2,268 matches
-
negri, pulover bleumarin. Era înalt, cu pomeți proeminenți, părul scurt. Când mergea la ore, se îmbrăca în uniformă, iar servieta și pantofii erau negri. Arăta ca un student tipic de dreapta și de aceea toți colegii îi spuneau Cavaleristul, dar bietul de el n-avea absolut nici o legătură cu politica. Spunea că poartă mereu uniformă pentru că e complicat să decidă cu ce să se îmbrace în fiecare zi. Singurele lucruri care îl preocupau erau schimbările geologice care se produceau de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
parcă eforturi disperate să se cațere pe pereții alunecoși ai borcanului și cădea mereu înapoi. L-am găsit în curte. — În curtea căminului? am întrebat eu, mirat. — Bineînțeles. Știi hotelul de a-al-alături? Acolo se practică lansarea licuricilor pentru oaspeți. Acesta, bietul de el, s-a rătăcit pe la noi, zise Cavaleristul în timp ce-și îndesa haine și caiete în sacoșa lui neagră, marca Boston. Trecuser\ deja câteva săptămâni de când a început vacanța de vară și în cămin mai eram doar noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
și mai mult. Avea și părți bune, era capabil de atâtea lucruri frumoase, dar n-a reușit niciodată să găsească încrederea de care avea atâta nevoie. Mereu zicea: „Trebuie să fac așa, trebuie să mă schimb aici...“ Până în ultimul moment. Bietul Kizuki! — Totuși, dacă el a reușit să-mi arate mie doar părțile bune, înseamnă că a reușit într-un fel. Eu nu i-am cunoscut decât această față. Naoko zâmbi. Ce mult s-ar bucura dacă ar auzi asemenea cuvinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Mi-e rău, spuse Ted. Harry Îl bătu ușor pe spate. — Ei, haide, n-o să mori din asta. Hai să dormim puțin. Cred c-o să vomit. Intrară În dormitor. Ted dădu fuga la dușuri, de unde Îl auziră icnind și tușind. — Bietul Ted, zise Harry, clătinând din cap. — Care-i treaba cu gaura neagră, În fond? Întrebă Norman. — O gaură neagră este o stea moartă, comprimată, Începu Harry să-i explice. În esență, o stea e ca o minge de plajă umflată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
nu clipesc. Sunt foarte numeroase. Și creează impresia că se mișcă Împreună, În valuri... — Un roi de licurici? — Ceva În genul ăsta. Banda se termină, iar ecranul deveni Întunecat. — Asta-i tot? Întrebă Ted. — Mă tem că da, domnule Fielding. — Bietul Harry, făcu Ted, pe un ton sumbru. Din tot grupul, Ted era cel mai vizibil Îngrijorat de soarta lui Harry. Privea Întruna la sfera Închisă de pe monitor, Întrebând: — Cum o fi reușit? Și adăugând apoi: Sper că nu i s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
cu premiul pentru creație cinematografică (2005). O GROAPĂ PENTRU GEOANĂ PSD a decis să nu cedeze Capitala fără luptă și l-a introdus în ring pe Mircea Geoană. În același timp, l-a aruncat ca pe-o măsea stricată pe bietul Duvăz, al cărui destin nu se dezminte: după o veche lege a fizicii, el ocupă de fiecare dată volumul dislocuit. Când PD-ul preluat de Traian Băsescu a decis să nu se lase înghițit de fratele social-democrat mai mare, dl
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
citeam mascat într-o supracopertă de manual de fizică, materie la care cam scârțâiam, eu, premianta de până atunci. Eram în clasa a șaptea și m-a prins tata cu romanul deocheat, s-a schimbat la față, s-a îngrozit bietul de el, și mi-a făcut o morală strașnică. Cred că a fost și singura mea ceartă cu tata, el fiind foarte apropiat de mine și extrem de afectuos. V.P.: Ce rol mai are cititul cărților astăzi? C.M.: V-am spus
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
cerber, omul de care nu se putea trece cu ușurință. Știam de altfel că una din misiunile lui era aceea de a-i vîna și de a-i da afară pe toți cei străini de Uniune, altfel spus pe toți bieții aspiranți la celebritate care nu aveau încă legitimație, dar doreau să se bucure pentru o oră sau două de pîntecele cald al restaurantului, de atmosfera sa boemă și mai ales de produsele sale ieftine și de negăsit pe piața obișnuită
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
