20,251 matches
-
pe piept... Sfaturile totdeauna I-au plictisit, dar acuma ale lui Klapka îl înfuriau. Resemnarea i s-a părut o atitudine animalică, nevrednică de omul liber. Cu atât mai mult i se părea azi că a sta cu mâinile în sân ar fi o crimă cel puțin egală cu plecarea la război. Închipuirea că ar putea merge acolo îi stătea totuși înțepată în creieri ca o baionetă vrăjmașă. Trebuie s-o smulgă! Altfel, nu mai poate trăi. Mai ales că, în
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
tău? Am și familie, și necazuri grele... și tocmai eu să... ― Dar ești român, părinte, fratele meu! zise Bologa înmărmurit. ― Sunt numai om astăzi, Apostole, răspunse preotul Constantin mai liniștit. Un biet om mâncat de nevoi, cu frica veșnic în sân și cu credință în milostenia cerească. Noi nici nu putem fi decât oameni, și numai în Dumnezeu avem nădejde să ne poarte de grijă, dacă soarta ne-a aruncat aici și ne-a oropsit... Apostol Bologa se sculase în picioare
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
toți cei de un neam cu dânsul și, îndată ce n-a găsit în inimile lor ura lui, dragostea s-a împrăștiat ca pulberea în adierea vântului... Iubirea adevărată nu moare niciodată în sufletul omului, ba îl însoțește și dincolo, până în sânul nemărginirii... Dar iubirea nu poate prinde rădăcină în inima mânjită de ură, și în el ura trăia mereu, ca un cui ruginit, uitat în carne vie... Ploaia răpăia pe acoperișul cerdacului, aspru, poruncitor, ca niște ciocănituri grăbite la o poartă
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
la altă întrebare ce tremura în ochii lui: ― Lasă-mă... Trebuie să mă duc la biserică... E Vinerea mare... Denii... Și poimâine sunt Paștile... Apostol îi văzu numai buzele și nu-i auzi glasul. Pe urmă privirea îi coborî pe sâni gata parcă să spargă laibărul care-i apăsa. Deodată se făcu roșu, o apucă de mână și-i șopti cu altă înflăcărare, că fata își feri obrajii: ― Ilona, am să te aștept de la biserică... Fiindcă ea tăcu, Apostol continuă mai
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
apropiindu-se... Fata se opri lângă pat, mereu nehotărâtă și îngrozită. Inima în piept i se zvârcolea atât de aprig, că Apostol îi auzea zvârcolirile... Apoi Apostol nu se mai putu stăpâni. Întinse brațul spre ea și degetele lui atinseră sânii strânși în laibărașul de catifea... Ilona scoase un țipăt înăbușit. ― Ilona... turturica mea sălbatică! șopti Bologa răgușit, luîndu-i mâna rece și încercînd să se ridice. ― Mi-e frică... mi-e frică... iartă-mă! murmură fata, vrând să se ferească, cuprinsă
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
la ușă, vestindu-l că sunt gata de plecare. Atât Vidor, cât și Ilona se îmbrăcaseră în haine de sărbătoare. Apostol observă că fata își pusese năframa verde de ieri și mai ales lăibărașul de catifea roșie care-i rotunjea sânii. Preotul Boteanu se cruci de mirare când se pomeni iar cu Bologa, și încă întovărășit de Vidor cu fata... Întrebă cu glas puțin îngrijorat: ― Ce-i, Apostole?... Ce s-a întîmplat?... Că doar nici trei ceasuri n-au trecut... ― Tu
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
și spre rușinea noastră, s-au ivit aici, în ultimul timp, numeroase cazuri triste printre civilii care ne înconjoară... Cazurile acestea sunt mult mai periculoase decât dușmanul cu care ne luptăm cavalerește, față în față... Împotriva spionilor și trădătorilor din sânul nostru, vitejii din tranșee ar fi dezarmați dacă nu i-ar apăra brațul justiției militare... De aceea trebuie să procedăm fără milă față de criminalii dinlăuntru! Asta-i datoria sacră a fiecărui soldat conștiincios și disciplinat! Noi condamnăm!... Sper deci să
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
celălalt, zise în treacăt Emil. - Desigur, dar eu consider că chiar ne iubim unul pe altul, observă Lăură. El tăcu . Își dorea s-o privească mai atent, s-o studieze mai bine și mai ales încerca zadarnic să-i pipăie sânii obraznici. - Va fi secretul nostru, zise ea. Nimeni nu trebuie să știe vreodată nimic. - E ca si cum am sta pe un butoi cu pulbere, gata să explodeze. - Tocmai de aceea ar trebui să-l facem să explodeze. Atunci, am avut sentimentul
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
