17,196 matches
-
cu toată răspunderea, asigurându-se exploatarea și valorificarea lor eficientă. 2. Aparatul de informații interne va acționa pentru intensificarea măsurilor de cunoaștere a stării de spirit din rândul populației, va instrui rețeaua informativă pentru a semnala operativ orice intenții de provocare a unor acțiuni ostile, asigurând controlul complet și eficient asupra elementelor suspecte. Atenție deosebită se va acorda persoanelor cuprinse în baza de lucru, cu prioritate celor fanatice, ori cu poziție ostilă activă, precum și altor categorii de cetățeni pretabili la acțiuni
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
este nevoie s? spunem c? Iorga scoate �n eviden?? aspectul �ntinderii de la sud de fluviu. Auf und Niedergang des Turkischen Herrschaftgebietes în Europa (Gotha, 1913), scris? la cererea profesorului Lamprecht, este lucrarea �n care Iorga explic? rolul celor dou? R? zboaie Balcanice �n provocarea pr? bu? irii st? p�nirii otomane �n sud? estul Europei. Dou? tradi? îi istorice �n Balcani, a Italiei ? i a rom�nilor (Bucure? ți, 1913) explic? o mare parte a g�ndirii ? i a activit?? ilor politice ale lui Iorga. El
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
tept? rile genera? iei tran? eelor ? i complezen? a automul? umitoare. El r? m�nea un om al secolului al XIX-lea, tributar visului s? u s? m?n? torist, dar care consideră perioadă interbelic? drept o realizare ? i nu o provocare, nu din punctul de vedere al noului tip de na? ionalism pe punctul de a se na? te. Ziua de 13 martie 1906 era departe. Pretextul folosit pentru desfiin? area liber alesei Adun? ri Na? ionale a fost josnic. Palatul a
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
anarhia. Era totodat? partizanul Sistemului de la Versailles ? i devotat Fran? ei din punct de vedere politic ? i cultural. Dup? venirea la putere a lui Hitler, Iorga �? i va canaliză ură spre orientarea progerman? a Legiunii. Iorga era profund iritat de provocarea pe care o reprezenta Legiunea. Ură lui, alimentat? de personalitatea să, nu avea cale de �ntoarcere, manifest�ndu? se neobosit p�n? c�nd Deta? amentul Legionar al Mor? îi a pus m�na pe el. �n anii urm? tori, Vaida a
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
de la Constantinopole sau cu faptul dac? a fost sau nu un instrument al oligarhiei boiere? ți din Oltenia. Iorga avea mai pu? ine probleme cu medievistul Br? tianu, indiferent de nivelul la care se aflau acestea. Replică lui Iorga la provocarea Noii ? coli de istorie a luat formă monumentalei sale opere, Istoria rom�nilor, �n zece volume (Bucure? ți, 1936? 1939). Că r? spuns la acuză? iile c? scrie istoria bizuindu? se pe �intui? îi� ? i nu?? i sprijin? afirmă? iile pe
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
ia istoric? a Noii ? coli de istorie, �Revista istoric? rom�n? � , avea acela? i format, iar titlul era tip? riț cu acelea? i caractere că ? i cele ale �Revistei istorice� a lui Iorga. Era vorba aici de o lupt? , despre o provocare la adresa lui Iorga. �n aceste zece volume, Iorga a �ncercat s??? i �mbun? ț?? easc? mai vechile lucr? ri Histoire des roumains et de leur civilisation (Paris, 1920) ? i România: Land, People and Civilisation (Londra, 1925). Aceste dou? c?r? i scrise �n grab
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
Iorga, care a creat o nou? defini? ie: �fildermanismul�. Abia acum a intrat Iorga (�lupt? torul�) �n lupt? , scriind o nou? serie de articole asupra chestiunii evreie? ți: �Sem? n?torii ruinei ? i pustiului�. El i? a acuzat pe evrei de provocarea unui dezastru ecologic, sus? în�nd c? antreprenorii evrei defri? au p? durile Rom�niei f? r? s? asigure replant? ri. Au urmat ? i alte acuză? îi de abuzuri capitaliste. Capitali? tilor evrei le p? să numai de bani, f
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
educațional în expansiune constantă, care se bucură de un interes în creștere din partea strategilor și a politicienilor educaționali, interes datorat conștientizării necesității învățării de-a lungul întregii vieți, ca premisă pentru asigurarea dezvoltării sociale și individuale și pentru a răspunde provocărilor societății bazate pe cunoaștere. Deși în ultimii ani s-au înregistrat progrese notabile în practica educației adulților, în România, literatura de specialitate din acest domeniu este una destul de săracă. Progrese îmbucurătoare se înregistrează și în efortul de fundamentare teoretică, un
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
realizare invităm și alți colegi universitari din țară să ni se alăture. Coordonatorii Capitolul 1tc " Capitolul 1" EDUCAȚIA ADULȚILOR - IDENTITATE, PROBLEMATICĂTC "EDUCAȚIA ADULȚILOR - IDENTITATE, PROBLEMATICĂ" Simona Sava 1.1. Educația adulților - parte a educației permanente. Delimitări conceptuale 1.2. Orientări, provocări, tendințe actuale în educația adulților și în educația permanentă 1.3. Domenii de acțiune în educația adulților 1.4. Perspective teoretice. Raportul cercetare-teorie-practică 1.1. Educația adulților - parte a educației permanente. Delimitări conceptualetc "1.1. Educația adulților - parte a educației
