19,069 matches
-
înălțat nespus de mult, și I-a dat Numele, care este mai presus de orice nume; 10. pentru ca, în Numele lui Isus, să se plece orice genunchi al celor din ceruri, de pe pămînt și de sub pămînt, 11. și orice limbă să mărturisească, spre slava lui Dumnezeu Tatăl, că Isus Hristos este Domnul. 12. Astfel dar, prea iubiților, după cum totdeauna ați fost ascultători, duceți pînă la capăt mîntuirea voastră, cu frică și cutremur, nu numai cînd sunt eu de față, ci cu mult mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85090_a_85877]
-
până la uitare În brațele celui Îndrăgit. Și doar m-a „avertizat” și mi-a lăsat suficient timp pentru a lua o hotărâre: „Vrem cu adevărat să fim Împreună?”. M am smuls repede din mijlocul acestor imagini dureroase. „Ai curajul și mărturisește, că această femeie ți a sucit mințile!” Nu Încerca să te eschivezi. „Ce să mărturisesc!” A fost mai convingătoare și mai hotărâtă decât tine. Este o femeie inteligentă, frumoasă și plină de farmec. Nu pot să neg starea de frenezie
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
suficient timp pentru a lua o hotărâre: „Vrem cu adevărat să fim Împreună?”. M am smuls repede din mijlocul acestor imagini dureroase. „Ai curajul și mărturisește, că această femeie ți a sucit mințile!” Nu Încerca să te eschivezi. „Ce să mărturisesc!” A fost mai convingătoare și mai hotărâtă decât tine. Este o femeie inteligentă, frumoasă și plină de farmec. Nu pot să neg starea de frenezie, de Încântare ce mă Învăluie asemenea unei muzici atunci când sunt În preajma ei. „Taci!” Nu mai
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Nu mai suport nici un cuvânt În plus. Am trântit receptorul, lăsându-mă pradă furiei. „Ce tupeu!” Îmi repetam sugrumată de revoltă. Să-mi povestească cu atâta nonșalanță despre „ea”... Ce ofensă! Am fost doar la un pas de a-mi mărturisi sentimentele cele mai profunde, mai adevărate. N am reușit... În schimb, simțeam cum mă mistui lent la flacăra dureroasă a neputinței. Vedeam limpede, cum tot ce clădisem În nopțile de nesomn, se destrăma asemenea unei pânze de păianjen bătută de
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
patos... „Sunt aici!” și m-am lăsat purtat de fiecare cuvânt... prin toamna colorată a gândurilor tale. O toamnă atât de minunată că nu am putut să-mi opresc lacrima ascunsă de atâta vreme... Mi se pare, că ți-am mărturisit, cât de mult iubesc toamna cu Încărcătura ei de taine, de bogății, de chemări În brațele-i melancolice. Nici un alt anotimp nu reușește să smulgă sufletului atâtea nuanțe ale sensibilității, așa cum reușește toamna cu nemărginita-i metamorfoză, cu Întregul ei
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Renunțarea la podoaba verde se face cu o regală resemnare... Mă simt legat de toamnă, ca și cum, doar pentru mine așterne covoare de frunze, de flori, de... Ascultam cu respirația tăiată acele gânduri izvorâte din adâncul trăirilor ce se lăsau greu „mărturisite” și, dintr-o dată, am avut revelația faptului... că amândoi suntem jumătățile unui Întreg ce-a „rodit” la sânul aceleași toamne generoase, un adevărat izvor de iubire... „Scuză-mă!” M-am lăsat furat de miracolul pe care Îl aștept În fiecare
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Mă gândeam la această zi atât de frumoasă... M-a cuprins de mijloc și mi-a dus mâna la inima lui. Bătăile accelerate și emoția Îl copleșiseră. Era un dar. Consideram că merităm amândoi acest nesperat dar, aceste clipe frumoase. Mărturisesc că nu m-a atras În mod deosebit de la Început. Cu timpul, m-a fascinat liniștea și pacea pe care o răspândea În jur. Aveam atâta nevoie de ea. Privindu-l cu mai multă atenție... am hotârât să mi deschid
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
realități crude, care nu putea să fie realitate. Oct. 2004 Destin (scrisoare către A.S.) M-ați rugat să vă spun câte ceva despre mine. Nu știu cum să Încep dar mă voi strădui. Îmi voi imagina un interviu. Mai Întâi doresc să vă mărturisesc că am citit despre d-voastră pe internet și am fost impresionată de cele aflate,dar și zdrobită În același timp. Apoi am revenit și mi-am spus: "cum poate fi zdrobit cineva care...demult a murit..." Care sunt studiile
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
