2,172 matches
-
așa cum fiecare dintre noi o așteptăm, deoarece nu suntem nemuritori. Intrase în al șaptezeci și șaptele an. Trăise, deci, ani buni. Unii pleacă și mai devreme în lumea umbrelor, alții merg și mai mult, după cum le-a hărăzit soarta. Se consola că, totuși, a trăit ceva ani și buni și poate mai puțini buni, așa cum îi este dat fiecăruia în viață. Deci, știind că sfârșitul îi bate la ușă, s-a hotărât să-și revadă satul natal și casa părintească unde
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
aparține ție, nu? glumi el. — Futu-i! își varsă Fanny năduful. Cum dracu’ o să sune când cititorii știu deja c-a dat colțul? — Nu cred că ești singurul gazetar aflat în această situație în clipa de față, încerca s-o consoleze Creighton. — Asta nu mă-ncălzește cu nimic, i-o întoarse Fanny. — Încercăm să te ajut cumva, spuse el. Băga-mi-aș! exclama apoi, trăgând un pumn în volan. — Ce-ai pățit? îl întreba ea. — Am uitat să virez pe M23
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
Mariana aruncă buchetul, toți să se dea la o parte prefăcându-se speriați și buchetul să aterizeze în brațele Marcelei, o fată cu inimă mare, dar fără noroc în viață. Totul decurse conform planului, numai că Marcela, suflet mare, îl consola pe nea Ovidiu, amândoi îngenuncheați în fața icoanei Cuvioasei Paraschiva. - Lasă, nea Ovidiu, uită-te și matale la domnu Popa ce noroc la vârsta lui, poate-ți mai dă și ție Cuvioasa un fecior! Nea Ovidiu se uită neîncrezător în ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
lumea reală, cea plină de bani și bilete. El rămânea întins, cu o incizie cât toate zilele, și aștepta să-și revină, doar pentru o altă operație. — Luis e un nume frumos, îi șopti o asistentă la ureche ca să-l consoleze puțin, însă el se simți rușinat de lipsa organului. Închise ochii ca să nu continue discuția. A doua zi medicul îl anunță că mâine va avea loc operația la ochi și îl întrebă dacă are nevoie de un psiholog. Luis se
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
74. 75. absurd să cauți într-o experiență posibilă ceva care să corespun dă ideii de Dumnezeu, câtă vreme e vorba de o ființă infinită, indeterminată ca atare pentru mintea omenească. Însă nu toate eforturile noastre speculative sunt absurde, ne consolează aici Kant. Nu este absurdă ideea lui Zenon din Elea că „Dumnezeu nu este nici finit, nici infinit, nici în mișcare, nici în repaus, nici asemănător, nici neasemănător unui alt lucru“.<ref id="76">Ibidem, p. 424.</ref> Cei care
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
începeți azi conferințele cu clasele superioare și studenții. Robo pregătește elicopterul, decolăm! Sala de conferințe este plină de elevi și studenți gata să audă povești despre Cosmos, cum a spus un elev la intrare. Si chiar că are dreptate, se consolează Aurora. Aurora: Bună ziua! i se răspunde de asistență în cor. Astăzi începem un nou ciclu de conferințe, a continuat ea. Profesorii Eva și Adam, izgoniți din Rai, au venit pe Pămănt să vă vorbească despre Soare și Impărăția lui. Soarele
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
năruiau în fața gesturilor atât de tandre ale amândurora. Nu mai fi supărat, Matei, că se rezolvă problema și va fi bine, îl încurajau logodnicii. După ce au servit masa, Cecilia, de data aceasta, voia să fie singură cu Matei ca să-l consoleze și să afle ce nenorocire a altei persoane l-a întristat. Au pornit-o pe cărăruia dintre stejăriș, în timp ce ceilalți ajunseseră la locul de unde plecaseră. —Matei, trebuie să fim sinceri unul cu celălalt. Spune-mi ce te întristează? —?! — Simt că
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
timpul te va ierta. Trebuie să ai răbdare. Așa cum ai dorit tu, ea a făcut primul pas spre împăcare, a constatat Leontina. —Mai bine zis o jumătate de pas, că mi-a închis telefonul. —Mulțumește-te cu atât deocamdată, îl consolează Gelu. Mai târziu va vorbi mai mult, vei putea și tu s-o suni și, încetul cu încetul, veți spulbera tăcerea care s-a lăsat între voi. Eu cu Leontina n-aș putea să nu comunic. Chiar dacă ne mai ciondănim
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
împachetați separat de la florărie. —Aveți trei iubite, domnule doctor, l-a întrebat vânzătoarea care-l cunoștea. —Una singură, dar nu le pot neglija pe mama și pe sora ei. Este aici? De câteva zile. Mă gândeam că fiind plecată vă consolați cu altele. — N-o pot trăda niciodată. O iubesc foarte mult. Este o fată norocoasă atunci. Să fiți fericiți împreună! — Mulțumesc! Luându-și trandafirii s-a prezentat la familia Sătmăreanu claxonând cu semnalul lui. A ieșit Cecilia primindu-și trandafirul
