3,004 matches
-
joc ciudat: de-a Reginele. Fiecare dintre ele va fi regină și va trebui să inventeze un joc. Imaginația lor nu cunoaște limite. Ele se joacă cu legile timpului și-ale spațiului, călăuzite de un personaj fantastic: Egor, stăpînul viselor. Eroina, Nana, va fi singura care va avea acces într-o ordine superioară a lumii, simbolizată prin enigmaticul REM. Ce este REM se va afla abia în ultimele pagini ale povestirii". Nostalgia e un roman și în același timp un antiroman
Nominalizări - Premiul "Giuseppe Acerbi" pentru literatura română by Emilia David Drogoreanu () [Corola-journal/Journalistic/11871_a_13196]
-
mod ironic, eroismul de liceană al Oanei Orlea este unul de împrumut sau, mai exact, de transfer. Ea ar vrea să devină o altă Zoia Kosmodemianskaia, o Zoie a noastră, suportând tot așa, fără crâcnire, torturi comparabile cu cele aplicate eroinei sovietice de către agenții Gestapo-ului. Cărți, filme și piese de teatru rulează această istorie a bravurii juvenile. E destul de firesc ca ea să fie preluată și actualizată, fie și cu modificarea condițiilor de front. Acum comuniștii, nu naziștii, te chinuiesc
Zoia noastră by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8652_a_9977]
-
prostituate și politice), ci și anchetatorii plus temnicerii de toate gradele rămâneau literalmente cu gura căscată în fața acestei fete grăsuțe și cu părul vâlvoi - un model livresc de insubordonare întrupat, neverosimil, la Jilava, Ghencea sau Malmaison. Ilustrativ pentru psihologia tinerei eroine, când aceasta ajunge la Mislea, o ia ca pe o promovare într-o condiție de adevărată detenție. Zoia autohtonizată se bucură: "Asta da pușcărie! A fi trecut prin Mislea era un fel de a deveni o adevărată pușcăriașă." (p. 66
Zoia noastră by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8652_a_9977]
-
nevoia de a reveni la figura mamei, la situația sa cumplită în acei ani de victorie a socialismului asupra întregului popor. Date cu un corp de literă mai mic, aceste adăugiri ulterioare înregistrării din iulie 1990 conturează portretul unei alte eroine feminine, fără prototip cultural sovietic, dar cu atât mai impresionantă: "Mama îmi aducea numai lucruri de care aveam realmente nevoie. Târziu am înțeles cât de greu i-a fost în acei ani. Ca multe femei din generația ei, nu avea
Zoia noastră by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8652_a_9977]
-
cel dintîi piatră asupra ei". Totul se conciliază tacit și finalul vestește o împăcare dintre dr. Taifun și amantă lui, viitoare soție. Românul e, estetic, un eșec și criticii epocii n-au pregetat să o spună. Pompiliu Constantinescu găsea neizbutita eroina românului iar celelalte personaje perfect artificiale. În Istoria... Călinescu aprecia: "Că orice teza neabsorbita în fapte, predică această pentru Magdalena răspîndește în juru-i un aer glacial și, de altfel, nici nu convinge rațiunea, căci dacă iertarea și speranța în mizericordia
Romanele lui Galaction by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17986_a_19311]
-
la 100 m fluture și 200 m liber câștigându-le la un interval de doar 20 de minute. A obținut și o medalie de argint, la ștafeta de 4x100 m mixt, unde echipa R.D.G. a fost depășită de S.U.A. Însă, eroina J.O. a devenit, ca și la München, o gimnastă, de data aceasta românca Nadia Comăneci, care a cucerit trei medalii de aur, ea fiind prima gimnastă care a obținut vreodată de șapte ori nota maximă, 10. În competiția masculină
Agenda2004-32-04-atena () [Corola-journal/Journalistic/282728_a_284057]
-
