17,249 matches
-
politici să dispună de "cunoștințe obiective" pentru a lua decizii pornind de la baze mai solide. Numeroase omagii îi sînt aduse în momentul morții, în 1973. Este descris cu mult respect și considerație de către cei care l-au cunoscut: toți subliniază inteligența sa, generozitatea, clarviziunea, curajul de a înfrunta opinia publică atunci cînd o credea greșită. În buletinul special al ziarului municipal Laval Demain (Laval Mîine), publicat în urma morții sale, îi era citată următoarea frază: "Dacă ceva este considerat a fi rău
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
se declanșau la momentul t+1, dacă suma "greutăților" impulsurilor primite la intrare la momentul t depășea o valoare-prag fixată. Odată cu cibernetica, formalismul logico-matematic era introdus în științele creierului, noțiunea de tratament și informație era generalizată și erau puse fundamentele inteligenței artificiale. Cultura militară de după război transformă biologia într-o știință a informației: se trecea de la o reprezentare a vieții materială și energetică la una informațională. Creierul era comparat cu o mașină de calcul, iar ereditatea era descrisă în termeni de
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
soi de delir în legătură cu aceste mașini. S-a dorit să se găsească imediat în ele modelul precis al funcționării creierului: Louis Couffignal nu era deloc de acord cu asta. B.C. Cînd oamenii s-au interesat de dezvoltarea ciberneticii și a inteligenței artificiale în Statele Unite, s-a remarcat faptul că cercetătorii din acest domeniu erau atît de entuziasmați încît treceau foarte repede de la as if la is. Atitudinile au fost mai moderate în Franța. Ciberneticienii francezi își exprimau mereu rezerva. Chiar dacă meto-da
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
49, ca și cum biologii n-ar fi conceput niciodată modele. René Thom a propus deja această caricatură. Dacă ne interesăm de ceea ce li se predă acum studenților de la științele cognitive, care se vor noi și revoluționare, reunind simultan ideile din domeniul inteligenței artificiale, psihologiei și al științelor neuronale, constatăm că baza e în mare parte reprezentată de informatică și de logică. Nu sunt atîția ingineri absolvenți care cred că au o formație multidisciplinară sub pretextul că asistă la cîteva cursuri de biologie
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Zece. Și-au modificat felul de a gîndi: ne dădeam seama de asta din discursurile lor. B.C. Îmi puteți vorbi despre rolul lui Jacques Robin? J.S. Era foarte important. Asimila totul cu o precizie și o rapiditate impresionante. Avea o inteligență ascuțită. Era și foarte primitor. B.C. Ce amintire păstrați despre această perioadă a Grupului celor Zece? J.S. Pentru mine, a fost o experiență extraordinară. JEAN-FRANÇOIS BOISSEL În interviul cu Jean-François Boissel este vorba, în același timp, despre întîlnirea sa cu
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
eu încercînd să exprim în limbajul brevetelor creații pentru care acesta nu a fost prevăzut. Am lucrat cu el în departamentul de Cibernetică și de informatică combinatorie al SNECMA, unde conducea o echipă de treizeci de oameni care lucrau pe inteligența artificială. B.C. L-ați mai revăzut de atunci? J.-F. B.Îl văd cel puțin o dată pe an. Ne leagă o prietenie foarte puternică. Am mult respect pentru el și cred că sentimentul e reciproc. Cînd am început să lucrez
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
spitalului Hôtel-Dieu din Paris, director al Centrului de cercetare în biologie umană și beneficiază de o bursă de cercetare în filosofia și etica biologiei la spitalul universitar Hadassah din Ierusalim. A dirijat numeroase cercetări în biologia celulară și în imunologie, inteligență artificială, filosofia și etica biologiei. A fost cercetător asociat al Centrului de cercetări Ames de la NASA, în California, între 1966-1968, și profesor invitat al Institutului Weizmann în Israel din 1970 pînă în 1973. A început să participe la întîlnirile Grupului
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
mai rău. Presa, și mai ales Le Monde, relata evenimentele. Astfel a aflat Jacques Robin că eram la Paris. A reluat legătura cu mine. Am luat cina cu Robert Buron, care era și el unul dintre prietenii mei, ale cărui inteligență, corectitudine și convingere le apreciam. Ei începuseră deja organizarea Grupului celor Zece și mi-au cerut să mă alătur lor. Grupul datorează mult dinamismului lui Jacques Robin și artei sale de a "mirosi" lucrurile importante. Nu pot uita nici ospitalitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
ceea ce spunea n-avea nimic de-a face cu discuția. Atunci Attali și-a dat brusc seama că spusese o prostie enormă și a început să ia notițe. J.B. Pentru Attali și Atlan, care sînt niște băieți minunați pe planul inteligenței și al culturii, și pentru Atlan îndeosebi, există un element foarte important: cultura talmudică. Sînt obișnuiți să obțină de la un text maximum din ceea ce se poate obține, știind bine că acest maximum nu e atins niciodată, și au obiceiul de
