19,653 matches
-
omul singur. Fericirea definește absolutul: altă culme altă justificare, ecuația despre cum iubeam ieri avea o necunoscută mai puțin, ecuația despre mereu ultima iubire se rezolvă plecând de la o constantă aproximativă inima; absolutul de deasupra absolutului ultima treaptă: te-ai obișnuit cu urcușul, mai sus de tâmplă este zborul altuia, ajunge! Zbor peste zborul zilei de astăzi, mâine, nu poate fi; mâine, de pe o coajă de ou fiert, se desprinde o amprentă de suflet, o intenție, două aripi, și... iată-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
se jucau, reveneau în cerc după ce fuseseră alungate, ca să continuie îngrijirea șuvițelor sale celor alunecoase și lucioase, care, grație lor, deveneau pe zi ce trece mai alunecoase și mai lucioase. Sampath se bucura din ce în ce mai mult de atenția primită, pe măsură ce se obișnuia cu trasul sau zgârieturile ocazionale. — Ia te uită, spuse domnișoara Jyotsna, care, ca și Pinky, scosese un țipăt când o identificase prima dată pe maimuța care o umilise la cinema. E clar că a fermecat maimuțele. Acestea se grupaseră în jurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
sticle de rom în timp ce scotoceau prin traista unui om care se oprise să-l vadă pe Sampath în drum spre o nuntă. Îl băură pe tot și, în după-amiaza aceea, când urcară din nou, în copacul lui Sampath, unde se obișnuiseră să i se alăture pentru o mică siestă în jur de ora 3, se simțiră incapabile să atingă starea generală de stupoare care cuprindea ca o vrajă livada exact la momentul acela al zilei. Sampath se întinse amețit în patul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
scuturau, constatând că, de fapt, nu erau dureroase, în timp ce adepții sufereau mai multe leziuni, dat fiind că pietrele zburau înapoi și-i loveau în față în loc să zboare spre maimuțe. Când nu se aflau în bazar sau în livadă, maimuțele se obișnuiseră să aștepte în copacii ce creșteau pe marginea drumului ce ducea la piață și să acosteze oamenii care se întorceau pe la casele lor venind din bazar, în speranța că vor găsi o sticlă de vin de palmier sau poate chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
de ce trebuia să includă atât de mulți „știi“? — N-o să mă dau jos din copacul ăsta, spuse Sampath. — De ce nu? îi zise Pinky, coborând în grabă scara observând-o pe Maimuța de la Cinema apropiindu-se pentru a se așeza în locul obișnuit de lângă Sampath, pe pat. Putem să mergem peste tot cu dubița și să călătorim dintr-un loc în altul. Sampath se gândi la drumuri nesfârșite în vara aceea lipicioasă și nesfârșită care avea să vină atât de curând să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
scofâlciți. Descoperirea lui Janasen nu fusese anevoioasă. Câteva mesaje interplanetare - fără obstrucții de această dată - un control rapid al roboregistrelor de hotel și ajunsese la capătul drumului. Janasen vorbi primul. - Sistemul acestei planete este, cert, interesant, dar nu mă pot obișnui cu ideea de hrană gratuită. Gosseyn răspunse sec: - Ce-ar fi să începi să vorbești? Ce voi face cu dumneata depinde în întregime de ceea ce urmează să-mi spui. Ochii albaștri, limpezi, îndrăzneți, îl măsurau meditativi. - Voi spune tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
văzuse un om atât de mare. Emana din uriaș o impresie de forță fizică anormală. Pentru prima dată în viața lui, Gosseyn se simțea în prezența unui individ neantrenat a cărui forță musculară pură depășea vizibil posibilitățile unui non-A obișnuit. - Ai face bine să te dai înapoi, zise monstrul cu glas amenințător. Discipolul mi-a spus că ea e a mea și n-am chef să am concurență. Gosseyn aruncă o privire întrebătoare femeii, dar ea se întinsese, cu fața la perete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
acolo nu-l văzură de la început. Gosseyn înaintă fără să pregete spre cablurile de ieșire ale dinamului și le memoriză. Evaluă puterea la patruzeci de mii de kilowați. După aceea, cu același aplomb se îndreptă spre pilă, prevăzută cu dispozitivele obișnuite de control ale interiorului. Un funcționar era aplecat asupra unui regulator pentru a efectua rectificări de detalii verificând cadranul gradat. Gosseyn îl depăși și, cu o privire premeditată, examină interiorul pilei. Simți cum celălalt se îndrepta pe scaun. Dar până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
