18,192 matches
-
Merge repede și săltăreț, dar nu duce nicăieri. Poetul crede că tratează dezinvolt marile teme ale poeziei, dar, de fapt, tratează frivol poezia însăși: ‹ ‹ „Iubito, mi-aș dori să pot petrece / o lună în rapidul treisprezece. Să circulăm aiurea prin vagoane, / să împărțim la călători bomboane. Să ne iubim ca-n filmele cu gangsteri / și să uităm că viața e nasoală. / Să ne-nvârtim în cerc, un fel de hamsteri / nepăsători, spre stația finală.“ (Viața în tren) Autorul are calități înnăscute
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
și să-l pun în sân, ce cauți, suflete, să înduri pe pământ idealul România? puzderie de lumini mâine ca drum de coastă către spital, Pașcani intră în holul gării, formele feminine derizorii în pantaloni, bărbații cu umeri, panoul «Informații», vagoane de Pașcani-Triaj, totul trecere pe lângă ele...“ Căile Ferate din România i-au inspirat pe mulți scriitori, de la I.L. Caragiale la Ioan Răducea. Pe Ioan Răducea se pare însă că l-au inspirat mai mult decât pe alții. Și aceasta tocmai
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
între mine și mama, un legământ încălcat de ea în favoarea acelui bărbat, probabil amant... Deși ninge, e doar într-o rochiță de vară, subțire (o rochie verde, aproape străvezie, o are de la „ajutorul american“, când la Belcești a sosit un vagon întreg cu îmbrăcăminte și cu alimente, însoțit de o tipă frumoasă, înaltă, blondă, de la crucea roșie, care vorbea engleza... a ajutat-o pe mama să probeze cele mai frumoase rochii, în dormitor... iar eu mă uitam la ele fascinat de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
aminte: Fără multă greutate, Se strecoară în cuvinte! Îl găsim în lac, în floare, În panere, în culoare Și, pe aripi călătoare, Îl aflăm și în cicoare. Și la bază avionul Are ,,a’’, dar și-n motoare; Capra, vaca și vagonul Au mai mulți; și-n arc apare. Ana sapă azi grădina, Tata e plecat la coasă, Mama pregătește cina, Iar Andrei deja-i la masă. Ești copil isteț, ai minte; Poți ușor să afli dacă ,,A’’ apare în cuvinte. Câți
ALFABETUL by CĂTĂLINA ORŞIVSCHI () [Corola-publishinghouse/Journalistic/529_a_927]
-
Pană (pseudonimul literar al lui Alexandru Binder, n. 8august 1902, București, d. 22 august 1981, București): "Curând, într-una din zilele când mă aflam în trenul care mă ducea din Iași la Dorohoi- cam pe la mijlocul lui martie 1928, în hurducăturile vagonului am redactat un text cu care gândeam să deschidem proiectatul festival de artă nouă. Acest text,fără vreo modificare, a devenit manifestul cu care se va deschide revista proiectată. Nu-mi amintesc ce bolovani s-au pus în calea serii
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92915]
-
în emisiunea Eugeniei Vodă a fost unul din momentele sublime ale începutului de 2008. Ca mulți alți tineri de vârsta mea, am fost infestat, în școală, cu tâmpenia aproape macabră că regele Mihai a ușchit-o din țară cu un vagon plin de aur. Nu știu câți dintre foștii mei colegi de generație mai cred chestia asta. Nu știu nici câți dintre ei se proclamă acum vadimiști, aiuriști, liberaliști, liber-schimbiști, optimiști sau futuriști. Știu doar că, dacă nu au ratat emisiunea în care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
uita la un articol despre căile ferate. Erau grămezi de lucruri pe care nu le Înțelegea. Planul oficial de moderni zare: Au fost puse În serviciu 26 de locomotive electrice Diesel englezești de 1500 CP. Planul Colombo: Australia oferă șase vagoane pentru dezvoltarea Căilor Ferate Indoneziene. Johan, ziceam că abia dacă te zăresc În ultima vreme. Ne-ai zări ceva mai des dac-ai petrece mai mult timp acasă. Tari furi noi pe linia Singapore. Complexul de natație Weld: fotografii. De la
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
