5,033 matches
-
vor ingenia termeni noi pentru cei jenanți - în economie, politică, științe sociale. Noile denumiri vor fagocita conținuturile nocive. Termeni precum criză, crah, dezastru, suferință, mizerie, moarte vor fi dați uitării. Mai puțin expresivi, cei noi vor fi de o pozitivitate desăvârșită. în 2050, România va fi cu certitudine cea de a șaptea putere economică a Uniunii Europene și poate chiar prima în ordine culturală. Manifestările Institutului Cultural Român, aducând în fața lumii figurile lui Eminescu, Brâncuși, Enescu, vor sclipi prin noutate și
Anul 2050 by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/7965_a_9290]
-
privit vreodată, a întins un braț și m-a mângâiat pe frunte. După care a plecat. La scurt timp, a venit brancardierul și m-a dus la pat. Eram uluit. Nu știam cum să interpretez acel gest de o frumusețe desăvârșită al profesorului. Acolo, timp de o secundă, un om a avut puterea și generozitatea de a face un act magic: să cedeze altui om o parte din sufletul lui. Fără rezerve, necondiționat, curat și direct, în absența vreunui martor. Dintr-
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
ușa, slujitorii își lipită fețele de crăpăturile și găurile scândurilor. Păstrau o tăcere strictă. Glasurile păsărelelor din șirul de copaci tăcură și ele. Cu excepția fâlfâitului lor de aripi, ca și cum toate și-ar fi luat zborul dintr-o dată, domnea o tăcere desăvârșită. Nici chiar briza ușoară care sufla nu scotea nici un zgomot. Picioarele trupei ordonate de soldați se apropiau statornic. Muschetarii, ducându-și armele de foc lustruite, mergeau în rânduri de câte zece, alcătuind detașamente de patruzeci de oameni; cozile roșii ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
și oamenii se îndepărtară, iar muntele își regăsi liniștea dinainte. Cosașii țârâiau ascuțit. Dar, nu peste mult, din depărtare se auziră cai. Nu se suna din corn, nu se băteau tobele, iar călăreții trecură printre piscurile munților în cea mai desăvârșită tăcere cu putință. Totuși, în pofida eforturilor lor, nu aveau cum să ascundă tropotul și praful stârnit de numeroșii cai. Sunetul copitelor pe pietre și rădăcini umplu curând văzduhul, iar armata principală a marelui Imagawa Yoshimoto acoperi curând movila verde Dengakuhazama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
o luase armata învinsă. Oamenii lui, însă, nu făceau decât să mormăie cu stupoare, fiind prea obosiți ca să mai cânte un imn de triumf. Erau doar câțiva și se rătăciseră. Dintr-o dată, pe câmpul de luptă se lăsase o tăcere desăvârșită, ceea ce putea însemna că armata lui Nobunaga fusese nimicită complet. Teama că ar fi fost înconjurați de inamici și masacrați în orice moment era cât se poate de reală. Apoi, le auziră. Dinspre Dengakuhazama se înălțară trei ovații victorioase, destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
o fermecătoare priveliște cu vânt și lumină. Convorbirile se încheiară fără nici un incident. După întoarcerea la Sunomata, Hideyoshi îi spuse lui Hikoemon că, probabil, Osawa avea să vină într-o săptămână. Și astfel, peste câteva zile și în cel mai desăvârșit secret, Osawa sosi la Sunomata. Hideyoshi îl primi cu multă curtenie și, înainte ca altcineva din castel să afle despre prezența lui, îl duse în aceeași zi la Muntele Komaki, unde Hideyoshi avu o consfătuire prealabilă privată cu Nobunaga. — Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
val arogat, siguri pe victoria lor. Și nu vreau doar să se deschidă porțile castelului; mai vreau ca în fața intrării să fie aprinse cinci, șase focuri. Dar asigurați-vă că apărarea e în cea mai strictă ordine. Păstrați o tăcere desăvârșită și pândiți apropierea inamicului. Ce fel de contra-strategie neînfricată o mai fi fost și aceea? Dar, fără cea mai mică șovăială, se supuseră ordinului. Conform dorinței lui Ieyasu, porțile castelului fură deschise larg, iar focurile de tabără începură să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de un roșu închis - în timp ce soarele cobora spre asfințit. Marea bătălie din acea zi începuse în preajma zorilor și luase sfârșit spre seară. Nici un cal nu necheza; nu striga nici un soldat. Câmpia întinsă se cufunda rapid în întunecime, într-o pustiire desăvârșită. Roua nopții se depuse înainte ca morții să fi putut fi luați de-acolo. Se spunea că numai cadavrele din clanul Takeda numărau peste zece mii de oameni.<$ F - Secvența bătăliei de la Nagashino încheie filmul <MI>Kagemusha,<D> despre care am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
