2,110 matches
-
a devenit om politic. Talentul de a se fofila în timpul dictaturii a fost confundat cu talentul politic. Studenții și veleitarii din cenaclurile pe care le condusese ca profesor l-au făcut să creadă că are priză la public. E adevărat, înjurăturile și grosolănia nu fac parte din „arsenalul” său critic (și aici trebuie să mă abțin să nu-l numesc pe altul care scrie chiar în ziarul în care am avut onoarea să public câteva tablete). Dar nici charismă nu are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
poreclele, nici bancurile, el doar le poartă. Parcă așa am convenit... Eu cred că Iliescu nu are porecle tocmai pentru că există libertate de expresie și poți să spui despre el tot ce-ți trece prin cap. Ziarele sunt pline de înjurături, de ironii, de comentarii răutăcioase. Vreau să spun: în afara analizelor critice serioase. Doar e atât de ușor! Nimeni nu riscă nimic... Mai greu e să nu-l batjocorești. Nici măcar eu, deși îmi propusesem să nu intru în corul de imprecatori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
complet sau, cel mult, de a o expedia sub titulatura derizorie de "ornament". Desigur, japonezii au tendința de a se dirija reciproc prin politețe. Limba nepunându-le la dispoziție mecanismele brutale ale imprecației, niponii și-au inventat un soi de înjurătură citită pe dos: limbajul hiperpoliticos, utilizat în circumstanțe comune, care nu dictează stringența unui atare arsenal. Dar, dincolo de factorii verbali, elementele non-verbale, precum salutul ceremonios, poziția membrelor în repaus sau zâmbetul "la comandă", joacă un rol capital în stabilirea, în
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
la izolare. Totală și desăvârșită. De chipuri și voci umane. Și, toate astea, în lipsa oricărei explicații, fără un motiv întemeiat. De câte ori încerca să afle cu ce a greșit, primea doar pumni în cap, palme peste gură și o droaie de înjurături. Printre toate acestea, deslușea, câteodată, îndemnuri răstite și însoțite de scrâșnituri din dinți, să spună al cui spion este, cine-l plătește și unde a făcut școală. El nu le spunea decât adevărul, că e un țăran simplu de la coada
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
brațelor inerte din umeri, vă urăsc pe toți! Vă urăsc! Fuck you all! Fucking shit! Fuck you all! Vă urăsc pe toți! Prea multe povești în capul meu, prea mulți vampiri de la distanță înfipți în carnea mea, îi arunc cu înjurături și îi scutur din mers, pe drumul pietruit, printre clădiri, în lift, în broasca ușii, nu mai pot, nu mai pot, cu Dumnezeu ascuns în cearceaf, la nivelul gurii, nu mai pot, nici Dumnezeu nu mai știe ce trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
tare bărbia. Fierbea. Turba. El, ditamai generalul, rătăcise singur ore în șir prin orașul adormit. Nu-și mai găsea locul. Nu mai avea stare. Vizitiul mâna caii de la acea troică improvizată, cu pocnete de bici și cu cele mai spurcate înjurături rusești și românești. Chiar el îl încuraja. Îi făcea bine să le audă. La un moment dat îi strigase să oprească. Coborâse și luase un pumn de castane coapte. Le luase cu mâna direct din tăvița sub care ardeau cărbunii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
curgere de pietre prețioase se revărsă dintr-odată peste firul drumului în torente mocirloase. Chervanul tresărea, tremura, scârțâia, se smucea din toate încheieturile. Iancu se și vedea luat de puhoi, cu totul naufragiat. Doar pocnetele biciului pe spinările cailor și înjurăturile vizitiului îi mai dădeau o oarecare încurajare. Închise ochii. Se strădui să-și amintească niște versuri scrise cu câteva zile înainte de plecare. Le regăsi, dar le părăsi imediat. Acum i se păreau artificiale, lipsite de emoția aceea adevărată pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
de o pereche de sprâncene groase, ca un trei orizontal cu cocoloașele stufoase, înălțate spre cărarea din mijlocul frunții teșite. În dimineața aceea fermecătoare de toamnă târzie, se auzeau din vale, tot mai aproape, țăcănitul mitralierelor, comenzi răgușite și scurte, înjurături și vaiete. Iar peste toate, o goarnă, vibrând limpede și puternic, cu ecourile repetate până peste culmile înfășurate în aburi gălbui, pe celălalt versant al muntelui de pe care noi ne retrăgeam, fără să uităm burdufele cu brânză, dezgropate din ascunzătorile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
