19,069 matches
-
vorbesc serios, insist eu, și îmi trece prin minte că singura cale de a reuși s-o fac pe fata asta să mă placă sau să aibă încredere în mine, e să fiu complet cinstită cu ea și să-i mărturisesc adevărul. Poți păstra un secret? Jenny mă privește fără interes și dă din umeri. ― Bine. După cum vezi, acum sunt slabă, sunt în formă. Dar acum câteva luni eram supraponderală: adică mult, mult mai mare decât tine. ― Da, te cred, spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
și fac. Îi spun despre Brad, și Jenny, și despre Lauren, și despre mâncare - tot, ce mai. Și în cele din urmă îi spun și despre Ben. ― Dar m-a sunat pe mine! spune ea, fără să aștepte să-i mărturisesc cât de mult sufăr. Știam eu că s-a întâmplat ceva pentru că n-am vorbit cu el de când a plecat. A sunat săptămâna trecută să vadă dacă am numărul tău. Jemima, ce fraieră ești. Probabil că ți-a pierdut numărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
-l întrebasem nimic. —Alcool, a spus și bărbatul de lângă el. Pusesem în mișcare un adevărat mecanism. Din clipa în care întrebai pe cineva pentru ce a fost internat, declanșai un efect de domino și toată lumea se simțea obligată să-ți mărturisească natura dependenței sale. —Alcool, a spus bărbatul următor, cu toate că nu-l puteam vedea. —Alcool, s-a auzit o altă voce, mai îndepărtată. —Alcool, a spus o altă voce și mai îndepărtată. —Alcool, a șoptit o voce pierită din capătul mesei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ea. — Termină! De ce ești așa de supărată? Numai fiindcă și fiică-ta e o idioată? —Rachel nu e o idioată, am auzit-o pe mama spunând. —Ooooooo, ce limbaj, a cântat Helen. Ai comis un păcat. Va trebui să te mărturisești. Oricum, ai dreptate, a continuat ea triumfătoare. Nu e o idioată, e o cocainomană! Mamei și tatei le-a fugit sângele din obraji și amândoi au plecat privirile. îi priveam de la fereastră, incapabilă să mă mișc din cauza durerii care mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Chiar crezi că omul ăla o să vină? — Sigur c-o să vină. Dar omul n-a venit. După-amiaza a trecut și a venit seara, umbrele s-au alungit și temperatura a scăzut. Iar eu știam ce trebuia să fac. Trebuia să mărturisesc. Tata a ajuns acasă înaintea omului ăluia. S-a dovedit că încuietoarea nu avea nimic. Mama folosise altă cheie. Dar era deja prea târziu. Eu spusesem deja tot în încercarea de a îndrepta răul pe care îl eliberasem în univers
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Chestia asta mi-a tăiat toată bucuria. Voiam foarte tare să-i reamintesc că acum erau luate în discuție punctele mele bune. Niciodată n-am crezut că rolul pe care-l juca, acela de tipă sofisticată, e real, s-a mărturisit Luke. Ceea ce am auzit m-a alarmat. Dacă Luke reușise să mă citească, cine altcineva o mai făcuse? — Pentru că atunci când era ea însăși, a spus Luke cu o voce care suna de parcă tocmai atunci descoperise secretul universului, era de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
m-a surprins aruncând o privire piezișă unuia dintre tipi. După întâlnire, Nola m-a interogat în cafeneaua de alături. — Ce era în capul tău de te uitai așa la toți bărbații? Așa că, vrând să-mi descarc sufletul, i-am mărturisit Nolei prin ce experiență îngrozitoare trecusem cu Chris. I-am povestit de partida de sex cu final neașteptat, de faptul că-l bănuiam pe Chris că nici măcar nu se simțise atras de mine, de temerea pe care o aveam că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Ăștia nu pot acoperi nici fundul unei furnici, a zis ea arătându-mi partea din față a chiloților. Iar în ceea ce privește asta, a continuat ea indicându-mi fâșia din spate. La ce poate să folosească asta? Ce mă uimește, mi-a mărturisit ea, e cum de s-au rupt așa de egal, de a rămas numai linia asta dreaptă. — Nu înțelegi, i-am spus eu cu blândețe. Luându-i chiloții Tanga din mână, am început să-i explic: —Partea asta nu vine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
a lui Schoepenhauer, cioara, nu este decât o proiecție a realului cognitiv, în conștiința noastră și de fapt, nu este o cioară ci ... și dă-i și luptă, pe tema ciorii până-ți face capul calendar și trebuie să-i mărturisești spăsit, că tu ai făcut de fapt o simplă glumă, despre o cioară și absolut nimic altceva. Cred că face toate paralele, ca să te uiți atunci la pterodactilul cu pricina, cum se umflă în pene și în mintea lui îngustă