deosebi personalitățile oamenilor de trăsăturile lor și-a exprimat aceeași opinie. — Un fizionomist a emis o judecată despre Mitsuhide? — Nu este fizionomist. Abatele Ekei e unul dintre cei mai profunzi cărturari ai epocii. Mi-a spus-o în cel mai desăvârșit secret. — V-a spus ce? — Că Mitsuhide are înfățișarea unui om înțelept care s-ar putea îneca în propria lui înțelepciune. Mai mult, că există semne de rău augur spunând că-i va lua locul propriului său stăpân. — Părinte Asayama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
într-acolo. Se deschisese o ferestruică. De cealaltă parte a vizetei cu gratii apăru chipul unui bărbat. Era Araki Murashige. — E frig acolo, Kanbei? întrebă el. Kanbei privi în direcția lui și, într-un târziu, îi răspunse cu un calm desăvârșit: — Nu, mai sunt încălzit de la sake, dar s-ar putea ca pe la miezul nopții să-nceapă să-mi fie cam incomod. Dacă Seniorul Hideyoshi află că servitorul său Kuroda Kanbei a murit înghețat, probabil va veni aici înaintea zorilor și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
călugărului să aștepte. Gardianul se înplină politicos spre intrare și reveni la postul său. Sandalele sale de paie nu scoteau aproape nici un sunet pe cărare, în timp ce se îndepărta discret. O vreme, Mitsuharu și ceilalți strei stătură cufundați într-o tăcere desăvârșită și o atmosferă sfâșietor de înghețată. Din când în când, câte o prună coaptă cădea la pământ, cu un zgomot ca al unui ciocan de lemn izbind țărâna. Acele sunete erau singurele care risipeau liniștea. Dintr-o dată, o rază luminoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ocazie, dacă întâmplarea făcea ca la alegerea finală să nu câștige succesorul Oda susținut de el, viața avea să-i fie cu siguranță în pericol. Nimeni nu avea de gând să deschidă gura imprudent și cu toții stăteau într-o tăcere desăvârșită. Katsuie lăsă cu răbdare ca modestia tăcută a grupului să treacă drept exact ceea ce era. Poate că prevăzuse acea evoluție a evenimentelor. Deliberat, vorbi pe un tom demn: — Dacă nici unul dintre dumneavoastră nu are o părere aparte, pentru moment vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
După ce avuseseră loc ceremoniile lecturilor din sutre și ale împrăștierii florilor în fața lui Buddha, abații Zei își aduseră omagiile. În final, Abatele Soken recită gatha de despărțire și strigă din răsputeri: — Kwatz! Preț de-o clipă, se lăsă o tăcere desăvârșită. Apoi, în timp ce muzica solemnă se relua, căzură florile de lotus și, unul câte unul, participanții oferiră tămâie la altar. Printre cei îndoliați, însă, cam jumătate din rudele clanului Oda, care ar fi trebuit neapărat să participe, lipseau. Samboshi nu apăruse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de a-i impresiona pe îndârjiții războinici ci clanului Shibata și ai aliaților acestuia odată pentru totdeauna. Sassa Narimasa, din castelul Toyama, era unul dintre acești războinici. într-adevăr, sprijinea cu tărie clanul Shibata, iar pentru Hideyoshi nutrea un dispreț desăvârșit. În materie de genealogie, Sassa se situa mult deasupra lui Hideyoshi. Fusese secundul la comandă al lui Katsuie în timpul campaniei din miazănoapte, iar în campania contra lui Hideyoshi i se ceruse să stea pe loc, nu numai ca să țină în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ale acestor trupe - războinici care erau gata pentru victorie sau moarte. Era a șasea zi din Luna a Patra. Așteptând până în puterea nopții, cei douăzeci de mii de oameni ai lui Shonyu plecară în sfârșit din Inuyama, în cel mai desăvârșit secret. Steagurile erau coborâte, copitele cailor învelite. Călărind prin noapte, ajunseră în zori la Monoguruizaka. Soldații își consumară merindele și se odihniră un scurt răstimp, după care merseră înainte și-și făcură tabăra în satul Kamijo, de unde fu expediată o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
mulțumesc! Gabriela Vrânceanu Firea: Bun. Altceva voiam eu să vă întreb cu această introducere. În acest moment, strict istoric vorbind, nu în calitate de ministru de Externe, cine credeți că marchează pozitiv mai mult istoria României: premierul, președintele sau nici unul în mod desăvârșit? Mihai-Răzvan Ungureanu: Am să vă spun foarte deschis, nu mi-am pus această problemă. Mă puneți în fața unui test instantaneu, de la care, în mod normal, ar trebui să mă sustrag. Am să vă zic însă în felul următor. Fiecare în
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
1965, ignorând mărturiile lui Liu și Wang, a reafirmat centralitatea luptei de clasă și a accentuat preocuparea mișcării Siqing pentru politică, economie, ideologie și organizare. Aceasta a transformat în mod explicit o campanie anticorupție într-o mișcare politică și ideologică desăvârșită; și, printr-o tactică deosebit de curajoasă, a extins lupta de clasă până la țăranii de clasă mijlocie superioară, pe care i-a etichetat drept dușmani ai poporului. În 1966, Mao a început procesul de creare a structurilor prin care mișcarea Siqing
