2,062 matches
-
nouă tehnologie va înlocui serviciile cu alte produse industriale: după automobil, echipamente casnice și obiecte nomade, vor apărea alte obiecte de importanță majoră, lansate pe piață de o altă „inimă”, mai dinamică din punct de vedere ideologic, militar și cultural, cristalizată în jurul unui alt proiect. înainte însă ca toate acestea să se întâmple, vor avea loc nenumărate evenimente, cea mai mare parte dintre ele neieșind totuși din albia străveche a Istoriei. Un viitor promițător pentru a noua formă Clasa californiană nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
o cumplită acuitate și de o brutalitate a verbului vecină cu cinismul, apăsător de concretă, senzuală, impudică, dezgolind ceea ce fusese mereu îndemnată să acopere și trecând nonșalantă pe lângă ceea ce făcuse obiectul anterioarelor descoperiri ale poeziei. Fruct al unei sensibilități baroce cristalizate în forme profound personale, La Baad, acest discurs liric ce are forța copleșitoare a premonițiilor dăruitului de zei Thiresias, consacră un talent excepțional, probabil cel mai puternic din câte s-au ivit în poezia română din jumătatea în curs a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
Claudel și Trakl; profundă, provocatoare, erotică, religioasă." Ioan Holban "Vasile Proca se dovedește poet în adevăratul înțeles al cuvântului. Lirica lui capătă un fel de "autenticitate de ordin secund" (care nu este însă în mai mică măsură autenticitate) și se cristalizează în poeme adeseori memorabile, dacă nu de-a dreptul superbe." Octavian Soviany "Vasile Proca este un poet de primă linie, e veritabil, profund, cu o marcă personală între vizual și cromatic." Lucian Vasiliu "Vasile Proca este unul dintre poeții importanți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
în cunoscuta (ca romanță !) Pe lângă plopii fără soț nu trebuie să vedem un amorez 45 zgribulit plimbându-se pe la poarta Cleopatrei Poenaru, cum fabulau biografii, ci doar o verigă dintr-un lanț infinit, prin care, la un moment oarecare, se cristalizează potențialul de fericire sau durere ce aparține întregului șir de indivizi: „Căci te iubeam cu ochi păgâni/ Și plini de suferinți/ Ce mi-i lăsară din bătrâni/ Părinții din părinți”. De aceea se întâmplă că „Ea nici poate să-nțeleagă
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
în cunoscuta (ca romanță !) Pe lângă plopii fără soț nu trebuie să vedem un amorez 45 zgribulit plimbându-se pe la poarta Cleopatrei Poenaru, cum fabulau biografii, ci doar o verigă dintr-un lanț infinit, prin care, la un moment oarecare, se cristalizează potențialul de fericire sau durere ce aparține întregului șir de indivizi: „Căci te iubeam cu ochi păgâni/ Și plini de suferinți/ Ce mi-i lăsară din bătrâni/ Părinții din părinți”. De aceea se întâmplă că „Ea nici poate să-nțeleagă
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
prin dimensiunea, obiectivele și utilitatea În afirmarea tematicii religioase În mediul social contemporan. Valoarea operei prin inedit, dimensiune și conținut Înfățișează pe autor ca pe un erudit, cercetător de Înaltă ținută, talent și valoare. Formarea și valoarea, erudiția, s-au cristalizat În mediul mănăstiresc al Moldovei de adâncă tradiție și strălucire. Trebuie să Întrevedem În opera mitropolitului ambianța locurilor natale așa cum au evoluat de-a lungul a două secole de stăpânire represivă, ostilă oricăror afirmări a valorilor autohtone. Cei ce s-
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
Între culturi, și cea mai puțin dezvoltată va suporta consecințe demografice negative. Și acum să-ți răspund la Întrebare, căci, chiar dacă nu mi-ai adresat-o, eu am Înțeles de ce m-ai căutat. Să ne apropiem intențiile și să ne cristalizăm gândurile: un singur ideal - Basarabia românească. Un singur scop - demolarea teoriei celor două limbi și popoare. O singură lozincă - dreptate pentru românii de pretutindeni! Alexandru vorbise precipitat, ca totdeauna, dar În sfârșit s-a domolit. Avea un zâmbet de satisfacție
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
Satanice, și acest lucru a provocat emoții traducătorilor și editorilor, pentru că au existat mesaje de amenințare. Ce părere aveți? Eu am susținut de la început cu intensitate cartea lui Rushdie. Noțiunea de „maladie de l’Islam“, boala Islamului, mi s-a cristalizat în minte în momentul când a fost declarată fatwa în privința lui Rushdie. Atunci mi-am spus că suntem pe cale de a ajunge într-un stadiu foarte grav dacă ne atingem de literatură, dacă nu mai știm ce înseamnă o ficțiune
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