programul încărcat și mai ales de tentațiile magazinelor care la data aceea încă mai erau aprovizionate. Le povești apoi despre catedră ei de la Liceul" I. L. Caragiale", despre munca ei plăcută și pasionanta, în timp ce bunicii o compătimeau pentru plecarea ei din sânul familiei unite. O întrebară dacă mai joacă teatru, măcar de amatori, iar ea le răspunse că nu mai are timp și că s- a angajat că actrița principala în marele rol al vieții care este în ultimă instanță tot un
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
de dragul ei și al familiei sale, sfătuind-o că pe viitor să fie mai circumspecta. - Mă bucur foarte mult că am o prietenă adevărată, zise Irina. - „Adevărată”, murmura sarcastic Lăură, care cunoștea bine toate „dedesubturile” avortului. Cand a revenit în sânul familiei Irina, Lăură a fost mult mai distanță, simțindu-se oarecum „vinovată” de cele petrecute. El a căutat-o la telefon chiar acolo la Irina, fapt care a deranjat-o puțin pe Lăură care nu voia că familia Irinei să
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
în care a văzut mașină „sifonata” complet și până a aflat din presă că nu i s-a întâmplat nimic. Era pur și simplu devastată. "De ce, de ce, de ce?" își zicea într-una. Acum însă, se mai liniștise, îl avea la sânul ei, îl adoră că pe un zeu și îl alinta că pe un copil. - E o mare implicare emoționantă, din partea mea, recunoscu el cam rușinat. Aveam impresia nevoii de o „supapa” de siguranță și aceea ai fost tu, Lăură. Asta
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
s-au privit atent o vreme ,admirând peisajul de la picioarele lor. Acolo, feriți de briză mării, le era foarte cald, iar el o invită pe Lăură să-și scoată tricoul, iar mai tarziu i-a descheiat chiar nasturii, lăsându-i sânii expuși în soare. Deși era foarte supla, Lăură avea sânii mari, cârnosi, susținuți de mușchi puternici, fără să-i atârne câtuși de puțin cu toată greutatea lor. O clipă nu au spus nicunul nimic, dar ea își dusese involuntar mâna
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
lor. Acolo, feriți de briză mării, le era foarte cald, iar el o invită pe Lăură să-și scoată tricoul, iar mai tarziu i-a descheiat chiar nasturii, lăsându-i sânii expuși în soare. Deși era foarte supla, Lăură avea sânii mari, cârnosi, susținuți de mușchi puternici, fără să-i atârne câtuși de puțin cu toată greutatea lor. O clipă nu au spus nicunul nimic, dar ea își dusese involuntar mâna pe talia lui goală, provocator. -Aș vrea să mă dezbrac
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
ciocolată (atât de frumos se bronzase) și în câteva secunde dăruirea ei totală,fără niciun fel de reținere îi aduse iertarea pe care el credea că nu i-o va mai dă. Gura ei îl săruta lacoma pe întreg corpul, sânii ei îi ațâțau și mai mult dorințele, iar brațele ei lunecau pe spate, pe coapse, atingându-i enigmatic bărbăția. Îi simți degetele lungi care îl masau ușor pe creștetul ei. Era ca un vis prea minunat ca să fie adevărat. Deci
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
ei. -De ce? -Iar o s-o pățești! Se mai uita o clipă în ochii lui și-i spuse: -Închide ochii! Simți că ea se ridică ușor, așezându-se iarăși lângă el. Deschise ochii, dar acum îi închisese ea. Caută neastâmpărat sânii ei rotunzi și grei și-i musca ușor că pe niște mere pârguite. Era că într-un vis, gura lui apucase lacom acele sfere perfecte, acel loc care lui îi plăcea la nebunie, sfârcul întărit. Studiindu-și atent mișcările, Lăură
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
-mi pasă de navastă-ta, insistă Lăură nervoasă. Eu te iubesc și-atât! Nu-mi pasă de nimic! Îi înăbuși gură cu sărutări și se îmbrățișară în febra remușcărilor cu o pasiune și mai puternică. Îl întreba dacă-i mai iubește sânii. Era locul geometric al dragostei lui. Ea îi permitea orice, mult mai mult decât atunci când își pierduse neliniștea, acum trei ani. Luni, a doua zi, lucrurile s-au îndreptat acasă la el. Doamna a înțeles că era “o problemă de
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
de-a doua soție, la ei acest lucru fiind permis. Îl speria însă încăpățânarea și comportamentul ei posesiv și incomod. Lăură purta la gât colierul pe care el i-l dăruise, cu steluțele acelea strălucitoare pe decolteul adânc, lăsându-i sânii masivi la vedere. -Trebuie să fie ceva interesant.. Am sentimentul că mi-am irosit viață și..., de fapt nu viața, ci lucrurile cărora puteam să le dau viață. -Față dragă, este decizia ta în primul rând. Dacă instinctul tău de