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
autorul. Asta știi tu acum, dar atunci, de unde puteai să tragi această concluzie? Păi... Păi, ce? Ia spune, până la urmă cum ai aflat adevărul? Mă dusei acasă la ei să vorbesc iarăși cu plodul. Și, ce ai făcut acolo? A mărturisit? Stați să vedeți, bicicleta era acolo rezemată de gard. O adusese îndărăt tatăl celuilalt puștan și ceruse înapoi banii dați de fecioru-su. Pe ăsta, autorul, îl luase taică-su la bătaie după ce plătise. Vedeți că avusei dreptate? Bine, măi Vasilică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Știam că nu se poate una ca asta. Atunci pe loc am înțeles totul. Am făcut legătura cu Moș Calistrat care nu mai vrea să moară, cu disparițiile care nici pe departe nu aveau un făptuitor uman și cu tine. Mărturisesc că la început m-am speriat. Dar apoi am priceput că zeii nu te-ar fi lăsat să scapi dacă nu te-ar fi considerat important, dacă nu ar fi avut un plan cu tine. Și, nu m-am înșelat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
după care l-am privit pe taică-meu. Nu îndrăz neam să-l întreb nimic dar gândul mă ducea la o grozăvie. Poate că niște tâlhari îi furaseră comoara și îi luaseră viața neamțului? Dar de ce mă adusese tata acolo? Mărturisesc cu toată sinceritatea că pentru câteva clipe am crezut că însuși el, taică-meu făcuse nelegiuirea și acum mă adusese și pe mine ca să-l ajut să ducem aurul acasă la noi. Ca și cum îmi ghicise gândurile tata m-a liniștit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
mamă a Ilenei, Zamfira o chema. Era o femeie zdravănă, abia măritată cu un miner înstărit din partea locului. Era grea, o purta în burtă pe mama Ilenei. Bărbatu-său, om cumsecade de altfel, era cam gelos din fire și îți mărturisesc că mă cam temeam de el ca nu cumva să mă ia la întrebări, ce caut singur cu femeia lui sus, la Stânca Adevărului. M-a dus acolo și m-a pus la încercare, așa cum am făcut și cu tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
belea, era poate cineva, acolo sus, care veghea asupra lui, ori reușea el să se descurce de fiecare dată dar, in extremis, se ivea o soluție. Simțea că același lucru se petrecea și acum, numai că nu putea să-i mărturisească lui Boris acest fapt. Spune-mi te rog, continuă Godunov, văzând că șeful său tace, cam ce cantitate de aur speri să extragi, sau, ca să fiu mai explicit, cât îți dorești să scoți? Oricât, răspunse Vlad imediat, cât mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
chemat pe unul din oamenii lui, și a zis: "Apropie-te, și omoară-l!" Omul acela a lovit pe Amalecit, care a murit. 16. Și David i-a zis: "Sîngele tău să cadă asupra capului tău, căci gura ta a mărturisit împotriva ta, fiindcă ai zis: "Am omorît pe unsul Domnului!" 17. Iată cîntarea de jale pe care a alcătuit-o David pentru Saul și fiul său Ionatan, 18. și pe care a poruncit s-o învețe copiii lui Iuda. Este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
împăratului: "Să nu țină seama domnul meu de nelegiuirea mea, să uite că robul tău l-a ocărît în ziua cînd împăratul, domnul meu, ieșea din Ierusalim, și să nu țină seama împăratul de lucrul acesta! 20. Căci robul tău mărturisește că a păcătuit. Și iată, vin astăzi, cel dintîi din toată casa lui Iosif, înaintea împăratului, domnul meu." 21. Atunci Abișai, fiul Țeruiei, a luat cuvîntul și a zis: "Nu trebuie oare să moară Șimei pentru că a blestemat pe unsul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
1850, etapa de pionierat a dramaturgiei românești, care presupunea căutări creatoare, este depășită odată cu consolidarea teatrului românesc, cu crearea unui public spectator permanent și cu inaugurarea scenelor românești. Anii aceștia coicid cu maturizarea talentului dramatic al lui Alecsandri, care, după cum mărturisea el însuși, începuse prin compunerea unor piese ușoare și potrivite cu puterile diletanților și mersese treptat înainte. În rândul precursorilor lui Caragiale, locul lui Alecsandri este bine stabilit. Observația a fost făcută de mult de marii critici și istorici literari