personalitatea cu studiile. A dobândit cu greu statutul social intelectual spre care năzuise cu atâta ardoare și care îi acaparase la un moment dat toate energiile interioare. Alexandru Poamă a avut, între altele, o pasiune devoratoare: radioul. Cu toate că și-a cristalizat o carieră didactică la Vaslui și a obținut pe acest tărâm rezultate excelente, la care se cuvine adăugată prestația publicistică (fertile colaborări la ziare și reviste), vocația presei audio (în postura de extern colaborator la Radio Iași, ani la rând
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
ruga să transmită mesajul ei acelor daimones (vezi Perșii) subpământeni, morții protectori, păzitori ai sângelui părintesc, sânge care cere răzbunare. Întruchipare a tatălui ocrotitor, regele mort este, de asemenea și mai presus de toate, tatăl asasinat care își caută răzbunătorul, cristalizând în el întreaga ambivalență a fantomei: forță deopotrivă protectoare și amenințătoare. Desigur, umbra lui Agamemnon nu apare aici (cum se întâmplă în cazul fantomei regelui mort din Hamlet) însetată de răzbunare și dorind să dezvăluie secretul uciderii sale, dar asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
morților sau lumea zeilor și a demonilor. Întreaga „intrigă” dramatică se organizează în jurul acestui shite, în jurul acestei apariții a unui invizibil care se lasă totuși văzut, a unui altundeva care devine un aici și acum și a cărui esență se cristalizează în figura defunctului întors printre cei vii și în aceea a zeului ori a demonului ce se întrupează. Astfel, aidoma eidolon-ului grecilor, shite, unicul purtător de mască din teatrul no, asociază intim apariția supranaturală și revenirea fantomei. Teatru axat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
fantomele rămân mute, insesizabile, în vreme ce forța lor atrage, împinge mintea spre delir! Și câtă frumusețe sfâșietoare descoperim și în dansul delirant al femeii, în sufletul căreia e vie prezența unei fantome absente! Mai mult decât atât, ca și cum ar vrea să cristalizeze într-o metaforă poetică tragismul fantomei rămase inaccesibile și tăcute, în aceeași piesă no e introdusă povestea regelui din Kan. Incapabil să se consoleze după moartea iubitei sale, nobila doamnă Ri, regele pune să-i fie pictat chipul pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
spațiile-frontieră, la limita de contact cu o alteritate pe care o întruchipează moartea și nebunia. Shite incarnează întotdeauna o formă apărută dintr-un altundeva devenit un aici, o prezență. Dar nu e mai puțin adevărat că piesele no „cu fantome” cristalizează, într-o mai mare măsură, definiția teatrului ca experiență a ultimelor granițe, a ultimelor limite, o experiență trăită la răspântia dintre aici și altundeva și care își face din trecere și din „puntea ce leagă malurile” propriile metafore, înscrise în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
nu remarcăm cu acest prilej exactitatea intuiției lui Craig, potrivit căreia prezența spectrului ne oferă nu numai cheia întregului univers dramatic al lui Shakespeare, ci și cheia teatrului ca artă1. „Cumplita grozăvie a nopții” - aceste cuvinte din Macbeth ar putea cristaliza, fără îndoială, esența marilor tragedii shakespeariene. O „grozăvie a nopții” însemnând crimă, sânge și moarte, dar și întâlnire cu fantomele, o noapte din care se pot ivi pe neașteptate toate întruchipările acestor alterități înfricoșătoare a căror expresie radicală e spectrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
tărâmuri sau zămislite de viziuni interioare, își fac simțită prezența în spectacolul teatral. Chiar dacă-s trează, visul e în mine Și-n jurul meu - îl simt, nu mi-l închipui 1 susține Imogena în Cymbeline, iar cuvintele ei ar putea cristaliza uimitoarea echivalență a fantomelor „din afară” cu cele „dinăuntru”. Imogena vrea astfel să exprime ambiguitatea unui vis care îi apare ca o închipuire născută din propria imaginație, dar și ca o vedenie existând în afara ființei sale. Or, noi știm că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
o specie bizară: „Ce mă îngrozește e această atracție ascunsă în adâncul inimii mele”, mărturisește ea. O atracție vecină cu moartea, dar resimțită ca viață adevărată. Puterile mării sunt puteri ale morții, dar și metafore ale nenumitului, ale nemărginitului, ce cristalizează acea „sete de imposibil” pe care, îndurerat, Wangel însuși este silit să o recunoască în soția lui și care, se teme el, „îi va cufunda sufletul în tenebrele nopții”. Numai dragostea imensă a doctorului Wangel, a celui ce acceptă „să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
revela prin formele vizibilului. Teatrul și dublul său urmărea să reactualizeze categoria dublului în sensul ei cel mai arhaic, acela al unei prezențe/absențe pe care piatra și psyche-ul, materialitatea cea mai opacă și imaterialitatea cea mai străvezie să le cristalizeze în relația lor tensionată. Kantor sau baraca de bâlci ca teatru al morțiitc "Kantor sau baraca de bâlci ca teatru al morții" Când scria fundamentalul său text-manifest „Teatrul morții”1 sau când, montând Clasa moartă, dobândea o consacrare internațională, încununare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