și se urcă grăbit. În cele câteva clipe în care piticul, între coastele mele, țipă nebun de fericire sărutându-mi inima, am privit, fără să clipesc, vâlvătaia galbenă a soarelui. De cealaltă parte a piscului ne ajunsese la ureche năprasnica înjurătură a unui alpinist bavarez, sosit cu un minut mai târziu după grandioasa priveliște a răsăritului. Frigul ne-a hotărât să coborâm. În calmul infinit al dimineții venea, de undeva, chemarea melodioasă ca un ciripit, a unui muntean la care-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Vanitatea vanităților, domnule Sinidis!”. Intervenisem de astă dată atât de categoric, încât îl amuțisem pentru treizeci de secunde, în timp ce buzele continuau să i se miște, picurând ca dintr-un robinet al creierului, un vis absurd sau poate cea mai grosolană înjurătură. ...„Trebuie să-l cunoști pe Vladimir Beral”, fu prima lui frază, când vorbi iarăși. Delicat și visător ca un poet autentic, cântă la pian destul de bine. Are un menuet cu care și-a câștigat simpatia doamnelor mai vârstnice. Posedă apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
ADN? — Puțin probabil. Fisurile interioare nu par a fi cauzate de un obiect flexibil. Aș spune că e vorba mai degrabă de un obiect străin decât de penisul atacatorului. Poate o coadă de mătură? Logan Închise ochii și murmură o Înjurătură. Isobel doar ridică din umeri. — Îmi pare rău, spuse ea. Organele genitale ale lui David au fost tăiate la ceva timp după deces cu ceea ce pare a fi un foarfece de grădină cu lamă curbată. Trecuse destul de mult cât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
domnule. Pe dumneavoastră aproape v-a omorât. Automobilul de teren din fața lor, care probabil nu văzuse În viața lui alt teren accidentat În afară de gropile de pe Holburn Street, se decise deodată să semnalizeze dreapta, oprindu-se În mijlocul intersecției. Watson trase o Înjurătură și Încercă să se infiltreze În șirul de mașini de pe banda din interior. — Nenorociții ăștia de bărbați la volan, murmură ea Înainte de a-și aminti că Logan era și el În mașină. Scuze, domnule. — Nu-ți face probleme... Logan se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Insch, voia să afle noutăți. — Regret, domnule, spuse Logan, fiind nevoit să ridice vocea pentru a acoperi zgomotul făcut de ploaie pe acoperișul cortului. Nu a sosit patologul. Nu pot face identificarea formală fără să mișc cadavrul. Insch trase o Înjurătură, dar Logan abia Îl auzi. — Tocmai am primit un telefon anonim. Cineva a văzut azi-dimineață un copil care se potrivea cu descrierea lui Richard Erskine urcându-se Într-un break roșu-Închis. Logan privi În jos către piciorul gol, vânăt care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
găsi nimic de spus. Ea Îl privi Încă o dată furioasă și porni mașina și făcu apoi o Întoarcere din trei mișcări pe drumul alunecos Înainte de a dispărea cu zgomot În Întuneric. Logan privi farurile din spate estompându-se, trase o Înjurătură În barbă și apoi se Îndreptă agale către cort. Fetița zăcea În același loc În care Isobel o lăsase, echipa de la Identificări fiind mult prea ocupată să urmeze indicațiile legistei pentru a-i Îndeplini ordinele. Logan oftă și se aplecă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Dispunerea e diferită: copila a fost Înfășurată Într-un kilometru și jumătate de bandă adezivă. Nici un semn de strangulare. E posibil să fi fost abuzată, dar nu vom ști cu siguranță până nu e gata autopsia. Insch trase o nouă Înjurătură. — Transmite-le că vreau copilul ăla autopsiat chiar azi, bine? Nu vreau să stau toată noaptea cu degetul În cur În timp ce presa inventează povești horror! Azi! Logan tresări, nefiind prea nerăbdător să Îi dea vestea lui Isobel. În ce dispoziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Într-un final, se interesă cu privire la locul crimei, ceru informații despre progresul investigației, se plânse că era deja al doilea copil ucis găsit În atât de puține zile, dădu de Înțeles că era doar vina lui Logan și trase câteva Înjurături. Logan așteptă să se afle la adăpostul ferestrelor aburite ale mașinii Împreună cu Watson până să exprime ce ar fi vrut să Îi facă procurorului cu un cactus și un flacon de Ralgex. Avură nevoie de mai bine de o oră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Ploaia fără sfârșit lovea cu zgomot capota mașinii de poliție, În timp ce Watson Își croia drum Înjurând către imobilul respectiv, căutând un loc de parcare. Logan privea pentru a treia oară cum clădirea dispărea din câmpul său vizual, Încercând să ignore Înjurăturile mormăite ale lui Watson. Clădirea de la numărul 17 nu era cu nimic diferită de toate celelalte de pe stradă. Trei etaje de cărămizi banale de granit, pătate din loc În loc de rugina țevilor de scurgere În descompunere. Lumina se infiltra prin ferestrele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