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
nivel, aveți un răspuns, însă interpretarea pe care o obțineți din rezultatele dumneavoastră e provizorie. Altfel spus, regăsiți acolo o dialectică, dar treceți prin ceva exterior. Asta era problema Grupului celor Zece: toți erau foarte inteligenți, obișnuiți să-și folosească inteligența pentru propria plăcere, nu neapărat pentru a străluci. Mediul era subversiv, adică riscam mereu, orice-am fi făcut, să fim chemați la ordine. Ce era diabolic era ideea că din ciocnirea spiritelor putea țâșni ceva care să ducă spre real
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
1972, a avut un impact important, dar am organizat și alte colocvii interesante, care nu au constituit prilejul vreunei publicații. Unul din-tre ele, care s-a desfășurat în Danemarca, era des-pre gemenii monozigoți. Un altul, în Toscana, a tratat tema inteligenței. Aceste întîlniri reuneau zece-cinsprezece persoane. După această serie de colocvii, m-am retras din acțiunile comune pentru a-mi începe lucrarea generală, La Méthode (Metoda). Însă au mai fost alte întîlniri, precum cea legată de Problema feminină, la care n-
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
misiune să sensibilizeze întreprinderile la riscurile și oportunitațile noilor tehnologii. Departamentul de Comunicare, care se adresa "industriașilor din media și informatică, precum și profesioniștilor din întreprinderi și din grupurile de comunicare", a dezvoltat în 1985 un program "Multimedii" și un altul, "Inteligență ar-tificială, Știință cognitivă și Imagine electronică". Departamentul de Tehnologii ale viului încercă să apropie partenerii naționali și internaționali, în vreme ce departamentul de Educație avea ca misiune să promoveze utilizarea instrumentelor informatice în sferele educației, formației și noilor tehnologii. Acest ultim departament
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Cibenetica lui Henri Laborit si Jacques Sauvan era destul de diferită de cea care se dezvoltase în anii '50 în Statele Unite. Jacques Sauvan distinge de altfel o cibernetică europeană, al cărei centru era situat la Namur. Contrar evoluției ci-berneticii americane spre inteligența artificială ce acorda un rol central mașinii, în acest caz calculatorul, cibernetica franceză pare mai "moale", responsabilitatea ei fiind asumată de medici, pe cînd fizicienii, matematicienii și inginerii se aflau în rîndurile primelor trupe ciberneticiene americane. Cît privește teoria informației
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
fiecărui individ 162. Dar, dincolo de diferențele dintre indivizi, accentul poate fi pus pe hotărîrea de a practica transdisciplinaritatea și de a da dovadă de spirit deschis. Luarea în calcul a contribuțiilor ciberneticii, a teoriei informației, a teoriei sistemelor, a dezvoltării inteligenței artificiale, a noțiunii de auto-organizare, de "ordine prin zgomot" sau mai degrabă de "complexitate prin zgomot", a teoriei haosului și a concepțiilor lui Prigogine a accelerat cu siguranță răspîndirea acestor teorii sau concepte. Toți erau curioși să cunoască mai bine
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
de ordin superior": economic și/sau politic. Cînd Yves Stroudzé, sociolog, "omul lui Attali", e numit director al CESTA, obiectivele vi-zate devin foarte repede cele inspirate de constrîn-gerile concurenței internaționale: previziune și prospectivă, sprijinirea deciziei, formarea, difuzarea de noi tehnologii. Inteligența artificială, imaginea electronică, științele cognitive, multimedia, comunicațiile, tehnologiile viului, promovarea folosirii instrumentelor informatice sînt considerate sectoare-cheie și toată lumea dorește apropierea de întreprinderi. Celelalte structuri create în același timp și în același loc, Grupul Știință/Cultură, cu laboratorul său de dinamica
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
trebuie luată o decizie într-un domeniu ce ține de competența lor, el scria totuși: "Să nu credem nici că savanții acced la mai multă înțelepciune decît restul muritorilor". La sfîrșitul anilor '80, se întreabă cum "să evităm ca progresele inteligenței artificiale să nu înăbușe resursele încă puțin explorate ale inteligenței naturale, în loc să ni le descopere" și acuză tehnoștiința, "care capătă o autoritate din ce în ce mai mare", că "ne aruncă în nebunia unei tehnologii care nu mai cunoaște limite"169. Constatînd și el
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
competența lor, el scria totuși: "Să nu credem nici că savanții acced la mai multă înțelepciune decît restul muritorilor". La sfîrșitul anilor '80, se întreabă cum "să evităm ca progresele inteligenței artificiale să nu înăbușe resursele încă puțin explorate ale inteligenței naturale, în loc să ni le descopere" și acuză tehnoștiința, "care capătă o autoritate din ce în ce mai mare", că "ne aruncă în nebunia unei tehnologii care nu mai cunoaște limite"169. Constatînd și el "o implacabilă deșfășurare tehnologică", Georges Waysand 170 ajunge la concluzia