decât pentru a ieși cât mai repede în întâmpinarea morții. Dar tocmai pentru a se identifica, pentru a se contopi cu reflexul, cu imaginea lor reflectată, și pentru a atinge acea zonă a celei mai depline libertăți, unde totul se cristalizează în „Absență” și în „Moarte”, personajele din primele tablouri ale Balconului - Episcopul, Judecătorul, Generalul - au nevoie de întreaga materialitate a teatrului. Căci numai datorită fastului teatral al ornamentelor costumului său Episcopul poate recuceri fortăreața de unde fusese alungat și unde își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
spunea Craig, căreia, în ciuda posibilelor eșecuri, s-ar cuveni să-i răspundă orice teatru ce nu vrea să-și trădeze vocația. Confruntarea cu fantoma pune astfel în evidență și rolul secret al acesteia în definirea esenței teatrului ca artă: ea cristalizează ideea unui obiect imposibil, dar și pe aceea a capacității de a figura nereprezentabilul. Fantoma lasă frâu liber imaginației, o duce dincolo de limitele reprezentării, către un dincolo de vizibil, către un altceva decât vizibilul. Iată de ce problema fantomei în teatru atrage
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
Amory și-a tras Îngrozit răsuflarea: — Cum așa? — Ea Îl așteaptă pe Amory Blaine. Dumneavostră sunteți ăla, nu? Mama don’șoarei spune că dacă sosiți până la cinci treizeci, să plecați amândoi după dânșii cu Packardul. Disperarea lui Amory a fost cristalizată de apariția Myrei, Înfofolită până sub ochi Într-o haină cu guler polo, cu nemulțumirea citindu-i-se pe față și făcând eforturi să vorbească politicos: — ‘Lo, Amory. — ‘Lo, Myra. Vorbind, Își descrisese starea de vitalitate. — Bine c-ai ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Biltmore și de terenurile de golf de la Hot Springs. ...În rezumat, o săptămână minunată, În care mintea lui Amory a fost Întoarsă pe toate fețele, o sută de teorii i-au fost confirmate, iar pofta de viață i s-a cristalizat Într-o mie de țeluri ambițioase. Nu că ar fi fost o convesație scolastică - ferească Domnul! Amory nu avea decât o idee vagă despre cine era Bernard Shaw, Însă Monsignor s-a referit În egală măsură la Vagabondul Îndrăgit și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
la vechile probe și mărturii de la CCAA pentru demonstrarea conspirației. Era imperativ necesar ca tipilor de stânga să le fie refuzată șansa de a se plânge în presă de tacticile marelui juriu. Mal simți că evaluarea lui de ansamblu se cristaliza bine, cu probe solide și idei despre ce trebuiau să folosească și ce să păstreze în rezervă. Își termină cafeaua și trecu la indivizii propriu-ziși - jumătate de duzină dintre cei mai copți pentru interogare și operare. Primul era cu semnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
chiar constructorul, la îndemnul magicianului. Efectul este evident același : edificiul nu poate dura câtă vreme prescripțiile magice nu au fost riguros respectate. Așa cum s-a observat, ne interesează mai puțin, aici și acum, problema diferitelor forme în care s-au cristalizat prescripțiile magico-rituale în discuție. În spațiu și timp, prescripțiile au variat. Invariantă a rămas obligativitatea respectării lor. „în legendele Putnei - notează Ovidiu Papadima -, căutarea [locului noii mănăstiri] se împlinește cu ajutorul miracolului și de aceea nu mai necesită «jertfa zidirii», care
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
în ce condiții mentalitatea populară a înlocuit copaci cu bogată tradiție cu unul aparent fără tradiție, cum e paltinul. Să fie vorba de un motiv „importat” sau de un vechi motiv autohton ? Se pune, de asemenea, întrebarea când s-au cristalizat în jurul paltinului valențele mito- simbolice trecute în revistă ? Trebuie să recunosc în încheiere că unele întrebări au rămas deocamdată fără răspuns. Consolarea mea este că „petele albe” din mitologia română, pentru a fi cercetate, trebuie întâi descoperite. „Formularea unei probleme
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
sesizează schimbarea centrului de greutate în receptarea acestui motiv. Descrierea plantei și valențele sale farmaceutice trec, în Evul Mediu, pe planul doi, făcând loc presupuselor sale virtuți magice, mitice, sacrale - aspecte formulate deja în Antichi- tate, dar preluate, amplificate și cristalizate de mitologia medievală. Mircea Eliade e interesat de miraculoasa geneză a mătrăgunei, de antropomorfismul și androginia ei, de virtuțile sale afrodiziace și fertilizatoare. El desface mecanismul procesului religios de „cristalizare a unui simbol metafizic și teologal” : mătrăguna devine o „plantă
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]