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
Într‑o teribilă inactivitate, nostalgicii ofițeri albi, din motive de igienă sufletească, vor Înlocui pasiunea pentru politică cu aceea pentru poezie. Opera poeților ruși, prin mijlocirea anticariatelor, se rotea asemeni cărților de joc de pe masă.) Arkadie Ipolitovici Belogorcev se va consola În cazul de față cu butada: la maturitate iei din cărți doar ce te‑apasă: mistificarea și necredința. Fiindcă nu poți căra o bibliotecă În spate. Biblioteca personală este doar ceea ce rămâne În cuget - chintesența, zațul. (Chiar numele lui Dalj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
or să vină, aș putea fi numai cu dumneata, iar moleculele iubitului dumitale descompus ar putea să se agite, să se deștepte, și să caute urma moleculelor dumitale Împrăștiate prin natură! Lăsați‑mă să fantazez, doar cu asta mă mai consolez, că mi‑aș afla veșnicia În dumneata și cu dumneata...“ CUPRINS TABEL BIOBIBLIOGRAFIC ........................................................ 7 SCURĂ AUTOBIOGRAFIE ............................................................ 9 ENCICLOPEDIA MORȚILOR SIMON MAGUL .......................................................................... 13 ONORURI POSTUME ................................................................... 32 ENCICLOPEDIA MORȚILOR ......................................................... 40 LEGENDA ADORMIȚILOR ............................................................ 65 OGLINDA NECUNOSCUTULUI ....................................................... 86 POVESTEA CU MAESTRUL ȘI DISCIPOLUL ....................................... 97
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
creatoare înregistrat cu un râs fonf al demiurgului! Îmi ceri lămuriri și asupra combătutei Uvedenrode. Iată ce-ți voi spune dumitale, martor al schimbărilor ei la față (de la prima versiune, de a cărei definitivă pierdere ar fi timp să te consolezi, până la ultimele retușări, formă destinată pentru volum): o încercare, mereu reluată, de a mă ridica la modul intelectual al Lirei. Faptul poetic inițial: cununa înflorită și Lira. La această puritate aeriană, în care poeții englezi se așează, pare-se, toți
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
aștepta cu brațele întinse Lilly. Întreaga scenă îi amintea de prima întâlnire dintre Dante și Beatrice, pe pod, așa cum o văzuse demult, în copilărie, imprimată pe-o ceașcă de cafea fabricată în Suedia. Pe atunci, cumplita urâțenie a poetului îl consola : i se părea că Alighieri își fumează nasul... Târziu, după miezul nopții, când s-au întors ceilalți, Constantin ațipise. Poenaru l-a zgâlțâit ușurel de umeri. „Scoală-te“, i-a spus. „Pe divan dorm eu, cu Mia. Tu culcă-te
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
negrucleios acoperit cu firișoare albe și încrețite. „Poate mai înăuntru“, mi-a spus, „unde începe întunericul“, dar nici acolo nu se vedea nimic. „Ce vezi ?“, m-a întrebat domnul Sima. „Nimic“, i-am răspuns. „Păcat !“, a încercat el să mă consoleze. „Ar fi frumos dacă fiecare ar vedea gândurile celuilalt... Înseamnă că ai făcut drumul degeaba...“ „Oricum, dumneata n ai nici o vină“, am spus. „Eu te consider și așa un înțelept, deși înțelepciunea dumitale, ca și urechea, mi se pare cam
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
făcut doar un gest de omenie, pe care orice om l-ar fi făcut, și atât. Ar fi bine să-mi văd de treburile mele, poate niciodată nu voi mai vorbi ca el, cu aceste gânduri încercă ea să se consoleze. Apoi, un alt gând „ dacă mă va căuta cândva, ce-i voi spune?”, aceasta, din cauza timidității ei și a firii ei emotive. în acea zi era doar prezentă în școală dar cu gândul departe, avea chipul trist și palid, nu
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
ajuns la timp în spital, a fost în comă. Atunci Angela începu să plângă, îmbrățișând-o pe Ramona, care și ea plângea. Astfel se despărțiseră cele două femei. în următoarele zile Ramona părea mai liniștită văzându-și de treburile zilnice, consolându-se cu gândul că Radu și-a revenit și că a putut să facă ceva pentru el. Era aproape convinsă că între el și Angela Ulmeanu există ceva. Gelozia care din când în când o neliniștea îi era inexplicabilă. Pentru
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