prin Tetschen-Bodenbach până la Dresda, apoi mai departe spre est, în Silezia inferioară, unde era de bănuit că se afla frontul. Din Dresda nu m-am ales decât cu mirosul de ars și cu o privire prin ușa puțin crăpată a vagonului de marfă: între linii și-n dreptul fațadelor abia răcite se ridicau, în grămezi stratificate, snopi carbonizați. Unii din vagon bănuiau că erau cadavre închircite. Alții afirmau că văd nu mai știu ce. Ne-am certat pe tema asta, ascunzându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Din Dresda nu m-am ales decât cu mirosul de ars și cu o privire prin ușa puțin crăpată a vagonului de marfă: între linii și-n dreptul fațadelor abia răcite se ridicau, în grămezi stratificate, snopi carbonizați. Unii din vagon bănuiau că erau cadavre închircite. Alții afirmau că văd nu mai știu ce. Ne-am certat pe tema asta, ascunzându-ne groaza sub mormane de cuvinte; așa cum ceea ce s-a întâmplat la Dresda, se află și astăzi îngropat sub vorbărie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Mărfarul în care zăceam cu toții, cei cu răni mai ușoare sau mai grave, se deplasa spre o țintă necunoscută. Adeseori făcea opriri nesfârșite, alteori unele foarte scurte. Între timp, afară se întuneca. De mai multe ori s-a schimbat linia. Vagonul era luminat numai de o lampă cu carbid. Eram întinși pe paie care miroseau a mucegai și a urină. Lângă mine, un vânător de munte bandajat la cap citea la lumina slabă a lanternei sale o carte pioasă. În timpul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
de ger, pe la 5. Plecasem la 2 noaptea dârdâind de frig, un tremur în care intra totuși hotărârea de a-1 înfrunta cu orice preț. In așteptarea trenului întîrziat, tremurasem în camera șefului de gară neîncălzită și apoi tremurasem în vagon, unde țevile de încălzit erau înghețate și geamurile aveau un strat gros de gheață... Tremurasem, pînă'cînd pledurile cu care mă învelisem m-au adus de li tremur la un fel de înțepenire. în vagon cu mine erau tot oameni
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
neîncălzită și apoi tremurasem în vagon, unde țevile de încălzit erau înghețate și geamurile aveau un strat gros de gheață... Tremurasem, pînă'cînd pledurile cu care mă învelisem m-au adus de li tremur la un fel de înțepenire. în vagon cu mine erau tot oameni înghețați. Acesta era singurul lor semn de identitate. Ca niște manechine ne coborâsem în Gara-de-Nord. Eu, totuși, aveam undeva în mine gândul cald că am ajuns în port, că am atins pământul făgăduinței și că
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
altoiților, ci că exprimă siluirea acelei infuziuni. Nu e fruct, nici floare dintr-un altoi; e buba mică care a crescut pe locul siluirei - Mini, draga mea, abdic! Trăgând pe Mini de mână, Nory se atârnă de tramvai. Un singur vagon ticsit. Fură împinse de mulțime înăuntru și blocate. Mini, care nu era în stare să-și găsească echilibrul într-un tramvai, se apucă cu două mâini de curele. Nory, lângă urechea ei, vorbea mereu, dar n-o mai asculta Căuta
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
șină sub apăsarea grea a poverii? Oamenii se hrănesc mereu cu miere... Își ostoiesc setea cu lapte... Sunt nemuritori... Dar ei? De ce se temeau? Că altminteri s-ar fi întâlnit și ei pe unde se întâlnesc oamenii: în piețe, în vagoane, într-o cetate seculară... Au ales peronul acesta șters și răvășit de milioane de pași repezi... prea tocit de alergare... Aici totul aleargă... totul se risipește. Loc anost în care visele mor. Fiecare se temea să nu rămână singur, sec
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
nu era atât de aglomerat ca azi, numărul mașinilor fiind mult mai mic. Era o plăcere să mergi cu autoturismul. Au ajuns la Gara de Nord. Acceleratul București Constanța era deja pe peron. Și-au luat rămas bun, Teofana a urcat în vagon la locul ei, și-a aranjat bagajul și a ieșit la fereastră să mai discute cu părinții. Când trenul s-a pus în mișcare și-au făcut semne cu mâna. — Să ai grijă de tine!i-a spus Sebi. Să
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
cafeaua. După aceea își toarnă și ei într-un pahar și sorb amândoi cu poftă. — Acum merge o țigară. Hai pe culoar! — Nu fumez, spune Teofana. — Hai cu mine, o ia de mână Alexandru. Cum pe atunci nu erau indicate vagoanele pentru fumători și pentru nefumători, Alexandru nu caută să se asigure în ce vagon este, își aprinde țigara, pufăind fumul pe fereastră ca să nu-l respire Teofana. Sper să avem vreme frumoasă și caldă. — Cât de cald ți-ar plăcea
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
poftă. — Acum merge o țigară. Hai pe culoar! — Nu fumez, spune Teofana. — Hai cu mine, o ia de mână Alexandru. Cum pe atunci nu erau indicate vagoanele pentru fumători și pentru nefumători, Alexandru nu caută să se asigure în ce vagon este, își aprinde țigara, pufăind fumul pe fereastră ca să nu-l respire Teofana. Sper să avem vreme frumoasă și caldă. — Cât de cald ți-ar plăcea?o întreabă Alexandru. — Peste douăzeci și două de grade. — Dacă în camera ta, unde