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
ce e posibil nu e necesar" pentru Jacques Robin, care preconizează căutarea unei etici a responsabilității. În 1994, analizează produsul mobilizării științei în timpul Primului și mai ales al celui de-al Doilea Război Mondial: dezvoltarea energiei atomice, cibernetica, cercetarea operațională, inteligența artificială, conceptele și practicile de informație și comandă, pentru a descoperi în acestea inversarea raportului dintre știință și tehnică: "Dezvoltarea prin cercetare face loc cercetării pentru dezvoltare"174. După părerea sa, "știința și tehnica s-au văzut aservite economiei capitaliste
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
la care temperamentul și spiritul aventurier, responsabile cu sensul alegoriilor și al observațiilor exotice, se combină cu analistul tăios, impecabil, care-și presară operele cu teorii cerebrale, uneori în exces. De partea cealaltă, clar-obscurul unei derive baudelairiene pe fond de inteligență casantă a unui copil abandonat de părinți, absolvent șomer al Școlii de agronomie, plonjînd în anxiolitice și alcool, trecînd printr-un spital psihiatric înainte de a deveni inginer informatician la Adunarea națională și apoi, foarte repede după publicarea primelor sale eseuri
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
care beneficiază de nume și prenume, fiind, la început, o ființă întreagă, este eroul principal. Ca într-un Bildungsroman pe dos, tînărul și sclipitorul Ivan Zamiatin, pornit în viață cu toate atuurile posibile de partea lui familie înstărită, educație aleasă, inteligență, cultură umanistă întinsă, farmec fizic și intelectual magnetic, înconjurat de prieteni devotați și cu perspectiva unei minunate povești de iubire alături de frumoasa Nathalie, ajunge, în decurs de cîteva luni (interval de altfel neprecizat în roman) să piardă tot carieră promițătoare
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
Bobigny, Paris, Abidjan, apartamente, beciuri, străzi, mașini, internetcafe-uri, hoteluri, aeroporturi etc., oră de oră, ca un polițist, dublat de un sociolog și, desigur, de un scriitor adevărat. Ideea că, adesea, oroarea provine din absurditate sau, mai rău, din exces de inteligență, nu e o noutate, psihologia călăului a fost îndelung studiată de-a lungul timpului (între alții, mai recent, de Hannah Arendt sau Jonathan Littell). Dar ineditul analizei lui Morgan Sportès rezidă în ilustrarea cauzalității vidului intelectual și educațional, al relațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
ci doar să le asume, să le integreze cu luminoasă înțelegere. Cea de a doua piele pe care o îmbracă în capitală nu înlocuiește aroma senzuală, suplă și tăioasă a începuturilor. Integrarea în viața trepidantă a orașului e profundă, iar inteligența abordării e în întregime senzorială, țărănească în cel mai pur sens al cuvîntului, axată pe o cu totul altă măsură a timpului, pe alte lumini, alte culori, alte mirosuri, dar toate armonizate cu muzica ei interioară. Își respiră orașul iubit
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
cel care a fost privit nu doar ca un mare poet, dramaturg și romancier catolic, sau ca un redutabil polemist, ci și ca o conștiință națională vie, mereu trează, a vremii sale. Îl urmăm deci de la primele volute ale unei inteligențe luminoase pînă în cele mai ascunse cotloane ale sufletului, trecînd prin varii emoții mînie, pasiune, ironie șfichiuitoare, îndoieli sau generoase elanuri de prietenie. Regăsim, la destinatari, minunata pleiadă a celor care au contat în literatura secolului XX, și nu numai
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
pînă acum. Spre exemplu, invitația de a citi poemul ca pe un distih în chiasmă (de la "o lovitură de zaruri" la "ca și", apoi de la "ca și" la o "lovitură de zaruri"). Textul în sine este o permanentă provocare adresată inteligenței cititorului și mizează pe forța contradicției. Cert e că Numărul și Sirena reușește să tulbure apele exegezei mallarméene și să ne facă să reconsiderăm raporturile poetului cu hazardul. In honorem Edgar Morin Sociolog, istoric, filosof, Edgar Morin a împlinit 90
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
mai este elementul unificator indispensabil conștiinței de sine, nu mai e acolo unde ar trebui să fie, sau așa cum am vrea să fie, nu mai e întreg, proporționat, consistent. Fluiditatea și metamorfozele sale maladive sunt urmărite și decorticate cu mare inteligență și generozitate interpretativă de Lidia Cotea, stăpînă pe arsenalul analitic constituit, ca și pe o vastă și dificilă bibliografie. Eleganța stilistică, precizia frazei și plasticitatea limbii franceze, adesea poetică, dar perfect adaptată demonstrației nu fac decît să adauge un plus
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]