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
a lui Caragiale. Personaje „cumsecade” creează și Victor Ion Popa în comediile Mușcata din fereastră, Take, Ianke și Cadâr, expresii ale afecțiunii pentru om, ale prețuirii însușirilor umane. Lumea acestor comedii este o lume modestă, generoasă, „bună și curată”, cum mărturisește autorul în dedicația piesei Mușcata din fereastră. În aceste piese apar bătrâni și tineri, un univers care trăiește sub semnul tradiției și care își ascunde adevăratele sentimente sub vorbe, ca și universul comic caragialean. Dramaturgul a preluat de la Caragiale dispoziția
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
exact, merg pe drumul ăsta, vreau să găsesc răspuns la ceva ce mă preocupă, mi-a răspuns. Atunci, mai bine hai cu mine, i-am propus eu și el a fost de acord. Eu cunosc pădurea asta deja, mi-a mărturisit. Am mai fost pe-aici când eram pui... și de fapt, am mai fost și în alte vremuri, am amintiri despre Platoul Adevărului, dar n-am mai mers acolo demult... poate ar trebui să merg, ca să aflu răspunsul. Dar deocamdată
Izvroul miraculos by Cristi Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1255_a_2901]
-
ascuțit, ochii mici numai pupile și mai ales faciesul pe care tunsoarea părului roșu îl face pătrățos. Pe urmă, pe măsură ce primăvara ne ia mințile, mă invadau stări de care mă credeam secătuit în anii de rutină serviciu-acasă. Stări neortodoxe, de mărturisit doar într-un fragment de carte de citit sub manta. Ieșind de la biserica Sfântul Anton, cea clădită de Mircea Ciobanul vis-à-vis de Hanul Manuc, o găsisem pe S. în stația autobuzului, încercând cu cazne să-și desfacă fermoarul înțepenit al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
m-au sunat și m-au Întrebat la ce oră sunt de găsit acasă, că o sa vină cineva să-mi aducă banii. Nu Îmi venea să cred! Am rămas fără cuvinte! Nu am avut puterea să Întreb dacă băiatul a mărturisit că i-am dat bani În plus. Am Închis și am rămas câteva minunte așa, Înmărmurită. Și așa s-a Întâmplat. Spre seară, a sunat cineva la ușă; venise să-mi aducă banii. În clipa aceea am crezut că visez
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
te rog, Alisia, nu vreau să te pierd acum! ― Nu-ți face griji! am zis repede, Înainte să realizez ce spuneam. M-ai pierdut cu mult timp În urmă! Ăsta era adevărul, pe care eram liberă În sfârșit să Îl mărturisesc față de el și de propria persoană. ― Dar nu mă așteptam să faci așa ceva, am continuat, suprapunându-mă cu scuzele lui. Niciodată! Și termină cu scuzele puerile! ― Dar chiar te iubesc! urlă el, risipind orice romantism posibil. Un râs scurt la
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
nu puteam ignora că aveam concursul de dans peste doar câteva săptămâni. Iar eu nu aveam voie să dansez. Nici măcar nu vorbisem personal cu Angela. Mama Îi explicase totul. Era atât de nedrept! ― Vreau să dansez din nou! i-am mărturisit Mariei. Ea Înțelese imediat. Tăcu. Părea să se simtă vinovată că nu se gândise la asta mai Înainte. ― Probabil că o să poți...doar că Încă nu a venit momentul, șopti ea după o pauză. Am privit-o tristă. Știa și
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
de tăcere. ― Alex! am strigat inutil. Alex! Era atât de liniște. M-am așezat pe canapea, cu gândurile Împrăștiate. Nu știam ce era de făcut acum. Refuzam să recunosc că ar fi trebuit să o sun pe mama și să mărturisesc totul. Damian Își bătuse joc de mine. Chiar mă făcuse să sper degeaba. Probabil că singurul lui interes era să-mi sucească mințile și reușise. Iar timpul trecea În continuare. Nu aveam niciun răgaz, vedeam ziua apropiindu-se de un
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
Bunicuța analfabetă și adusă de spate care a rugat în fața mea pe tovarășii care se ocupau de organizare să-i arate cum să-l voteze pe Iliescu mi-a anihilat orice iluzie de eficiență a votului. Sau uluirea lor când mărturiseam francezilor că nu numai că nu-s feministă, dar că treaba asta mi se pare o porcărie, o invenție ca să ațâțe pe oameni unii împotriva altora... Privirea compătimitoare pentru netoata care se lasă călcată în picioare de bărbatul asupritor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]