Corupţia politică : înăuntrul şi în afara statului-naţiune by Robert Harris [Corola-publishinghouse/Administrative/932_a_2440]
-
scaunul papal, al Siretului (mai târziu al Băcăului) și al Milcovului, petrecerea fără supărare a armenilor și evreilor în țările noastre, libertatea de cult, garantată acestora prin anume hrisov de cître Ștefan cel Mare, desele raporturi ale episcopilor catolici despre desăvârșita toleranță și respectul dovedit pentru cultul apusean de către popor, boieri și Domn (la sărbători mari Vodă și boierii luau parte la serviciul divin din bisericele catolice), toate acestea dovedesc că - cel puțin în această privință - n-am făcut niciodată ceea ce
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
de indignarea generală ce se manifestase atunci. Volume întregi am putea alcătui cu articole în cari acel ziar își rostea, cu o dreaptă vehemență, părerea asupra urei pasionate cu care radicalii de la putere, în curs de doi ani, urmăreau stingerea desăvârșită a adversarilor lor. Și atunci erau zile de grea încercare pentru România, si atunci timpii erau critici, cu toate aceste cine, fiind sincer, ar fi putut imputa "Presei" că atitudinea ei era vătămătoare intereselor țărei? Și pentru ce, dacă noi
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
face o reducere până la valoarea adevărată a rublei. D. Dim. Sturza, care o știe foarte bine aceasta a spus-o în Cameră că bine știe cumcă reducerea nu e mijlocul radical pentru stârpirea răului și că adevăratul leac e demonetizarea desăvârșită. Cauza pentru care rubla va rămâne pe multă vreme o calamitate ce nu se va putea lecui decât prin demonetizarea deplină este că argintul în genere scade la preț din cauza înmulțirii lui și va scădea mereu, până se vor istovi
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
om. Pedepsele erau realmente gradate: pe grade, subgrade și sub-subgrade. Adică nu pedepsea decât atunci când era el convins că trebuie să dea o pedeapsă. Iar când o dădea, se gândea de trei ori ce să facă. Era de o ordine desăvârșită. Într-o oarecare măsură el a salvat viața tatălui meu. O să-ți povestesc imediat. Care a fost nenorocirea acestui om? A stat zece ani În lagăr, până i s-a Întâmplat nenorocirea. S-a dat ordin ca toți deținuții nemți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
fi rămas anonimă, n-ar mai fi fost victimă. Adică nu, apăruse o notiță în ziarul regional, dar ce notiță!... Cu asta însă se terminase și cariera sa de judecător... Felul cum se practică o profesiune nu constituie un secret desăvârșit, auzise și el de intervenții brutale în mersul justiției, dar nu crezuse. Se spun tot felul de lucruri și despre medici, cum își omoară pacienții cu nepăsare, fiindcă bolnavul n-a știut ce să facă să fie bine îngrijit. Asta
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
admirația pe care o merită învelirea fragedului, fragilului și rozului balon oval în această groasă sugativă umedă a cărei epidermă extrem de subțire, dar foarte pigmentată, strepezitor gustoasă, este zgrunțuroasă tocmai atât cât trebuie pentru a agăța cu demnitate lumina pe desăvârșita formă a fructului. Dar, la sfârșitul unui studiu prea sumar, conceput cât mai rotund cu putință, trebuie să ajungem la sâmbure. Acest grăunte, de forma unei minuscule lămâi, este pe dinafară de culoarea lemnului alb de lămâi, iar pe dinăuntru
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
baie și după descrierea minuțioasă a efectelor stoarcerii, portocala este (indirect) elogiată pentru savoarea inconfundabilă a sucului, fructul revelându-și treptat alte și alte virtuți nebănuite. Căci dincolo de „groasa sugativă umedă” a cojii ni se îngăduie să-i întrezărim rotunjimea desăvârșită (protejată de o epidermă „extrem de subțire, dar foarte pigmentată, strepezitor gustoasă”). Nu e foarte greu, în asemenea circumstanțe, să ne dăm seama că aparenta ariditate „științifică” (evidentă atât la nivel sintactic, cât și la nivel lexical) servește în fond revelării
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
scriitor ieșit din mijlocul poporului și legat de popor, Partidului Muncitoresc Român și conducerii Partidului Muncitoresc Român, care în acești doisprezece ani, cîți s-au scurs de la eliberare și pînă astăzi, n-au pierdut un singur prilej să arate o desăvîrșită încredere în noi, scriitorii, nu au pierdut conducerea partidului și clasa muncitoare un singur prilej să ne arate nu numai încrederea pe care o au în noi, dar și dragostea pe care ne-o poartă nouă ca oameni, și dragostea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]