eleganță. Dar avea un faible, impardonabil la o autentică Duvernois, acela de a flirta cu comunismul. La Început a izbutit să-mi trezească interesul, dar apoi am priceput că atrăgătoarea ei Înfățișare ascundea un spirit comun, și i-am cerut bietului don Goliadkin să preia ștafeta; ea, lucru caracteristic femeilor, s-a prefăcut că nu observa rocada. Dar am surprins o convorbire În care, vorbindu-i altui pasager, un oarecare colonel Harrap, din Texas, doamna baronne a folosit calificativul „imbecil“, făcând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
viața mi-a fost nestatornică. Am căutat lumina În Baleare, culoarea În Brindisi, păcatul elegant În Paris. Și, precum Renan, mi-am făcut rugăciunea pe Acropole. Peste tot am stors zemosul ciorchine al vieții. Reiau firul istoriei. În Pullman, pe când bietul Goliadkin - jidan, la urma urmelor, predestinat persecuțiilor - făcea cu resemnare față neobositei și obositoarei scrime orale a baronesei, eu mă relaxam alături de Bibiloni, un tânăr poet din Catamarca, convorbind ca un atenian despre poezie și provincii. Mărturisesc abia acum că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
D’ale Catamarcăi (amintiri din provincie). Valoarea bănească a laurilor i-a Îngăduit să cunoască provincia pe care o cântase cu atâta iubire. Acum, Încărcat cu romanțe și colinde, se Întorcea În natalul său Bancalari. Am trecut În vagonul restaurant. Bietul Goliadkin a trebuit să se așeze lângă baronne; de cealaltă parte a mesei ne-am pus părintele Brown și cu mine. Înfățișarea ecleziastului nu era interesantă: avea părul castaniu, iar fața cu totul inexpresivă Îi era rotundă. Eu Îl priveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
identice și pe unul din ele l-a deschis. Nu mai Încăpea nici o Îndoială. În culcușul acela de catifea strălucea fratele bun al lui Koh-i-noor. Nimic din ce este omenesc nu-mi trezește uimirea. Mi s-a făcut milă de bietul Goliadkin, care ieri Împărțise În trecere patul cu o Fiodorovna, iar azi, Într-un cupeu care scârțâia din toate Încheieturile, Își spunea păsul unui domn argentinian care nu avea să-i refuze bunele sale oficii pentru a-l ajuta să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
am improvizat o cazemată și am izbutit să salvez mare parte din veselă. Formento, care seamănă mai mult cu Ulise decât cu Diomede, a Încercat să-i potolească pe polemiști, aducând pe o tablá de lemn facturi asortate și Naranja-Bilz. Bietul Formento! N-a izbutit decât să sporească rezerva de proiectile lansate de detractorii mei. Când s-a retras ultimul pompier, dând dovadă de un devotament pe care nicicând nu-l voi da uitării, Formento mi-a aruncat o găleată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și viitorul; istoria futurismului și chipul În care unii hommes de lettres Îl săpau pe la spate, doar să accepte premiul Nobel. Când Parodi și-a Închipuit că șueta se sfârșise, Anglada a fluturat o scrisoare și a spus, râzând binevoitor: — Bietul Formento! Hotărât lucru, pirații chilieni știu care-i treaba. Citiți această misivă, prietene Parodi. Nu vor să publice grotesca versiune a lui Paul Valéry. Don Isidro a citit resemnat: „Stimate Domn, Se cuvine să repetăm ceea ce v-am mai explicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
domnișoară Josefa Mamberto, de la mercerie. A scris prostia asta pe niște inimioare, punând inițiale În locul numelui. Doamna soața ta, care le-a văzut, a crezut că J.M. Însemna Juana Musante. L-a pus pe bucătarul vostru să-l pedepsească pe bietul nefericit și, bașca, a continuat să-i poarte ranchiună. Și ea bănuise un oarece interes În spatele umilinței lui Limardo; când a auzit că venise cu revolverul „ca să facă moarte de om“, și-a dat seama că nu era În primejdie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
pă opinia totală, a zis un șoz care iera o jicnire pă bune la purtarea și moaca mea. Da a avut succes! Ăl mai bine au zis că io ieram mai mult butuc ca alceva. Ce nu-și putea palpita bieții cristoși ie că mandea stam și ascultam dân dosu la paravan și-i Întreceam mișto și nu le perdeam nici o parolică. Da totu n-a mai fost nimic când pisălogu insuportabil s-a pus pă buchisit cu ciripitu lui dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
clondire. A venit rându la beutură, ie rându la beutură! le striga energumenu ținând capu sus și unind egzemplu cu preceptu. Belitoru veteran, gășcosu În formă, marele bufon dă la chiolhanele dân Mahalaua Găinii renăștea pă cai mari În mine! Bieții dă ei mă privea fără nici un Înteres. Io n-am vrut să le cer prea mult dân prima noapte, pen’ că japonistu n-are rezistență și vine ca matol dă amețală. Marți de matina, țalu mi-a fredonat că, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