bețivul de Steve ca la carte, ci un ticălos fără milă. Deschiseră și verificară fiecare clădire, iar stomacul lui Logan tremură de fiecare dată când agentul Steve reușea să deschidă o ușă. După ce ceea ce păruse o săptămână de greață și Înjurături, se opriră afară, sprijiniți de un zid care se sfărâma. Cu vântul În față. Cu genunchii Încleștați și respirând pe gură. Clădirile fermei erau pline cu pisici moarte și cu câini morți și cu arici și cu pescăruși și chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
cel care a dat povestea presei. Ca și cum eu nu mi-aș da singur seama de asta. Pe bune, dacă pun mâna pe el... O dubă Ford frână În fața lor, făcându-l pe Logan să frâneze brusc și să tragă o Înjurătură. — Să-i tragem pe dreapta! izbucni Insch bucuros. Ziua stricată a altuia i-ar putea face pe amândoi să se simtă mai bine. Îi ținură un discurs riguros șoferiței și Îi puseră În vedere să se prezinte a doua zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Fii atentă, zise el, nu pot să cer arestări așa din... Alo? Vocea din telefon se auzi din nou. — Mda, am cinșpe Darren Caldwell numai În nord-est. Totuși, numai unul stă În Dundee și are aproape patruzeci. Logan trase o Înjurătură. — Dar am un Darren Caldwell de 21 de ani În Portlethen. — În Portlethen? Era un oraș la mai puțin de zece kilometri de Aberdeen. — Mda. Are un Renault Clio roșu-Închis. Vrei numărul de Înmatriculare? Logan răspunse că da, Închise ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
o mașină particulară verde-ruginiu apăru de nicăieri. Watson apăsă cu putere frânele, urlă „La dracu’!“ și opri motorul. Când mașina parcă agresiv În față la Turf ’n Track, ea lăsă geamul În jos și dădu drumul la o ploaie de Înjurături. Cele mai multe referindu-se la fundul șoferului din mașina cu pricina și la bocancul lui Watson. Se opri În mijlocul propoziției. — O, Doamne. Îmi cer scuze, domnule! Logan Își ridică o sprânceană. Ea roși. Am cam uitat că erați aici. Adică, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
zâmbi. — Cu tot respectul, domnule: e drept că sunteți un nemernic uneori. L-am cunoscut pe Miller, v-aduceți aminte? Știu că e un labagiu. Redeveni serioasă. Doar că nu știam dacă vreți să vin și eu. După ieșirea aia. Înjurăturile din mașină? Logan radia. — Nu! E OK. Pe bune. OK, partea cu Înjurăturile n-a fost OK... Îi pieri zâmbetul din nou, iar Logan se grăbi, de teamă să n-o dea iar În bară... — Dar asta n-are nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
am cunoscut pe Miller, v-aduceți aminte? Știu că e un labagiu. Redeveni serioasă. Doar că nu știam dacă vreți să vin și eu. După ieșirea aia. Înjurăturile din mașină? Logan radia. — Nu! E OK. Pe bune. OK, partea cu Înjurăturile n-a fost OK... Îi pieri zâmbetul din nou, iar Logan se grăbi, de teamă să n-o dea iar În bară... — Dar asta n-are nici o legătură cu nimic. Mi-ar plăcea să vii. Mai ales dacă face cinste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Fusese chemat de asistente să le ajute să-i despartă. Insch se strâmbă și numără până la zece. Bănuiesc că a fost declarat decesul? Întrebă când acesta ajunse la final. O polițistă Îi spuse că nu fusese, obținând o salvă de Înjurături de la inspector. — E un spital! Locul ăsta colcăie de doctori nenorociți! Ia du-te și adu un leneș din ăla nenorocit Încoace să declare oficial decesul! În timp ce așteptau, Insch și Logan examinară cadavrul cât putură de bine, fără să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
secunde, sună din nou. Apoi a treia oară. — Gata! Gata! Ai naibii răbdare! Vocea venea de undeva din adâncul casei mici, urmată fiind de o lumină care Înflori, scurgându-se prin geamuri. O umbră trecu prin hol, aducând cu sine Înjurături mormăite, dar nu suficient de Încet cât să nu se audă. — Cine e? Era o femeie, iar vocea ei Înăsprită de ani buni de băutură și țigări era la fel de primitoare ca un rotweiler turbat. — Poliția. Urmă o pauză. — Ce-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]