deoarece mama ei decedase și tatăl destul de în vârstă. Rămăsese doar cu fratele ei mai mic. Sigur că despărțirea de lăcașul sfânt o duruse foarte mult, dar mila de bătrânul ei tată și fratele ei mai mic învinse. Ea se consolase cu ideea că trebuie să se îngrijească de tatăl și fratele ei mai mic cu 5 ani decât ea. După doi ani de la întoarcerea ei de la mănăstire tatăl ei decedase, rămânând doar cu mângâierea fratelui ei, care încă era un
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
să-l aducă pe Ioan Plopeanu în fața instanței de judecată și obținu pensia alimentară, se angajă ca vânzătoare într-un magazin de încălțăminte din Sibiu, lăsând copilul în grija mamei sale. Din acel moment viața ei deveni mai ușoară. Se consolă cu gândul că trebuia să-și crească copilul, luptându-se cu propriile sale sentimente pentru tatăl lui și până la urmă reuși să nu se mai gândească la el. După ce copilul împlinise doi ani, ea se căsători cu un bărbat mai
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
pentru că nu dorea să-l aibă în imaginea care i se întipărea, îndurerat și trist. încă îl percepea ca fiind un copil inocent. Avea regrete, pentru că nu mai avea puterea de altă dată și Radu crescuse prea repede. Dar se consola cu faptul că l-a putut întreține și îndruma spre o facultate. La urma urmei, destinul vieții nu-l alegem noi, ci ne este dat, îi spunea mereu domnul Brădescu, fiului său. înainte de a intra în satul L., de această
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
omul este apăsat de povara multor ani, încărcați de lacrimi și suspine. Atunci somnul uitării învelește în mantiai albastră sufletul, de acum liber de chinurile vieții, încununându-l cu pacea divină și desăvârșită. Cu aceste gânduri încerca Radu să se consoleze în drum spre casa părintească, pentru a-l conduce pe tatăl său pe ultimul drum. Merse la trenul ce urma să-l ducă în călătoria lui spre veșnicie, să rezolve problema, care acum deveni și mai gravă, cu mama lui
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
se simți epuizat. O usturime a ochilor îl necăji. înainte de a adormi intră în camera mamei lui spre a se convinge că nu-i este rău. Ea dormea liniștită cu mâinile împreunate ca pentru rugăciune. înainte de a adormi se consolă cu gândul că dacă soțul ei ar fi rămas fără ea, durerea și suferința l-ar fi chinuit îngrozitor. Acum se gândea doar la fiul ei, implorând ca Dumnezeu să-l aibă în paza sa. Pe fața ei strălucea o
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
oricum n-aș putea trăi alături de el. -Angela, tu-l iubești! Ura ta pleacă din prea multă iubire. -Hm, proastă am fost! Am crezut în acest mucos. -Nu-ți mai face sânge rău, până la urmă va fi bine!, încearcă s-o consoleze Eva. -Nu poate fi! Ramona îi stă în cale. Sunt împreună tot timpul, l-a însoțit la îmormântarea mamei lui, ea îl adoră dar va plânge și ea cândva pe urmele lui. Eu nu plâng după el, ci plâng pentru
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
în frumoasele dimineți. Când ea se îndrepta spre școală, răspândeau o mireasmă ce parcă o sufoca, intensificându-i dorul. într-adevăr, Radu era foarte prins în această campanie de primăvară, muncind de dimineața până seara târziu, încerca Ramona să se consoleze uneori. Altădată se speria la gândul că el poate încearcă să și-o scoată din minte, datorită situației dificile prin care acum trecea. Nici Andrei, nici Livia nu-i mai spuseseră nimic despre el. Poate ei știau ceva, așa gândi
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
de a-l întâlni cât mai repede cu putință pe Radu. în tot acest timp în care Radu nu o mai văzuse pe Ramona el se gândi numai și numai la ea. Andrei era acela care-l îmbărbăta și-l consola în același timp că se poate bizui pe Ramona, să nu renunțe la ea, iar dacă copilul știe că este al lui să-l ia, fapt de care Radu nu se prea îndoi. într-una din frumoasele zile al începutului
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
fost aruncate de mama copilului său. De grija copilului se ocupa mama lui Ramona care și ea îl iubea foarte mult, ajutată de tanti Aurica pentru ca Ramona să-și poată continua munca la școală. Bătrâna doamnă Neli reuși să se consoleze de dragul fiicei ei acceptându-l pe Radu ca ginere iar pe Ionuț Brădescu, acesta fiind numele micuțului, ca pe propriul său nepot. Mereu o auzeai șoptindu-i numele chiar și când el dormea liniștit, mângâindu-l și sărutându-l
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]