adevărata pricină a acestui fait divers, cum se spune În Franța, ea este Învăluită În mister. (nota a domnului Avelino Alessandri). O vara măsoară 83,5 cm. * În timp ce ne Întremam cu ensaimadas, Nelly mi-a zis* că În momentul acela bietul plictisit a scos limba de referință (notă donată de tânărul Rabasco). * Ba mie mi-a zis-o Întâi (notă suplimentară de Nano Battafuoco, zilier la Direcția de Curățenie). * Mie mi-a zis-o mai Înainte (Notă suplimentară a lui Nano
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
auzi pe prinț spunînd cu o amărăciune pînă atunci nesesizată în voce, îl auzi în ciuda ropotului de aplauze care izbucnise ca la comandă pe cînd Balbo înțepenise în poza marțială, " Un destin tragic nimerit în plină comedie, va pieri neobservat bietul Balbo". Deși nu avea nici un motiv să-l creadă, în general Leonard Bîlbîie nu credea nimic, el doar se convingea pe măsura desfășurării faptelor, "în general", dar nu întotdeauna, de data aceasta cuvintele prințului i se părură nu doar potrivite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
un destin tragic, dragă Leonard, dar asta nu înseamnă ce-ți închipui tu. Tragic nu înseamnă întotdeauna măreț, înălțător. Cel mai adesea tragic înseamnă de neînțeles, fără logică, o contradicție dureroasă între necesitate și întîmplare. Uite, în cazul său, ah, bietul Balbo, în cazul său sfîrșitul va fi așa, un fel de eroare. Un om ca el nu poate sfîrși decît dintr-o greșeală. Toate îi sînt favorabile, are gloria, are putere, vrea avioane, are avioane, Ducele face pe dracu-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Mihail, emoțiile sînt la fel de primejdioase ca neparticiparea. Unii susțin că e mai bine chiar să nu participi decît să te bagi într-o cursă în care îți tremură picioarele. Dar, mă rog, nu pentru asta am venit la dumneavoastră. Pentru bietul Leonard Bîlibîie, pentru mine a fost un moment îngrozitor, dar n-am putut face nimic, absolut nimic pentru el. Nu fusesem în cele mai bune relații, aș putea spune, după o iarnă petrecută împreună la Vladia, la conac, în urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Nu-i nimic, putem crede fiecare în ceea ce vrem, nu ne deranjăm reciproc din cauza asta. S-ar putea ca și ordinele pe care i le-ați dat lui Bîlbîie să facă parte din destinul său, nu din gîndirea dumneavoastră... Și bietul Leonard mi-a spus că e vîrît pînă în gît într-o afacere destul de primejdioasă. Ăsta a fost cuvîntul folosit de el și sincer să fiu m-a amuzat și de aceea nici nu l-am crezut. Mi-a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
grei ori, cine știe, ceva și mai mult. Cu un cuvînt geu, dar adevărat, Bîlbîie era cel care îi va trăda chiar dacă trădarea lui în planul mare al sorții Țării însemna curaj și iubire de Țară. Trebuia să se aștepte bietul Bîlbîie la nenorocirea sa pentru că nimeni dintre muritori nu face un lucru judecîndu-l din capul locului ca fiind rău, de neiertat. întotdeauna va exista o scuză, o motivație pentru orice ticăloșie. Iuda însuși își putea justifica vînzarea prin aceea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
de el, de parcă atunci ar fi coborît dintre dealurile Vladiei. Era de zece zile în București, dar Bîlbîie se îngrijise să arate cît mai boțit. Neras, cu ochii lăcrimînd, i-o fi pus ceva praf sub pleoape, era în stare bietul Leonard, cu o cămașă ruptă în spate, mai bine zis sfîșiată destul de credibil. Adjutantul Popianu făcea o figură grozavă. Și eu l-aș fi crezut că a venit pe ascuns, furișîndu-se printre vagoane, dormind pe sub un gard de spini ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
decît cu pași repezi și mici, ca un automat. Ați văzut, cred, automatele de pe la bîlciuri, la tragerea la țintă, întărește ochi și mînă pentru patria română, cam așa arăta locotenentul Georgescu. Un automat cu o minte diabolică, vă dați seama, bietul Bîlbîie a pus o întrebare care putea fi normală, toate punctele principale erau pomenite în afară de Consiliul de Miniștri. S-a uitat Georgescu la cei doi, Stoicescu și Corvino făcură fețe-fețe, mi-am dat seama că e groasă rău și drept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]