cu predilecție comicul și sunt
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
importanțe dispropoționate insignifiantului, banalului, nonvalorii. Acest dublu demers presupune ireverență, insubordonare, nonconformism, sfidare, elemente care fac explicabilă reacția anticomică ieșită firesc în cadrul structurilor sociale bazate pe dogmatism, pe îngrădire a libertății spiritului, pe supunerea oarbă în fața unor norme tiranice. Titanismul creatorului de comic a fost un aspect frecvent invocat de biserică pentru justificarea considerării comicului drept "blasfemiator", "satanic", și pentru persecutarea asiduă a creatorilor de comic. În nicio perioadă istorică comicul nu și-a pierdut, însă, puterea de a produce seisme
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
sociale bazate pe dogmatism, pe îngrădire a libertății spiritului, pe supunerea oarbă în fața unor norme tiranice. Titanismul creatorului de comic a fost un aspect frecvent invocat de biserică pentru justificarea considerării comicului drept "blasfemiator", "satanic", și pentru persecutarea asiduă a creatorilor de comic. În nicio perioadă istorică comicul nu și-a pierdut, însă, puterea de a produce seisme de insubordonare prin disprețuire și batjocură. Despre o finalitate socială precisă a comicului vorbește Fr. Dürrematt în eseul Probleme de teatru: "Tiranii acestei
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
configurează astfel chiar din momentul consfințirii satirei ca nouă și hibridă modalitate de expresie dialectică, punctele sale de conjuncție dar și de disociere cu comicul. Deși nu râsul, ci surâsul este efectul scontat de satiră, el este prezent în atitudinea creatorului care se bizuie pe procedeele comicului nu pentru a amuza, ci pentru a exprima o saeva indignatio (indignare crudă), pentru a critica vindicativ, batjocoritor sau aluziv o realitate față de care spiritul satiric se concretizează atât prin implicare, cât și prin
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
luciditate a vorbitorilor, de capacitatea lor de a raționa, ca și de consensul acestora în ceea ce privește observarea unui cod de norme specifice, cu rolul de a înlesni transferul informației. Prezumția de raționalitate, inerentă comunicării, nu este acordată personajelor din Cântăreața cheală, creatorul lor afirmând categoric: "Cei din familiile Smith și Martin nu mai știu să vorbească pentru că nu mai știu să gândească"116. Explicația nefuncționalității limbajului este, deci, lipsa suportului rațiunii, instalarea "neantului, ca sursă generatoare a absurdului, în edificiul logicii, în
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
a celor oferite de discrepanțele de la nivel lingvistic. I. L. Caragiale are și incontestabilul merit de a fi realizat o primă ilustrare în literatura română a umorului negru. Povestirea orientală Pastramă trufanda bazată pe o întâmplare macabră, este admirabil prelucrată de creatorul român care știe să dozeze astfel informația, încât efectul de surpriză să fie total. În esență, umorul prevalează, deși se bazează pe un fel de quid-pro-quod tragicomic: turcul Iusuf crede că se ospătează dintr-o extrem de gustoasă pastramă, iar ovreiul
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
limbaj, pe care n-o va seca niciodată vremea; seva lor de aici se înalță, ca să injecteze viață tipurilor, individualizându-le. Lipsindu-i aceste duble canale, Caragiale ar fi fost numai un portretist, de felul lui La Bruyère, nu un creator de oameni; sau ar fi rămas un abil păpușar de fantoșe, fără stare civilă și darul vorbirii"11. Semnificativă în acest sens este și poziția lui Șerban Cioculescu. Lansând ideea unui univers de modele reale pentru personajele din O noapte
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
1933: Aceste tipuri au dobândit [...] o circulație socială, și prin asta nemurire. Caragiale i-a luat din viață și i-a pus în cărți. Ei au părăsit cărțile și s-au întors înapoi în viață, continuând opera pe seama lor, ca și cum creatorul le-ar fi spus, blestemându-i: "Amintiți-vă că sunteți caraghioși și că în caraghioslâc vă veți întoarce!""91. Departe de a atinge punctul final și fără pretenția epuizării sale în adâncime, analiza și cartografierea traseului literar al acestor (arhi
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
care se ignoră reciproc, atunci când comicul, de pildă, se bazează pe alte surse ale rizibilului sau când absurdul ia forma oniricului sau a coșmarescului, eficacitatea amândurora este vizibil sporită în acele ipostaze literare marcate de conlucrare între cele două categorii. Creatori de talia lui Caragiale și Eugen Ionescu au intuit și exploatat, așa cum vom vedea în paginile următoare, chiar acest adaos de expresivitate oferit de comicul absurdului. 5.3. Absurdul și comicul absurdului la Caragiale 14 Problema care se pune este
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
ai dramaturgului de expresie franceză, Caragiale, Urmuz, Ion Barbu și chiar Arghezi. Eugen Ionescu însuși, departe de a nega influența lui Caragiale și a lui Urmuz asupra conformației sale dramatice, face multe în sensul prezentării publicului occidental a celor doi creatori pe care, cu mândrie, îi recunoaște 63 printre "strămoșii" săi literari. Astfel, aflăm din Portretul scriitorului în secol. Eugène Ionesco (1909-1994) că la o întrebare a lui Claude Bonnefoy în legătură cu literatura română, Eugen Ionescu răspunde că există scriitori români foarte