diferența de timp, rezultantă a transportului prin similaritate. Brusc, își dădu seama că gândurile sale erau prea violente pentru plăpândul Ashargin în corpul căruia se găsea din nou închis. Privi în jur cu ochii tulburi și, încet, începu să se obișnuiască. Încet, fiindcă nu era propriul său sistem nervos, perfect antrenat pe care se străduia să-l stăpânească. Dar n-avea importanță, creierul i se limpezi și nu mai tremură. După un minut, deși valurile de slăbiciune nu-și încetară pulsațiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
sistemul nervos al oamenilor la un sistem nou și diferit de război mecanic. A triumfat până când un număr superior de oameni și de mașini au adoptat metodele lui. Mașinile existau înaintea Blitz-ului, dar era nevoie ca oamenii să se obișnuiască cu mașinile, în vederea unei noi integrări. Odată cu aceasta, superioritatea apărea automat. În anii care au urmat păcii confuze a acelui de-al doilea război mondial, din ce în ce mai mulți oameni îmbrățișau concluziile laborios formulate de către noua știință și semantica generală plecând de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
te simți? Imaginile mele nu sunt clare. El zâmbi încrezător. Abia începea să întrezărească acum ce lună dezastruoasă a fost pentru ea, o femeie de rangul ei. Cu toate încercările la care o supusese Discipolul, ea nu era cu adevărat obișnuită cu primejdiile, sau eșecurile. - Cred că foarte bine, zise el, încet. Până și maxilarul îl durea când vorbea. Figura delicată a lui Leej se adumbri. - Un minut, zise ea, mă duc să iau uleiul. Dispăru în sala de baie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
pusă în pericol după cum au anunțat oamenii de stiință, de către încălzirea globală. Deja calotele glaciare au început să se topească, gheața este mai puțină cu aproape cincizeci la sută decât acum șaizeci de ani. Nu vă apropiați de ei, nefiind obișnuiți cu oamenii, devin periculoși spre apărarea puilor și a adăpostului! Norișorul Spumos Norișorul alb, ca spuma, își aplecase capul spre maică sa: - Tu ce vezi mamă, când te uiți spre Pământ? - Multe, îi răspunde Norul cel Mare, în fiecare oră
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
au dat de niște oameni iubitori de animale. - Și mama lor? - Mătușa două zile la rând și-a căutat puii, venea numai noaptea și rodea ușa șopronului ca să ajungă la pui. A treia zi n-a mai venit, s-a obișnuit cu gândul că puii au fost dați la niște oameni. - De ce naște Mătușa pui în fiecare an în aceeași grădină? - Fiindcă știe că stăpânul e om bun și pe el îl preocupă viața animalelor. - Cum îi iubește dacă îi duce
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
știe că stăpânul e om bun și pe el îl preocupă viața animalelor. - Cum îi iubește dacă îi duce la țară? - El are deja doi câini adoptați, îi ajung, iar pe cei mici îi dăruiește altora. La sate așa se obișnuiește, cui nu-i trebuie câini, îi dă mai departe. Dacă însă îi descoperă copiii, ei nu le mai dau drumul, îi cresc cu dragoste. - Și totuși mai sunt destui câini vagabonzi pe străzi. - Într-o noapte am văzut cum au
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
mare o știu deja, iar mâine am s-o învăț în întregime dacă mă ajută doamna educatoare. E bună cu copiii, mă va ajuta cu siguranță. Veverița reapare din senin și explorează cu mare curiozitate, iarba de lângă copac. S-a obișnuit deja cu cadoașe. Când vede bucata de hârtie, stă o clipă pe gânduri, dar nu mai mult, își bagă gheruțele într-un colț și dispare în corola castanului. -Dar ce-or face cu hârtia? - se întreabă Riana, urmărind treptele înalte
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
fi un cal grozav, de asta i-am dat numele respectiv. -Ce spui, bunicule? -Tu mi-ai explicat clar de ce trebuie să fie Luminos acest mânz, deci așa îl vom striga de acum încolo! -Luminosule, îl striga copilul ca să se obișnuiască cu numele și cu mâna lui. Până la urmă mânzul ceda vocii prietenoase și îl acceptă pe băiat cu mai mare răbdare. Apoi, înhămară calul și porniră spre pădure după lemne. Le plăcea să meargă împreună, se înțelegeau bine. Mitică savura
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
nu fac, dar la cea mai mică provocare aș fi zis: vă mărturisesc o metodă infailibilă pentru a grăbi copilul dimineață spre creșă, cămin, școală... întrebațil, care poveste ar vrea să audă? ... și spuneți-i, veți vedea cum se va obișnui să țină pasul cu dvs. numai să audă povestea. Azi din nou auzisem un plânset de copil și îmi scosesem capul pe fereastră. Doi părinți tineri încercau să-și învețe fetița de trei ani (mai mult nu cred că avea