un suflet prea plin, s-a născut poezia, pe care “Lumii o dăruiesc”... și veacurile vor trece, așternând cenușa uitărilor peste inimi care, odată, au bătut Înflăcărate, dar Cuvântul va dăinui!” „Cum va fi drumul din acest punct spre viitor?” „Mărturisesc că am avut mereu o teamă, gândindu-mă la punct. E tot ce rămâne! Un singur punct În univers. Desigur, am planuri, idealuri... Câte din ele se vor Împlini, nu știu. Fiecare ne dorim o oază luminoasă la jumătatea drumului
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
cu propria-mi conștiință. „Un crez al sufletului?” „Sufletul este cel care m-a pus la grele Încercări. Poate ar trebui să fiu mai atentă la mesajele trimise. Să Încerc să fiu mai deschisă cu cei apropiați și să le mărturisesc cât de importanți sunt pentru mine? Poate.” „Un crez al scriitorului?” „Scriitorul se așează la masa de scris cu gândul că ceva rămâne În urma sa, măcar un semn al trecerii prin această existență. Sper că va veni un timp când
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
vrut s-o Înțeleg și n-am avut adevărata Înțelepciune pe care poate numai ea a avut-o. Și de aici... zbuciumul meu Întreg. Și iată cum sufletul meu Începe mărturisirea fără să mai analizeze până la sânge orice detaliu. Îți mărturisesc că simt nevoia să trăiesc În umbra celui pe care Îl admir. Nu m-am gândit nicio clipă ca prezența mea să-ți influiențeze drumul pe care ți l-ai ales demult și căruia te-ai dăruit cu pasiune. Îmi
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
o primăvară În care ceasurile să aibă un sens, chipurile oamenilor să mi se pară mai luminoase și mai pline de iubire. Și tu mă eviți! N-aș fi crezut că ești capabil de un asemenea rafinament de cruzime. Îți mărturisesc că aș vrea să mă pierd În ființa ta, ca Într-un labirint al dragostei, labirint În care să rătăcesc până la sfârșitul zilelor mele. Înfășurată În vălul singurătății și atât de departe de tine, mă simt despuiată de toate comorile
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
timpul tău prețios. Și tu ai avea vârsta mea, dacă inima ți-ar fi plină de iubire și strălucire, așa cum o simt eu acum. Te Îndrăgesc și te admir chiar dacă aceste trăiri ale mele nu vor fi Împărtășite niciodată. Îți MĂRTURISESC... chiar dacă ai să zâmbești! Și uite... acum când Îți scriu, a Început să plouă, ca o blândă eliberare. „Mai bine taci! Ascultă ploaia venind din depărtări Pe arșiță și vânt Ce mult a plâns! Cu plânsul ei fără cuvânt. Nu
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
doua zi. Puțin parfumat (așa, să-ți amintești), o floare nemuritoare și o șuviță din părul meu bălai. Sper că le mai ai? Să nu-mi spui că nu le-ai păstrat?! Și ți-am mai scris două scrisori. Îți mărturiseam dorința-mi tainică: tot restul vieții să-mi trăiesc, la umbra celui ce-atât Îl admir și-ndrăgesc! Și-mi imaginam cum, citind ... În colțul buzelor, un zâmbet ți-a-nflorit! Ai zâmbit, nu-i așa? și inima Înflăcărată, timid
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
ce-atât Îl admir și-ndrăgesc! Și-mi imaginam cum, citind ... În colțul buzelor, un zâmbet ți-a-nflorit! Ai zâmbit, nu-i așa? și inima Înflăcărată, timid a Început să-ți bată la gându-mi ce s-a „lăsat” mărturisit. Îți mărturisesc ... că mi-aș dori să mă pierd În ființa ta, ca Într-un labirint al dragostei, În care aș vrea să rătăcesc până la sfârșitul zilelor mele. Departe de tine, mă simt despuiată de toate comorile lumii. Visez la
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Îl admir și-ndrăgesc! Și-mi imaginam cum, citind ... În colțul buzelor, un zâmbet ți-a-nflorit! Ai zâmbit, nu-i așa? și inima Înflăcărată, timid a Început să-ți bată la gându-mi ce s-a „lăsat” mărturisit. Îți mărturisesc ... că mi-aș dori să mă pierd În ființa ta, ca Într-un labirint al dragostei, În care aș vrea să rătăcesc până la sfârșitul zilelor mele. Departe de tine, mă simt despuiată de toate comorile lumii. Visez la o primăvară
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
ai ști cum inima-mi vibrează, gândindu-mă la ceasul acela de taină! Tu ești lumina nopților mele de singurătate ... Izvorul de apă vie, la care-mi potolesc setea de dragoste, Raza de bucurie reaprinsă În dosul unei lacrimi. Îți mărturisesc, chiar dacă ai să zâmbești! N-ai zâmbit! mi-ai spus mai apoi. Ai fost atât de fericit! Uite! Mai e puțin până la primăvară, când cireșii vor Înflori și-om sta Împreună În livadă. Și-ți voi Împleti o coroniță, din