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
63 printre "strămoșii" săi literari. Astfel, aflăm din Portretul scriitorului în secol. Eugène Ionesco (1909-1994) că la o întrebare a lui Claude Bonnefoy în legătură cu literatura română, Eugen Ionescu răspunde că există scriitori români foarte interesanți și exemplifică prin "un mare creator de teatru, care se numește Caragiale ", însă, preciza Eugen Ionescu în continuare, "Caragiale însuși era influențat de autorii care m-au influențat pe mine, de Flaubert din Idei de-a gata, de Henri Monnier, de Labiche. Mai era un scriitor
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
vană și iluzorie. Dacă eroul urmuzian, asemenea "clovnului supralucid care ia în derâdere propria sa tragedie"152, răbufnește orgolios împotriva sorții, dar nu izbutește să transforme gestul în act, stadiul latent, provizoriu, de "cadavru viu"153 este depășit chiar de creatorul lui. Paradoxal, acesta continuă să trăiască, deci să înfrunte absurdul, prin opera sa, devenind, astfel, el însuși, eroul cel mai absurd, în termenii lui Camus.154 În universul fictiv urmuzian, deși cauza revoltei prin autoizolare și abandon este întotdeauna mundană
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
ci reflectă conștiința demnității gestului succesoral. Se aplică, astfel, scrupulos, o rețetă sigură: într-un cadru comun multor schițe compartimentul de tren -, personaje caragialești emblematice (Leonida Condeescu, Turturel, Mache și Lache, o "coniță" cu un nepoțel "deștept foc") și însuși creatorul lor, sunt antrenate într-o conversație moftologică pe teme specifice lumii lui Nenea Iancu (vremea, politica, starea agriculturii, condiția scriitorului) într-un limbaj caragialesc inconfundabil, punctat de sintagme celebre (care va să zică, Rezon, scârța-scârța pe hârtie, neicusorule), agramatisme (significativ, absolutamente nifilist, etc.
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
de sistematizare a ceea ce înseamnă moștenire caragialiană în reprezentările literare ale comicului și ale absurdului din proza și dramaturgia românească. Așa cum am constatat, aceste ipostaze literare ale comicului și ale absurdului se raportează la Caragiale fie în calitatea acestuia de creator al unei opere echivalate unui model valoric absolut, fie datorită statutului său de precursor al unor orientări literare prin care scriitorii români au dovedit nu doar că se pot sincroniza cu mișcări și curente de amploare universală, precum literatura absurdului
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
Playwrighting, points out the purpose of the critical approach, which is to determine the reverberations of Caragialism among the literary manifestations of the comic and of the absurd so as to prove the overwhelming influence of our great playwright, the creator of a continuously germinating work. In order to determine that an undeniable Caragialian tradition has been established in our literature, defining the notion of Caragialism is essential. The first pages of the book, in the section Caragiale's Sign, analyse
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
comandă a piesei Caragiale în vremea lui, pentru care autorul, "tovarășul" academician Camil Petrescu, este tras la răspundere întrucât nu a înțeles și concretizat "ce a stabilit partidul pentru centenarul Caragiale". I se reproșează autorului că "n-a prins esențialul creator social-critic scriitoricesc și s-a ocupat de om, chiar cel de la cafenea", că eroul nu este cel care "a luptat cu intransigență împotriva coaliției burghezo-moșierești" (vol. I, p. 426) și că nu s-a conformat imaginii șablonizate deja, a unui
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
1972, apud. Balotă, Nicolae, op. cit., p. 553. 152 Romul Munteanu, op. cit., p. 22. 153 Nicolae Balotă, op. cit., p. 502. 154Albert Camus identifica patru ipostaze ale eroului absurd, în varianta donjuanismului, a comediantului, a cuceritorului și a scriitorului. Dintre acestea, tipul creatorului i se pare a fi cel mai absurd, întrucât este conștient de limitele sale și totuși creează o operă "pentru nimic" (Camus, Albert, Opere, V, Fața și reversul. Nunta. Mitul lui Sisif. Omul revoltat. Vara, Editura RAO International Publishing S.A.
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
existența ca existență" și conține "elementele de bază ale unei posibile ontologii a cotidianității", ceea ce face din Caragiale nu "un simplu ilustrator al moravurilor și mentalităților unei epoci, ci, întrucât are acces la o zonă mai adâncă a umanului, primul creator din literatura română care, prin intuițiile sale atât de lucide, a surprins caracterele atât de specifice ale omului ca ființă cotidiană, precum și esența și natura existenței publice" (Ion Vartic, Clanul Caragiale, Editura Biblioteca Apostrof, Cluj-Napoca, 2003, p. 88). 2 În
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
picturi și sculpturi rupestre, dar ele nu au primit Încă o interpretare științifică satisfăcătoare. Unele peșteri considerate sacre erau cunoscute numai de bărbații inițiați, și nu erau accesibile femeilor. În ochiurile de apă de la poalele stâncii domnește Wanambi, șarpele curcubeu, creatorul tuturor ființelor vii, cel care aduce ploaie și fertilitate În pântecul femeilor 361. Circuitul În jurul monolitului durează circa patru 360 Cf.H.Matei, op.cit, p. 75. 361 100 de minuni ale lumii, p. 186-187. 212 ore, iar ascensiunea până pe culme
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]