poate părea straniu (deși și astăzi în discuțiile publice, în întrunirile largi, se aud mai cu seamă voci de barbati), pentru că doamnele sînt socotite îndeosebi flecare, amatoare de palavrageli interminabile, sensibile la o vorbă frumoasă sau de duh. Frumoasă Roxane, eroina lui Cyrano de Bergerac, alt maestru al barocului, se lasă sedusa de cuvinte, nu de un bărbat în carne și oase. Femeile erau arbitri indirecți ai elegantei exprimării în secolul al XVII-lea, pentru că multe dintre saloanele de conversație erau
Gratia de altădată by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17820_a_19145]
-
până când i s-a încălzit odată cu aflarea faptului că e însărcinată (asta ca să reiau metafora sângelui pe care Gorzo a rodat-o bine) și nici atunci nu pare să se căiască în vreun fel pentru crimele comise. Date personale despre eroină pe care - nota bene! - le aflăm abia la final, odată cu replicile telenovelistice care, din nou, subminează aceste revelații. Oricum ai lua-o, se găsesc numeroase personaje ceva mai tridimensionale decât cel al Umei Thurman... Pe această parte a interpretării, da
Omorâți-l pe Bill, dar cruțați-l pe Tarantino by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11438_a_12763]
-
decisiv, inițiator și concluziv. Calitatea scriiturii estompează puțin liniile de forță ale acestei mecanici (care, la câțiva prozatori de azi, se exercită în gol și eșuează în pornografie). Frazele lui Virgil Duda sunt cel puțin la fel de seducătoare ca tinerele sale eroine, lucrând totdeodată cu sexul. Numai că nuditatea propriu-zisă nu e dublată de una stilistică. În romanul de față, umorul, (auto)ironia, vorbele de spirit trec din bagajul autorului în cel al personajelor sale, ridicându-le din simpla vulgaritate și plasându
Socialismul sexual by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11790_a_13115]
-
voiaj, Chirița în balon. Toate stîrnesc, cum nota, nu fără maliție, Călinescu, emoții arheologice. Și constatarea că tocmai această "clasă de mijloc" a unei literaturi ca a noastră, lipsită de eroi, în sensul romantic, și cu atît mai mult de eroine, e cea care a supraviețuit cel mai bine schimbărilor de societate și de gust. Doar că, accentul în literatură mutîndu-se de pe sancționarea diferenței pe mărturisirea identității, personajele și-au pierdut autorii (ce scriu Chirițele nu e, firește, literatură...). Revenind la
Școala femeilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9694_a_11019]
-
apărarea constituției, care întîrzie din cauza înzăpezirii aeroportului... De-a lungul anchetei, Charlotte trece prin tot felul de peripeții și are ocazia de mai multe ori să-și pună la pămînt adversarii masculini, oricît de solizi și experimentați ar fi aceștia. Eroina romanului, scris la persoana întîi, își confirmă titlul de neîntrecută judokană. Agilă și inteligentă, cochetă, energică și deloc sentimentală, Charlotte face față celor mai complicate situații în care intră, frecventînd în căutarea vinovaților mediile interlope, înfruntînd agenți ai fostei securități
Thomas Prinz - Sosirea la București sau Charlotte în acțiune by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/16323_a_17648]
-
pe urmele mele. În 1997, după ce mi-am încheiat misiunea în România, am fost detașat la Ambasada Germană din Indonezia, în Djakarta, unde am lucrat vreme de trei ani. Am convenit cu editorul meu ca acțiunea următorului roman, avînd-o ca eroină principală tot pe Charlotte Valentin, să se petreacă la Djakarta. R.B.: Să înțelegem din aceasta că Charlotte Valentin pășește pe urmele dumneavoastră, că ea constituie într-un anume fel un alter ego al autorului (știind prea bine că numeroși scriitori
Thomas Prinz - Sosirea la București sau Charlotte în acțiune by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/16323_a_17648]
-