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
de sensuri ale conceptului educație a adulților se întinde de la contestarea valabilității sale până la maxima complexitate a unui conținut foarte bogat în note determinative. Însă este un prim pas pentru legitimarea unui domeniu distinct de acțiune educațională. 1.2. Orientări, provocări, tendințe actuale în educația adulților și în educația permanentătc "1.2. Orientări, provocări, tendințe actuale în educația adulților și în educația permanentă" Printre trăsăturile cele mai importante ce caracterizează societatea actuală, postmodernă și bazată esențialmente pe cunoaștere, putem enumera (mai
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
până la maxima complexitate a unui conținut foarte bogat în note determinative. Însă este un prim pas pentru legitimarea unui domeniu distinct de acțiune educațională. 1.2. Orientări, provocări, tendințe actuale în educația adulților și în educația permanentătc "1.2. Orientări, provocări, tendințe actuale în educația adulților și în educația permanentă" Printre trăsăturile cele mai importante ce caracterizează societatea actuală, postmodernă și bazată esențialmente pe cunoaștere, putem enumera (mai ales pe cele cu implicații în plan educațional) (Usher et al., 2001, pp.
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
la educație încă sub așteptări (de exemplu, populația romă, emigranții, refugiații, analfabeții etc.). La problemele enumerate și la multe altele cunoscute tuturor, cu care ne confruntăm constant, direct sau indirect, educația adulților și-a dovedit capacitatea de ameliorare, prin prisma provocărilor și a semnificațiilor ce îi sunt atribuite (așa cum le-am putut identifica în primul subcapitol), aducându-și aportul la soluționarea unor fenomene precum: - asigurarea unei a doua șanse la educație pentru cei care au beneficiat de o educație inițială incompletă
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
mai coerente și mai sistematice. În același fel, educația/învățarea de-a lungul întregii vieți (educația permanentă, lifelong learning - LL) este, așa cum am putut desprinde deja din primul subcapitol, o nouă realitate educațională, apărută din necesitatea de a face față provocărilor societății actuale, bazate pe cunoaștere. Discursurile de politică educațională cu privire la învățarea de-a lungul întregii vieți au pus accente variabile pe trei planuri, la al căror progres își aduce contribuția învățarea de-a lungul întregii vieți: planul individual, cel democratic
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
transparente și ușor transferabile de acreditare a calității calificării, de certificare și valorizare a experienței anterioare non/informale; - al serviciilor-suport: de consiliere, îndrumare și orientare, de cercetare ameliorativă, de creare a bazelor de date etc. În concluzie, sunt trăsături și provocări ce s-au conturat tot mai pregnant în societatea actuală, deopotrivă cu implicații asupra abordărilor educaționale. Societatea postmodernă, caracterizată prin schimbare diversă și complexă, ce creează incertitudine și „risc” (Beck, 1992, apud Usher et al., 2001), fiind o societate informațională
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
de identitatea sa culturală națională. Totodată, trebuie ca fiecare să cunoască diversitatea culturilor Europei și să învețe să trăiască în context european, respectând și acceptând individualitatea și particularitățile celorlalte culturi/popoare. Toate acestea se multiplică la nivel mondial, în condițiile provocărilor globalismului. Aceste deziderate se pun în practică prin intensificarea mobilității transfrontaliereșia cooperării internaționale, prin parteneriate regionale ce transcend granițele statale (vezi așa-numita tendință a regionalizării învățării, afirmată tocmai în această idee, realizată prin intensificarea schimburilor culturale, nu numai a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
în care o poate schimba, pentru a nu fi o victimă pasivă). „Abilitarea presupune ca oamenii să-și dezvolte capacitățile de a acționa cu succes în sistemul social și structurile de putere existente, în timp ce emanciparea presupune analizarea critică, rezistența și provocarea structurilor de putere.” În plan pedagogic, este vorba despre a conduce indivizii, nu grupurile de-a lungul unui proces de raționare critică, pentru a conștientiza structurile non-emancipatoare în care sunt prinși, fie că este vorba despre instituții sau chiar despre
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
un reflex al insuficientelor cercetări, al insuficientei maturizări și structurări a domeniului educației adulților, și aceasta cu atât mai mult cu cât realitatea practică este foarte diversă și contrastantă (de exemplu, pe de o parte, sunt foarte multe dezvoltări și provocări pentru educația adulților și se pune un accent tot mai mare pe dezvoltarea ei, iar, pe de altă parte, eșuează în a cuprinde un număr mai mare de adulți în activități de educație permanentă). Putem afirma că obiectul educației adulților