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
erau oameni care acceptaseră să moară din cel mai fidel respect față de reguli, indiferent dacă era vorba de cele referitoare la esența chestiunii, adică, sfârșitul vieții, sau de cele ținând de multiplele modalități cu care aceasta, amintita esență a chestiunii, obișnuiește să se Înveșmânteze, cu o pompă și o solemnitate mai mare sau mică, atunci când sosește momentul fatal. Un caz mai interesant decât toate celelalte, evident pentru că era vorba despre cine era vorba, a fost cel al foarte vârstnicei și veneratei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
moarte asupra morții, În slava eternă de lumină a cerurilor, Nimeni n-ar ezita să răspundă, Da, dar spre deosebire de ceea ce se crede, nu atât răspunsurile mă interesează, domnule prim-ministru, ci Întrebările, evident mă refer la ale noastre, observați cum obișnuiesc să aibă, În același timp, un scop la vedere și o intenție ascunsă, dacă le punem nu o facem numai ca să ni se dea niște răspunsuri În acel moment avem nevoie ca cei Întrebați să le audă din propria lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
că nu mi-ați răspuns, eminență, Vă Întorc Întrebarea, ce va face statul dacă nu va mai muri nimeni, Statul va Încerca să supraviețuiască, deși eu mă Îndoiesc serios că va reuși, dar biserica, Biserica, domnule prim-ministru, s-a obișnuit În așa mod cu răspunsurile eterne Încât nu pot să mi-o imaginez dând altele, Chiar dacă realitatea le contrazice, De la bun Început noi n-am făcut altceva decât să contrazicem realitatea, și iată-ne aici, Ce va spune oare papa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
nimeni din breasla pompelor funebre, convocară adunarea generală a categoriei, la sfârșitul căreia, după discuții aprinse, toate neproductive, fiindcă toate, fără excepție, aveau să dea cu capul de zidul indestructibil al lipsei de colaborare din partea morții, colaborare cu care se obișnuiseră din tată-n fiu, ca fiind ceva care li se cuvenea În mod firesc, aprobară un document care urma să fie supus aprecierii guvernului națiunii, document care adopta unica propunere constructivă, da, constructivă, dar și ilară, care fusese pusă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
număr tot mai mare de internați care, prin gravitatea bolilor sau accidentelor cărora le-au fost victime, ar fi trecut deja În lumea cealaltă. Situația e dificilă, argumentau ei, am Început să punem bolnavii pe coridoare, adică mai mult decât obișnuiam s-o facem, și totul arată că În mai puțin de o săptămână ne vom confrunta nu numai cu puținătatea paturilor, ci, având În vedere că și coridoarele și infirmeriile sunt pline, cu situația de a nu ști, din pricina lipsei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
mai neliniștitoare, care ar putea pune la Încercare eforturile de a oferi un tratament echitabil și talentul planificator al oricărei persoane care gestionează resurse umane. În principal pentru că rezultatul final, și asta caracterizează o dilemă autentică, ar fi tot același. Obișnuiți până acum, la fel ca și nemulțumiții lor parteneri, cei cu injecția intravenoasă și cei cu coroana de flori cu panglică mov, cu siguranța rezultată din rotația continuă și de neoprit de vieți și morți, unele care intrau, alții care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Raiul, Raiul sau iadul, sau nimic, ceea ce se Întâmplă după moarte ne interesează mult mai puțin decât se crede În general, religia, domnule filozof, este o chestiune pământească, nu are nimic de-a face cu cerul, Nu asta ne-ați obișnuit să auzim, Trebuia să spunem ceva ca să facem marfa atrăgătoare, Asta Înseamnă că de fapt nu credeți În viața veșnică, Ne facem că credem. Timp de un minut nimeni nu mai vorbi. Cel mai bătrân dintre pesimiști lăsă să i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
agricultori, oameni Îndestulați În modestia mediului În care trăiau, persoane cu educație și cu suficientă instrucție școlară ca să poată Întreține dialoguri nu numai corecte din punct de vedere gramatical, dar și cu ceea ce, În lipsă de ceva mai bun, unii obișnuiesc să numească conținut, alții substanță, alții, mai pământeni, miez. Dacă n-ar fi fost așa, mătușa nemăritată n-ar fi fost În stare În veacul vecilor să pună pe picioare acea frază atât de frumoasă comentată mai Înainte, Ce va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]