deasupra femeilor. Imaginația erotică a productivului romancier e chiar mai puțin variată decît aceea legată de construcția de tipuri fizice umane. Există o singură poziție, cu bărbatul deasupra și cu femeia înțelegînd că "el e șeful" (varianta Don Juan, cu eroina Cici) - sau, eventual, că el e zeul (varianta Amfitrion). De la simplul stăpîn la zeu, deosebirea nu e de poziție (în orice sens la care ne putem gîndi) sau de scenariu - nici măcar de ticuri lexicale ("he-he", "oho", "ehei" sînt formele comune
Biciul lui Nietzsche pe femeia lui Breban by Cristina Ionica () [Corola-journal/Journalistic/15678_a_17003]
-
se abate deodată o ploaie torențială de iulie. Numitul Pingilică urlă, gol, în slipul lui hoț pe care este cusută o inimioară roșie... Scena reală însă trece, estetic vorbind, scena din carte, "prea lucrată". După ce a pățit ce a pățit, eroina nu-i denunță de frică pe făptașii care o amenințaseră, ca de obicei, că o vor omorî. Azi, ziarele, televiziunea sunt pline de astfel de cazuri. Suntem chiar intoxicați de violuri, iar lumea visează urât. Seară de seară, pe Pro-TV
Sincope by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15804_a_17129]
-
este și mama copilului lui Puțin. Aceasta are un copil de doi ani, insă identitatea tatălui nu a fost făcută public. Kabayeva a strâns în cariera sa 18 titluri de campioană mondială și 25 de campioană europeană. Ea a devenit eroina națională, la 17 ani, după ce căzut și a pierdut titlul în Australia. Cârcotașii spun că Puțin a cerut atunci o audiență pentru a o consolă. În 2008, un ziar rus anunță că Alină Kabayeva este logodita cu Puțin și că
Vladimir Putin, despre o viitoare recăsătorie by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/54423_a_55748]
-
în actualul contest în care majoritatea coregrafilor de dans contemporan de la noi au eliminat complet dansul din demersul lor artistic, sau l-au marginalizat, reducându-l la nivelul unei anexe, care însoțește, eventual, mișcarea unor obiecte, care devin astfel adevăratele eroine ale "spectacolului". A avut întru totul dreptate Florin Fluieraș, unul dintre reprezentanții acestei direcții, când, la o întâlnire petrecută nu demult la Centrul Național al Dansului București, a spus că dansatorii noștri de dans contemporan se regăsesc mai curând în
Exil în pământul uitării by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/6604_a_7929]
-
Geo Bogza în dialog cu Diana Turconi, Ed. Du Style, București, 1996). În proză, acuzele vin pentru romane la care nici cu gândul nu gândești, cum ar fi Maitreyi al lui Mircea Eliade pentru celebra scenă a jocului cu gleznele eroinei. Cărți puse la index este titlul unui articol semnat de Cezar Petrescu (vezi Curentul, an VII, nr. 2286/16 iunie 1934, pp. 1-2) în care sunt amintite câteva din volumele “atinse de afurisenie”: Rusoaica de Gib Mihăescu, Întoarcerea din Rai
Scriitori în boxa acuzaților by Adina-Ștefania Ciurea () [Corola-journal/Journalistic/13622_a_14947]
-
de găsit echivalentul în englezește. Nu a rămas astfel decât intelectualismul pirandellian gol, care e un reziduu ce nu poate da cu nici un preț savoarea, complexitatea, jocul de nuanțe din opera originală." Motivul, dat de Izabela Sadoveanu: "pentru că eroii și eroinele sale sunt străine de artă, pentru că nu sunt artistic rezolvate" sau, pentru că "partea cea mai bună din opera lui Pirandello este aceea în care Pirandello nu e pirandellist" țin de universul cunoștințelor ei. Ediția debutează cu o cuprinzătoare, documentată și
Repere pentru literatură by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/14433_a_15758]
-
nebun, mirobolant, comparațiile făcute de personaj sînt duse cu pluta pe apele ignoranței. Teribil de tușant aici este felul cum, prin clasa pe care o are actrița, personajul este salvat de la derizoriu. Într-un fel, actrița își învăluie în tandrețe eroina, asumîndu-și fiecare cuvînt rostit, aiureala relatării, amalgamul lipirii unor fotograme incredibile despre locuri cu o anumită vibrație spirituală. Cascada verbală este dublată de un comentariu vizual, la fel de naiv, care compune una din scenele foarte puternice și autentice din spectacol. Ca