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
cu ea, ea la rându-i îl venera acum, divinizându-l. Lui îi sună telefonul și avu o conversatie cam rigidă, după opinia Laurei, care dedusese din câtă arabă știa ea că vorbea cu tatăl său, care îi reproșa absența din sânul familiei și-i cerea un raspuns categoric la ceea ce se întâmplă. Laudă a mai auzit doar: România, Lăură, nu din studenție, la Beirut, la ambasada, frânturi doar...și gata.. I-a cerut câteva explicații de îndată, lăsându-l să înțeleagă
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
ce ai spus? Și el se întoarce, nu sunt băiat, sunt fată, însă îmi suna de parcă ar fi repetat întruna o mantră și în clipa aceea s-a îndreptat de spate, iar pe pieptul bolnav i se vedeau sfârcurile unor sâni mititei, cine știe ce bătălie crâncenă se dădea înăuntrul său, între zvâcnirile vieții și forțele morții, aproape că puteai vedea două mâini luptându-se pe sub cămașă, încercând să se înfrângă una pe cealaltă. Este fată, nu este băiat, ca și cum asta ar schimba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
afla Mesia, fumul alb al cafenelei mă acompaniază asemenea unui mesager cu vești rele, făcând ca jurămintele mele să intre în conflict unul cu celălalt. Parchez la poalele muntelui, departe de spital, ca și când m-aș pregăti pentru un picnic în sânul naturii, câteva clipe înainte ca vara să se năpustească asupra muntelui, cu ghearele sale transparente, un covor de un verde inocent îl acoperă încă, peste doar câteva zile va fi invadat de smocuri gălbui, uniforme și după aceea vor începe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ar urca dintr-o fântână adâncă, legănându-se într-o găleată, dorința densă și vâscoasă, și îi strâng trupul între coapsele mele, nu îmi mai pasă dacă se trezește din somnul lui de om beat, mă aplec peste el și sânii mei plutesc înăuntrul gurii lui deschise, iar el îi linge, își înfige dinții în sfârcuri, legându-mă de el cu o funie a durerii, îndesându-mi întreg trupul în gura lui, trupul meu obosit, epuizat, se coace din nou în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
atât de nefericit, uneori mă invada un val de furie neașteptată, tocmai de asta mă voi simți eu bine, tocmai pentru că el este atât de nefericit, iar atunci îl trăgeam spre mine pe Udi cel uluit, așezându-i mâna pe sânii mei, gemând adânc, acoperind tusea aceea plină de lamentații. Uneori îl auzeam izbucnind în lacrimi, în ciuda respirației grele a lui Udi, în ciuda frecării membrelor noastre transpirate, lacrimile sfâșietoare ale unui copil neglijat, care știe că nu va veni nimeni la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
pe nervi uneori. Las-o să mai crească puțin, urla mama la el, las-o să respire, o sufoci cu dragostea asta a ta, nici măcar în Yemen oamenii nu se căsătoresc de la vârsta asta, dar el era lipit de mine, sânii mei au crescut în mâinile lui, iar dacă din când în când mai apărea câte un rival, reușea să îl alunge cu încăpățânarea lui copilărească. Așa era el, un băiețel care mă domina, doar eu te iubesc cu adevărat, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mestecând cu plăcere, îndesând mâncarea sănătoasă în stomacurile lor flămânde, am impresia că trăiesc într-o altă lume, ce mă așteaptă pe mine astăzi este complet diferit de ceea ce îi așteaptă pe ei, nici plimbări cu jeepul, nici picnic în sânul primăverii, nici înot în piscină, mă așez la o masă micuță, de două persoane, nu există mese pentru persoane singure, privesc peisajul luminos, pe care furtuna l-a descoperit în urma sa, văile sunt albastre ca marea, bărcile roșii ale țiglelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
oase sunt acum amestecate, izbăvindu-se unele pe altele, îți amintești povestea bărbatului venit din Iehuda, pe care bătrânul acela din Samaria l-a trădat? Deja îmi clănțăne dinții de frig, dar el nu observă, trecutul îi înfierbântă sângele, nu sânii mei plutind dinaintea lui, asemenea unor pești grași care expiră gata să își dea sufletul, un singur ochi îi este deschis, întotdeauna îmi urmărise nuditatea prin toată casa, trimițând pe urmele mele zeci de degete, de fiecare dată când mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]