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
poate spune că dragostea nu este un sentiment divin? “Veniți, luați primele pietre și aruncați, voi care n-ați cunoscut iubirea!” Pur și simplu, nu puteam respira unul fără altul. El era dureros Împărțit Între soție și iubită. Mi a mărturisit că ne iubește pe amândouă, În moduri diferite, și nu poate renunța la nici una. Aceasta era pedeapsa lui, vina lui. Ce puteam să fac?! am acceptat această realitate care nu dădea bine În ochii muritorilor de rând. Biete Întrupări, frustrate
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Bisericii, și să se roage pentru el, după ce-l vor unge cu untdelemn în Numele Domnului. 15. Rugăciunea făcută cu credință va mîntui pe cel bolnav, și Domnul îl va însănătoșa; și dacă a făcut păcate, îi vor fi iertate. 16. Mărturisiți-vă unii altora păcatele, și rugați-vă unii pentru alții, ca să fiți vindecați. Mare putere are rugăciunea fierbinte a celui neprihănit. 17. Ilie era un om supus acelorași slăbiciuni ca și noi; și s-a rugat cu stăruință să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85097_a_85884]
-
dânsa, dumneavoastră vi se pare că o fac din pudoare exagerată. Nu este vorba despre pudoare, Monsieur, ci de cunoașterea naturii umane la care ajungi fără să vrei atunci când stai și asculți, așa cum facem noi, cum bărbații și femeile îți mărturisesc ce au făcut și de ce. Mademoiselle Mangeot se află acum într-o stare în care orice femeie ar putea face un pas greșit. Toate stările emoționale au ceva în comun. Oamenii își dau seama de suferința care sălășluiește totdeauna în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
nu poate dura mult. În prima seară petrecută împreună, Stott îl întreabă: —Ei, cum e pe-aici cu bordelurile, amice? Sper că ți-ai făcut ceva cunoștințe în domeniu. Tripp nu intrase în viața lui într-un bordel. Trebuie să mărturisească faptul că a cam neglijat capitolul bordeluri. De maximă importanță, amice! Orice om de afaceri aflat în trecere pe aici se duce la bordel. Trebuie să ne ocupăm de ele. Tripp își petrece o noapte făcând, împreună cu Stott, turul orașului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
încercase să-i vândă cuiva o mașină de cusut, i se pare cam subțire doamnei Tripp, mai ales din pricina mustății false. Viața de familie este din nou zdruncinată când Cobb, dornic să restabilească armonia între eroul și eroina sa, îi mărturisește tot adevărul doamnei Tripp - ceea ce crede el a fi tot adevărul. Este pentru binele patriei, doamnă Tripp, spune el. Doamna Tripp este hotărâtă să-și dovedească și ea devotamentul față de patrie. Și începe și ea să ia cina în oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
este înghețată și nefericită. Se sprijină de un gard și începe să plângă. Neamțul cel sentimental o privește, sfâșiat între milă și datorie. Se apropie încet. Tripp îi vorbește actriței despre poezie... Doamna Tripp suspină pe umărul neamțului și-i mărturisește că soțul ei o înșală chiar în clipa de față într-o casă al cărei număr nu și-l amintește... Nemții din mașină au înghețat de frig. Coboară și încep să se plimbe pe stradă în sus și-n jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
și spun că sunt jurnalistă, după care încerc să schimb subiectul, pentru că în mod inevitabil, următoarea întrebare este „unde lucrezi?“. Las capul în jos, mormăi că la Kilburn Herald și dacă insistă cu adevărat, mi-l cobor și mai jos, mărturisind că mă ocup de rubrica „Sfaturi de milioane“. Sunt bombardată în fiecare săptămână cu scrisori de la persoanele triste sau singure din Kilburn care nu au nimic mai bun de făcut decât să pună întrebări de genul „Care este cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
eu, neștiind ce altceva să-i spun. ― Tocmai am ajuns la birou, ce surpriză plăcută. ― Păi, aici e ora cinci, așa că eu mă pregătesc de plecare. ― Doamne, vocea ta este la fel de sexy pe cât e poza ta, care, trebuie să-ți mărturisesc, e acum pe perete. De fapt, mă uit la tine chiar acum, în timp ce vorbim. ― Sunt de-a dreptul flatată. Numai de-ai ști tu. ― Deci, JJ, ai avut o zi bună? ― A fost bine. Am avut ceva filmări azi-dimineață, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]