În fața și în spatele ușilor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6409_a_7734]
-
se părea normală într-o versiune actuală a unei tragedii clasice. Mi-am dat seama (dar nu pe loc) că nivelul de violență cotidiană era atît de mare în S.U.A. încît, în ochii spectatorului de acolo, simpla apăsare pe obrazul eroinei cu o pernă ar fi fost sub pragul de percepție necesar pentru care el să înțeleagă că asista la o crimă. Pentru mine, care veneam dintr-o țară în care violența pe scenă ori la t.v. era cenzurată, iar
Prostul gust by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16326_a_17651]
-
vrerea cu realitatea. Am renunțat să caut strada cu numele bravului eroul de la Mărășești, căzut la datorie față de țară în 22 august 1917, chiar în ziua când dușmanul, pe câmpul de luptă, i-a înfipt un glonț în piept și eroinei de la Tg. Jiu, slt. Ecaterina Teodoroiu. Au rămas înscrise cu sânge, pe-o filă de istorie, vorbele ei: „Înainte băieți, nu vă lăsați, sunteți cu mine!” Au rămas pildă pentru viitorime și vorbele eroului Costeanu: „Mai am o mână de
Editura Destine Literare by Alexandru Cetățeanu () [Corola-journal/Journalistic/100_a_125]
-
nesplicată de unii comentatori. Mai greu de explicat, din partea romancierului, mi se pare însă altceva. Mesajele amoroase ale Anei sunt, cele mai multe, scrise într-o românească stricată, cu puternică in-fluență ungurească; pentru ca, în alte ocazii, fata să se exprime impecabil. Ori eroina a învățat românește accelerat, ori autorul a preferat să se tot joace cu mărcile maghiarei, în loc să se gândească la coerența registrului verbal și stilistic. Revenind la traseele protagoniștilor, nu se observă nici vreo regulă, nici absența totală a regulilor. Ei
Inginerie textuală by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9291_a_10616]
-
deși are doar 30 de ani, care trăiește din amintiri, din vise și fantasme, care se târăște cu greu prin orașul urât în care locuiește și care speră, câteodată, într-un eveniment miraculos ce-i va schimba viața. Aceasta este eroina romanului de debut al Laviniei Bălulescu, Aprilie - o femeie oarecare, oricare dintre noi. Însă, deși numit „roman” pe pagina de gardă a cărții, La mine-n cap este mai curând un poem în proză despre sufletul feminin, despre mintea feminină
Spune-mi Aprilie by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/3582_a_4907]
-
ca un laitmotiv pe tot parcursul volumului), despre temerile, dorințele și obsesiile unei tinere femei contemporane - sau nu neapărat. „Call me Aprilie”, ne invită personajul nostru făcând trimitere la eroul lui Melville și asumându-și astfel statutul ficțional. Aprilie este eroina propriei povești, pe care o relatează nelinear, cu ocoluri afective în trecut sau în viitor și deopotrivă cu numeroase volute onirice. Cadrul evenimentelor (atât cât se poate vorbi despre evenimente), deși sumar, este zugrăvit în culori sumbre. Două spații sunt
Spune-mi Aprilie by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/3582_a_4907]
-
de reali sau de imaginați. Povestea de dragoste cu Tudor trece prin toate etapele, de la îndrăgostirea violentă până la plictiseală și despărțire și, de fapt, ea ar putea fi la fel de bine o poveste de dragoste ipotetică. Irelevant, pare a ne sugera eroina noastră naratoare, care e vaccinată contra tuturor iluziilor și pare a ști de la bun început, ca Gheorghidiu al lui Camil, că „iubirile sunt trecătoare”. O imagine foarte specială și o strategie textuală interesantă în același timp este „femeia din tavan
Spune-mi Aprilie by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/3582_a_4907]