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
obișnuit cu opririle din sat în sat așa că moțăiam între somn și realitate când m-am prins că trenul s-a oprit de tot. De câte minute nu știu, dar ceasul meu dădea semnale clare de dezastru. Mă învîrt prin vagon după controlor în speranța unei informații și îl găsesc atârnând de o scară scrutând întunericul, către locomotivă parcă, dar nu aflu mare lucru. Decât că stăm așa de o jumătate de oră și că normal ar fi să nu stăm
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
în România după întoarcerea mea. Și mă întorsesem deja de câteva ore. Mă uitam mut și fără speranță întinderea de frig și întuneric presărat din când în când cu pete albicioase, pe care nu puteam să le descifrez din ușa vagonul meu, încercînd să-mi construiesc un pian, nu puteam să stau asa asemenea celorlalți din compartiment, amorțiți de frig sau băutură pentru care această oprire nu însemna nimic, raportat la felul care percepeau ei timpul. Și, cum știi, disperatului îi
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
înspre unde se vedeau luminițele alea mici de tot, unde, după spusele nașului, s-ar găsi șoseaua Buzău, de unde ajungeam în București cam într-o oră jumate, prindeam o mașină mică și în două, cu orice camion. Am sărit din vagon, convins că singura mea șansă ca să mai prind avionul să traversez întinderea aia întunecată de noroi, să sper din toată inima că petele albicioase de care-ți vorbeam adineauri, și care se întindeau de-a lungul luminițelor, să nu fie
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
rămînîndu-mi doar ultimul tren din Bărăgan Hill, care parcă tocmai a șuierat sau am început să am halucinații că și atunci pe munte, când auzeam urlete de lupi și lei vedeam siluetele printre copaci, stai puțin, văd lumini, distingi ferestrele vagoanelor, ăștia au aprins lumina în tren și nu cred că-i la cererea navetiștilor cărora li s-a întrerupt partida de tabinet când s-a oprit trenul și s-a stins lumina, ăștia pleacă fără mine, hei, stați puțin că
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
noaptea, susținând că aștept trenul, "ai înnebunit", sau vreo ocazie să ajung la Paris, murdar și cetățean francez pe deasupra; Și l-am prins, futu-l, l-am prins, exact când vroia să-ți ia viteză, ca în filme, la ultimul vagon. Stăteam și înfruntam vântul tăios savurîndu-mi victoria asupra lui cu pantalonii fluturând pe picioare, agățat cu o mână de bara rece sau fierbinte a vagonului urlând de bucurie, când am văzut camionul pe care tocmai îl ratasem. Muie, băi, că
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
l-am prins, exact când vroia să-ți ia viteză, ca în filme, la ultimul vagon. Stăteam și înfruntam vântul tăios savurîndu-mi victoria asupra lui cu pantalonii fluturând pe picioare, agățat cu o mână de bara rece sau fierbinte a vagonului urlând de bucurie, când am văzut camionul pe care tocmai îl ratasem. Muie, băi, că n-ați vrut să mă luați și pe mine. Intru în compartiment, mă aștept să se uite toți la mine ca la un extraterestru, dar
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
cu un prinț rus! — Da? Îmi amintesc privirea ei galbenă, amuzată, brusc stingheră, cumva, aplecată asupra mea, cald și, totuși, din senin, metalic. — Și ce se întâmplă în povestea voastră? — Se întâmplă... mâncare! sărea David dintre camioane de plastic și vagoane desperecheate de trenuleț niciodată funcțional, mâncare muuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuultă! Ne prăvăleam toți trei pe canapeaua ei ruginie, râzând (n-ai fi zis că știe să râdă, dar știa), și uitam luciul acela ca de plumb din ochii ei felini. Îl uitam
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
în felul acesta, încă pe jumătate îmbrăcat, peste drum și acasă, cît mai repede posibil. În panică, nu a mai ținut seama de trafic. Am simțit căldura aspră a pietruielii în tălpile goale și am auzit clopoțelul furios al tramvaiului. Vagoanele s-au șters de noi. Mama a rămas încremenită, suspinînd și tremurînd, după care și-a venit în fire. Pe refugiu, mi-a pus șosetele și pantofii. Probabil a aruncat o privire îngrijorată în direcția depoului de tramvaie, o privire
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]