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
România cuprinde o diversitate de instituții, în perioada postdecembristă mărindu-se foarte mult numărul instituțiilor cu caracter vocațional, umanitar și social (organizații nonguvernamentale), datorită creșterii continue a nevoii de pregătire de-a lungul carierei profesionale și a diversificării solicitărilor și provocărilor pe care societatea democratică le-a pus în fața cetățenilor, unii dintre ei având nevoie de asistare. Dacă în subcapitolul anterior am putut observa evoluția pe traiectorie istorică, temporală, a educației pentru adulți, în acest subcapitol, vom proceda la o descriere
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
Politica educațională în domeniul educației adulților în România" Politica educațională românească în domeniul educației adulților din ultimii ani poartă amprenta situației sociopolitice a României, ca țară cu statut de preaderare la Uniunea Europeană. Recenta aderare a țării noastre va ridica alte provocări, în sensul dezvoltării strategiilor postaderare, strategii sincrone, ca și până acum, cu politica educațională europeană, denumită generic Lisabona 2000-2010. România a semnat, în 2002, angajamentele de aderare la politica europeană pentru orizontul anilor 2010, iar, de atunci, a dovedit o
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
lume, școlarizată sau nu, experimentează procesul învățării”, este foarte probabil că „în prezent, nimeni nu învață încă la nivelul, cu intensitatea și cu viteza necesare pentru a face față complexităților lumii moderne” (pp. 24-25). Ca urmare, pentru a face față provocărilor lumii contemporane, oamenii trebuie să învețe continuu, în mod adecvat, rapid și eficient, inovativ, valorificându-și la maxim potențialul de care dispun. Există un potențial uman de învățare, neutilizat în totalitate și în mod eficient, astfel încât putem spune că, practic
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
în contexte și medii diverse, mai puțin formale sau informale; - învățarea este atât un proces psihoindividual, cât și unul psihosocial. Atât indivizii, cât și grupurile, organizațiile și societățile învață permanent pentru a-și asigura supraviețuirea și pentru a face față provocărilor complexe ale realității, în continuă schimbare și evoluție; - învățarea eficientă și durabilă, capabilă să reducă decalajele dintre oameni ca indivizi și dintre societăți este, în primul rând, învățarea inovatoare, caracterizată prin două trăsături fundamentale: a) anticiparea evenimentelor și b) participarea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
el însuși principial, nelimitat și neexplorat corespunzător; - învățarea asigură atât formarea și devenirea individului, cât și funcționarea (menținerea, în limite normale), dezvoltarea și evoluția societății. În ipostaza ei inovatoare, învățarea devine modalitatea principală de a face față cu succes posibilelor provocări viitoare. 3.1.2. Adulții învață altfel. De la pedagogie la andragogietc " 3.1.2. Adulții învață altfel. De la pedagogie la andragogie" Prelungirea duratei învățării dincolo de vârsta copilăriei și a adolescenței pune în discuție problema specificului educației și a învățării la
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
o activitate bazată pe autoresponsabilizare „Nimeni nu poate fi silit să gândească și să învețe. Oamenii învață numai dacă își doresc acest lucru. În plus, ei decid, fiecare pentru sine, ce conținuturi prezintă o importanță deosebită.” (Siebert, 2001b, p. 60) Provocările vieții sunt multe și variate. Adultul este cel care decide dacă și cum să le facă față, asumându-și responsabilitatea faptelor întreprinse. 5. În procesul învățării, autoorganizarea presupune constructivism Actul învățării presupune producerea de cunoștințe, construirea de sensuri și semnificații
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
politic”. În acest context, indivizii doresc să-și planifice propria viață, să se implice activ în viața societății (comunității), să învețe să accepte diversitatea culturală, etnică, lingvistică etc., să manifeste toleranță și deschidere către nou. Pentru a face față acestor provocări, oamenii trebuie să învețe permanent și continuu, conștienți fiind că informația la zi, cunoștințele și competențele sunt de mare preț într-o lume în continuă schimbare și inovare. Învățarea permanentă, „de-a lungul vieții”, atrage atenția asupra timpului, asupra duratei
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
asupra opțiunii sale pentru o anumită carieră, care, la rândul său, determină un anumit stil de viață, un anumit prestigiu sau statut social. Dezvoltarea carierei este influențată de atitudini precum asertivitatea și dorința persoanei de a accepta noi responsabilități și provocări. Încercând să evidențieze diferențele legate de context și de felul în care acestea influențează învățarea la copil și adult, Resnick (apud Merriam, Caffarella, 1991) identifică patru astfel de aspecte: - dacă, la nivelul școlii, ceea ce este valorizat și recompensat este inteligența
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]